door
Ypuh » ma 14 aug, 2017 23:08
Inmiddels ben ik weer thuis na mijn reis door de UK en wat een heerlijke fiets! De Surly 'handled everything I threw at it', van de clubritjes in NL met 37+ gemiddeld tot het beklimmen van Bealach na Ba en 2.850hm op een dag met een totaalgewicht van ruim 32kg.
Paar lesson's learned over de fiets, onderdelen en uitrusting:
- De Cross Check heeft een kantelpunt qua gewicht wat je kan dragen. Soms deed ik aan het einde van de dag nog even flink wat boodschappen (blik soep, paar halve liters, litertje melk, snacks, broodjes en 2-3 liter water). Dat ging dan allemaal vrijwel op in de avond/nacht/ochtend, maar door die extra 4-5kg werdt de fiets wel instabiel. Ik gok dat het kantelpunt ergens rond de 15-16kg lag, daaronder stijf als een huis en bij een kilo teveel best wel gammel. Geen moment onveilig gevoeld, ook niet in de afdalingen, maar wel een reden om iedere dag boodschappen te doen en zware dingen zoals de soep, melk en bier op te maken alvorens ik weer verder ging. Uiteindelijk bleken er ook voldoende winkels te zijn onderweg waardoor ik geen 2-3 dagen aan voedsel mee hoefde te zeulen (1 of 2 extra maaltijden was dan wel weer fijn).
- Gewichtsverdeling is belangrijk, zowel voor/achter als links/rechts. Door de frametas (die na deze reis meteen één van mijn favoriete uitrusting dingetjes is) kon ik een beetje spelen door zware dingen uit de achtertassen naar voor te schuiven.
- De Ryde Sputnik wielen van M-gineering i.c.m. 42mm (ca. 39mm gemeten) Schwalbe Marathon Supreme banden waren echt super. Ik hoorde fietsers onderweg steen en been klagen over lekke banden, gebroken spaken en what-not, terwijl ik zelf na een frontale botsing (een puber die met een noodgang onder een viaduct doorkwam op een onoverzichtelijk paadje van 50cm) op de fiets kon blijven zitten en gewoon door kon fietsen (paar blauwe plekken en een miniem slagje in het voorwiel). Mijn racefiets wielen of een carbon voorvork waren 100% aan gort geweest bij wat toch wel een behoorlijke knal was (50km voor het einde van mijn vakantie). Wonder boven wonder heeft alleen mijn voorrem wat schade opgelopen.
- SPD-SL pedalen zijn geen succes op een (lange) reis. Ik ben geen voorstander van SPD schoenen en krijg last van mijn knieën bij dat systeem. Daarom maar voor safe gegaan en zowel mijn racefietsschoenen als gewone schoenen meegenomen. Dit was fijn, met de gewone schoenen heb ik ook veel gewandeld (s'avonds bij de camping, in Edinburgh/Glasgow of een willekeurige kroeg) en op de fiets reed ik met mijn favoriete pedaalsysteem/schoenen. Nadeel: als ik even stopte voor een foto langs de kant van de weg, kon ik de 1/3 van de tijd eerst mijn schoenen weer schoonmaken alvorens ik weer in kon klikken. Dit begon wel te vervelen omdat ik toch wel tig keer per dag even stopte (in Nederland rijdt ik vaak 100km+ zonder te stoppen en is dit een non-issue). Ik heb er geen problemen mee de volgende keer weer een extra paar schoenen mee te nemen, maar moet iets vinden op het vuil bij het in/uitklikken.
- Last-minute heb ik toch maar besloten om de kleinere cranks/kettingbladen te monteren. Ik was bij mijn ouders en had niet het juiste gereedschap het BB te demonteren, maar ben apart nog even langs huis gereden op weg naar de boot om 39/26 kettingbladen te monteren. Thank god, want ik ben heuvels van 23-24% tegengekomen waarbij ik met een 26 voor en 32 achter reed. Op die wijze kon ik overal fietsend bovenkomen, maar dat was met mijn andere 46/36 kettingbladen never nooit gelukt. Nu heb ik het afgelopen jaar behoorlijk wat km's in de benen en ben ik redelijk fit, voor de iets minder fitte fietser gok ik dat 26/32 nog steeds aan de zware kant zal zijn voor de Highlands, Yorkshire Dales en Cairngorms.
De hoogtemeters vertellen je weinig over de steilheid daaro, maar ik vond het wel écht prachtig om daar te fietsen. Ik kreeg een smile van oor tot oor als er weer zo'n muur uit het niets opdoekte en heb een zekere liefde voor de steile klimmetjes ontwikkeld.
.
.
