Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Een Pino is een verhaal apart - Forum Wereldfietser

Een Pino is een verhaal apart

Annelies en ik hebben de afgelopen tijd regelmatig samen gefietst. Veel bij ons in de omgeving, want de aangepaste fiets van Annelies is niet zo makkelijk vervoerbaar. Na ons ongeluk is ( zie ook de Viking Tocht op mijn www) is Annelies blijvend beperkt geworden en zij heeft een aangepaste Hase Lepus. Helemaal top, ze kan nu zelf boodschappen doen, naar de kapper etc.

Maar met respect zeg ik dit, samen fietsen, zij op de Lepus en ik op mijn Kogaatje, is niet zo geweldig. We kunnen nooit samen naast elkaar fietsen, daar is de Lepus te breed voor. Als ik voorop fiets, moet ik wat vaker wachten of inhouden. Als ik achter haar fiets , moet ik continue mijn tempo aan haar aanpassen. En de dag afstanden zijn niet zo groot. Maar toch is dat wat we graag willen, samen fietsen. Een tandem ligt voor de hand, ik kan likkebaardend snuffelen op internet naar de Santos, ligfiets tandems, etc, maar dat gaat het toch niet worden, want Annelies valt er gewoon vanaf.

We zijn te rade gegaan bij ’t Mannetje in Haarlem, waar we de Lepus hebben gekocht. 't Mannetje is een bijzonder bedrijf. Fietsenwinkel, fietsfabriek en revalidatiebedrijf in één. Gedreven door de passie om iedereen die dat wil op de fiets te krijgen. En de mannetjes die er werken zijn bijzonder aardig en doen alles voor je. En zie daar, zij hebben een oplossing. Het is de Hase Pino, een bijzondere tandem met voorop een stoeltje en achter een gewone fiets.

Proefritten gemaakt en uiteindelijk besloten, dit is echt wel wat voor ons. Geen standaard uitvoering gekocht , maar op een hoop punten aangepast. Wil je weten wat, hoe, waarom lees dan mijn hele verhaal op mijn www.

Maar dit is hem nu.
Afbeelding
Gaaf hoor, fijn dat je hiermee jullie mogelijkheden enorm vergroot. Heb je een linkje van je www, zodat ik verder kan lezen?
Staat onderaan het bericht, maar voor alle duidelijkheid:

https://wimbassist.wordpress.com/2016/0 ... aal-apart/
wimbas schreef:Staat onderaan het bericht, maar voor alle duidelijkheid:

https://wimbassist.wordpress.com/2016/0 ... aal-apart/
Sorry, ik keek met mijn neus... :oops:
Heel andere doelgroep natuurlijk, maar ken je deze site http://annelyse.be/ ? Een Belgisch gezin dat op 2 Pino's 14 maanden door Europa tourt. Met veel bagage (in totaal 6 tassen en een Bob Yak).
(ook de naam van de schrijfster en je vrouw komen overeen :wink: )
Ik had de site weleens gezien Suuske. Maar er zijn meer sites die over fietsen met een Pino gaan. Sommige volg ik om er van te leren.
Heel veel plezier ermee. Ik heb net toevallig mijn Pino van de fietsenmaker opgehaald. Frame was gebroken. Hase heeft een nieuw frame gestuurd en door de fietsenmaker is alles overgezet op het nieuwe frame.

Ik kijk de fiets na en zeg er ontbreekt de dynamo :D . Zijn er nieuwe batterijlampen opgezet
Ik had idd al gelezen dat er nogal eens sprake was van framebreuk. Maar Hase schijnt hard aan dat probleem gewerkt te hebben. De Pino 2016 was behoorlijk aangepast ten opzichte van oudere modellen. Ik ken zelfs iemand wiens frame 3 x gebroken was. Zeg nooit nooit, maar het schijnt wel aangepakt en opgelost te zijn. Gelukkig is Annelies heel licht, dat compenseert mijn gewicht.

Het Mannetje levert al jaren Pino's en is erg tevreden over de ontwikkeling bij Hase. Het is nog te vroeg om conclusies te trekken, maar tot nu geen enkel probleem en het Mannetje geeft een uitstekende service. Ik maak me nog geen zorgen :D

Onze verlichting is Duits, verplicht om overdag te branden, maar werkt goed bij ons.
Leuke fietsen, kan me voorstellen dat het in dit geval een ideale oplossing is.

