Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Vraagje over voeding, trainen en (race)fietsen - Pagina 6 - Forum Wereldfietser

Vraagje over voeding, trainen en (race)fietsen

AB schreef:waarom atb cassette allemaal met 11 beginnen, geen flauw idee, heeft dat met de 44t voor te maken?
Waarschijnlijk wel. MTB's hebben kleinere bladen omdat die minder snel de ondergrond raken.

Shimano maakt trouwens ook een 12-36 cassette in 9v. Is dan weer wat fijner met als je met 48 tanden voor rijdt.

.tsooJ
m-gineering schreef:
Leon schreef:
Robert_F schreef:152W x 70km/27km/u x 3600s = 1418667J = 14186, 67kJ/4,1876 = 3387,78 kcal (Cal).
Dit is het aantal calorieën dat je aan je fiets aflevert. Voor de verbranding heb je nog een correctie nodig van het rendement van je lichaam, toch?
Leon
En vergeet niet alle boterhammen om je lichaam op temperatuur te houden;)
Dat klopt. Wat ik berekende is een schatting van de energie die aan de fiets geleverd moet worden met 70km afstand, met 27km/u constant zonder acceleratie en windstil weer.
Yopie schreef:
Robert_F schreef: Ik gebruik de coëfficiënten en de spreadsheet van deze site http://www.velofilie.nl/vermogen.htm
Interessante link, Robert (en sorry dat ik je gewicht en kcalverbruik verkeerd had gelezen :oops: )
Geen probleem hoor :) En verder is het alleen een schatting ;)
Yopie schreef:Het rekenschema houdt alleen geen rekening met temperatuur.
20 graden boven nul is heel wat anders dan 20 onder nul met een gemene wind die alles wat leeft doet bevriezen. Of fietsen bij 30graden in de brandende zon. Hoe pas je dat erin, hoeveel meer zou je bv in de winter moeten eten zonder dat je teveel eet? Ik weeg in de winter altijd 4 kilo meer, prop me zoveel mogelijk vol want ik weet dat honger hebben kou doet lijden en dat is dan slopend. Ben weleens als een dronken zombie gevaarlijk onderkoeld thuisgekomen ( stoned zijn zonder drugs) en ben er erg bang voor geworden.
Waarschijnlijk tegen een delirium aan!? Ik weeg 's winters ook zo'n 5kg meer ;)

