Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Beeldverhaal bikepackingtrip Alpen - Pagina 3 - Forum Wereldfietser

Beeldverhaal bikepackingtrip Alpen

Het plan is om via de 2787 meter hoge Col du Marinet (kamp 1 bij meertje) en de Tete de Viraysse (kamp 2 bij fort) Jausiers te bereiken, een skidorp met supermarktje en wat andere winkeltjes. Onderweg is er geen mogelijkheid mijn etensvoorraden aan te vullen, het enige kruidenierswinkeltje op de route, in Acceglio, blijkt in september gesloten. Bij de herberg heb ik nog wat brood van een dag oud kunnen kopen, en samen met het broodbeleg, de koekjes en havermout die ik nog bij me heb, moet dat genoeg zijn om geen honger te krijgen.

Over een mountainbikeroute daal ik af naar Acceglio,, om daarna weer bergop te gaan. In een opwelling besluit ik het asfalt in te ruilen voor een aantrekkelijk uitziend onverhard weggetje langs de rivier, en later langs de dalwand, waarover ik verder door het dal omhoog klim. Op de overgang naar single track herschik ik mijn bepakking, en begin dan aan de lange hike-a-bike naar de top, die aanvankelijk over alpenweiden voert en redelijk goed te doen is, maar die hogerop steeds lastiger zou worden.

De omgeving is wederom adembenemend mooi. Ik stop om te kijken hoe het vee van de hogere bergalmen wordt afgedreven naar het dal. Een paar honden zorgt ervoor dat de lange sliert blonde koeien in beweging blijft; hun geblaf echoot door de verder stille bergwereld. Het laatste gedeelte van de klim is erg steil en rotsig, en kost veel kracht. Mijn fiets is slechts nog nutteloze ballast. Dood gewicht. Dat verandert gelukkig zodra ik weer omlaag mag; het eerste stuk van de afdaling is een waar feest, maar lang duurt dat niet. Als het pad de puinwaaiers kiest wordt ook de afdaling een gevecht. Soms hardgrondig vloekend til, duw, trek en sleep ik mijn fiets verder omlaag over de rotsblokken. Geregeld komen mijn schenen hard in aanraking met mijn van pinnetjes voorziene pedalen, of anders wel met een scherpe rots. Het bloed komt er in kleine stroompjes langs omlaag. Het Lac du Marinet lijkt onder handbereik, maar ik weel dat het nog wel even zal duren voor ik er mijn kamp kan opslaan. Pas tegen de avondschemering ben ik er. De zonsondergang zet de bergen in een oranje gloed, die zich spiegelt in het rimpelloze water van het meertje. Ik nuttig mijn avondmaal van oud brood met ik weet niet meer wat, in ieder geval iets lang houdbaars, drink met volle teugen van de natuurpracht die me omgeeft en duik dan intens moe mijn warme slaapzak in.
afdaling na Chialvetta.jpg
P1480155.jpg
P1480170.jpg
P1360791.jpg
klim naar meer .jpg
uitkijken high sat sharpened psd.jpg
opstapje psd high sat.jpg
klim naar meer 2.jpg
afdaling meer dji aanloop bocht 1 niet verscherpt .jpg
afdaling pas meren 1 niet verscherpt.jpg
voetje aan de grond 2.jpg
afdaling meer 2.jpg
tent uitzicht meer.jpg
alma schreef:
vr 02 dec, 2022 08:48
...
klim naar meer .jpg
Die achtergrond doet me denken aan de laatste foto in dit bericht: 😉
viewtopic.php?f=23&t=7669&start=240#p432609
Wij zagen die koeien op de alm ook. Een mooie plek met prachtige bergvormen.

Stoere foto's trouwens! 💪
Dankje, Willem. De overeenkomst was me ook al opgevallen in raadplaatje.
Uitzonderlijke fietstocht zeg. Duidelijk dat een goede planning vooraf essentieel is met een route als deze + zo licht bepakt.
Lijkt me ook niet evident om op bergschoenen zo'n technische route te fietsen. Is dat icm grote platformpedalen?
mavave schreef:
za 03 dec, 2022 10:43
Uitzonderlijke fietstocht zeg. Duidelijk dat een goede planning vooraf essentieel is met een route als deze + zo licht bepakt.
Lijkt me ook niet evident om op bergschoenen zo'n technische route te fietsen. Is dat icm grote platformpedalen?
Misschien dat het ook anders kan, maar ik bereid zo'n tocht inderdaad heel goed voor, zodat ik vantevoren een goed beeld heb van wat me te wachten staat, ik niet onnodig veel voorraden met me meedraag, en ook het optimale uit de route haal.

