dit lijkt me echt een cultuurlandschap (cultuur in de zin van: in cultuur gebracht)
vol kunstmatige 'dingen', maar toch ook nog de kleur groen.
iets serieuzer op de zondagochtend:
ik vind het momenteel lastiger (het kost meer moeite (al kijkend en denkend)) om van het buitengebied, de 'natuur' en de mooie dingen om ons heen te genieten: het is 'crisis' op allerlei aspecten (wat ik terecht vind. zie het boek van professor J. Rotmans 'Omarm de chaos') en het mag eigenlijk op veel aspecten een beetje minder en anders. en ik weet en lees: dat gaat niet in één keer of enkele jaren.
zelf kan ik dingen minder doen (vliegen, allerlei dingen qua 'verspillen') en probeer dat bijna elke dag, maar soms loop ik toch door de appie (supermarkt) en koop wat te snaaien (iets wat ze niet in de bio-winkel of coöperatieve boerderijwinkel hebben want daar gaan we vaak eerst heen. iets van de levensmiddelenindustrie met een extra gezoet of gezout smaakje. bijvoorbeeld zo'n halve kruimelvlaai met pudding) en schuif het zo naar binnen...
dat doe ik zo veel mogelijk op de fiets (het kopen, niet het naar binnen schuiven
), maar zie dan ook naast de appie een bestraat terrein liggen (in opp. net zo groot de appie (in gewoon NL: parkeerterrein)) waar de koekblikken staan opgesteld (en meestal niet), zucht.... (
eigenlijk best mooi, die bomen)
ik bedoel: het kost moeite om zo te 'doen' dat ik vooral voel en beweeg (fijn!) en niet te veel denk en problemen zie (minder fijn)....
toch is er heel veel in en vooral buiten de stad waar het wel goed voelt! (positief eindigen
) en eigenlijk is het ook niet moeilijk om bijvoorbeeld zo'n parkeerterrein aan te passen (groener, kleiner, bestrating die neerslag doorlaat of die zelfs buffert), maar het gebeurt niet vandaag of morgen: geduld!.
(deel van mijn woon-werk-route vanaf morgen, als ik niet het treintje pak. met zelfs wat vervliegende draadjes in de lucht )