Ik denk dat temperatuurverschil op zich niet zoveel uitmaakt, wanneer je lichaam gewend is aan die temperatuur. Maar ik ben geen inspanningsfysioloog, en ik weet te weinig van de invloed van de temperatuur op je lichaam kwa energieverbruik en rendement om iets concreets te beweren. Ik kan me voorstellen wanneer het erg koud is dat je lichaam meer energie nodig heeft om een bepaalde prestatie te leveren. Maar er zit ook weer meer zuurstof in de lucht waardoor de verbranding beter is...
Yopie schreef:De hellingweerstand is mij niet helemaal duidelijk maar vind ik wel het intressantst.
Kun je misschien in woorden uitleggen (niet in cijfers want dan gaat het mij duizelen) hoe je onderstaande voorbeelden kunt verklaren?
Je fiets 50 km op een vlakke asfaltweg met 25 km per uur. Op een zwaar verzet, dus je spieren moeten redelijk werken.
En je fiets 50km op dezelfde weg met dezelfde snelheid, alleen nu trap je heel licht, dus je benen maken veel meer omwentelingen en hart/longen werken dubbel. Welke rit kost dan meer energie? Zelf vind ik het vele rondjes draaien vermoeiender en trap liever zwaar, kost me minder energie. Maar klopt dit?
Bij een (te) zwaar verzet moet je altijd meer vermogen/energie leveren...ik hoor vaak van vrouwen dat ze sneller moe worden bij hogere pedaalslag (cadans). Volgens mij is het een kwestie van wennen en oefenen, wetenschappelijk gezien verbruik je het minste energie bij een pedaalslag van ongeveer 90-100.
Yopie schreef:En nu fiets je 50 km op een steile weg. Het is logisch dat het zwaardere fietsen op dezelfde snelheid meer energie kost (als je al boven komt) en dat je bij lage snelheid vermogen overhoudt zodat je dat kan omzetten in het naar boven klimmen. Maar toch zou ik het nooit redden door heel licht omhoog te trappen. Dan heb ik geen adem over en val ik om. Ik trap altijd met flink geweld en gestaag door naar boven en vooral niet stoppen want dan ben ik de klos.
Heb het vandaag weer getest: met de MTB, 25 km onverhard pad met veel stenen/weerstand en korte gemeen steile hellingen waar ik normaal gesproken geen moeite mee heb. Maar nu, met de twee tips (gas minder en versnelling lichter) kwam ik met veel gehijg boven en mooi dat ik vaak op m'n pedalen moest staan anders had ik het niet gehaald. Dus het klopt niet helemaal, of maak ik gewoon een denkfout? Of ben ik gek?
Op hellingen ligt de cadans altijd wat lager, maar ik kan niet verklaren waarom je met een lichtere versnelling en hogere cadans meer/eerder moe wordt dan met een zwaarder verzet en meer vermogen...buiten het feit dat je lichaam er niet aan gewend is...
Yopie schreef:Ik begrijp nu wel de werking van klikpedalen, want als fietser werk je blijkbaar de trapbeweging tegen. Nooit over nagedacht maar heel logisch dat er altijd een dood punt is, dat je ene been het andere omhoog moet duwen en dat dat energieverspilling is. Trappen en trekken klinkt veel beter. Als het racen mij bevalt (en er nog geld over is) ga ik daar toch over nadenken.
Ik heb zelf momenteel ook geen klikpedalen, maar het komt je fietstechniek (rondjes draaien) en je rendement wel ten goede volgens mij! Ik zou als ik jou was gewoon proberen om op je racefiets met een hogere cadans te rijden. Je lichaam en bepaalde spieren zullen hier aan moeten wennen, maar ik kan je verzekeren dat je een bepaalde snelheid langer volhoudt wanneer je lichaam eraan gewend is.
Robert_F schreef: Ik denk dat temperatuurverschil op zich niet zoveel uitmaakt, wanneer je lichaam gewend is aan die temperatuur. Maar ik ben geen inspanningsfysioloog, en ik weet te weinig van de invloed van de temperatuur op je lichaam kwa energieverbruik en rendement om iets concreets te beweren. Ik kan me voorstellen wanneer het erg koud is dat je lichaam meer energie nodig heeft om een bepaalde prestatie te leveren. Maar er zit ook weer meer zuurstof in de lucht waardoor de verbranding beter is...

Bij een (te) zwaar verzet moet je altijd meer vermogen/energie leveren...ik hoor vaak van vrouwen dat ze sneller moe worden bij hogere pedaalslag (cadans). Volgens mij is het een kwestie van wennen en oefenen, wetenschappelijk gezien verbruik je het minste energie bij een pedaalslag van ongeveer 90-100.

Op hellingen ligt de cadans altijd wat lager, maar ik kan niet verklaren waarom je met een lichtere versnelling en hogere cadans meer/eerder moe wordt dan met een zwaarder verzet en meer vermogen...buiten het feit dat je lichaam er niet aan gewend is...
Om je schrijven wat duidelijker te krijgen. In de winter zit hetzelfde percentage zuurstof in de lucht. Door afkoeling verdicht de lucht zich. Circa 10% meer moleculen per liter bij een daling van circa 27 graden C. Weinig van invloed op de verbranding, maar wel op de luchtweerstand. Afhankelijk van de gereden snelheid daalt die snelheid bij die 10% gelijk trap-vermogen met 2 of meer km/h.

Trapvermogen is afhankelijk van het koppel (kracht op het pedaal) en de trap-frequentie. Het vermogen van een rijder is dus sterk afhankelijk van zijn of haar spierkracht en bij welke trap-frequentie dat koppel (spierkracht) nog efficiënt te leveren is. Bij een lagere trap-frequentie kun je efficiënter met je energie omgaan. Je levert dan wel minder vermogen. Een "zwaar" verzet hoeft niet samen te gaan met een hoger energieverbruik.

Voor elke volle omwenteling van de trappers moeten de knieën 4x worden stilgezet en op snelheid worden gebracht. Een te hoge trap-frequentie, afhankelijk van het type fietser, is inefficiënt.

Klimmen is voor iedereen te leren. Rustig starten en op souplesse naar boven. Terug moeten schakelen op een gelijkmatige helling is funest. Opschakelen na verloop van tijd in de klim kan altijd nog. Staan op de pedalen kost extra energie. Je benen moeten het extra gewicht dragen wat uit het zadel komt. Blijf zolang mogelijk in het zadel en verdeel je energie.

