Billen of boerka in Lombok

[Wim Tjan]

Met veel belangstelling heb in de laatste editie van "De wereldfietser" de ervaringen van Inge in haar column gelezen. Alhoewel voor haar dat geen prettige ervaring is, kan ik niet nalaten om bij mij een glimlach te ontlokken. In dat soort landen waar alles door de sociale controle in een keurslijf word gedwongen, kunnen sommige mannen het niet nalaten om bij een westerse vrouw die in een rok op een fiets rijd een tik op het achterwerk te geven. Een rok laat altijd iets te raden over terwijl een losse korte broek of spijkerbroek niets te verhullen valt. Een strakke fietsbroek ( ikzelf vind dat ook niet prettig zitten) is ook minder aan te bevelen omdat dat alle oneffenheden van je lichaam laat zien en dat kom als ordinair en smakeloos over, hoewel dat in grotere steden zoals Jakarta of Bandung steeds meer mannen ook strakke fietsbroeken dragen.

In 2012 had ik plannen om vanuit Bali, Lombok, Sumbawa naar Flores te fietsen. Door omstandigheden ben ik niet verder gekomen dan Sumbawa. In ieder geval op de tweede dag in Lombok en onderweg naar de volgende stad/dorp werd ik aangeklampt door een jonge vrouw, ik schat haar tussen 20-24 jaar en geheel in het lang gekleed met jilbab, en of ik Engels sprak. Na mijn bevestiging vroeg ze of ik naar haar ouderlijke huis in de desa wilde gaan en daar met haar in het Engels wilde converseren. Na 5 km achter haar langs sawah's en door de bossen te hebben gereden kwam ik bij haar ouderlijk huis. Niet door ouder maar wel door familie ontvangen.
Om maar een lang verhaal kort te maken, aan het eind van de middag vroeg ze mij of ik mij wilde opknappen en een douche wilde nemen. Met de gedachte dat ergens achter in het huis een douche gelegenheid was, nam ik de aanbod met graagte aan. De douche gelegenheid bleek achteraf 30 m verderop gelegen te zijn en niet een douche in letterlijke zin, maar een diepe put van waaruit met een emmer water uit geschept moest worden. Midden in het bos waar menig dorpeling langs liep kon ik mij uitkleden, terwijl zij gewoon uiteraard geheel gekleed op mij wachtte met een emmer water. Een sarong die daar voor algemeen gebruik hing kon ik om mijn heupen wikkelen, en zij goot dan een emmer ijskoud water over mijn hoofd. Inzepen en afspoelen en de ritueel in ander volgorde van sarong af, afdrogen en aankleden volgde terwijl zij gewoon wachtte tot ik klaar was. De uitnodiging om daar te overnachten heb ik aangenomen en heb daar op de grond geslapen. Weliswaar hebben zij speciaal een matras voor mij op de grond klaar gelegd. Volgende ochtend om +/- 4 uur werd ik wakker doordat de familie het ochtend gebed deden terwijl ik nog lag. Waarom dit verhaal, uiteraard is het leuk om mijn ervaring via dit media kennis te laten maken met het ander Lombok, maar ook om te laten weten dat je misschien als man en bovendien het Indonesisch redelijk machtig ben, heel vrij ben in de omgang. Vrouwen zullen, juist in het orthodoxe gedeelte (het Noorden) met respect behandeld worden, mits men geen aanstootgevend gedrag vertoont.

[Travelmaster]

.... mits men geen aanstootgevend gedrag vertoont.

En dat is nou juist zo jammer. Want wellicht heb je geen idee of het gedrag dat wordt vertoond aanstootgevend is, en vervolgens is wél het een vrijbrief voor ongewenste intimiteiten. Lekker dan. Die laatste bijzin zet eea voor mij dus niet in een ander daglicht.

[dik5]

Een paar jaar geleden kwamen wij vanaf Bali met de Ferry op Lombok.
Prachtig eiland maar met een totaal andere sfeer en cultuur.

Voorbeeld:Mijn vrouw fietste achter mij ,zij werd ingehaald door een jonge local op een brommertje deze bleef al kijkend naast haar rijden zonder iets te zeggen.
Plotseling greep hij haar bij de borsten, ik woest hij gaf gas en verdween weer.
Dit gaf ons verblijf op Lombok toch een nare bijsmaak
Ik ga er maar vanuit dat dit bij de "normale" cultuurverschillen hoort

Ondanks dat zullen wij straks weer in Maleisië gaan fietsen.

