Het eeuwige leven - en niet.

[Leon]

Ik wilde even een fotootje maken en nu bleken er nog een paar andere foto's op het kaartje van mijn flutcamera te zitten die ik jullie niet wil onthouden. Ik heb die gemaakt op de Fiets- en Wandelbeurs / Fiets en Wandel Beurs.

Frank van Rijn vertelt over waar hij het liefst fietst: over goede wegen:


Frank van Rijn vertelt dat hij dacht dat het daar ophield, maar er bleek wel degelijk een weg te zijn:


Waar het om ging is iets dat niet het eeuwige leven blijkt te hebben.
Een van mijn voorraadpotjes die van zolder gehaald niet zo best meer bleek.
Na 15 jaar of zo is het eeuwige leven van deze dingen toch heus voorbij. Een extra klap(je) en het ding lag in 1000 stukjes.


Groeten,

(foto's copyright Leon Poels / Frank van Rijn)

[liz]

Bekend ouderdomsverschijnsel. Minder fijn als het flesje gevuld met olijfolie in de bagage zit... Altijd even in de flesjes knijpen aan het begin van het kampeerseizoen.

[jansenius]

Die eerste foto vind ik werkelijk geweldig. Het was misschien zo niet bedoeld (of toch ... ?) maar hierbij zou een beetje filosoof of metafysicus een heel pakkende tekst kunnen schrijven. Frank van Rijn kijkt over de schouder van zichzelf mee hoe hij voorstrompelt op de weg van zijn leven... vooruitkijkend in de achteruitkijkspiegel.... toeschouwer en acteur zijn één... de acteur is letterlijk in volle actie, maar de toeschouwer is geen afstandelijke : de licht schuin voorover gebogen houding van Frank/toeschouwer suggereert intense betrokkenheid bij wat Frank/acteur meemaakt.... De rode gloed die over Frank/toeschouwer hangt contrasteert mooi met het fellere licht op de plaat met Frank/acteur : het licht van de middag versus het licht van de avond, of de herfst van het leven...

Heel mooi plaatje !
PS : Moest je nu die micro nog kunnen wegfotoshoppen....