Vertrek vanuit Lille-Flandres

[Martin E. van Doornik]

Datum: 25 juli 2022
Treinmaatschappij: SNCF en NMBS
Vertrekstation: Lille-Flandres
Bestemming: Kortrijk / Courtrai
Ervaringen: Het was mij al bekend dat de „voies” (perrons) voor de gewone treinen pas in het laatste halfuur op de beeldschermen met vertrektijden verschijnen. Even voor 12.00 uur stond mijn trein naar Courtrai (Kortrijk) op voie 15. Vertrektijd 12.09 uur. Dan gingen de mensen massaal erop af. De voies van 1 t/m 8 bevonden zich onder de overkapping, de overigen ernaast, via een doorgang in de zijmuur bereikbaar. Haastig met mijn fiets in de hand ging ik erop af. Aan een zuil hing een blauw bord met voie 15. Daar zag ik een grijs-blauwe trein staan. Er was een mooie ruimte voor fietsen. Om 12.12 uur zette de trein zich in beweging. Drie minuten te laat, dacht ik. Ik zag stationsnaamborden Pérenchies, Armentières, Steenwerk, Hazebrouck voorbij gaan. Het eerste halfuur vermoedde ik nog niets, maar er klopte iets toch niet. Vanuit de ramen zag ik nog steeds auto’s met Franse nummerplaten, terwijl ik eigenlijk al in België had moeten zijn. Doordat het buiten grotendeels bewolkt was, kon ik de richting van de zon niet bepalen. Toen kwam de conducteur langs, om mijn „billet” te controleren en hij zag gelijk dat ik een buitenlander was en maakte me duidelijk dat ik in de verkeerde trein zat! Ik voelde me ineens een heel ander mens, zo schlemielig. Mijn hoofd druppelde angstzweet uit. Haastig maakte hij door middel van zijn tablet, dat hij bij zich had, een nieuwe dienstregeling en schreef die op een stukje papier, want na een paar minuten stopte de trein in Saint-Omer. Dit was de trein naar Calais! Maar de conducteur was zo coulant en ik hoefde niets bij te betalen! Ik ben hier snel uitgestapt, want de trein stond al stil toen ik nog in overleg met hem was. Ik keek even rond, op zoek naar een vertrekscherm voor Lille. Niet lang daarna kwam de trein aan. Maar kort voor Hazebrouck maakte de trein vreemde kuren, vanuit het motorgedeelte hoorden wij verontrustende geluiden met knallen. Panne, de trein kon niet verder. De volgende ging over ruim 40 minuten en het was ook nog een kleine boemel, die op iedere stationnetje stopte. Het werd uiteindelijk half vier bij aankomst op Lille-Flandres! Ik keek nog eens goed naar het bord voie 15, maar het andere bord met voie 16 bleek achter de ijzeren zuil wat omgebogen te zijn, niet zichtbaar bij het lopen vanuit de grote overkapping. Nou kwam de aap uit de mouw, wat de oorzaak was van de vergissing. Bij de treinen zelf hangen namelijk geen schermen! De trein van 12.09 naar Kortrijk was door vertraging nog niet aangekomen op voie 15, terwijl de trein naar Calais al vertrokken was! Ik wachtte opnieuw geduldig tot „15” op het vertrekbord voor Courtrai verscheen. Weer erop af. Daar stond een heel ander model trein, geel-zwart van kleur, van NMBS, de Belgische spoorwegen. Vertrokken stipt om 16.09 uur.
Oef, er ging een hele last van mijn schouders af. Pas om middernacht ben ik thuis gekomen!

De overkapping van Gare de Lille-Flandres. Onder het derde scherm van links de doorgang naar de andere perrons

De "verkeerde" trein naar Calais.

Het vertrekscherm in Lille-Flandres, waar de "voies" pas op een later moment verschijnen. Bij de TGV's verschijnen de nummers direct.

Zo ziet de trein naar Courtrai / Kortrijk eruit.

[lucsje]

Eens in Kortrijk heel hoog hoogteverschil tussen trein en perron. Hoop dat de NMBS snel dit station renoveert, is meer dan nodig.
Vraag aan de auteur. Zijn er voldoende fietsplaatsen voorzien in de trein Rijsel-Kortrijk?

