Additionally, paste this code immediately after the opening tag: koga: de juiste keuze? - Forum Wereldfietser

koga: de juiste keuze?

Kortelings kopen we een nieuwe trekfiets aan. Waarschijnlijk een type vh merk koga daar dit merk door onze dichtsbijzijnde handelaar verkocht wordt.
We twijfelen echter nog ts de Randonneur en de Worldtraveller.
Het grootste deel van onze tochten zullen over verharde wegen gaan maar toekomstgericht komt hier wsch verandering in. Eén van men vragen: Is een stalen kader dan echt zo nodig of zijn jullie ervaringen anders?
En wat is jullie mening over beide types van fiets?
Hoi,

ik rijd zelfs sinds een tweetal jaren op een Koga WTS, die me uitstekend bevalt. Ik heb dan nog wel niet in Brazilie of de Gobi-woestijn gereden, ben dat ook niet direct van plan, maar ik vind het wel fijn dat ik zonder problemen een stukken onverhard mee kan pakken.
Het aluminium frame van de WT(S) is naar mijn ervaring zeer stijf en stalen frame lijkt me dus ook niet een echte noodzaak.
Mijn keuze zou zeker op de WT vallen, want het prijsverschil is niet zo groot en wel het verschil tussen beide fietsen waard.

reden waarom ik de randonneur zou kopen is het overal te lassen frame.
Maar volgens hetgene ik lees op jullie forum komt dit zelden of nooit voor;
Heeft dit echter te maken met 'fouten in het maken vh frame' of eerder met een te zware bepakking?
maak me wijzer!!

ervaringen gevraagd?

Bedankjewel

Het scheuren van een frame is niet een kwestie van het een of het ander, maar meer een combinatie van factoren. De lassen zelf zijn per definitie het zwakke punt, dus daar kunnen mogelijk 'frame fouten' zitten. Ik vermoed echter dat de lassen van de frames in deze prijsklasse wel gecheckt worden (wellicht alleen steeksproefgewijs, maar toch), dus er is een behoorlijk hoge kwaliteits garantie. Goedkopere framesgeven dus ook meer kans op scheuren (mindere kwaliteit van het materiaal en minder goed gecontrolleerde productie).

Te zware bepakking zal zeker leiden tot een hogere kans op scheuren en dan ook eerder bij een aluminium frame, omdat aluminium nu eenmaal gevoeliger is voor vermoeiing (scheurgroei door cyclische belasting): hoe hoger de belasting, hoe minder cycli een scheur nodig heeft om te onstaan.

Echter: in de praktijk geldt dit denk ik alleen in extreme omstandigheden, dus erg ruwe weg, veel bagage (25-30+kg - wat mijns insziens erg veel is) en lange fietstochten (wereldreizen, orde jaar onderweg of zo); dan wordt het scheuren van het frame iets om eventueel rekening mee te houden.

Ik moet wel toegeven dat bovenstaande uit mijn theoretische kennis voortkomt. Ook theorie en praktijk vertonen natuurlijk wel eens een discrepantie....

Een paar jaar geleden had ik dezelfde twijfel: toen heb ik gekozen voor de WT. Nog geen seconde spijt van gehad.
Voor het alu frame hoef je het mi niet te laten.
Van de zomer heeft mijn reisgenoot haar stalen frame aan gort gereden. Daar viel niets meer aan te lassen. M.a.w. als een stalen frame goed stuk is, kun je er ook weinig meer aan doen.

Succes met de keuze!

Freek

Ries schreef:<1.> De lassen zelf zijn per definitie het zwakke punt, dus daar kunnen mogelijk 'frame fouten' zitten. Ik vermoed echter dat de lassen van de frames in deze prijsklasse wel gecheckt worden (wellicht alleen steeksproefgewijs, maar toch)
<2.> Te zware bepakking zal zeker leiden tot een hogere kans op scheuren en dan ook eerder bij een aluminium frame, omdat aluminium nu eenmaal gevoeliger is voor vermoeiing (scheurgroei door cyclische belasting): hoe hoger de belasting, hoe minder cycli een scheur nodig heeft om te onstaan.
Hoi,
De lassen en de omgeving van de lassen zijn inderdaad de zwakke punten van alle frames. Het zijn echter niet alleen de lassen, maar ook het gebied er omheen dat door het lassen is verhit. daar kunnen, wanneer de las slordig is uitgevoerd, de materiaaleigenschappen mogelijk zijn aangetast. Relatief veel framebreuken treden dan ook op op ca. 1 á 2 cm afstand van de las.
Bij fietsen is het helaas niet doenlijk om de kwaliteit van elke las te controleren. Visuele controle van de buitenkant lukt nog wel, maar bij het lassen van dunwandig materiaal als fietsframes in zulke exotische geometrieën is het juist de vrijwel onzichtbare binnenkant waar het grootste risico zit: zijn de lassen goed doorgelast? Ik kan me niet voorstellen dat alle frames met een endoscoop van de binnenkant bekeken worden. Voor sommige lassen zal dat laatste trouwens niet eens lukken, deze lassen kun je alleen met Röntgenonderzoek checken, maar dat geldt voor een fiets als onbetaalbaar.
Wie meer wil weten over lassen kijke op de pagina laskennis opgefrist van net NIL: http://www.nil.nl/frisinh.htm