Dirk

[javb2812]

In dat soort landen waar alles door de sociale controle in een keurslijf word gedwongen, kunnen sommige mannen het niet nalaten om bij een westerse vrouw die in een rok op een fiets rijd een tik op het achterwerk te geven.
-
-
Vrouwen zullen, juist in het orthodoxe gedeelte (het Noorden van Lombok) met respect behandeld worden, mits men geen aanstootgevend gedrag vertoont.

Bij deze bedankt dat je je ervaring deelt over het "andere" Lombok.
Laat ik een (strik-)vraag stellen. Hoe moet je je als vrouw in Lombok opstellen als je graag wil dat een knappe en ordelijk gekleedde jonge man je op een nette manier helpt met wassen terwijl je je uitkleedt in het bos tussen de dorpelingen?

En serieuzer: Welke kleding wordt daar bij een fietsende vrouw als níet aanstootgevend "gedrag" gezien?

[Polling]

.... mits men geen aanstootgevend gedrag vertoont.

En dat is nou juist zo jammer. Want wellicht heb je geen idee of het gedrag dat wordt vertoond aanstootgevend is, en vervolgens is wél het een vrijbrief voor ongewenste intimiteiten. Lekker dan. Die laatste bijzin zet eea voor mij dus niet in een ander daglicht.

Als jij niet weet wat aanstootgevend gedrag is, moet je misschien niet naar dat land, of je tevoren beter inleze over de gebruiken... Hoewel wij duidelijk zijn over wat ongewenste intimiteiten zijn, kan men er daar anders over denken als je voor hen aanstootgevend gedrag vertoont.
When in Rome...

[Travelmaster]

Ik zeg niet dat ik dat niet weet. Mijn persoontje doet er ook niet toe, er zullen altijd mensen zijn die het in de ogen van anderen fout doen, en dat kun jij zijn, maar ik ook. Daar wordt dan op deze manier misbruik van gemaakt. Je maakt mij niet wijs dat het gedrag wat de "locals" dan vertonen daar ook maar door iedereen goed wordt gevonden. Kijk maar naar de recente verkrachtingen in India, waarbij veel van de Indiërs gelukkig massaal in opstand zijn gekomen. Met succes? Geen idee, maar het begin is er. Dat vind ik een hoopvol signaal.

[Polling]

Ik bedoelde ook niet zozeer jou persoonlijk, meer algemeen. En inderdaad, in dit specifieke geval zal het zo zijn dat dit gedrag ook 'lokaal' niet als maatgevend wordt ervaren.
Maar algemeen kan je toch zeggen dat je je aanpast aan wat daar aanvaardbaar is, en dat je tevoren uitzoekt waar die grenzen liggen?

[Wim Tjan]

Hoe moet je je als vrouw in Lombok opstellen als je graag wil dat een knappe en ordelijk gekleedde jonge man je op een nette manier helpt met wassen terwijl je je uitkleedt in het bos tussen de dorpelingen?

Ik zou graag daarop een duidelijk antwoord willen geven, maar helaas ik denk niet dat dat door de dorpelingen op prijs wordt gesteld.

Serieus, ik denk dat je als vrouw in Indonesie het best in een lang c.q. middellang of korte broek op +/- knielengte kan fietsen. Liever geen strakke fietskleding waarbij alle "oneffenheden" zichtbaar zijn. Lekker losse kleding.

Voor wat betreft de handtastelijkheden van sommige mannen is niet de aard van de gemiddelde Indonesische man. Deze laffe handelingen zullen ze nooit in een dorp doen, omdat zij afgestraft worden door hun eigen mensen.

Als voorbeeld het volgende over de mentaliteit van de Indonesier. Dus in 2012 onderweg naar Flores fietste ik in Sumbawa. Na een nacht in een slecht onderkomen te hebben geslapen, zonder ontbijt en chagrijnig, reed ik het dorp uit. aan de rand van het dorp stond een kraam met lokale bevolking. Op mijn vraag of er warm thee of koffie en wat te eten was, kon ik wel thee en cake koek verkrijgen. Na dat genuttigd te hebben wilde ik betalen en vroeg naar de prijs. Ik moest het dubbele betalen van wat normaal gangbaar was. Ik ontplofte zowat en gaf aan dat ik wel een toerist was, maar niet als zodanig behandeld wilde worden door het dubbele te betalen van wat normaal was. Geschrokken door mijn reactie kreeg ik de helft van mijn geld terug met excuses. Later verzachtte ik door aan te geven dat zij best meer van mij kan krijgen, maar dat ik niet wenste om als een dom toerist behandeld te worden.