De keuze voor een pedaal/schoen-combinatie voor dit soort tochten is inderdaad een lastige gebleken. Ik heb lang gezocht naar het beste compromis. Het klimmen zou veel gemakkelijker gaan met klikpedalen, maar helaas hebben schoenen die daarvoor geschikt zijn bij het lopen te veel nadelen.

Ik ben begonnen op combipedalen (1 kant inklikken, andere kant niet) in combinatie met bergschoenachtige Shimano schoenen, maar die waren voor het lopen te stug, waardoor ik last kreeg van mijn voeten, en op rotsachtige ondergrond was zo'n metalen plaatje onder je voeten ook niet echt veilig (slipgevaar).

Na een uitstapje naar lage klikschoenen, die al na een paar weken doormidden lagen, heb ik lichte trailrunningschoenen geprobeerd in combinatie met zeer brede platformpedalen met pinnetjes, maar dat was ook geen succes omdat er door de te slappe zool te veel spanning op mijn voetboog kwam te staan, waardoor de peesplaat uiteindelijk geïrriteerd raakte, wat zich uitte in felle pijnscheuten op de meest onverwachte momenten.

Toen overgestapt naar bergschoenen in combinatie met dezelfde pedalen en dat bleek uiteindelijk het beste compromis, al mis ik bij het klimmen mijn klikpedalen enorm. Lage wandelschoenen zouden voor het fietsen misschien iets prettiger zijn, maar geven bij het lopen veel minder bescherming en stevigheid.
Prachtig beeldverhaal. Dank is groot. Inspirerend en motiverend. Niet dat ik dit ga nadoen letterlijk. Nederland en directe omgeving is nu mijn fietsgebied incl hondenkar met Sien. Goed om te lezen dat je minibreaks inlast. Daar hou ik zelf ook van. Hoeveel tijd had je voor deze reis? Hoop ook dat het je goed heeft gedaan!
Ondertussen heb ik meteen mooie herinneringen. Toen we met camper door Canada toerden, hebben we in Jasper mountainbikes gehuurd en paar mooie tochtjes gemaakt, waarbij we ook stukjes moesten hiken.
Dankje. Zoals ik had gehoopt, en ook wel verwacht, heeft de reis me inderdaad erg veel goed gedaan Even heerlijk afstand van alles kunnen nemen. Ik had er ook ruim de tijd voor genomen, 9 weken voor in totaal 30 etappes.

Ik zou me overigens ook prima kunnen vermaken in Nederland. De kust, de eilanden, de weidse landschappen en de bossen en heidevelden; ook hier valt genoeg te genieten.
In het vervolg van de afdaling wachten nog meer puinwaaiers, helaas. De voortgang gaat uiterst moeizaam; niet alleen vanwege het terrein, maar ook doordat de vermoeidheid van de dag ervoor absoluut nog niet uit mijn spieren is verdwenen en ik uiterst wankel op mijn benen sta. Eenmaal beneden in het dal besluit ik te doen wat verstandig is en niet te beginnen aan de volgende beklimming, maar over het asfalt verder af te dalen naar Jausiers, om dan later in de week terug te keren voor de lus over de Tete de Viraysse, en daarvandaan over de Parpaillon verder naar Guillestre.

In La Condamine ga ik me bij een warme bakker te buiten aan twee verschrikkelijk machtige notengebakjes, zodat mijn maag tenminste tot het avondeten vol zit, voorlopig kan er niets meer bij. In Jausiers kan ik eindelijk weer normaal boodschappen doen en mijn eigen potje koken. Ik maak hutspot met lamskoteletjes; mjammie!

Na een dagje rust ben ik weer voldoende hersteld voor de volgende etappe. De klim naar de 2771 meter hoge Tete de Viraysse voert langs een reeks bunkers en forten. Via een eindeloze serie haarspeldbochten bereik ik het fort op de winderige top, waar ik mijn tent opsla voor een stenen wachtershuisje, dat enige beschutting biedt. De zonsondergang zet de hemel kortstondig in vuur en vlam waarna de duisternis langzaam over de bergen neerdaalt. De maanverlichte nacht is onrustig, met een stormachtige wind die woest aan mijn tent rukt en me achtervolgt tot in mijn dromen.
afdaling kamp meer.jpg
P1490232 brug over ravijn.jpg
P1490240 langs bunker 2.jpg
P1490241 aanloop fort viraysse.jpg
haarspelden fort Viraysse.jpg
klim  fort Viraysse andere hoek 2.jpg
klim fort Viraysse  2 drone middel.jpg
koken wachtershuisje tent.jpg
eten voor tent Viraysse donkerder.jpg
P1360832 zonsondergang Viraysse.jpg
Heel mooi Marc!
Dankje
Mooi zeg! Ik blijf meelezen (-:

Op naar meer likes dan forumposts! ;)
alma schreef:
vr 02 dec, 2022 08:48
Geregeld komen mijn schenen hard in aanraking met mijn van pinnetjes voorziene pedalen, of anders wel met een scherpe rots. Het bloed komt er in kleine stroompjes langs omlaag.
Erg bekend verhaal; ik had ook last van de pinnetjes op de plateau-pedalen. En dan nog niet eens in de ruige omgeving waar jij opereert. Zeker in combinatie met bloedverdunners (die jij misschien ook wel gebruikt), een bloederig verhaal, af en toe.

