Hoe extra dimensie te geven aan je fietstocht?

[fud0]

Wat kan een fietstocht een extra dimensie geven of onder het mom: "Nu 'we' er toch zijn, kunnen we dit of dat ook wel meenemen of meepakken. Verdiep je je bv. in de omgeving waar je naartoe gaat en onderneem je naar aanleiding daarvan iets buiten het fietsen om of verzin je zelf iets, bv. Op de top van die en die berg maak ik een foto in speciale pose en die lijst ik in als speciaal, laat ik een steen achter, die ik over een paar jaar weer ophaal, neem ik een steen mee, maak ik mezelf een belofte, heb ik mijn plan klaar voor, heb ik eea verwerkt en is het klaar, ga ik naar een plaatselijke fietsenmaker om daar eens te kijken of fietsclub etc.

Ideeën welkom.

[Leon]

Meestal nemen fietsers foto's of zetten een streepje op een al dan niet virtuele kaart dat ze daar geweest zijn. I doe meestal beiden.

[Bert van Sprang]

Ikzelf vind het erg leuk/interresant te fietsen op culturele/landschappelijke scheidslijnen en dit dan ter plekke ook te ervaren. Meestal laat ik me echter verrassen door wat op mijn weg komt. Heel ver omrijden voor "bezienswaardigheden" doe ik nooit. (Heel lang geleden met mijn vrouw Stonehenge op niveau gepasseerd omdat we allebei geen zin hadden in de klim die onvermijdelijk zou volgen na de afdaling en het bezoek aan Stonehenge. Daarentegen vorig jaar op verzoek van mijn medefietsers wel "om" gefietst voor Pompeij, daar heb ik geen spijt van gehad!)

[Leon]

Ikzelf vind het erg leuk/interresant te fietsen op culturele/landschappelijke scheidslijnen en dit dan ter plekke ook te ervaren.

Behalve dat ben ik ook vaak gebiologeerd door witte plekken op de kaart. Meestal blijkt het daar best mooi te zijn.

[Jurr]

Zelf vind ik dat mijn fietstochten an sich voor mij al dimensies genoeg hebben. De mensen die ik onderweg tegenkom vormen vaak wel een leuke extra.

En uiteraard vaak wel leuk van anderen te lezen en/of te zien wat ze er voor fraaie reisverhalen, -foto's, -video's et cetera van maken.

[Wim]

Vroeger was ik meer van het fietsen, fietsen, fietsen, maar tegenwoordig neem ik, zeker met mijn vrouw, meer tijd voor kerken, musea etc.

[Shrek]

Ik heb een vermogensmeter liggen om te monteren op m'n Cross Check, dus mijn eerstvolgende bikepacktripje ga ik keurig gepolariseerd Z2 dagen afwisselen met 40-20's.

[PeterVanRijn]

September vorig jaar liet ik mij inspireren door een voettocht die Jacob van Lennep en Dirk van Hogendorp in 1823 door Nederland maakten. Van Lennep hield daarvan een dagboek bij en een jaar of wat geleden is er onder de titel "Zomer van 1823" een TV-serie en een boek (met voorwoord van Geert Mak) uitgebracht over dit dagboek. Op route.nl is de route (ongeveer) zoals de heren gelopen zijn terug te vinden in 42 fietsetappes. Ik heb er daar een aantal van gedaan, en vond het erg leuk en een toegevoegde waarde hebben om met de blik van "hoe was dit in 1823?" om me heen te kijken. Dat kun je natuurlijk altijd wel doen, maar door het commentaar van Van Lennep op wat hij zag kreeg dit toch wat meer inhoud.

[Fedor]

Ik combineer fietstochten regelmatig met fotograferen en reviewen voor andere sites (Oorlogshistorie en beklimmingen) waar ik aan werk. Geldt wel alleen voor gebieden waar ik tot dan toe nog niet geweest was (of er moet wat nieuws bij gekomen zijn).

[Leon]

Met een paar fietsvrienden uit de buurt heb ik de doorlopende 'wedstrijd' Wie ontdekt een nieuw fietspad.

[fud0]

Wat leuk al; al die reacties

[derdekeer]

Zelf vind ik dat mijn fietstochten an sich voor mij al dimensies genoeg hebben. De mensen die ik onderweg tegenkom vormen vaak wel een leuke extra.

Dat heb wij ook. Het fietsen is het doel.

De rest komt er automatisch bij: ontmoetingen met anderen, de fietsenmaker die een gebroken spaak herstelt er er geen twijfel over laat bestaan dat je een gelukzak bent dat je net hem getroffen hebt, de man van de chambre d'hôtes die je achterna rent als je vertrekt en buiten adem zegt "Hier, sandwiches voor onderweg!" - allemaal kleine dingen, maar wie heeft er nog extra dimensies nodig?