Een dag later werd ik aangereden door een motorrijder. De dorpelingen die dat zagen trokken meteen partij voor mij en scholden de motorrijder uit. Want bedenk indien je buiten je schuld word aangereden dan ben jij de rijke buitenlander en proberen een slaatje uit te slaan en de politie doet even hard aan mee. Dus de mensen hielpen mij m'n fiets naar een dichtstbijzijnde carrosserie bedrijf te brengen waar de frame recht werd geslagen. Kosten: nul komma nul. Helaas kon ik niet veel verder fietsen omdat twee tandwielen beschadigd waren. Ik kon iets verderop een lift krijgen van twee mannen met een mini truck. 60 km verderop zetten zij mij af bij een hotel. Na mij opgeknapt te hebben en de mannen uitgenodigd om met mij ergens te gaan eten vroeg ik hoeveel ik voor de lift verschuldigd was. Het antwoord wat ik kreeg maakte mij echt verlegen: "Ons religie (Islam) zeg ons dat indien iemand in moeilijkheden verkeert wij de helpende hand moeten bieden zonder daar tegenover een beloning te vragen" Zelfs mijn aandringen om iets te accepteren werd geweigerd.
Eerlijkheidshalve moet ik erbij vertellen dat ik zelf in Indonesie geboren ben en enigszins de mentaliteit van hen kent. Vaak word ik tijdens mijn fietstochten uitgenodigd om mee te eten of te drinken.

[Yopie]

Serieus, ik denk dat je als vrouw in Indonesie het best in een lang c.q. middellang of korte broek op +/- knielengte kan fietsen. Liever geen strakke fietskleding waarbij alle "oneffenheden" zichtbaar zijn. Lekker losse kleding.

Voor wat betreft de handtastelijkheden van sommige mannen is niet de aard van de gemiddelde Indonesische man. Deze laffe handelingen zullen ze nooit in een dorp doen, omdat zij afgestraft worden door hun eigen mensen.

Leuk hoor, een man die verteld wat vrouwen moeten aantrekken en hoe ze zich het beste behoren te gedragen. Heb ik nog niet eerder gehoord ...

Het maakt alleen weinig uit hoe je er als vrouw uitziet, wat je aantrekt of hoe je je gedraagt want in deze mannenwereld waar je vaak nog minder dan een geit waard bent vraag je toch altijd om sexueel geweld, mishandeling en onderdrukking??

En natuurlijk kun je altijd de schuld bij de aanstoootgevende vrouw leggen (had ze maar een boerka moeten aantrekken) maar degene die haar verkracht is nog altijd de man. En Wim Tjan, als je weet dat 70% van de mannen dat deden omdat ze er 'recht op hadden' slaat je verhaal nergens op.

En 1 op de 5 mannen in Indonesië is schuldig aan sexueel geweld, hoera wat een surprise!

[javb2812]

Serieus, ik denk dat je als vrouw in Indonesie het best in een lang c.q. middellang of korte broek op +/- knielengte kan fietsen. Liever geen strakke fietskleding waarbij alle "oneffenheden" zichtbaar zijn. Lekker losse kleding.

Leuk hoor, een man die verteld wat vrouwen moeten aantrekken

Ter nuancering dit zijn geen voorschriften van Wim Tjan maar een antwoord op een vraag. Het punt dat Yopie met deze reactie wil maken is ook begrijpelijk.

Ben erg geïnteresseerd hoe als fietser om te gaan met dit soort cultuurverschillen (eigenlijk niet helemaal het goede woord) die je daar tegen kan komen.
Mijn partner en ik denken er voorzichtig aan volgend jaar in zuid oost Azië te fietsen, maar bij een gebeurtenis zoals bijvoorbeeld Dirk hierboven beschrijft zouden wij daar wat minder luchtig over doen als hij ben ik bang.
Welke tips (voor dames heren én stellen) helpen om dit soort situaties te voorkomen en toch vrij rond te reizen en fietsen? Deze vraag aan Wim maar ook aan allen die er iets samenhangends over kunnen zeggen.

[Leon]

Ben erg geïnteresseerd hoe als fietser om te gaan met dit soort cultuurverschillen (eigenlijk niet helemaal het goede woord) die je daar tegen kan komen.

Dat je je dit afvraagt is waarschijnlijk al driekwart van het werk.
Gewoon een beetje bescheidenheid en respect tonen doet in alle landen vaak wonderen. ZO-Azië is in deze zinz eker geen probleemgebied.
Leon

[Wim Tjan]

Leuk hoor, een man die verteld wat vrouwen moeten aantrekken en hoe ze zich het beste behoren te gedragen.

