Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Op Pad stopt er mee - Forum Wereldfietser

Op Pad stopt er mee

Op Pad stopt er mee als blad op 1-1-2018. Het was in oktober al gelekt, maar nu hebben alle abonnees bericht gekregen.
Op Pas gaat wel online verder, maar volgens oud-medewerkers krijgt deze versie zonder een noemenswaardige redactie nooit die kwaliteit die Op Pad ooit gehad heeft.
Andere bladenmakers wijten de teloorgang van Op Pad aan de bedrijfsfilosofie van de ANWB, waarin vooral groot centraal staat. Maatwerk lijkt daar niet bij te passen. Volgens een hoofdredacteur van andere bladen, zou Op Pad kansen hebben gehad als het blad in het bezit zou komen van een kleine, creatieve uitgever. De ANWB heeft er echter voor gekozen om Op Pad niet in de etalage te zetten.
Lezers hekelen vooral de invloed van de SNP (óók ANWB). Op Pad zou teveel advertorials voor SNP-reizen bevatten.
Nog vermeldenswaardig: op de websites van anwb en oppad staat het het komt door een "sterk dalende oplage".
Op de pagina's staat vreemd genoeg - een datum bij nieuwsberichten is toch niet ongebruikelijk in de journalistiek en daaromheen? - geen datum vermeld, ook geen jaartal. Ik zal maar aannemen dat het recent is en niet van vorig jaar?
http://www.oppad.nl/magazine/
https://www.anwb.nl/tijdschrift/anwb-stopt-met-op-pad
Leon schreef:Nog vermeldenswaardig: op de websites van anwb en oppad staat het het komt door een "sterk dalende oplage".
Op Pad had tijdens de hoogtij in de jaren '90 een oplage van 40.000. Nu zijn het er nog altijd bijna 18.000, ondankts het toegenomen imago van "SNP-advertorial".
Ik denk dat er diverse bladenmakers zijn met ervaring op de nichemarkt die wat met deze oplage zouden kunnen.
Het ANWB-blad Reizen (merkwaardig genoeg gespeld als Reiz&) stopt eveneens, om dezelfde reden. Onder hoofdredacteur Harry Theirlynk tot 2013 was dat nog wel een interessant blad met een flinke oplage, maar daarna is het bergafwaarts gegaan.
Op Op Pad heb ik regelmatig een tijdje een abonnement gehad, maar zeker de laatste tijd bleef het blad eigenlijk ongelezen. Al helemaal na de laatste restyling, met lelijk papier en reisreportages die niets anders dan routineuze advertorials voor SNP waren. Ik heb dat toen aan de hoofdredactie gemeld, die gepikeerd reageerde dat het geen verkapte bezuiniging was maar een opfrissing. Afijn, nog geen twee jaar later...
peter de rijk schreef:Het ANWB-blad Reizen (merkwaardig genoeg gespeld als Reiz&) stopt eveneens, om dezelfde reden. Onder hoofdredacteur Harry Theirlynk tot 2013 was dat nog wel een interessant blad met een flinke oplage, maar daarna is het bergafwaarts gegaan.
Op Op Pad heb ik regelmatig een tijdje een abonnement gehad, maar zeker de laatste tijd bleef het blad eigenlijk ongelezen. Al helemaal na de laatste restyling, met lelijk papier en reisreportages die niets anders dan routineuze advertorials voor SNP waren. Ik heb dat toen aan de hoofdredactie gemeld, die gepikeerd reageerde dat het geen verkapte bezuiniging was maar een opfrissing. Afijn, nog geen twee jaar later...
Die restyling is vooral gekomen om beter aan te sluiten bij de SNP.
bert sitters schreef:Die restyling is vooral gekomen om beter aan te sluiten bij de SNP.
Kennelijk hebben ze daarbij hun abonnees vergeten. De enige juiste smiley hierbij: :lol:
Voor mij geen gemis. Nooit leuk wanneer mensen een baan verliezen, hopelijk snel vervangend werk.
Waar kon en kun je de ANWB bladen nog kopen? De laatste jaren was het erg lastig om je te laten inspireren door Op Pad. De losse verkoop is wel de springplank naar een vast lidmaatschap. De Primera hier heeft ze niet, evenzo Dirk en Albert niet. Even inkijken of een los exemplaar kopen was niet mogelijk. Wat je niet kent of ziet, koop je niet.
Toch jammer dat Op Pad er niet meer is. Ik was al vanaf 1989 fanatiek lezer en daarna ook bezoeker van de lichtgewicht tentenshow in het Larserbos en de Op Pad beurs. Het was voor mij de basis voor mijn eerste stappen in de buitensport. Het succes van het blad werd helaas ook ontdekt door marketing en sales managers en IMHO een commerciële speelbal van de ANWB. Het blad moest groeien, meer abonnees, meer adverteerders en daardoor dus ook meer marge. Dus werd er voor een steeds breder publiek geschreven. Dat zou immers meer lezers trekken.

