Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Veen in brand > Ik lekke band - Forum Wereldfietser

Veen in brand > Ik lekke band

Vanmorgen ging ik vol goede moed mijn eerste goede voornemen van 2022 in de praktijk brengen: een lekker stukje fietsen op alweer de derde lentedag van het seizoen. Ik vind het prettig om daarbij een doel te hebben: bij iemand op bezoek gaan of, zoals vandaag, iets bekijken waar ik nog niet eerder ben geweest, zoals het centrum van Veen. Veen ligt aan de dijk in het Land van Altena (https://nl.wikipedia.org/wiki/Veen_(Altena)), voorheen onderdeel van de Hollandsche Waard en sinds 1815 opgenomen in de provincie Noord-Brabant. In de drie aan elkaar vergroeide kerkdorpen Veen, Spijk en Aalburg biedt men de christelijke gelovige veel keus (Nederlands-Hervormd, Hersteld-Hervormd, Gereformeerd, Vrij Oud-Gereformeerd, Evangelisch). Veen is berucht omdat er jaarlijks in december vele sloopauto’s in brand worden gestoken (https://www.trouw.nl/nieuws/niet-optred ... ~b4871c2b/). Dat is al sinds de jaren ’80 een traditie. De aanstichters zijn niet gediend van agenten en andere pottenkijkers (https://www.ad.nl/binnenland/zwijgen-is ... ~a393c31c/). Ook afgelopen week was Veen weer in het nieuws. Daarom besloot ik op Nieuwjaarsdag eens een kijkje te gaan nemen.

Na een aanloop via gemoedelijke dorpjes bezuiden de Maas, ging ik de Heusdense Brug over en sloeg ik voor de Kromme Nol linksaf, de Maasdijk op. Met de wind in de rug fietste ik op mijn net opgepompte Supremes 30 kilometer per uur naar Aalburg. Ik telde in dit Kerkdorp maar liefst vijf kerkgebouwen. De mensen waren vriendelijk en groetten de voor hen onbekende fietser. (Ook bij ons in de wijk in Den Bosch wordt nog veel gegroet, en dat lijkt me een teken van beschaving.) Ik fietste vervolgens via de Witboomstraat Veen in. De adrenaline liep inmiddels op: waar was het slagveld, en zouden grote groepen relschoppers pottenkijkers zoals ik wegjagen met zwaar vuurwerk? Nou, dat viel dus tegen. Er was geen aso te bekennen. Wel zag ik wat oudere mensen, en in het bijzonder een groepje op de kruising met de Van der Loostraat. Aha, daar was het slagveld, of wat ervan over was. Op de zwartgeblakerde straat stond nog het schuim van het blussen. Sensatiebelust als ik ben maakte ik een foto.

PXL_20220101_103824655.jpg
Toen maakte ik een fout. Ik fietste naar het groepje toe zonder acht te slaan op het vele glas op straat. Ik vroeg hen waar degenen waren die de boel in de fik hadden gestoken, want “immers: ’s avonds een vent, ’s morgens een vent”. Ze keken me meewarig aan en zeiden dat die nooit komen helpen. En inderdaad: ik zag ouden van dagen en kleine kinderen troep van de straat en stoep vegen. Ongelooflijk. Ik merkte dat ik niet zoveel aansluiting met de groep had. Dat kon ik mij wel voorstellen, want ik kwam daar als ramptoerist, terwijl zij elk jaar in december voor hun huizen geterroriseerd worden en niets lijkt te helpen. Ik verwachtte boosheid, maar ik zag gelatenheid. Misschien is coping de best haalbare strategie om er mee om te gaan. De man met wie ik sprak zei “Gelukkig zijn er geen gewonden gevallen”, en zo kun je er natuurlijk ook naar kijken. Terwijl ik het gesprekje voerde, zei de vriendelijke man “Ik geloof dat je een lekke band hebt”. En ja hoor, de band was al helemaal plat. Een lekke band heb ik pas een keer eerder gehad met mijn vakantiefiets uit 2006, en dat was in 2011, toen ik een dom stootlek had. Ik wenste de mensen een fijn weekend en vervolgde mijn weg.

