Ja, natuurlijk is dat appels met peren vergelijken. Maar het is wel een constatering, hoe de 'moderne' beschaving z'n omgeving verziekt. Maak maar een rijtje steden waar men overlast van smog heeft.
Verslaving aan olie of kerncentrale's of kernfusie; De mensheid heeft steeds meer, meer en meer nodig. (*) M'n inziens, zal het een doodlopende weg blijken te zijn. Maar goed, probeer dat maar 'ns te veranderen...
(*) En ik doe er zelf ook aan mee: Het staal van m'n fiets komt ook uit een Corus fabriek.
Nog een rijtje nadelen van kernfusie:
Verslaving aan olie of kerncentrale's of kernfusie; De mensheid heeft steeds meer, meer en meer nodig. (*) M'n inziens, zal het een doodlopende weg blijken te zijn. Maar goed, probeer dat maar 'ns te veranderen...
(*) En ik doe er zelf ook aan mee: Het staal van m'n fiets komt ook uit een Corus fabriek.
Dat dacht ik ook.Michael W schreef:Reden te meer voor dit topic zou ik zeggencycle maniac schreef:Inderdaad; Dat had ik toch iets anders ingeschat...Leo van Lierop schreef:Ik denk dat Marc hier gewoon een inschattingsfoutje heeft gemaakt door te denken dat een wereldfietser per definitie milieuvriendelijk is. We weten gewoon ook door eerdere discussies dat dit niet zo is.
Nog een rijtje nadelen van kernfusie:
Nadelen:
- Hoeveelheid tijd en de hoge kosten. De belangrijkste nadelen van kernfusie zijn: de enorme hoeveelheid tijd en geld die erin wordt geïnvesteerd, terwijl realisering van de fusiereactor verder weg lijkt dan ooit. Na meer dan 50 jaar onderzoek is kernfusie de experimentele fase nog altijd niet ontstegen. Commerciële mogelijkheden zijn daardoor zeer onzeker. Zelfs de meest succesvolle reactor, de Joint European Torus (JET) in Culham (Engeland) produceert niet meer energie dan er in gestopt wordt. Tot nu toe is slechts een vermogen van 15 MW gedurende twee seconden in stand gehouden.
Inmiddels zijn er tientallen miljarden dollars geïnvesteerd in de ontwikkeling van kernfusie en de verwachting is dat er ook in de komende decennia weer tientallen miljarden dollars worden geïnvesteerd. Eind jaren negentig leek het erop dat de VS zwaar zou gaan snijden in het budget, maar daar is op dit moment geen sprake meer van. Jaarlijkse investering in ITER (International Thermonuclear Experimental Reactor), een project van de VS, de EU, Rusland en Japan: 2 - 2,5 miljard dollar. De kosten van een nieuw te bouwen ITER-reactor werden in 1996 geschat op 10 miljard dollar. Het ITER-project ligt nu tijdelijk stil en gaat binnenkort verder onder de naam: International Fusion Energy Organization.
Als kernfusie gerealiseerd kan worden zal de electriciteit die het produceert zeker niet goedkoop zijn. Al was de grondstof gratis, dan nog zal de noodzakelijke technologie de prijs van een kilowattuur hoog maken.
Het radioactief afval dat door een fusiereactor wordt geproduceerd bestaat uit de wanden van het reactorvat dat bloot heeft gestaan aan neutronenstraling. De radioactiviteit is lager en het verval is korter dan het afval dat geproduceerd wordt door conventionele kernreactoren, maar heeft nog altijd een vervalperiode van honderd tot een paar duizend jaar, afhankelijk van de materialen die bij de bouw van de reactor worden gebruikt.
- Netto energieopbrengst is onbekend. Vermoedelijk laag tot gemiddeld.
- Gebruik kan worden beperkt door de aanwezige voorraden van vanadium of andere metalen die in legeringen (=mengsels van metalen) van de reactorwanden gebruikt worden.
- De fusiereactor heeft zeer grote hoeveelheden koelwater nodig.
- Emissie van radioactief tritium, ondanks alle veiligheidsmaatregelen die ontwikkeld worden.
- Gevaar voor proliferatie (=algemene verbreiding): tritium kan worden gebruikt in waterstofbommen.
- Kennis en technologie van kernfusie kan worden gebruikt voor de ontwikkeling van atoombommen.
- Mogelijk grootschalige ongelukken: door een combinatie van mechanische en menselijke fouten, door sabotage of door transportongevallen. Dit soort ongelukken kunnen leiden tot het vrijkomen van radioactief materiaal in het milieu.
Bron: De voor- en nadelen van kernfusie