Lijst van kapotte onderdelen - a.k.a. slooplijst

[jaccow]

Met onze interessante discussies over wat er kapot kan gaan aan een fiets en of dit in de rimboe nog wel te repareren is ben ik wel benieuwd naar jullie ervaringen.

Wat is er wel eens kapot gegaan aan jullie eigen fietsen?
Slijtage laat ik even buiten beschouwing want banden e.d. moeten nu eenmaal van tijd tot tijd vervangen worden.

Ik trap af:
- Aluminium crank: Brak af toen ik bij een stoplicht wegsprintte. De tram en auto's zullen ook best geschrokken zijn en gelukkig kwam ik er enkel met een bloeduitstorting op mijn bovenbeen vanaf.
- Aluminium standaard: De verf was er al een tijdje vanaf gebladderd, maar de Berlijnse winter zorgde er voor dat de plaat zelf in tweeën brak.
- Buis van verende voorvork: het glanzende deel van een verende voorvork bleek door metaalmoeheid gebroken te zijn. Het is maar goed dat er twee op zaten en dat ik merkte dat mijn stuur ineens raar scheef stond.
- Aluminium stuur: Weer metaalmoeheid. foto)
- Plastic kettingkast: Als de kettingkast er iedere paar maanden af moet om het wiel recht te zetten breekt er op een gegeven moment wat af wanneer deze geklemd is.
- Velg, achter: Dit was wel echt mijn eigen stomme schuld. Maakte een sprongetje bij wegwerkzaamheden en kwam met mijn achterwiel precies op de rand van de stoep terecht. Gevolgen waren een mooie snakebite en een velg met een deuk er in.
- Batterijachterlicht: Hele dagen in de regen staan is soms niet zo heel goed wanneer de afdichting niet goed is.
- Frame zadel: Lijkt eens in de zoveel tijd te gebeuren met Brooks zadels. (foto)

[Berger]

-Body LX achternaaf Rivierdoorsteekjes werden de naaf teveel, al het vet eruit en de boel bleef doortrappen.
-Afgebroken oog achterdrager. Afgebroken van stalen Koga frame. Op kunnen lossen de de spatbordoogjes te gebruiken.
-Zo nu en dan eens een spaak

Nu ik er zo over nadenk allemaal problemen van vóór het (voor mij) Rohloff tijdperk

[Travelmaster]

Bij mijn Santos: niets, op een losgetrild schroefje van de lowrider na. Gekke is dat hetzelfde schroefje op de Santos van m'n vriendin ook lostrilt. Waarom? Beats me.

Op de racer: framebreuk tussen de balhoofd- en schuine onderbuis. Inmiddels heb ik geen racer meer.
Op de MTB: scheur in de liggende achtervork. Het betrof hier een fully. Ook deze is inmiddels niet meer in mijn bezit.

En op een stadsfiets wel eens een geknapte zadelbout gehad. Dan gá je toch op je plaat...

[Inge1]

Ik gelukkig nog nooit iets bijzonders noch op de Lamborghini (logisch nog niet zoveel km's) maar ook niet met mijn 1e tour/vakantiefiets.

Op mijn PTTfiets van lang geleden regelmatig een achterdrager maar dat is ook niet zo verwonderlijk met al dat gewicht achterop.

[PeterVanRijn]

Hoewel eigenlijk off-topic kan ik ook melden dat er, behoudens normale slijtagezaken, nog nooit iets stuk is gegaan aan mijn inmiddels 7,5 jaar oude Santos Travelmaster. En dat komt komt niet omdat ik hem zo goed onderhoud.
Oh, en hij wordt vrijwel dagelijks gebruikt, veelal woonwerkverkeer, in weer en wind. Sinds vorig jaar ook voor waar hij eigenlijk (ook) voor bedoeld was.