Voor lange reizen niet echt geschikt(of er moet heel veel verbeterd zijn). Ik heb eens een tijd opgefietst met een stel op een Hase Pino, als ze een dag geen spaakbreuk hadden, hadden ze een goede dag, of dan brak het frame :lol:
Ik heb in het verleden ook enkele honderden kilometers op een huur-Pino gefiets. Heerlijke fiets en aangenamer dan een gewone tandem. Men kan immers beiden van volop van het uitzicht genieten en het is veel makkelijker met elkaar een gesprek te voeren op een Pino dan op een gewone tandem.

Renaat
Ik ben een maand of twee geleden een Pino gaan proberen ...
Maar mijn partner zag het niet zitten. De hoofdtrapper achteraan mocht ik wel zijn, maar "ik wil het stuur en de remmen!" zei ze. En ze meende het. Na een relatie van meer dan dertig jaar ontdek je soms wat partners écht over je denken.

Jammer, het leek me een geweldig ontwerp (over de duurzaamheid kan ik vanzelfsprekend niets zeggen). Misschien overtuig ik haar nog wel eens.
Hier staat een mooi overzichtsartikel over de Hase Pino

http://www.cyclingabout.com/hase-pino-t ... e-tourers/

Erg goed verhaal met tips over aanpassingen, waarom men voor de Pino koos en soms na drie gebroken frames toch weer voor een Pino zou kiezen.
Berger, er zijn wel wereldfietsers met een Pino, maar dat was ons doel niet. In Europa wel, we nemen de Pino mee naar Denemarken en Frankrijk. We hebben er al aardig km op zitten inmiddels, maar nog geen enkel probleem gehad.

Derdekeer, in het begin had Annelies de meeste moeite met alles uit handen geven. Dat bleek ook met vertrouwen te maken te hebben. Ik heb inmiddels wel geleerd goed te communiceren. Overschakelen, remmen, van richting veranderen kondig ik aan. Maar hoe langer we fietsen, hoe beter je elkaar aanvoelt. En soms is het Annelies die vraagt om een tandje lichter of zwaarder. Een van de grappigste dingen die we van elkaar niet wisten is, als we een heuvel afgaan wil Annelies doortrappen om harder te gaan en ik wil stoppen met trappen als beloning voor de klim. Ook daar hebben we onze weg wel in gevonden.

Ligger, ik kende al een aantal van deze wereldfietsers. Mooie verhalen!
Maar aanpassingen zijn persoonlijk en onze mannetjes van de fietswinkel waren goed in advies. Maar we besloten uiteindelijk zelf.

Een punt waar we nog niet helemaal uit zijn, zijn de grootte van de tandwielen. Ik trap liever iets lichter en meer en Annelies wat zwaarder en minder omwentelingen om haar knieën iets minder te belasten. Tot nu toe hebben we elkaar wel aardig gevonden, maar we mogen bij t Mannetje zo andere tandwielen uit proberen.
Heel veel veilige km's toe gewenst.

Wij hebben altijd aangepaste tandemfietsen met trapondersteuning voor onze zoon gehad en daar ook leuke tochtjes mee gedaan.
wimbas schreef:Ik trap liever iets lichter en meer en Annelies wat zwaarder en minder omwentelingen om haar knieën iets minder te belasten. Tot nu toe hebben we elkaar wel aardig gevonden, maar we mogen bij t Mannetje zo andere tandwielen uit proberen.
Dat is probleem waarvoor wij op de Pino lang naar een oplossing hebben gezocht. Ligfietsers en bukfietsers trappen over het algemeen met verschillenden frequentie. Je zult dus een midden moeten vinden waar beiden mee kunnen leven.
Maar als ik je stukje goed lees gaan jullie in elk geval op dat punt wel bij elkaar komen. Knieklachten zijn namelijk een erg bekend probleem bij ligfietsers, juist omdat ze makkelijk in een te zwaar verzet trappen.