2. Bij A-merken kun je er van uitgaan dat de sterkte van het frame is aangepast aan het gebruik dat de fabrikant verwacht dat je met de fiets gaat doen, zowel voor stalen als voor aluminium frames. Dat houdt in dat je een Gazelle niet gaat gebruiken om 40 kg bagage over een afstand van 20000 km over onverharde paden te laten bobbelen, ook al heet de fiets "topmodel van de trekkinglijn"of zo; de fabrikant gaat er hier naar mijn bescheiden mening en ervaring met dit merk van uit dat verreweg de meeste van deze fietsen vooral op zondagmiddag op de Veluwe worden uitgelaten :lol: Voor een merk als Koga is het echter in hogere mate het geval dat men er rekening mee houdt dat je echt 8) gaat fietsen ; voor merken als Vittorio en Snel is dit, mag ik aannemen, in hoge mate het geval. Wat ik bedoel is dat je niet kunt zeggen dat staal dan wel aluminium eerder breekt omdat de fabrikanten beide types fietsen zo sterk ("dikwandig en sterk materiaal") hebben ontworpen dat ze het risico op breuk tot proporties hebben teruggebracht die aanvaardbaar zijn voor het verwachte gebruik, waarmee deze fabrikanten uiteraard ook en terecht hun eigen risico op klachten en verlies van goede naam minimaliseren.
Wel is het zo dat ik liever op een brekend stalen frame zit dan op een brekend aluminium frame; aluminium heeft namelijk de vervelende eigenschap dat het plotseling, zonder aankondiging kan breken. Een breuk in staal wil zich (meerdere malen meegemaakt) nog wel eens aankondigen als een scheur die kraakt en langzaam groeit.
Groeten,
Leon (die, mocht je de indruk krijgen, vroeger inderdaad iets met lassen heeft gedaan)

ola fietsbroeders,

Wat voor fietsen gebruiken jullie zoal en wat zijn jullie ervaringen?
Iemand ervaring met Vittorio, Snel of Main d'or??

alvast bedankt voor de verkregen info!

Hoi Leon,

heldere uiteenzetting; ik was zelf iets luier en minder precies in mijn weergave en wilde niet al te diep in technische zaken duiken, maar sluit me zeker aan bij je verhaal.

Alleen volgens mij moet het wel kunnen om een groot aantal lassen te checken met behulp van NDT technieken zoals C-scan. In de vliegtuig industrie zijn NDT technieken behoorlijk gemeengoed en dat betekent wellicht dat het (economisch) haalbaar om ze op te nemen in het productie circuit van een fiets frame. Met een endoscoop kijken lijkt me in elk geval niet voldoende informatie op te leveren.

Maar ik vrees dat we nu iets te veel in technische details verzanden....

donkeroranje schreef:Wat voor fietsen gebruiken jullie zoal en wat zijn jullie ervaringen? Iemand ervaring met Vittorio, Snel of Main d'or??
Hoi,
Ik gebruik een Avaghon. Dit merk is wel vergelijkbaar met Vittorio: wat behoudend maar alle vrijheid in het kiezen van geometrie en onderdelen. Zie de volgende pagina als een soort making of van de Avaghon 879: http://home.planet.nl/~leon.poels/avaghon.html.
Groeten, Leon

Leon schreef:
2. Bij A-merken kun je er van uitgaan dat de sterkte van het frame is aangepast aan het gebruik dat de fabrikant verwacht dat je met de fiets gaat doen, zowel voor stalen als voor aluminium frames. Dat houdt in dat je een Gazelle niet gaat gebruiken om 40 kg bagage over een afstand van 20000 km over onverharde paden te laten bobbelen, ook al heet de fiets "topmodel van de trekkinglijn"of zo; de fabrikant gaat er hier naar mijn bescheiden mening en ervaring met dit merk van uit dat verreweg de meeste van deze fietsen vooral op zondagmiddag op de Veluwe worden uitgelaten :lol:
Hallo Leon,

De Gazelle van Frank van Rijn komt wel een stukje verder dan de Veluwe. :)

Maar ik moet toegeven dat ik in de huidihge collectie geen randonneur zie die me wel wat lijkt.

Groetjes, Frank

De Gazelle van Frank van Rijn komt wel een stukje verder dan de Veluwe. :)
Dat frame is dan ook niet voor niets flink aangepast; het is geen gewoon Gazelleframe.
Groetjes, Leon

Bedenk goed wat je met je fiets gaat doen. Als je geen tochten maakt van meerdere jaren dan volstaat een gewone ATB prima.
Een ATB is ontworpen voor behoorlijk grote belastingen en kan zodoende goed ingezet worden voor lange tochten. Wel de noppen inruilen voor iets beter rollends. Er zijn veel mensen die een ATB gebruikt hebben voor een lange reis. Wel zijn een hoop onderdelen vervangen die beter geschikt zijn voor reizen.
Vergeet niet dat er veel meer merken zijn dan koga.

Succes met je keuze, en laat weten wat je hebt gekocht.

John.

Vorig jaar een Snel Safari gekocht. Dat ging als volgt:
- eerst kiezen tussen een confectie of een maatfiets
Aangezien ik geen buitenproportionele lichaamsmaten heb en geen dikke portemonnee moest het confectie worden.
- dan de keuze tussen staal of aluminium
Daar is op dit forum genoeg over gezegd. Voor mij werd het staal.

Daarmee is de keuze voor een frame flink ingeperkt. Op de pasfiets van Snel heb ik het frame van de Koga Terraliner Oval geprobeerd. Dat is een kale fiets met nokjes voor bagagedragers etc. De Snel Safari zat mij beter door de naar verhouding iets grotere bovenbuislengte. Puur een kwestie van persoonlijke voorkeur.

De pasfiets heeft mij enorm geholpen bij het kiezen, dus ik zou willen aanraden naar een winkel te gaan die zo'n ding heeft. De Safari bevalt uitstekend.

Als je met je fietsmaat twee fietsen gaat kopen zou ik wel letten op aanschaf van dezelfde onderdelengroep en wielmaat i.v.m. reservemateriaal. Maar kies verder gewoon de fiets en dan vooral de geometrie die het beste bij je past.

Succes met kiezen,
Lisette