Verduiveld, toch nog makkelijker als ik gedacht had, de volgende keer moet ik hetzij iets echt heel moeilijks uitzoeken
(eerst effe checke wat er op 't internet te vinden is) danwel de harde eis dat er aanvullende info bij het antwoord komt.
CarlW. je antwoord is dus goed, en nu ligt bij jou de opgaaf weer een nieuwe opgaaf te maken.
Nu dan maar wat aanvullende info:
Het viaduct is een enkelsporig spoorviaduct en het verbindt Gray met Is-sur-Tille.
Interessant intermezzo: De spoorlijnen rond Gray worden al een "eeuwigheid" geëxploiteerd door de CFTA, een dochter van de SNCF (met allerlei verknopingen, via Veolia en EuroPorte etc.) en de "étoile de Gray" was ooit beroemd vanwege de laatste stoomlocomotieven in actieve dienst in Frankrijk (de allerlaatste reed op 20 nov 1975)
Het is in 1875 geplanned, gebouwd tussen 1884 en 1886 (of tussen 1886 en 1888) uit natuursteen en werd in 1888 in gebruik gesteld
(officiële opening van de spoorlijn 27 okt. 1888).
Na de tweede wereldoorlog is de in die oorlog vernietigde boog over het kanaal herbouwd in beton, bij deze betonnen herbouw heeft men de oorspronkelijke vormgeving behouden.
Er zij 7 bogen het het overbrugt niet alleen het Saône-Marne Kanaal (Canal entre Chamagne et Bourgogne) maar ook de Vingeanne
(een zijriviertje in de bovenstroom van de Saône), meer correct: het viaduct overbrugt de wijde vallei van de Vingeanne
(de vallei is hier zo breed dat je moet vermoeden dat er in het verleden "iets" gebeurd moet zijn, een verlegde rivierloop lijkt mij een goede mogelijkheid).
Het viaduct is 20 meter hoog of misschien ± 20 hoog want met betrekking tot de lengte is er nogal wat verwarring.
De lengte is (denkelijk) 294 meter maar ... toen de voie verte langs het kanaal geopend werd stond er om te beginnen iets heel anders ...
- Longueur 4820m - PK 227.300
Quelle honte
- Longueur 293 m - PK 209.940
O ja, extra humor: De PK (= point kilometrique) aanduiding op het eerste bord is ook hartstikke fout, een hogere waarde als de lengte van het kanaal !! NB Het "Quelle honte" is vaag leesbaar op het eerste bord geschreven naar de evidente foute lengte van ruim 4 kilometer.
Vroegehhh, lang geleden, probeerden we al eens een stukje van het Saône-Marne kanaal, een vriendelijke sluiswachtster meende dat het jaagpad wel te fietsen was maar we hadden het binnen enkele kilometers wel gezien (wellicht hadden we net een beroerd stuk, maar nauwelijks kunnen fietsen, gewoon tout-terrain is een beetje teveel van het "goede"). Echter, het "onduidelijke" binnenland is ook niet echt uitnodigend: alsmaar op en neer zonder ook maar ergens boven te komen, en zonder een beetje op te schieten ... dat werd toentertijd nog maar weer eens bevestigd. Er zijn wellicht hellingwegtrappers die graag hun energie kwijtraken op van die heuvelende routes, voor ons is het niks. We staken toen over naar de bronnen van de Maas, dus er lag nog heel wat zinloos heuvel-geweld op onze route.
In 2011 stonden we weer eens aan de Bourgondische kant en ... er bleek een stuk van het kanaal ingericht ... dus op hoop van zegen toch maar weer het kanaal. Kort na het Viaduc de Oisilly was er het fin provisoire ... maar tegelijk was er wel een ingericht jaagpad, en ook waren er steeds weer zwart afgeplakte bordjes en steeds ging het weer verder en verder, tot aan het Plateau van Langres ... wij waren wellicht de eerste fietsers die het nieuwe fietspad inaugureerden "avant la lettre", dwz voor de officiële lijntjesknipperij. (Dit was niet de eerste keer dat zoiets ons overkwam.)
In 2012 was het fietspad dus officieel open en je vindt dan ook de eerste (positieve) beschrijvingen van 2012, zie
La vie à vélo d'Albert
BSM
PS De voie verte / velo-route langs het Saône-Marne kanaal wordt niet erg intensief befietst, dat is vaak prettig, dwz prettig rustig, maar soms ook niet, de laatste keer dat wij er reden sprong een stuk van een tak tussen de spaken van mijn achterwiel en de tak landde precies zo dat mijn achterspatbord werd opgestroopt. Ik heb jet aluminium weer een beetje gefatsoeneerd maar ik moet nog steeds kijken wat te doen, denkelijk is het beter een nieuw gerecupereerd spatbord te monteren en het oude de bewaren voor latere reparaties.
