Hoe navigeert de gemiddelde knooppuntenfietser?

[Leon]

Knooppuntenbordjes zijn ook wegwijzers, alleen numeriek. Ik de beginfase van de knooppunten heb ik ooit ingesproken dat ik het een beter idee zou vinden om de knooppunten namen te geven. Achteraf gezien had ik geen idee dat mensen zo graag achter nummertjes aan gingen fietsen.

[Martin E. van Doornik]

Weet ik, maar nogal tijdrovend om je met de nummers te navigeren. Die zijn namelijk niet plaatsnaamgebonden. Het kan gebeuren dat je in een andere regio weer een zelfde cijfer tegenkomt.

[JanH]

Mooie van knooppuntenroutes vind ik, is dat je over stille, achteraf weggetjes rijdt. Als je plaatsnaamborden volgt kom je vaak op fietspaden terecht langs hoofdwegen, vaak met veel autolawaai. Je bent dan wel vaak sneller in een andere plaats. Via knooppuntenroutes is het minder rechtstreeks. Maar ik fiets in het weekend en op fietsvakantie niet om ergens snel te zijn maar om te genieten van wat je onderweg ziet.

Toen ik nog fietste zonder een garmin schreef ik thuis de knooppunten van de route die ik die dag wilde volgen op een briefje dat in een mapje op de stuurtas ging.

[LHTJoost]

De vraag van TS is niet of je gebruik maakt van knooppunten maar hoe.

[Carl]

De vraag van TS is niet of je gebruik maakt van knooppunten maar hoe.

Nee, de vraag was nadrukkelijk niet naar ‘je’, maar naar ‘de gemiddelde’, en is reeds beantwoord. De vraagsteller geeft daarbij vrijelijk toestemming om verder te discussiëren, dus óf je gebruikmaakt van knooppunten is inmiddels net zo relevant als hoe.

Om een bijdrage te leveren aan de door betrokken instanties aangeleverde methoden om knooppuntnavigatie te vergemakkelijken: ik kreeg ooit ergens labeltjes, zoiets als die strookjes die je bij sommige reisbureaus krijgt voor aan je koffer, met cirkeltjes erop. Om thuis je geplande knooppunten (natuurlijk met een papieren kaart) op te schrijven en rond je stuur te bevestigen.

Maar van de mensen die je onderweg ziet van wie je wéét dat ze knooppunten fietsen, weet je dat natuurlijk omdat ze om een overzichtsbord geschaard staan waarbij ze hun fietsen dwars over het fietspad geparkeerd hebben. Die navigeren dus vast via het principe ‘x onthouden, daarna opnieuw op bord kijken’.

Groetjes,

Carl

[Revanho]

Ik gebruik eigenlijk nooit fietsersknooppunten. Daar zijn de wegwijzers afdoende genoeg voor.

132. In St. Antonius.jpg

Zeker in België gaan fietsroutes toch veel aangenamer zijn (autoluwer, veiliger, mooier) als men knooppunten volgt dan als men gebruik maakt van bewegwijzering die echt vanuit het oogpunt van de auto wordt geplaatst.

Voor functionele verplaatsingen of verplaatsingen 's nachts zijn de knooppunten niet ideaal. Maar voor toeristisch gebruik (dus als ik tijd heb) en bij daglicht zou ik altijd voor de knooppunten rekenen. de kans om dan op moorstrookjes of in druk gemengd verkeer terecht te komen is veel kleiner.

[Leon]

Ik heb Martin jaren geleden al - aan de hand van de N3 tussen Luik en Aken, waar zelfs geen moordstrookjes zijn - uitgelegd dat hij op zijn manier op wegen komt die voor fietsers niet de meest veilige zijn, en heel veel moois mist natuurlijk. Helaas schijnt het talent om de bordjes te volgen niet iedereen gegeven te zijn.

[Martin E. van Doornik]

Ja, ja, die beruchte N3 - toen wist ik nog niet dat er alternatieve routes bestonden. Ik heb in de jaren zeventig tot negentig meerdere malen over die weg gefietst. Toen was het niet eens druk. Maar wel gemeen steil vanuit Liège. Doe ik nu natuurlijk niet meer.

[non-fixie]

Mooie van knooppuntenroutes vind ik, is dat je over stille, achteraf weggetjes rijdt. (...)

Dat is wat mij betreft tegelijk ook een nadeel. Ik mag onderweg graag stoppen voor een kopje koffie of een broodje. En gelegenheden daartoe zijn op die achterafweggetjes nogal dun gezaaid. En dan druk ik me heel voorzichtig uit.

[Leon]

Op een conferentie van toeristenbobo's in het B-NL-D-grensgebied hoorde ik ooit dat uit de eerste ervaringen in Belgisch Limburg bleek dat de plaatselijke horeca, die niet geheel toevallig langs of niet ver van de routes lag, in het eerste jaar een zeer tevredenstellende omzettoename had geboekt.
Daarna kwam het knooppuntensysteemm internationaal pas goed op gang.
Het is wel zo dat de Vlaamse recreatieve fietsers relatief veel meer van het knooppuntensysteem gebruik maken omdat de rest van de Vlaamse fietsinfrastructuur vaak niet erg aantrekkelijk is en dat daardoor de horeca langs de knooppunten floreert.