Voor mij was de oplossing het verwisselen van bestaande pedalen met Look Trail Grip (composiet) pedalen; evenveel grip (in ieder geval voor mij, icm met een Nike hardloopschoen of outdoor sandalen, op over het algemeen verhard en gravel) maar nooit meer die lelijke wonden in scheenbeen en kuit.
Wat mij betreft een aanrader.

Prachtig verhaal verder; fantastische foto's!👍🏻
Dankje, Flix. Die Look Trail Grip pedalen hadden mijn aandacht al getrokken; ik zag ze voorbij komen in een ander topic. Misschien maar eens proberen...
De volgende dag zou er eentje worden om snel te vergeten; eigenlijk weet ik dat al als ik 's ochtends vroeg na een slechte nacht uit mijn tentje kruip. Harde windstoten leggen het bijna plat. Diep weggedoken in mijn warme jas maak ik in het wachtershuisje mijn ontbijtje klaar: havermoutpap met noten en rozijnen en een stevige kop oploskoffie. Ik knap er wat van op, maar de dag neemt definitief een duistere wending als mijn LX100 tijdens het filmen op statief omver wordt geblazen en de zoomlens daarbij onherstelbaar beschadig raakt; wat ik ook probeer, hij schuift niet meer uit. Ook het ND filter heeft de val niet overleefd, zodat ik ook met mijn andere camera eigenlijk niet meer goed kan filmen (met een ND filter verleng je de sluitertijd en creëer je zo een bepaalde mate van bewegingsonscherpte zodat bewegingen er natuurlijk uitzien en niet schokkerig). De timing is dan wel weer gunstig. Vanuit Guillestre, het einddoel voor vandaag, zijn per trein verschillende grote steden bereikbaar. In een daarvan moet ik vast een vervangende lens of camera kunnen vinden, hoop ik...

Ik daal af naar La Condamine, waar ik voor de derde keer langs dezelfde bakker ga, voor ik begin aan de onverharde klim naar de ruim 2600 meter hoge Col du Parpaillon. Donkere wolken pakken zich er ook letterlijk boven samen, en al snel vallen daaruit de eerste spetters, die langzaam aanzwellen tot een heuse bui. De weg, die objectief gezien best mooi is, moet ik delen met grote groepen motorrijders, die met hun brullende motoren de stilte aan flarden rijten en daarmee elk genieten onmogelijk maken, zelfs al zou de dag anders zijn begonnen... Na de lange, koude, donkere en natte tunnel volgt er een heerlijke afdaling waarin ik tijdelijk wat opleef. Het wegdek is goed slecht en op mijn lichtvoetige mountainbike kan ik veel en veel sneller omlaag dan al die zware motoren, die niet veel harder durven te gaan dan stapvoets, die stoere mannen in hun leren pakken. De ene na de andere blinkende machine dender ik voorbij. De lichte opleving in mijn humeur die dat bewerkstelligt, verdwijnt als sneeuw voor de zon in de zinderende hitte van het zwarte asfalt richting Guillestre. Als een berg zie ik op tegen het laatste klimmetje van niets naar de stad. Wonderlijk toch, hoe je geestesgesteldheid de omgeving kan vervormen, molshopen bergen kan doen lijken, en bergen molshopen. De volgende dagen zal het vast weer beter gaan.
P1500001 tent afbreken viraysse 2.jpg
test afdaling segment 3 3 sharpened.jpg
test afdaling segment 6 3 sharpened.jpg
afdaling virrayse schaduw 1.jpg
Bij een fotozaak in Gap bestel ik een nieuwe LX100, die ik na het weekend op kan halen, samen met een variabel ND filter. In de tussentijd fiets ik naar Briancon, waar ik sowieso al een driedaagse stop had gepland, dat worden er nu 4. Even buiten Guillestre, boven op een steile rots, ligt Mont Dauphin, een vestingstadje ongeveer zo groot als Naarden. De schaduwen zijn nog lang als ik er s'ochtends vroeg doorheen fiets, om eenmaal weer buiten de poorten te beginnen aan de klim naar de Col de Lauzet. Ik kom door wat kleine dorpjes en langs boerderijen, die een uitgestorven indruk maken. Slechts af en toe zie ik iemand. Ergens in het bos, dat de hogere berghellingen bedekt, word ik belaagd door een roedel jachthonden, die mij blijkbaar aanzien voor een kleurig hert, het duurt even voor ze hun dwaling inzien. Hoe hoger ik klim, hoe ruiger de bergen. Af en toe passeer een chalet, voor een ervan staat een drinkbak waar ik mijn flessen bij kan vullen. Na de Col de Lauzet gaat het een klein stukje omlaag en daarna volgt een lange, weinig opwindende hike-a-bike via de Granges de Furfande en de Refuge de Furfande omhoog naar de Col de Furfande. Uren achtereen niets dan gras en koeien. In de afsluitende afdaling, over een onverharde weg naar Le Coin, waar ik een kamer heb geboekt in een b&b, word ik dan weer omgeven door ruige pieken waarlangs naaldwouden de hemel bestormen en is het weer volop genieten.