[cornelese]

Tijdens en vlak na de eerste vakantie met mijn Hurricane SL (lichtgewicht ligfiets voor race/toer gebruik, zeker geen vakanties en al helemaal niet voor IJslandse gravelwegen en 4wd tracks):
Band voor, Marathon 40mm, beide hieldraden geknapt (geen slijtage want slechts 200km oud)
Voorvelg gespleten na ca 2000km, vermoedelijk door combinatie 50mm BMX band op 13c lichtgewicht racevelg en velgrem
Bevestiging achterveer gebroken.

Sinds monteren van bredere velgen, iets smallere banden en schijfremmen geen problemen meer gehad. Nog wel ingezet voor fietsvakanties met stukken onverhard (Noorwegen en Australie).

[Ronald van der Perk]

Opsomming van onderdelen die tijdens vakanties stuk gingen.

Fiets 1, ongeveer 18000km mee gereden;
Achterpad afgebroken, was stalen frame kon gelast worden

Fiets 2, ongeveer 60000 mee gereden;
Gebroken bevestigingsmoer van trapaslager
Twee maal een gebroken aluminium racestuur
Afgebroken poot van voorvork, staal, kon onderweg worden gelast, naderhand voorvork vervangen.

Fiets 3 ongeveer 30000 mee gereden;
Trapaslager vervangen na 11000km. Vond ik wat snel
Afgebroken boutje lowrider
Gebroken brug in zadel
Kapotte naafdynamo

Fiets 4; Na 6500km geen onverwachte problemen

Ronald van der Perk

[_Peter_]

Achterderailleur (600exage) door een iets te dikke tak.
3 velgen, scheur in eentje en 2 met een deuk door een uitwijkactie.
3 maal body 1 van een goedkoop vervangingswiel (als gevolg van een gescheurde velg) de body was niet bestand tegen de krachten en het gewicht dat het moest verwerken. andere 2 van SRAM, kunnen blijkbaar toch slecht tegen elke dag fietsen.
1 voorvork als gevolg van over de kop in een gat in de weg. (Een nieuwe duurde 3 weken)
1 staande achtervork, las losgescheurd bij de zadelstrop Gazelle formula opgebouwd als reisfiets (zoals Frank van Rijn). onderweg gelast, wat achteraf gezien gesoldeerd had moeten worden, (wel een nieuw frame gekregen)
1 liggende achtervork, (Challenge Alizé) scharnierpunt uitgescheurd onder garantie binnen 1 dag vervangen.
verschillende dragers, voor en achter zowel blackburn als agu.
3 lekkende XT schijfremmen die door Shitmano niet zijn vervangen omdat ik hun peperdure remvloeistof niet zou hebben gebruikt. Nu met veel plezier Tektro Auriga Pro.
En daarnaast de nodige spatborden zowel duurdere als goedkopere.
In 25 jaar genoeg spaken om 3 wielen mee te maken. (Het vervangings wiel sprong hier wel uit, elke dag zeker een spaak moeten vervangen (4 weken lang)

Dit alles bij 5 verschillende fietsen waarvan 1 het uiteindelijk niet heeft overleeft. De andere zijn nog in min of meer rijdbare staat.

[Johnh]

Bij mijn Santos: niets, op een losgetrild schroefje van de lowrider na. Gekke is dat hetzelfde schroefje op de Santos van m'n vriendin ook lostrilt. Waarom? Beats me.

Als het nog steeds lostrilt is het vaak eenvoudig op te lossen met wat Loctite op de schroefdraad, of anders een borgring of een zelfborgende moer.

Op de vakantiefietsen van mij en mijn vriendin trilde de bagagedragers ook los op de Belgische fietspaden tijdens een oefentocht in de Ardennen en bleven daarna langzaam loskomen. Loctite en bouten met een langere schroefdraad hebben het permanent opgelost. Tijdens die eerste toch in België kwam ook een rotor van een schijfrem en een remklauw kwamen ook los omdat ze bij montage waarschijnlijk niet goed vast waren gezet, maar dat hoort een beetje bij nieuwe fietsen.

