Vroeger was alles beter

[Aart Veldhuizen]

Lees Grand Hotel Europa van Ilja Leonard Pfeiffer over deze stelling. Het boek prikkelt en doet je nadenken over deze thematiek. Het houdt me sindsdien behoorlijk bezig. Even een paar gedachtengangen uit zijn roman:

We leven in een hunkering naar het verleden. Europa wordt een groot Museum waar op den duur honderden millioenen Aziaten komen kijken naar onze oude steden, gebouwen en dergelijke. We koesteren ons verleden in een sfeer van ‘vroeger was alles beter’ en conservatisme overheerst dientengevolge. Waar we toeristen die om ons verleden naar hier komen omarmen - met uitwassen in Amsterdam en Venetie en op steeds meer plaatsen tot gevolg - weren we nieuwkomers die in Europa een nieuwe toekomst willen opbouwen. Gevolg is dat Europa alleen nog maar omkijkt en niet meer vooruit. Tegelijkertijd vergeet Europa in het weren van nieuwkomers dat men in de eerste helft van de 20e eeuw zelf massaal naar andere werelddelen is geemigreerd, alleen uit Italie vertrokken al 20 miljoen mensen - een kwart van de bevolking - naar wat Italianen noemden ‘Lamerika’.

Is de toekomst dan elders en hier alleen nog maar het verleden?

[jaccow]

Ik vind de slag naar meer bewustzijn van de laatste jaren een goede ontwikkeling. Het is een eerste stap naar een betere wereld.

Mee eens, maar de manier waarop het nu gebeurt grenst aan het hysterische.

Als er decennia door partijen die er voordeel van hebben veel aan gedaan is om dit te onderdrukken kan je nu eenmaal een tegenbeweging verwachten die de andere kant op doorslaat. En ik denk dat het nog wel wat verder kan als we een houdbare situatie willen creëren op de lange termijnm

[derdekeer]

... weren we nieuwkomers die in Europa een nieuwe toekomst willen opbouwen. Gevolg is dat Europa alleen nog maar omkijkt en niet meer vooruit. Tegelijkertijd vergeet Europa in het weren van nieuwkomers dat men in de eerste helft van de 20e eeuw zelf massaal naar andere werelddelen is geemigreerd, alleen uit Italie vertrokken al 20 miljoen mensen - een kwart van de bevolking - naar wat Italianen noemden ‘Lamerika’.

Is de toekomst dan elders en hier alleen nog maar het verleden?

Ik weet niet hoe het in Nederland zit, maar in België worden nieuwkomers niet of slechts in zeer beperkte mate daadwerkelijk "geweerd". Er bestaan moeilijke vragen over integratie etc., maar als ik kijk naar het dorp in Limburg waar ik zelf opgegroeid ben, dan zie ik dat een klein kwart van de inwoners intussen van niet-Europese origine is.

Een kwart! En dat voor een stuk heide waar honderd jaar geleden aardappelen, rogge en schapen geteeld werden! Honderd jaar geleden ging je er zo snel mogelijk weg, en nu is het blijkbaar een aantrekkelijk of toch minstens acceptabel plekje voor die 23,6 % van de bevolking die geen Europese roots heeft.

En weet je wat het gekke is? Ze zijn intussen "van daar". Ik pik ze d'r zo uit, de mensen van niet-Europese origine die van mijn dorp (of van een buurdorp) zijn.

Maar om dichter bij de oorspronkelijke vraag te blijven: ik weet niet of "het" vroeger beter was, maar zelf was ik wel beter, vind ik. Een betere fietser bijvoorbeeld. Soms denk ik: mensen die het vroeger beter vonden, verlangen eigenlijk naar zichzelf zoals ze vroeger waren.

Anderzijds staat het als een paal boven water dat de muziek vroeger beter was. Daarover ga ik niet in discussie met anderen, dat is beneden mij.

[Aart Veldhuizen]

Met je laatste twee statements kan ik volledig instemmen: als liefhebber (en beoefenaar) van klassieke muziek vind ik dat gecomponeerde muziek vroeger beter was en inderdaad was ik vroeger ook een betere fietser dan nu op mijn 56e.

[123456]

...
Soms denk ik: mensen die het vroeger beter vonden, verlangen eigenlijk naar zichzelf zoals ze vroeger waren.
...

Mooi geschreven!