Piet.
PietV schreef:Trapvermogen is afhankelijk van het koppel (kracht op het pedaal) en de trap-frequentie. Het vermogen van een rijder is dus sterk afhankelijk van zijn of haar spierkracht en bij welke trap-frequentie dat koppel (spierkracht) nog efficiënt te leveren is. Bij een lagere trap-frequentie kun je efficiënter met je energie omgaan. Je levert dan wel minder vermogen. Een "zwaar" verzet hoeft niet samen te gaan met een hoger energieverbruik.
Daarbij valt nog op te merken dat de lengte van de traparm weer invloed op het koppel heeft. Koppel is immer 'kracht x arm'. Uitgaande van een bepaalde constante spierkracht is het koppel dat je via een korte arm aan de crank kan leveren lager dan bij een lange arm. Daar staat tegenover dat het met een kortere arm makkelijker is om een hoger beenritme te trappen. Je benen hoeven immers niet zo'n grote cirkel te beschrijven als bij een lange arm. In de praktijk zal het er wel op neer komen dat het voor het geleverde vermogen niet veel uitmaakt hoe lang de traparm is (binnen bepaalde grenzen uiteraard)...
Henrie schreef:
PietV schreef:Trapvermogen is afhankelijk van het koppel (kracht op het pedaal) en de trap-frequentie. Het vermogen van een rijder is dus sterk afhankelijk van zijn of haar spierkracht en bij welke trap-frequentie dat koppel (spierkracht) nog efficiënt te leveren is. Bij een lagere trap-frequentie kun je efficiënter met je energie omgaan. Je levert dan wel minder vermogen. Een "zwaar" verzet hoeft niet samen te gaan met een hoger energieverbruik.
Daarbij valt nog op te merken dat de lengte van de traparm weer invloed op het koppel heeft. Koppel is immer 'kracht x arm'. Uitgaande van een bepaalde constante spierkracht is het koppel dat je via een korte arm aan de crank kan leveren lager dan bij een lange arm. Daar staat tegenover dat het met een kortere arm makkelijker is om een hoger beenritme te trappen. Je benen hoeven immers niet zo'n grote cirkel te beschrijven als bij een lange arm. In de praktijk zal het er wel op neer komen dat het voor het geleverde vermogen niet veel uitmaakt hoe lang de traparm is (binnen bepaalde grenzen uiteraard)...
En als je nu lange benen hebt, heb je ook een langere crank nodig waardoor je door beide een lager beenritme hebt en je dus eigenlijk beter af zou zijn met kortere benen? Of lange benen zijn langere spieren dus zouden meer kracht kunnen leveren?
Mocht je Tourdromen hebben en lange benen...
PietV schreef:In de winter zit hetzelfde percentage zuurstof in de lucht. Door afkoeling verdicht de lucht zich. Circa 10% meer moleculen per liter bij een daling van circa 27 graden C. Weinig van invloed op de verbranding, maar wel op de luchtweerstand. Afhankelijk van de gereden snelheid daalt die snelheid bij die 10% gelijk trap-vermogen met 2 of meer km/h.
Aha, daarom lijkt het soms net alsof je die ijskoude lucht kunt snijden, zo dik is het. En 2km per uur? dat is best veel en dan waait het nog geeneens...
Maar koude lucht heeft zeker iets met je verbranding te maken. Het hele ademhalen wordt moeilijker, die droge koude lucht moet je dieper inademen (hoe ät precies werkt weet ik ook niet) en bij bv hardlopen krijg ik geheid hoofd- en buikpijn, dat doe ik dan ook niet meer als het kouder is dan -10. Fietsen doe ik tot ongeveer -25, zowiezo bevriezen dan m'n ogen dus zie niets meer (stop je vanzelf wel) maar door de snelheid krijg ik het veel te koud. Brr..
Zuurstof bevat vocht en dat moet je bij elke ademhaling opwarmen, en hoe kouder de lucht hoe meer energie dit moet kosten, ook worden je spieren slomer, het spreken gaat bv trager (zelfs bij mij :shock: ) en dat lijkt mij energie kosten. Ook kun je erg uitdrogen (denk maar aan 't vriesdrogen), heb vaak last van droge handen en dwing mezelf tot meer drinken, dus bij elkaar is dat best wel wat om rekening mee te houden. Hier adviseert de overheid om altijd suikers/nootjes en een thermos met iets warms bij je te hebben. Nu heb ik vaak een gezond wantrouwen t.o overheden maar nu niet want het kan inderdaad erg gevaarlijk zijn zonder brandstof!
Ik weet niet bij welke temperatuur sporters/wielrenners beter presteren maar dat zal beslist niet onder nul zijn of boven de eh..15 graden?