Yopie, blijkbaar lees je alleen datgene wat je in je hoofd heb geprent nl MOETEN aantrekken. Als je goed had gelezen en begrepen was het slechts een advies en dus geen moeten. Voor mijn part fiets je in een jute zak.

Gewoon een beetje bescheidenheid en respect tonen doet in alle landen vaak wonderen. ZO-Azië is in deze zinz eker geen probleemgebied.
Leon

Liever sluit ik bij de advies van Leon aan.

Mijn partner en ik denken er voorzichtig aan volgend jaar in zuid oost Azië te fietsen

Ik zou zeggen gewoon gaan. Het is de moeite waard en bedenk dat vele vrouwen alleen zijn gaan fietsen zonder dat zij handtastelijk zijn benaderd. En mocht je nog vragen hebben laat het me weten.

[Yopie]

Leuk hoor, een man die verteld wat vrouwen moeten aantrekken en hoe ze zich het beste behoren te gedragen.

Yopie, blijkbaar lees je alleen datgene wat je in je hoofd heb geprent nl MOETEN aantrekken. Als je goed had gelezen en begrepen was het slechts een advies en dus geen moeten. Voor mijn part fiets je in een jute zak.

Ja ik las net mijn berichtje terug, had veel te snel gereageerd, ben soms nogal heetgebakerd en mijn excuses hiervoor.

[---]

Ja ik las net mijn berichtje terug, had veel te snel gereageerd, ben soms nogal heetgebakerd en mijn excuses hiervoor.

Voortaan tot 10 tellen voordat je de verzendknop indrukt? Hoef je je achteraf ook niet te excuseren - dat scheelt weer werk

[Wim Tjan]

Yopie, ik stel voor als je in de buurt ben kom even langs voor een kop koffie met een Indonesische lekkernij: spekkoek.

[Yopie]

Ja ik las net mijn berichtje terug, had veel te snel gereageerd, ben soms nogal heetgebakerd en mijn excuses hiervoor.

Voortaan tot 10 tellen voordat je de verzendknop indrukt? Hoef je je achteraf ook niet te excuseren - dat scheelt weer werk

Of een stukje fietsen, doet bij mij in ieder geval wonderen

Yopie, ik stel voor als je in de buurt ben kom even langs voor een kop koffie met een Indonesische lekkernij: spekkoek.

Zal het onthouden, dank je wel hoor!

[Jolien]

Ik heb deze zomervakantie 6 weken gefietst in Indonesië: Lombok, Bali en Indonesië.
We fietsten tijdens de ramadan behalve de laatste week.

Toch even zeggen dat wij ontzettend vriendelijk werden onthaald. We sliepen meer dan de helft van de nachten bij de mensen thuis. Ze legden een mat klaar voor ons of er was een bed over. Vaak boden ze ons iets aan om te eten en kregen we ontbijt.
Ongelofelijk gastvrij.

Ik kreeg ook fietspech en onze gastheer heeft ons een hele dag geholpen om naar een fietsenmaker te gaan, ons zelf verder te brengen naar de hoofdstad om het euvel op te lossen. Supersympathiek.

Van onze kant: niets dan lof over Indonesië. Wij zijn twee vrouwen, niet van Indonesische origine. We fietsen in korte broek met T-shirt. We zijn daar nooit over aangesproken. Als we bv. een marktje bezochten, deden we soms wel een sarong aan.

Slechts één keer hadden we 'last' van een opdringerige heerschap maar na een aantal kilometer liet hij ons weer alleen. Dat valt dus goed mee, voor een reis van 6 weken.

[Travelmaster]

Ik bedoelde ook niet zozeer jou persoonlijk, meer algemeen. En inderdaad, in dit specifieke geval zal het zo zijn dat dit gedrag ook 'lokaal' niet als maatgevend wordt ervaren.
Maar algemeen kan je toch zeggen dat je je aanpast aan wat daar aanvaardbaar is, en dat je tevoren uitzoekt waar die grenzen liggen?

Sorry voor m'n late reactie, ik was fietsen:). Maar ik ben het met je eens, met een kleine nuance: je trácht van tevoren uit te zoeken waar die grenzen liggen. En vervolgens hopen dat je niet wordt gestraft omdat je het niet wist.

[Jolien]

Natuurlijk kijken we waar de grenzen liggen.
Mochten we ons ongemakkelijk gevoeld hebben, dan zouden we onmiddellijk met langere broek gefietst hebben.
Voor of na het fietsen droegen we bijna altijd een driekwart broek.