[Leon]

Anderzijds staat het als een paal boven water dat de muziek vroeger beter was. Daarover ga ik niet in discussie met anderen, dat is beneden mij.

Ik vind de muziek van vroeger nog steeds goed

Ik denk qua muziek dat we nu in een walhalla leven. Nog nooit tevoren was er zoveel muziek beschikbaar. Niet alleen omdat de totale hoeveelheid opgenomen muziek alleen maar groter kan worden, maar vooral ook omdat muziek nu op een manier en in een hoeveelheid beschikbaar is als nooit tevoren.
Toen ik klein was moest je je inspiratie opdoen aan de radio, wat op zich al een hele vergroting van de wereld was na de radioloze tijd toen er alleen maar live-uitvoeringen bestonden. Daarna kon je een plaat kopen; een rib uit je lijf of stiekem gaan zitten doen met cassettebandjes.

Nu kun je op om het even welk moment luisteren en als bonus ook kijken naar vrijwel om het even welke muziek van nu en van het verleden in vaak tientallen verschillende live-uitvoeringen en uitvoeringen door andere artiesten dan de eerste en liedteksten heb je opgezocht voordat het eerste couplet voorbij is. Ik hoop dat deze situatie nog lang mag blijven.

Het probleem van componisten van nu is wel dat het wel erg moeilijk is geworden om iets nieuws te componeren. Ik weet niet meer wie het was - Paul McCartney? - die ik op TV iets hoorde zeggen je niks nieuws meer kunt verzinnen omdat elke willekeurige combinatie van een aantal tonen als melodie al eens door iemand gebruikt zijn. Het ging alleen om de tonen van de basismelodie, maar toch.

Ilja Leonard Pfeiffer .... Even een paar gedachtengangen uit zijn roman:
We leven in een hunkering naar het verleden. ... ... wat Italianen noemden ‘Lamerika’.

Ik vind dat hij cherrypickt in zijn waarnemingen. Je kunt ook andere waarnemingen op een rij zetten waaruit 'zonneklaar' blijkt dat Europa geweldig is richting toekomst. Ik vond zijn stuk over (dwz tegen) referenda van 30-10-19 wel steekhoudend.
https://www.hpdetijd.nl/columns/de-onge ... et-willen/
(Ik mag kennelijk om de zoveel tijd een paar artikelen lezen van deze site)

[Martin E. van Doornik]

Anderzijds staat het als een paal boven water dat de muziek vroeger beter was. Daarover ga ik niet in discussie met anderen, dat is beneden mij.

Ik vind de muziek van vroeger nog steeds goed

Ik heb vroeger heel wat bekende optredens meegemaakt: Groep 1850, The Outsiders, Mouth & MacNeal, Shocking Blue, Thèrese Steinmetz, en zo meer. Want ik was barkeeper in een grote discotheek.
Toen nog niks geen partydrugs en andere troep.

[123456]

...
ik was barkeeper in een grote discotheek. Toen nog niks geen partydrugs en andere troep.

En roken, destijds in de horeca heel gebruikelijk, was toen tenminste nog niet ongezond Those were the days...

[Martin E. van Doornik]

...
ik was barkeeper in een grote discotheek. Toen nog niks geen partydrugs en andere troep.

En roken, destijds in de horeca heel gebruikelijk, was toen tenminste nog niet ongezond Those were the days...

Andere tijden, hè.... Ook mijn schoolmeester pafte staand voor onze klas sigaretten achter elkaar, zodat ik tussendoor regelmatig een pakje Pall Mall voor hem in de buurt moest kopen. In combinatie met sloten koffie, die ik voor hem zette. Hij overleed, nog maar 53 jaar oud. Soms voel ik me best schuldig daarbij. Maar je moest hem gehoorzamen, hè, anders kreeg je een pats van het lat....
In een ander klaslokaal was er een ouderwetse leraar, zo een Italiaanse maffia-type met een driedelig krijtstreepjespak, Brezjnev-wenkbrauwen, horlogekettinkje op zijn corpulente buik, zijn handen steeds aan de revers. Hij rookte dikke Hofnars, zodat de bovenkant van het lokaal altijd blauw van werd.... Van hem kreeg ik geregeld sigarenbandjes.

Foto onder: dit was mijn school in Amsterdam, tegenover De Dokwerker.