Ik liep met de fiets aan de hand de straat uit, zette ‘m tegen het muurtje van de kerk van de Hervormde Gemeente, en ging de binnenband wisselen. Er zat en groot stuk glas in de buitenband, maar de antileklaag had vrij goed gewerkt, want in de binnenband zat maar een klein gaatje. En het stuk glas dat ik in de voorband aantrof was gelukkig niet tot de binnenband doorgedrongen. Terwijl ik bezig was kwam een oudere man op de parkeerplaats van de kerk langs om glas en ander afval op te ruimen. Hij vertelde dat er dit jaar “veel vreemden” waren geweest. Ik vroeg: vreemden uit de hele regio? Nee zei hij, met vreemden bedoelde hij mensen uit de omringende dorpen. Hij vond zelf het meest vervelende dat men zoveel bierflesjes op de grond had gesmeten. Hij vertelde ook nog dat ze in het dorp van alles hadden geprobeerd om hen weg te houden uit de straat. Ze hadden voorheen zelfs een grasveld geprepareerd met veel zand, maar dat bleek tevergeefs. Auto’s in de fik steken en met bierflessen gooien hoort op de straat en stoep bij de mensen thuis. Dat is traditie.

Thuisgekomen heb ik de binnenband geplakt. Anders dan de fietsreparatietraditie voorschrijft, bleek er nog vloeibare solutie in de tube te zitten, en dat terwijl ik die al meer dan een jaar gelden had geopend. Een godswonder. Minder blij keek ik terug op de situatie in Veen. Ik blijf met vragen zitten. Waarom doen de jongeren dit midden in hun eigen dorp? Hoe kan deze traditie van generatie op generatie overgaan? En is er een verband tussen zulke ongeregeldheden en het ervaren sociale klimaat in kerkdorpen? Wat die laatste vraag betreft mag ik natuurlijk niet gaan generaliseren. Maar ja, ik las vanmorgen ook over oudejaarsagressie in Moordrecht en Genemuiden, en we kennen de verhalen over Urk. Daar kan je dan weer tegenin brengen dat de coronarellen naast op Urk ook o.a. in Den Bosch, Rotterdam en Limburgse gemeenten plaatsvonden. Hoe het ook zij, ik wil proberen te begrijpen hoe zo'n social systeem werkt.

Tot slot wil ik mijn complimenten geven aan de bewoners die op Nieuwjaarsdag een vreemde fietser vriendelijk groeten, terwijl ze zojuist de jaarlijkse hel hebben moeten doorstaan.

Reacties op mijn vragen zijn welkom. Een anekdote over een lekke band mag natuurlijk ook.
De hamvraag blijft voor mij: knip je een rond plakkertje of een vierkantje en daarna de hoekjes eraf? 😀
Een rondje natuurlijk! 🤨
Pakkend verhaal Willem! Mijn complimenten.
Er gaat daar ook een pontje dat op zondag niet in de vaart is. Met een uitzondering: er is een speciale vaart voor kerkgangers. De schipper ziet onmiddellijk of dit echte kerkgangers zijn.
Er is daar ook een leuk natuurkampeerterrein.
en dat allemaal op 3 km van huis… (nou ja, Nederhemert-Zuid, Veen een paar km verder).
Mooie reden om er eens met de fiets op uit te gaan, ik ben niet zo van het ramptoerisme (ik vraag me altijd af wat mensen trekt) maar elke reden om een tocht te maken is goed. Zo haal ik een aankoop via marktplaats het liefst op.
willem.m schreef:
za 01 jan, 2022 17:28
Waarom doen de jongeren dit midden in hun eigen dorp? Hoe kan deze traditie van generatie op generatie overgaan? En is er een verband tussen zulke ongeregeldheden en het ervaren sociale klimaat in kerkdorpen?
In het dorp waar ik ben opgegroeid was het ook een traditie om met oudjaar vernielingen aan te richten. Dat was in de jaren 70/80 maar is daarna gestopt/een stuk minder geworden. Dat was ook de tijd dat het dorp beduidend begon te groeien. Wat hier speelt id denk ik het domein van een kleine hechte gemeendschap. Lang niet iedereen in de gemeendschap vindt het okay maar de veroorzakers worden niet uit de gemeendschap gezet, “Gelukkig zijn er geen gewonden gevallen”

Het trouw artikel geeft denk ik goed aan hoe er mee om te gaan, van harde suppressie wordt het niet beter. Ik meen me te herinneren dat ze dit jaar een alternatief hebben geprobeerd, een zandbak op wat afstand van deze plek. Zoiets, laat Den Haag zien, lijkt een aardig idee.