[Martin E. van Doornik]

Hier een foto van de fietsruimte in de trein van Lille naar Kortrijk. Vanaf de deur een hoekje om in een soort brede gang. Aan de andere kant is de cabine van de conducteur. Het trapgat bij de deur is smal en diep. Maar toegegeven, ik heb niet gekeken hoeveel fietsdeuren er in de hele trein zijn. Ik was de enige fietser aan boord.
Uiterst links het deurkozijn van het eerste klas-gedeelte; ik moest helemaal aan de andere kant van de wagon in de tweede klas plaatsnemen. Daarom stuurtas met de kostbaarheden eraf geklikt. Onderweg wel regelmatig gecheckt of m'n fiets in orde was.

[keesswart]

De plek op de foto is niet bedoeld voor fietsen, maar wel handig als je geen treinbegeleider hebt kunnen vinden die de deur van het ‘fietsenkot’ wil openen. In dat fietsenkot is meestal plek voor 2 fietsen, die aan een haak moeten hangen. Bij de deur van het fietsenkot is ook geen trapje, terwijl het perron in Kortrijk inderdaad nogal laag ligt.
Op de foto die Martin op het perron van de Belgische trein heeft gemaakt, is de (dichte) deur van het fietsenkot direct achter de cabine van de machinist te zien.

De plek die Martin heeft benut is handig als je binnen afzienbare tijd moet overstappen. Na aankomst in Kortrijk kun je dan zonder hulp van de treinbegeleider bij je fiets, die dan ook niet meer van een haak gehaald hoeft te worden en makkelijker op het perron gezet kan worden, Dit scheelt kostbare minuten bij het overstappen naar een ander perron, dat hier door het ontbreken van een lift via vaste trappen moet gebeuren.
Hopelijk gaan er in de nabije toekomst weer rechtstreekse treinen van Lille naar Antwerpen rijden.

[Martin E. van Doornik]

Ik heb geen haken gezien in de Belgische treinen. Wel in het blauw-grijze rijtuig van SNCF naar Calais, maar daar geen gebruik van gemaakt.
Ik kan op internet nergens vinden wat voor type rijtuig dit is, met die dikke zwarte "orang oetan-achtige" omlijsting rond het raam van de machinist. Heb ook zoiets gezien in Denemarken.

[keesswart]

Die haken kun je alleen zien als de deur van het 'fietsenkot' geopend is. Er hangt geen fietssticker o.i.d., waaraan je zou kunnen zien dat achter deze deur fietsen kunnen hangen. Alleen treinbegeleiders kunnen deze deuren openen. Vroeger gold dit voor vrijwel alle treinen van de NMBS (zie bijvoorbeeld dit oude forumdraadje).
Een paar keer heb ik meegemaakt dat ik van een vriendelijke treinbegeleider met mijn tweedeklas ticket dicht bij de fiets in de eerste klas mocht zitten; soms mag ook je bagage in het fietsenkot staan. Meestal moet je echter conform de regels met je fietstassen van het fietsenkot naar het tweedeklas rijtuig lopen.
Tegenwoordig rijden er in België steeds meer treinen met herkenbare fietsplaatsen, waar je zelf je fiets neer kunt zetten. (Bij dubbeldekkers is er dan weer wel een speciale traploze ingang voor rolstoelen en fietsen, die alleen door een treinbegeleider geopend kan worden. Veel fietsers nemen toch liever de normale ingang en sjouwen hun fietsen dan via een kort trapje naar de fietsplekken.)

De 'Oerang Oetan' die Martin op station Lille Flandres aantrof, is het treintype MS96 (zie hier). Inderdaad kun je zo'n rubberen neus ook in Denemarken aantreffen, op het treintype IC3 (zie hier).

Op het plaatje hieronder zit het 'fietsenkot' direct achter de rechter machinistencabine. De plek waar Martins fiets heeft gestaan, is waarschijnlijk net daarachter, waar het gangpad iets breder is dan elders in deze trein.

[Martin E. van Doornik]

Dit hier bij het rode stipje? Inderdaad, maar ik heb van Lille Flandres tot Kortrijk geen treinbegeleider gezien, vandaar. M'n trein e-ticket van Fiets-Mee was de hele reis niet eens gecontroleerd.

[keesswart]

Precies Martin, bij het rode stipje. Dat is de beste oplossing zonder treinbegeleider en als je snel weer over moet stappen .