Wat bij stadfietsen altijd kapot gaat: dynamo's en bijbehorende verlichting, fietsbellen, standaarden en spatborden. Verbogen assen in trappers. En het vervelendste: loskomende crankarmen die zichzelf dan uithollen als ze eenmaal een beetje loszitten. Ik weet dat vierkante trapassen in theorie duurzaamer en beter (kunnen) zijn dan holle trapassen met buitenboordlagers, maar ik ben er in de praktijk helemaal klaar mee.

Jaren geleden heb ik heb ik al eens in de polder met mijn vingers iedere paar honderd meter de crank er weer moeten indraaien terwijl ik nog meer dan 10 kilometer naar de dichtsbijzijnde fietsenmaker te gaan had. Op de stadsfiets van mijn vriendin is er de afgelopen jaren al driemaal de crank, en één keer de trapas moeten vervangen (door verschillende fietsenmakers) en alsnog moet ik hem af en toe aandraaien.

[Jan Eleveld]

Tijdens fietsvakanties de afgelopen 20 jaar is er nooit iets ernstigs gebeurd met de fietsen.
Op mijn eerste fiets, een Giant Expedition, waren de rekjes van inferieure kwaliteit en die moest ik tijdens de reis vervangen. Alle andere dingen waren tijdens mijn reizen door mijzelf te repareren, dus dat telt hier niet.

[headlight]

ik ben een tijd met een hele oude rolstoelfiets op pad geweest welke bestond uit twee delen, met een draaiende koppeling bijeen gehouden.

net een half uur voor het huis besloot de koppeling van het frame te scheuren en toen had ik ineens twee fietsen

[den boete]

Na 30 000 km in drie jaar is er nog niks vroegtijdig gesneuveld aan de Koga Light Deluxe ....of toch : vorige week was de hardplastieken bevestiging van mijn 'Fastrider' zadeltasje gebroken.
Ik heb nu een model gekocht dat met riemen en velcro vastzit.

[Marco Meijerink]

In vroegere dagen had ik vooral last van:
1. Trapassen die het begaven
2. Trappers. Begint met speling en na verloop van tijd draaien ze niet meer rond
3. Brekende achterassen
4. Spaken/gebroken velgen
5. Dragers die afbraken
6. Snel slijtende kettingen/tandwielen
Maar goed, dat was begin jaren 90.
Nu hebben we verrassend weinig problemen. Trapassen blijven kapot gaan maar gelukkig wel veel minder.

[headlight]

ik mag een nieuwe aan mijn lijst toevoegen:

ik ben gisteren door mijn rechter trapper gezakt

[alime]

Met onze interessante discussies over wat er kapot kan gaan aan een fiets en of dit in de rimboe nog wel te repareren is ben ik wel benieuwd naar jullie ervaringen.

Wat is er wel eens kapot gegaan aan jullie eigen fietsen?
Slijtage laat ik even buiten beschouwing want banden e.d. moeten nu eenmaal van tijd tot tijd vervangen worden.

Ik trap af:
- Aluminium crank: Brak af toen ik bij een stoplicht wegsprintte. De tram en auto's zullen ook best geschrokken zijn en gelukkig kwam ik er enkel met een bloeduitstorting op mijn bovenbeen vanaf.
- Aluminium standaard: De verf was er al een tijdje vanaf gebladderd, maar de Berlijnse winter zorgde er voor dat de plaat zelf in tweeën brak.
- Buis van verende voorvork: het glanzende deel van een verende voorvork bleek door metaalmoeheid gebroken te zijn. Het is maar goed dat er twee op zaten en dat ik merkte dat mijn stuur ineens raar scheef stond.
- Aluminium stuur: Weer metaalmoeheid. foto)
- Plastic kettingkast: Als de kettingkast er iedere paar maanden af moet om het wiel recht te zetten breekt er op een gegeven moment wat af wanneer deze geklemd is.
- Velg, achter: Dit was wel echt mijn eigen stomme schuld. Maakte een sprongetje bij wegwerkzaamheden en kwam met mijn achterwiel precies op de rand van de stoep terecht. Gevolgen waren een mooie snakebite en een velg met een deuk er in.
- Batterijachterlicht: Hele dagen in de regen staan is soms niet zo heel goed wanneer de afdichting niet goed is.
- Frame zadel: Lijkt eens in de zoveel tijd te gebeuren met Brooks zadels. (foto)