Om even in Raad Plaatje mode te schakelen, ik zie dat de foto is genomen op de hoek van de Witboomstraat met de Van der Loostraat en het Mussen en op mijn foto van eind Mei dit jaar zijn wel nog zwarte plekken te zien maar niet de betonblokken die ik hier zie. Het AD artikel heeft het echter over café-snackbar La Te Ja (tegenwoordig Bij de Ronde) en de foto laat Grotestraat 65 zien, dat is 300 meter weg, dus helemaal honkvast lijken ze niet te zijn.
De branden in Veen staan toch op de lijst van Cultureel Erfgoed. Binnenkort wordt het fysiek belagen van de hulpverleners ook op die lijst geplaatst. Het in stand houden van tradities brengt vreugde in het leven en de pers smult er van.
Mooi verhaal en herkenbaar.
Een lekke band op nieuwjaarsnacht, terugfietsend daarna lopend van een oud&nieuw feestje naar huis was voor mij in Amsterdam bijna traditie. Het nadeel van de lange thuisreis, werd gecompenseerd door wie en wat je onderweg op straat tegenkwam.
Na weinig slaap + hoop op minder glas op de weg van de geplande route, op nieuwjaarsdag dan een lange fietstocht maken.
bert sitters schreef:
zo 02 jan, 2022 01:32
... Er gaat daar ook een pontje dat op zondag niet in de vaart is. Met een uitzondering: er is een speciale vaart voor kerkgangers. De schipper ziet onmiddellijk of dit echte kerkgangers zijn. Er is daar ook een leuk natuurkampeerterrein.
Bedoel je het pontje tussen Veen en Aalst (https://www.riveer.nl/aalst-veen/) of tussen Nederhemert-Noord en Nederhemert-Zuid (http://hetveernederhemert.blogspot.com/)? Ik vermoed die tussen de Nederhemerts, want ik lees in de oorspronkelijke overeenkomst uit 1971 de uitzondering op zondag voor kerkgangers:

Knipsel.JPG
Het mooi gelegen natuurkampeerterrein bevindt zich in Nederhemert-Zuid: https://terreinzoeker.natuurkampeerterr ... mert-zuid/.

Mere informatie over Nederhemert: https://nl.wikipedia.org/wiki/Nederhemert.
daulagari schreef:
zo 02 jan, 2022 09:41
... Wat hier speelt id denk ik het domein van een kleine hechte gemeendschap. Lang niet iedereen in de gemeendschap vindt het okay maar de veroorzakers worden niet uit de gemeendschap gezet, “Gelukkig zijn er geen gewonden gevallen”
Ik zie dan ook zeker de voordelen van een kleine, hechte gemeenschap waar men dingen zelf wil oplossen. Ik verwonder me wel over het ontstaan en vooral aanhouden en uit de hand lopen van 'tradities' die evident overlast veroorzaken.

Het trouw artikel geeft denk ik goed aan hoe er mee om te gaan, van harde suppressie wordt het niet beter. Ik meen me te herinneren dat ze dit jaar een alternatief hebben geprobeerd, een zandbak op wat afstand van deze plek. Zoiets, laat Den Haag zien, lijkt een aardig idee.
Klopt, daar had de man bij de kerk het ook over. Het mocht helaas niet baten. De brandstichters willen het blijkbaar zelf bepalen.

Om even in Raad Plaatje mode te schakelen, ik zie dat de foto is genomen op de hoek van de Witboomstraat met de Van der Loostraat en het Mussen en op mijn foto van eind Mei dit jaar zijn wel nog zwarte plekken te zien maar niet de betonblokken die ik hier zie. Het AD artikel heeft het echter over café-snackbar La Te Ja (tegenwoordig Bij de Ronde) en de foto laat Grotestraat 65 zien, dat is 300 meter weg, dus helemaal honkvast lijken ze niet te zijn.
Het zou goed kunnen dat ze in de loop der jaren verschillende plekken in Veen hebben gebruikt. En ik ben na mijn lekke band ook niet meer 'heel' Veen afgefietst - ik had maar één reserve binnenband mee. 🍻
willem.m schreef:
za 01 jan, 2022 17:28
Waarom doen de jongeren dit midden in hun eigen dorp? Hoe kan deze traditie van generatie op generatie overgaan?
Ik heb geen antwoord op deze vraag, wel een ervaring.

In 2013 met een groep gekampeerd in het city park van Houston in Missouri.
We werden ‘s nachts lastig gevallen door de lokale jeugd, vuurwerk en over tenten springen, dat gedoe.
Later las ik een reisverslag uit 1980. Uit dat verslag, ook in Houston maar dan 33 (!) jaar eerder.
FF5FD4FA-FD09-4D5B-A68D-424B9E957A1F.jpeg
willem.m schreef:
za 01 jan, 2022 17:28
Waarom doen de jongeren dit midden in hun eigen dorp? Hoe kan deze traditie van generatie op generatie overgaan?
Als je ouders maar lang genoeg niet op een voor hen begrijpelijke manier aanspreekt op het gedrag van hun kinderen krijg je vanzelf een volgende generatie die dat gedrag tot cultuur verheft.