En wat is dit forum toch fijn, leer er zo een hoop erbij. Thanks!
Over de meest geschikte cranklengte voor fietsers denken de wetenschappers verschillend. Wat wenst de fietser. De optimale cranklengte is deels afhankelijk van de (binnen)beenlengte en de souplesse van de spieren. Ook spierbeweging kost tijd en energie.
Langere cranks, leveren meer koppel of draaimoment op en maken een hogere versnelling mogelijk. Maar de trapfrequentie zal iets dalen. Waardoor het vermogen bijna gelijk blijft

Wielrenners kunnen efficiënt het (trap)vermogen op de fiets meten. Hartslag, trap-frequentie en pedaaldruk worden gemeten en de romantiek is daarmee verdwenen.
Volgens tabellen zou ik met 177,5 mm cranks kunnen rijden. Als toerrijder rij ik met een 175 mm cranks. Beter te korte dan te lange cranks.

Droge lucht maakt dorstig. Koude lucht is zwaarder en dus massa trager. Maar je hoeft dan minder liters in te ademen. Longen worden beter gevuld met koude lucht. Dat koude lucht beter koelt spreekt vanzelf. Koude en vochtige lucht koelt ook prima. Maar bij vriezend weer wordt de lucht droger. Op kou kun je je kleden en je kunt je gezicht insmeren met vet. Dit voorjaar nog gereden bij -20 C. Was één morgen zelfs – 24 C. in de Polder. Maar dan rij ik met een volle baard en ben 2 kilo zwaarder dan in de zomer.

Dat je bij inspanning sneller gaat ademen komt niet door zuurstof tekort, maar door een overschot aan CO2 of koolzuurgas in het bloed. Het is de CO2 prikkel die je ademhaling regelt. Als je gaat hijgen is je verbranding hoog en raakt je energie snel op.

Voldoende eten en drinken blijft belangrijk. Ik wacht na een volle maaltijd minimaal één uur voor ik rustig met fietsen begin. Binnen twee uur fietsen aan de boterham en daarna elk uur wat brood en fruit. De kachel rustig laten branden. Drinken elk kwartier, water, gemiddeld een ½ l/u. Kom alleen uit het zadel bij het afstappen. Ga je voor snel, dan zuig je gel.

Piet.
Interessante discussie over voeding. Wat me opvalt is dat het als wereldfietser in verre landen heel vaak niet te doen is om je aan (sport-) voedingsvoorschriften te houden; vaak kom je niet verder dan een eitje, wit brood met nutella als ontbijt of dat soort dingen. Ook de voorgeschreven hoeveelheid water is in sommige landen bijna niet te doen om mee te sjouwen. Laat staan het eten van lokale gerechten/ soepen om bv. je zoutvoorraad aan te vullen; soms wordt je letterlijk ziek van het eten. Zie bijvoorbeeld deze man die 2 maanden in de bergen fietst boven 2500 meter en graatmager terugkeert; [https://www.youtube.com/watch?v=zyCAhT47pfQ]
Heel vaak worden dit soort trips gewoon een uitputtingsslag omdat voedsel moeilijk te krijgen, of meet te sjouwen is.
Gelukkig is er nog wat avontuur mogelijk in de wereld.
Ik herinner me van zo'n 15 jaar geleden dat we met zijn vieren kampeerden bij een afgelegen boerderij in Roemenie. Bij het afscheid in de ochtend gaf de boerin ons nog een nuttig cadeautje mee in de vorm van een stuk spek van ongeveer een kilo dat er precies uitzag zoals op de foto hieronder. Ook niet exact volgens de voedingsrichtlijn. We hebben het een aantal kilometers verder laten liggen in de aanname dat het plaatselijke wild er wel raad mee zou weten.
Afbeelding
Foto Vleesbedrijf De Vries in Veenwouden.
Dat is jammer, Leon. Door omstandigheden waren wij in Roemenie bij een politiepost uitgekomen. We moesten er even wachten, en even later reed iemand in een politieauto weg, om daarna terug te komen met zo'n stuk spek. Lekker vet, gerookt nog op de huid. We hebben er lekker van gegeten met brood en een uitje erbij. Even later reed een andere agent weg om terug te komen met een fles palinka, de locale gestookte drank van, ik meen, pruimen. Zo werd het nog een aangename middag :lol:
Die Palinka in Roemenië is inderdaad ook zo'n voorbeeld van voedsel of drinken dat de volgende fietsdag nogal.. zwaar kan maken.