[WimB]

Deze vraag komt van pas over ja over hoeveel jaar zal dat worden. Als alle niet nagroeibare grondstoffen zo goed als op zijn en we in de oceanen scheepswrakken gaan zoeken voor staal.

[Leon]

Deze vraag komt van pas over ja over hoeveel jaar zal dat worden. Als alle niet nagroeibare grondstoffen zo goed als op zijn en we in de oceanen scheepswrakken gaan zoeken voor staal.

Ik denk dat als grondstoffen langzaam opraken dat soms een zegen is; de prijs van die grondstof gaat dan vanzelf omhoog en de economie verandert vanzelf in een andere; op een gegeven moment zijn herniewbare grondstoffen goedkoper dan de oude versies. Het probleem met fossiele brandstoffen leek er ook ooit een van een tekort te zijn. Het bleek echter dat het probleem met fossiele brandstoffen niet is dat er te weinig van zijn maar dat er te veel van zijn.

Een inmiddels bekende niet nagroeibare grondstof is ruimte. Letterlijk omdat er geen plaats is voor alle ideeën van mensen en het aanleggen van elke volgend element steeds duurder en gecompliceerder wordt (A10 Amsterdam; eventjes aanpassen...), maar ook in de zin van vervuilingsruimte: je kunt maar zoveel rommel het milieu insturen voordat een aanzienlijk deel van de mensen gaat inzien dat het zo niet verder kan. De discussie gaat er niet eens over of dat waar is, maar alleen over de vraag of het nu waar is of morgen.

[Martin E. van Doornik]

Deze vraag komt van pas over ja over hoeveel jaar zal dat worden. Als alle niet nagroeibare grondstoffen zo goed als op zijn en we in de oceanen scheepswrakken gaan zoeken voor staal.

.... en verpauperde, leegstaande industrieterreinen opruimen, daar is ook genoeg staal te vinden. Ik heb eens door East Chicago in Indiana gefietst, wat een vieze en drieste boel daar, verlaten ....

[Leon]

.... en verpauperde, leegstaande industrieterreinen opruimen, daar is ook genoeg staal te vinden.

Als het zo rondslingert is er geen echt tekort dunkt me zo. Er wordt in de openbare ruimte ook wel erg kwistig mee omgesprongen. Het minste of geringste fietsersbruggetje wordt soms meteen gemaakt van stalen balken van een meter of anderhalf dik.
Maarre, is er wel een tekort aan ijzererts?

[joukon]

...
ik was barkeeper in een grote discotheek. Toen nog niks geen partydrugs en andere troep.

En roken, destijds in de horeca heel gebruikelijk, was toen tenminste nog niet ongezond Those were the days...

Ik weet nou even niet of je dit serieus meent?
Ik weet mij nog erg goed mijn allereerste trek aan een sigaret herinneren. Ik was 13 jaar oud.
Hoestend en proestend en kokhalzende ervaring was dat.
Dat was in 1963. Toen al waren er vrienden die roken een ongezonde leefstijl vonden.
Maar ja, je kan natuurlijk in een soort van ontkenningsfase zitten dat dit niet voor jezelf geldt?

En dat is gezond

[123456]

...
ik was barkeeper in een grote discotheek. Toen nog niks geen partydrugs en andere troep.

En roken, destijds in de horeca heel gebruikelijk, was toen tenminste nog niet ongezond Those were the days...

Ik weet nou even niet of je dit serieus meent?
...

Natuurlijk bedoel ik dat niet serieus. Heb ik de verkeerde emoticon gebruikt?

De Netflix-serie Mad Men laat de transitie in de jaren '60 heel mooi zien. Het reclamebureau is in het begin enorm afhankelijk van opdrachten van tabaksproducenten, en iedereen paft er enorm op los (en drinkt bij elke gelegenheid sterke drank, maar dat terzijde). Maar de gezondheidsklachten bereiken gaandeweg ook de reclamewereld, en vergen een andere bedrijfsstrategie.

tumblr_kzghhz2WL11qzpt5vo1_500.png.jpg

Dat tegenwoordig zoveel mensen nog steeds roken, of sindsdien zijn gaan roken, komt al lang niet meer door onwetendheid.

In mijn eigen omgeving werd vroeger veel meer gerookt. Dat wil zeggen, mijn vader rookte shag en in elke huiskamer stonden asbakken op tafels en stonden er regelmatig van die staande asbakken met zo'n klep (een erg fascinerend ding voor kinderen!). Als astmapatiënt moest ik daar dan maar mee leven... Das war einmahl.