Vanuit België gezien: "Wat is dat toch met onze noorderburen en vuurwerk? “Nederlanders claimen recht om Gaza na te bootsen”".
https://www.hbvl.be/cnt/dmf20220102_93658199
Repressie mag dan niet helpen.
De burgemeester wist al maanden gelden dat deze ongein zou gaan gebeuren.
Waarom heeft hij niet met de plaatselijke reinigingsdienst afspraken gemaakt over de inzet van de reinigingsdienst.
In Rotterdam was de Roteb al in alle vroegte begonnen met vegen, zodat ik zonder malheur kon fietsen.

Wachten met opruimen tot maandagochtend geeft de aanstichters vooral voldoening.

Nu is @willem.m met de staart tussen de benen afgedropen.
Ik had in zijn plaats hetzelfde gedaan.
Maar vanuit mijn warme woonkamer kan ik bedenken dat het beter was geweest als hij zijn lekke band had voorgelegd aan de aanstichters.
Aanspreken lijkt me wat anders dan repressie.
spoorzoeker schreef:
zo 02 jan, 2022 12:29
... De burgemeester wist al maanden gelden dat deze ongein zou gaan gebeuren. Waarom heeft hij niet met de plaatselijke reinigingsdienst afspraken gemaakt over de inzet van de reinigingsdienst. ...
Wie weet heeft de burgemeester dat wél gedaan en verscheen de reinigingsdienst net nadat ik was vertrokken.

Maar vanuit mijn warme woonkamer kan ik bedenken dat het beter was geweest als hij zijn lekke band had voorgelegd aan de aanstichters.
Ik denk dat als ik de lekke band voorleg aan de aanstichters zij deze in de fik steken. 🔥
@willem.m , ik begrijp je voorzichtigheid.
In het Brabants Nieuwsblad las ik een, voor deze oppervlakkige tijd, ongewoon doorwrocht artikel.
Daarin lees ik dat de eindejaarsbranden niet op zichzelf staan, en de inwoners ze niet durven aan te kaarten.
https://www.bd.nl/waalwijk-heusden-e-o/ ... ~a2289af9/
Dank hiervoor, Spoorzoeker! Een heel recent artikel met inderdaad veel interessante achtergrondinformatie. Ik snap dat mensen na een jaar keihard werken even uit hun dak willen gaan, net zoals dat in het katholieke deel met Carnaval gebeurt. Wat ik ook inzie is dat sommige oudere volwassenen deel van 'het complot' zijn omdat zij, toen zij zelf jonger waren, ook meededen; dan ga je nu niet de jongere generatie iets misgunnen*. Wat ik nog steeds niet begrijp is waarom dit dan dan midden in het dorp zo dicht bij woonhuizen moet gebeuren. Laten we het erop houden dat het een heel hechte en tolerante gemeenschap is. En misschien dooft het uiteindelijk uit.

*) Toen ik 14-17 jaar oud was, werkte en spaarde ik het hele jaar voor vuurwerk en liep ik rond Oud en Nieuw dagenlang met flinke hoeveelheden strijkers, astronauten en babypijltjes over straat te knallen. Heel irritant moet dat zijn geweest, maar ik vond het geweldig! Mijn puberbrein was nog niet goed ontwikkeld, ha ha. Gevolg is dat ik tegenwoordig prima begrijp waarom pubers vuurwerk zo leuk vinden, ook al vind ik er zelf helemaal niks meer aan (en onze katten evenmin).
Ik heb ook wel met vuurwerk gespeeld, maar trok toch al snel de conclusie dat wanneer je tien keer een knal gehoord hebt het wel mooi geweest is er er naarna niet veel anders zal gebeuren.
De vraag is dan voor mij ook hoe het kan dat mensen, jongeren en kinderen er zoveel waarde aan gaan hechten om niet tien keer te knallen, maar honderd of duizend en dat een aantal jaren achter elkaar.
Dezelfde vraag kun je stellen voor andere destructieve hobby's zoals auto stoken.
In het dagelijks leven wordt je veel ontnomen. Opvoeding is er om je aan de grote groep uiteindelijk aan te kunnen passen, dus is er veel persoonlijk leed en zoek je persoonlijk of samen de saamhorigheid op in waar je je in kunt uiten en ook samen kunt zijn en vooral.. dat het dan jouw beurt is, dat jij er staat en er eens niemand aan jou(w) (ziel) komt, want het hele jaar wordt er aan je gesjord en getrokken, met oud en nieuw is het jouw of hun beurt om (ook) eens te mogen scoren of zich machtig te voelen.
Dat is toch nooit anders geweest?