Is het juist te constateren dat (niet alleen op basis van de quote hierboven) veel aluminium materiaal scheurt en breekt? Ik rij op Avaghon staal (rohloff) nu 54.000 km. Nog nergens problemen mee gehad en zeker geen breuken of scheuren, op normale slijtage na.
Robw

[Travelmaster]

Op basis van de berichtgeving hier is dat geen conclusie die ik direct zou trekken. Daarvoor weten we te weinig van de verhouding tussen gebruikers van staal versus gebruikers van aluminium. Mijn gevoel zegt dat er waarschijnlijk meer alu-rijders tussen zitten - en dat je logischerwijze meer leest over scheuren in materiaal.

Maar voor hetzelfde geld heb je gelijk: aluminium is meer massaproductie geworden, met mogelijk minder oog voor de zwakke plekken die in 9 van de 10 gevallen vermoedelijk nooit aan het licht komen.

Ofzo.

[Leon]

Is het juist te constateren dat (niet alleen op basis van de quote hierboven) veel aluminium materiaal scheurt en breekt?

Ik denk dat je dan toch met meer en gedegener gegevens aan moet komen want dit is wel heel karig.
Daarbij:
* veel onderdelen worden maar in één materiaal gemaakt. Trapper-assen zijn bijna altijd van staal. Crancks zijn tegenwoordig bijna altijd van aluminium etc.
* ik denk dat een aardig aantal van de breuken hier ontstaan zijn door materiaalmishandeling, hetzij door ongelukjes bij het fietsen, hetzij bij foutjes bij de montage, hetzij door gebrek aan onderhoud. Je zou dat per onderdeel moeten onderzoeken, wat niet gemakkelijk is omdat veel eigenaren zeker alle eigen schuld zullen ontkennen.

[Ger64]

Mijn Koga Roadrunner was voorzien van Hollowtechassen. Na twee vervangingen zit er nu een vaste vierkante as met bijbehorend Sugino cranckstel op. Geen problemen meer. Wat de rest betreft heb ik uit voorzorg een handgebouwd achterwiel en vervang (meestal) zelf preventief vrijwel jaarlijks alles wat slijtage vertoont of waarvan ik vind/denk dat het vervangen moet worden.
Misschien ben ik ook wel weer té zuinig op mijn rijwiel. Hij doet het in elk geval al 32.000 km. naar wens. Onderweg op grote ritten alleen banden opgepompt en wat losgetrilde boutjes vastgezet. En dan vooral van die Tubus dragers. Ik zal ook eens loctite gebruiken.

Ger64

[jaccow]

Materiaaltechnisch is het wel een feit dat aluminium anders reageert op overbelasting dat staal. Metaalmoeheid komt gewoon meer voor bij aluminium.
Staal is een elastischer materiaal en zal eerder buigen dan breken.

Maar dit geld voornamelijk bij overbelasting. Zolang je normaal met je spullen omgaat kom je eigenlijk nauwelijks dit soort problemen tegen.
Daarom zie je dit soort dingen vooral op kleinere onderdelen en nauwelijks op aluminium frames zelf, je kunt er simpelweg niet genoeg kracht op zetten.

Dat gezegd hebbende, als framemateriaal vind ik het prima, maar voor de andere onderdelen ga ik toch liever voor een ander materiaal dan aluminium.
Tandwielen bijvoorbeeld.

[Leon]

Daarom zie je dit soort dingen vooral op kleinere onderdelen

Kleine onderdelen van staal zijn sterker dan dezelfde onderdelen van aluminium omdat staal van eenzelfde volume gewoon een stuk sterker is dan aluminium. Aluminium komt pas in beeld als constructiemateriaal als je het volume van het onderdeel flink kunt vergroten of als sterkte niet de bepalende eigenschap is.

(de e-modulus van staal en aluminium moet je maar eens opzoeken)