Hoewel ... op een trip in Frankrijk met mijn vrouw en een vriendin hebben we ooit een aardige extra dimensie toegevoegd: wie ziet in een dorp of stad als eerste een rue du Tilleul? Er bleken er meer te bestaan dan we verwacht hadden.

[Fedor]

Bekenden van mij gebruiken de app Wandrer.earth, die bijhoudt welke weggetje je gefietst hebt en hoeveel procent van de wegen in een gemeente / provincie e.d. je gereden hebt.

Zou wel wat voor mij zijn - als ik interesse in Strava en andere apps had (dus niet ) - want probeer zelf elk weggetje te ontdekken. Ook in gebieden die ik al ken duik ik regelmatig nog onbekende (en vaak ook onverharde) weggetjes en paden in, zeker als ik in exploratiemodus zit

[LHTJoost]

De extra dimensie zit in mijn hoofd…al fietsend wegdromen en vrij associeren. Maar tegelijk totale rust ervaren. Erachter komen dat je in het dagelijks leven wel degelijk stress opbouwt om die beetje bij beetje kwijt te raken.

[De tovenaar]

Met een paar fietsvrienden uit de buurt heb ik de doorlopende 'wedstrijd' Wie ontdekt een nieuw fietspad.

Om nog als extra dimensie toe te voegen: en zet het als eerste op de kaart

Een andere bezigheid tijdens het fietsen: raad plaatjes schieten

[Grandonneur]

Besluit vooraf dat je de oversteek Enkhuizen-Stavoren wilt nemen. Of neem onderweg elk pontje welke ook maar enigszins binnen bereik ligt. Neem van elke plaats waar je doorheen komt een foto van het plaatsnaambord, én brei dat achteraf tot een collage. Drink bij gelegenheid vóór vertrek van de camping bier met Tsjechen die ook op fietstocht zijn. Ga tandem rijden. Stop eens niet met fietsen als het avond wordt, maar rijd de nacht door. Flirt met mensen die je tegenkomt. Bespreek elke avond met je partner welk lied je goed bij de dag vond passen. Let op het weer, en leer daar dingen van die je thuis en de rest van het jaar ook kunt gebruiken.

Goed draadje trouwens! domweg genieten is soms al moeilijk genoeg.

[Leon]

Met een paar fietsvrienden uit de buurt heb ik de doorlopende 'wedstrijd' Wie ontdekt een nieuw fietspad.

Om nog als extra dimensie toe te voegen: en zet het als eerste op de kaart

Een andere bezigheid tijdens het fietsen: raad plaatjes schieten

Dat is me toch wat lastig gebleken, helaas. Computerkenners weten nu eenmaal veel dingen als vanzelfsprekend die ik als, weliswaar ervaren, computergebruiker nauwelijks kan achterhalen.

[Poppink]

Vraag mensen of je een foto van hun mag schieten.
Het wordt zelden geweigerd en je krijgt er leuke beelden voor terug.

Cruiff: 'Ik heb een vreselijke hekel aan iemand die beweegt, maar niet weet waar naartoe.'
Wat het fietsen ook leuk maakt is als je ter plekke of vooraf een duik in de geschiedenis neemt.
Cruijff: 'Je gaat het pas zien als je het door hebt.'

[Polling]

8<
Neem van elke plaats waar je doorheen komt een foto van het plaatsnaambord,
8<
Goed draadje trouwens! domweg genieten is soms al moeilijk genoeg.

Dit heeft mijn echtgenote vorig jaar bij de fietstocht door NL gedaan. Alleen plaatsnaambordjes in blauw met wit, en alleen als we ze ook echt passeerden, dus niet als we ze langsreden zonder de bebouwde kom ook in te rijden. Na de vakantie van ruim 1800 km. Bleken het er bijna 200 te zijn geweest.

[Marjan]

De extra dimensie voor mij is om mijn reis(je) te koppelen aan geschiedenis. dat gaat eigenlijk vanzelf.
De waarom's die onderweg in mijn hoofd komen bij het zien van bouwwerken, bijvoorbeeld typische spoorweghuizen terwijl er geen spoor is, maken dat ik dan een stukje de geschiedenis induik.
Een Havenzathe in verder arm gebied wekt interesse op en ga zo maar door.
Als ik geraakt ben door een boek wil ik soms naar de plaats , ook wij hebben stukje van van Lennep gevolgd.

En verder fiets ik het liefst zonder van te voren te weten waar de volgende overnachting is, die onwetendheid is ook een extra dimensie.