Met enige regelmaat fiets ik van thuis uit langs de maas naar Liège. Vervolgens eventjes langs de rivier de Ourte, dan langs de rivier de Vesdre naar Verviers en dan door het land van Herve via Aken weer terug naar het vertrouwde huisje boompje beestje dat nog van aardgas voorzien wordt. Dit in drie dagen. Dit het liefst door de week als het gewone leven zijn gewone leven lijd. Ik vind het prachtig om door die fiets onvriendelijke steden van Wallonië te fietsen in de stank van benzine en diesel, waar je overigens ook veel armoede kunt waarnemen. Dit in tegenstelling van vroeger. Verviers was een rijke stad onder andere door de textiel industrie. De Vlamingen trokken massaal naar Liège en Vervier voor werk. Die verlaten rijkdom kun je nog waarnemen aan de pompeuze oude villa’s. Op de fiets proef ik de stad als een veganistisch vier gangen menu. Als je met de auto hier doorheen rijdt moet je met het verkeer mee. Met je fiets kun je elk moment in de remmen knijpen of stapvoets fietsen om de omgeving en het leven in je op te nemen. De fiets; een ideaal vervoermiddel om steden te verkennen. Afwisselend vaak via een rivierdal waar een enkele keer een IJsvogel als een blauwe straaljager je pad kruist en dan verder richting de voorsteden met al zijn charme door naar de grote stad. Een Jupiler in een marginaal café. Nog een Jupiler om je accu nog wat meer op te laden. Wat fijn dat het laden tijd kost. Je ziet zoveel meer met de fiets. Verlaten fabrieken of woningen die dan even worden bezocht en gefotografeerd. Zo vertoef ik ook graag met mijn fietsje in de buitenwijken van Brussel, waar het behoorlijk heuvelachtig kan zijn (lang leven de elektrische ondersteuning). En last but not least; Charleroi. Hier kom je verlaten maakindustrie tegen in de vorm van oude hallen en fabrieken, waar soms nog de administratie van de jaren zeventig vergeeld en aangevreten door muizen in analoge klappers te vinden is. Geweldig! Charleroi bezoek ik dan ook elk jaar minstens een keer met mijn fiets, het liefst via La Louvière langs de Sambre en dan door naar Namen. In tegenstelling tot in het Duitse Roergebied en Berlijn is Charleroi nog identiek. Hier is de oude industrie nog niet omgevormd door allerlei creatieve geesten die er hippe koffietentjes, ateliers en deel industrie van maken, wat natuurlijk ook zijn charme heeft. Zijn hier meerdere fietsers die zo kunnen genieten van het vertoeven met de fiets door met name door de verloederde voorsteden?
Ben benieuwd, Roger
Ben benieuwd, Roger