Ik was een laatbloeier, want ik was 10 jaar toen m'n vader een fietsje voor mij kocht. Ik vond eerst een fiets maar een eng ding, op twee wielen kon hij makkelijk omvallen. Toch wilde ik een keer proberen, ik "leende" op 3 augustus 1960 de fiets van m'n zus en ging wat rondrijden. Op een onverharde weg ging het al mis, geslipt in het mulle zand en m'n rechter arm gebroken.
Dat gebeurde achter het ouderlijke huis van wat later m'n vrouw is. Een voorbijganger bracht me met z'n 2CV Eend naar het ziekenhuis in Laren. M'n moeder natuurlijk kwaad omdat de behandeling (röntgen, onder narcose, in gips zetten) haar 25 gulden had gekost. Voor die tijd veel geld. Maar m'n vader die zelf fietsliefhebber was, blij van oor tot oor dat z'n zoon nu eindelijk kon fietsen. En op 19 juni 1961 kocht pa bij garage Roegiest recht tegenover m'n geboortehuis, die ook een fietsenafdeling had, voor mij een blauwe fiets voor
f 75,-- die daar in de uitverkoop stond. Helaas was de vader-en-zoon band als fietsers maar van korte duur, want in het najaar werd hij ernstig ziek en overleden in maart 1963.
Om zijn naam in ere te houden, heeft m'n moeder me in 1968 tot lid van de NJHC gemaakt en daarna was ik niet meer tegen te houden.
@Willem.m, och je bedoelt werkelijk hoe oud ik was bij de eerste zelf gekochte fiets.... 21 jaar begin 1973 toen ik een donkerrode Raleigh zelf heb gekocht. Zeer veel mee gefietst (o.a. in Amerika en Canada), maar helaas gestolen op 2 oktober 1973 in Amsterdam. Kort daarna weer een nieuwe van hetzelfde model gekocht.
De Raleigh in Eupen (België) in april 1973.