Tegenwoordig schijnt roken in NL nog op middelbare scholen veel plaats te vinden. En hoe zuidelijker ik in Europa kom, des te meer mensen zie ik roken. Zwitserland is wat dat betreft ook wel apart: hartstikke rijk, maar als sigarettenexportgrootmacht blijkbaar ook goed voor een flinke binnenlandse consumptie.

6a00d8341c0cb453ef0120a63a464e970c.jpg

[Leon]

Mijn ouders constateerden ooit toen ze in de zeventig waren dat er niet meer gerookt werd op hun verjaardagen. Niet dat er iemand was gestopt met roken. De rokende helft was er gewoon niet meer. Vijftien van de dertig ongeveer.

[Gaanmetdiebanaan]

Anderzijds staat het als een paal boven water dat de muziek vroeger beter was. Daarover ga ik niet in discussie met anderen, dat is beneden mij.

Ik vind de muziek van vroeger nog steeds goed

Ik heb vroeger heel wat bekende optredens meegemaakt: Groep 1850, The Outsiders, Mouth & MacNeal, Shocking Blue, Thèrese Steinmetz, en zo meer. Want ik was barkeeper in een grote discotheek.
Toen nog niks geen partydrugs en andere troep.

Niks mis met wat partydrugs op zn tijd

[Martin E. van Doornik]

Mijn grootvader had een barbierszaak annex sigarenwinkel. Tijdens de oorlog gingen de rookwaren op de bon en deze afdeling werd opgeheven. In mijn jeugdjaren heb ik op zolder de uithangbord-klok en het emaille reclamebord van Poorter's nog gezien. Maar door het jong overlijden van m'n ouders moest het huis verkocht worden en alles ging in de sloopcontainer... Deze foto is van 1937. Op de voorgrond glom de rails van de Gooische Stoomtram. Ik ben in dit huis geboren en opgegroeid.
Opa rookte zelf nooit, maar overleed in 1947 op 69-jarige leeftijd door het „mee-roken". Ik heb hem dus nooit gekend.

[Fedor]

Niet dat er iemand was gestopt met roken. De rokende helft was er gewoon niet meer. Vijftien van de dertig ongeveer.

Toch gestopt met roken dus

[derdekeer]

Ik vind de muziek van vroeger nog steeds goed

Ik heb vroeger heel wat bekende optredens meegemaakt: Groep 1850, The Outsiders, Mouth & MacNeal, Shocking Blue, Thèrese Steinmetz, en zo meer. Want ik was barkeeper in een grote discotheek.
Toen nog niks geen partydrugs en andere troep.

Niks mis met wat partydrugs op zn tijd

Ik durf wedden dat er ten tijde van Shocking Blue al heel aardige partydrugs te verkrijgen waren, amfetamines en dergelijke. Je mag die mensen van vroeger niet onderschatten.

Anekdote! Toen ik op kamers zat in het eerste jaar van de universiteit (1979-1980), besloten we met enkele bewoners marihuana te telen. Dat leek ons wel cool. Maar waar konden we hennepzaadjes vinden? Een slimmerik had gehoord dat ze in visvoer zaten. Na uitgebreide studie van een zak visvoer, isoleerden we enkele specimens die ons wel geschikt leken. Ik had de grootste kamer, en dus mocht ik een plantenbak op de vensterbank zetten met daarin de zaadjes. Eentje volgroeide tot een plant. Intussen hadden we, na verdere studie, begrepen dat planten gekweekt met visvoer niet de gewenste prikkelende eigenschappen hadden. Maar het was een aardige plant en dus liet ik haar groeien.

En toen kwamen mijn ouders op bezoek. Mijn vader rookte af en toe een sigaartje. Als het vanwege sociale omstandigheden moest, dronk hij wel eens een biertje. Eentje. Een borrel vond hij al te sterk. Gezien hij niks met drugs had, dacht ik dat ik die plant wel op de vensterbank mocht laten staan. Ha! Dat was een vergissing. Ik heb me d'r toen uit geluld - denk ik toch - maar achteraf dacht ik: hoe kon die brave man meteen een hennepplant herkennen? In mijn thuisdorp was van hennepteelt geen sprake.

Hij wist iets.
Zoals ik al zei: je mag die mensen van vroeger niet onderschatten.