Michael W schreef:Cyprus staat trouwens onterecht onder Europa in de landeninformatie, het is wel lid van de EU, maar ligt toch echt geheel in Azië.
Lidmaatschap van de EU of de Raad van Europa is sowieso geen argument.
Ik heb een kaart uitgegeven door National Geographic geraadpleegd van juni 2005.
Daar staat in de legenda:
Europa en Azië
De grens tussen Europa en Azië wordt vaak getrokken langs het Ural-gebergte, de rivier de Ural, de Kaspische Zee, de Kaukasus en de Dardanellen. Deze grens splijt Rusland en Turkije in een Europees en Aziatisch deel. Kazachstan, Azerbeidzjan en Georgië vallen eveneens onder Azië.
Uit de kleuring blijkt het zuidelijk, Griekse deel van Cyprus tot Europa te worden gerekend.
Ook in 1937 waren er al twijfels over dit alles, getuige het begin van een boek van Kurban Said, getiteld
Ali en Nino"In het noorden, zuiden, en westen is Europa omringd door zeeën. De Noordelijke Ijszee, de Middellandse Zee en de Atlantische Oceaan vormen de natuurlijke grenzen van het continent. Door de wetenschap wordt het eiland Magerøy als het noordelijkste puntje beschouwd, het eiland Kreta vormt het zuidelijkste en de eilandengroep Dunmore Head het westelijkste. De oostgrens van Europa loopt dwars door het Russische keizerrijk, langs de Oeral, dwars door de Kaspische Zee en vervolgens door Transkaukasië. Hier heeft de wetenschap nog niet haar laatste woord gesproken. Terwijl veel geleerden het gebied ten zuiden van het Kaukasisch bergmassief als tot Azië behorend beschouwen, vinden anderen dat vooral op grond van de culturele ontwikkeling van Transkaukasië, ook dat land als een deel van Europa moet worden gezien. Het hangt dus in zekere zin van jullie gedrag af beste kinderen, of onze stad bij het vooruitstrevende Europa of bij het achtergebleven Azië behoort."
De leraar glimlacht zelfvoldaan. Wij, veertig leerlingen van de derde klas van het Keizerlijk Russisch Humanistisch Gymnasium in Bakoe, Transkaukasië, hielden onze adem in bij het besef hoe afgronddiep kennis kon zijn en hoeveel verantwoordelijkheid er op ons rustte.
Een poosje zwegen wij allemaal, wij dertig mohammedanen, vier Armeniërs, twee Polen, drie sektariërs en een Rus. Toen stak Mehmed Haidar op de achterste bank zijn hand op en zei:"Meneer, neemt u mij niet kwalijk, maar wij willen liever in Azië blijven." De klas barstte in schallend gelach uit. Mehmed Haidar deed de derde klas al voor de tweede keer. Hij maakte grote kans ook voor de derde keer te blijven zitten, tenminste zolang Bakoe bij Azië bleef horen. Want een ministerieel besluit gaf de inwoners van Aziatisch Rusland het recht net zo vaak in een klas te blijven zitten als ze wilden.(..)