De volgende ochtend crasht mijn drone. Ik had al wel half verwacht dat dit een keertje zou gebeuren en de timing kan niet beter. Online bestel ik een nieuwe, die ik af kan halen in Gap, op dezelfde dag als mijn nieuwe camera. Een geluk bij een ongeluk, maar toch baal ik wel. Via het Fort de l'Infernet, dat bovenop een bergtop ligt en een indrukwekkend uitzicht biedt over de omliggende dalen, bereik in het oude, ommuurde stadsgedeelte van Briancon, waar ik in een mooi oud pand een prachtig gerenoveerd appartement betrek op de tweede etage. Langs de steile trappen sleep ik mijn fiets omhoog, de afsluiting van twee lange dagen fietsen.
P1370027.jpg
links boven op de rots Mont Dauphin
poort fort dauphin clip 2 4.jpg
poort fort dauphin.jpg
fietsen langs huisjes.jpg
meertje na guillestre 2.jpg
eten pas 2.jpg
P1000069.jpg
P1000088 poort briancon.jpg
briancon straat 1.jpg
Briancon
P1370063.jpg
Weer compleet op oorlogssterkte vervolg ik mijn reis langs nog meer oude forten. Binnen de poorten van Fort de l'Olive, even ten noorden van Briancon, breng ik een nacht door in mijn tentje, beschut tegen de wind, alvorens door te stoten naar Fort de Lenlon, een nagenoeg rond, massief stenen bouwwerk boven op een bergtop, omgeven door een hoog stalen hekwerk vol vervaarlijke punten. Op de Porte de Cristol bereik ik het hoogste punt. Ik daal af langs het gelijknamige meertje en daarna volgt er een onverwacht moeizame traverse over een smal pad vol steile klimmetjes en rotsblokken voor ik uiteindelijk het onverharde weggetje bereik dat me verder naar Nevache zou brengen. Twee quiches die ik bij de plaatselijke bakker heb gehaald vormen mijn karige avondmaal; het kleine kruidenierswinkeltje vlakbij gaat morgen pas weer open.

Mijn volgende kamp is bij het Lac Vert, dat niet voor niets zo blijkt te heten. Als ik er halverwege de middag aankom, zwermen er nog tientallen mensen langs de oevers maar 's avonds heb ik het meertje voor mij alleen. Ik gloei nog na van de heerlijke afdaling die me hier heeft gebracht, door de bossen over een smal, bochtig paadje, vol fantastische vergezichten. Dit bergdal is echt van een sprookjesachtige schoonheid. Terwijl vlak voor me forellen door het heldere water glijden, op jacht naar iets eetbaars, staat op mijn alcoholbrandertje een pannetje ravioli met pesto gaar te pruttelen; mijn favoriete avondmaal voor tijdens het kamperen.

Ik slaap niet al te best en kom de volgende dag maar moeizaam op gang. Hike-a-bikend over een bij vlagen onmogelijk steil en rotsig pad vecht ik me een weg omhoog. Eerst de Col de la Vallee Etroite over, vervolgens de Col de la Replanette en tenslotte naar de top van de Col de Roue (Colle della Rho), waarna ik me dankbaar af laat zakken richting Bardonecchia en van daaruit verder omlaag over het asfalt naar Salbertrand, dat de komende anderhalve week als uitvalsbasis zal dienen voor 1 of 2 meerdaagse tochten met kamperen op grote hoogte. Zo kan ik voor de beklimming van de ruim 3000 meter hoge Col del Sommeiller het ideale moment kiezen, ik hoop nadat de eerste sneeuw er is gevallen.Het is inmiddels begin oktober en met het weer kan het dan alle kanten opgaan.
P1000126.jpg
P1000132 vervormde boom.jpg
P1000160.jpg
P1000157.jpg
P1000174 grashelling zijkant.jpg