Frank
wimbas schreef:
Een punt waar we nog niet helemaal uit zijn, zijn de grootte van de tandwielen. Ik trap liever iets lichter en meer en Annelies wat zwaarder en minder omwentelingen om haar knieën iets minder te belasten. Tot nu toe hebben we elkaar wel aardig gevonden, maar we mogen bij t Mannetje zo andere tandwielen uit proberen.
Die snap ik even niet?
Juist met een zwaar verzet trap je je knieën toch kapot?
Mij is altijd verteld om juist op souplesse te fietsen om de knieën te sparen.
Volgens de "normale fietswetten" is een zwaarder verzet niet goed voor knieen. Maar wij zijn geen normale mensen :D
Door het ongeluk zijn een aantal dingen in ons lichaam veranderd. Een voorbeeld van mijzelf is: ik had een gebroken borstbeen. Geef er nu een klap op en ik voel gewoon een klap. Als Annelies over mijn borst aait, doet dat meer pijn.
Zo is het ook met Annelies.
Als wij op de Pino fietsen, ben ik degene die trapt, zij fietst mee. Ze hoeft lang niet zoveel energie te zetten op de trappers dan ik. Dus als zij wat rustiger kan trappen heeft ze minder bewegingen met haar knieen en dus minder last. Als zij net zo hard zou moeten trappen als ik, zou de fietswet weer opgaan. Maar zo werkt het bij ons niet. Nu hebben wij nog de standaard tandwielen er op zitten en ons evenwicht wel gevonden, de Rohloff staat het meest in versnelling 6 of met wind mee 7.
Maar ik ben benieuwd hoe het zal zijn met grotere dagafstanden als we naar Wenen willen. Misschien gaan we dan toch een groter tandwiel voor haar uitproberen.
Ik wil niet perse gelijk krijgen, maar voor ons werkt het zo.
frank bueters schreef:
wimbas schreef:Ik trap liever iets lichter en meer en Annelies wat zwaarder en minder omwentelingen om haar knieën iets minder te belasten. Tot nu toe hebben we elkaar wel aardig gevonden, maar we mogen bij t Mannetje zo andere tandwielen uit proberen.
Dat is probleem waarvoor wij op de Pino lang naar een oplossing hebben gezocht. Ligfietsers en bukfietsers trappen over het algemeen met verschillenden frequentie. Je zult dus een midden moeten vinden waar beiden mee kunnen leven.
Maar als ik je stukje goed lees gaan jullie in elk geval op dat punt wel bij elkaar komen. Knieklachten zijn namelijk een erg bekend probleem bij ligfietsers, juist omdat ze makkelijk in een te zwaar verzet trappen.

Frank
Frank, volgens mij is het zo dat vrouwen in het algemeen zwaarder trappen dan mannen, of dat op een ligfiets ook zo is weet ik niet want op beide houdt ik een cadans van rond de 90 aan. En veel vrouwelijke ligfietsers zie en of ken ik niet, dus kan daar geen uitsluitsel over geven.
Wat je schrijft over de knieklachten bij ligfietsers, dat is iets voor de beginnende ligfietser, en die zal daar zo snel mogelijk weer vanaf willen om toch gewoon weer lekker te kunnen fietsen. Die klachten komen niet alleen doordat je zoveel meer kracht kan zetten maar hebben ook te maken met een juiste afstelling van de "zadelhoogte" (te korte afstand tussen zitje en pedalen en je zet te makkelijk teveel kracht, te grote afstand en je overstrekt je spieren en pezen) en schoenplaatjes als je die gebruikt.
Uiteindelijk draait het dus om souplesse.
wimbas schreef:Een punt waar we nog niet helemaal uit zijn, zijn de grootte van de tandwielen. Ik trap liever iets lichter en meer en Annelies wat zwaarder en minder omwentelingen om haar knieën iets minder te belasten. Tot nu toe hebben we elkaar wel aardig gevonden, maar we mogen bij t Mannetje zo andere tandwielen uit proberen.
En dan heb je het voordeel dat je een Pino hebt. Op een gewone tandem is een verschillende trapfrequentie technisch wel te realiseren maar het leidt geheid tot een waggelende fiets.