Zo ging het ook met het Larserbos en de beurs. Voor een breder publiek opzetten om meer bezoekers, meer standhouders, enz aan te trekken. Er werden van allerlei onderwerpen en activiteiten bij verzonnen. Maar daarmee verloor Op Pad voor mij wel zijn eigen karakter. Ik herkende mezelf niet meer in het blad en de activiteiten er om heen. Het blad werd dikker ja, maar kwaliteit ging ten koste van kwantiteit. Met dezelfde middelen een groter blad maken, dat kan niet goed gaan.

Ik begon steeds minder artikelen te lezen. Het sprak me niet meer aan. Vroeger las ik Op Pad in één avond uit. Nu lag hij soms weken ongeopend in de gang. De laatste jaren stond ik vaak op het punt om mijn abonnement op te zeggen. Het dieptepunt kwam toch wel toen Op Pad een verlengstuk van SNP werd. Eén grote advertorial naar mijn mening. En dan betaal je er ook nog voor. Gelukkig heeft Op Pad de eer aan zichzelf gehouden en gekozen voor een eigen voltooid leven. Ik hoef de stekker er niet meer uit te trekken. Maar het doet toch wel erg veel pijn als ik terug denk aan de mooie redactietijden met Richard, Kees, Harm Jan, Ron, Noes, Nanda, enz. Jongens, bedankt!
Smitty schreef:Het blad moest groeien, meer abonnees, meer adverteerders en daardoor dus ook meer marge. Dus werd er voor een steeds breder publiek geschreven. Dat zou immers meer lezers trekken.
Een schoolvoorbeeld van het verschil tussen maximaal en optimaal. Die onthouden we.
Ik denk dat ik in 2003-2005 het blad eruit gedaan heb. Er kwamen steeds meer artikelen in waar ik niets mee had.
Smitty schreef:Toch jammer dat Op Pad er niet meer is. Ik was al vanaf ...... Maar het doet toch wel erg veel pijn als ik terug denk aan de mooie redactietijden met Richard, Kees, Harm Jan, Ron, Noes, Nanda, enz. Jongens, bedankt!
Ik kan me hier helemaal in vinden, het was een ontzettend mooi inspirerend blad. Op Pad redactie, ontzettend BEDANKT!
De redactie wist het pas drie weken geleden.
Zie: https://www.villamedia.nl/artikel/snell ... 13_11_2017
Smitty schreef:Het succes van het blad werd helaas ook ontdekt door marketing en sales managers en IMHO een commerciële speelbal van de ANWB. Het blad moest groeien, meer abonnees, meer adverteerders en daardoor dus ook meer marge. Dus werd er voor een steeds breder publiek geschreven. Dat zou immers meer lezers trekken.

Zo ging het ook met het Larserbos en de beurs. Voor een breder publiek opzetten om meer bezoekers, meer standhouders, enz aan te trekken. Er werden van allerlei onderwerpen en activiteiten bij verzonnen. Maar daarmee verloor Op Pad voor mij wel zijn eigen karakter.
Ik denk dat dit verhaal van Maarten voor veel (ex)lezers van Op Pad op zal gaan. Zelf heb ik meer dan 20 jaar regelmatig in Op Pad gepubliceerd. In 1996 werd mijn mijn eerste fietsreportage (over een tocht door Lesotho) in Op Pad geplaatst. Een paar jaar later gebeurde hetzelfde met een verhaal over Schotland. Later volgden de Hanzefietsroute, Wales en Andalusië. Daarna vroeg de redactie mij steeds vaker of ik nog meer kon leveren. Uiteindelijk heb ik een stuk of 30 reportages van fietsvakanties en een paar langlauftochten voor Op Pad geschreven. Meestal waren dat onze eigen vakanties, maar ik ben ook enkele keren een week in opdracht van Op Pad in Vlaanderen of Oostenrijk gaan fietsen.
Als freelancer was ik niet betrokken bij het beleid van de redactie en al helemaal niet bij de ANWB (ik ben daar nooit lid van geweest: voor mij is deze club teveel een pilaar van de asfaltlobby (evenals RAI, BOVAG en VVD), terwijl ik zelf sinds 1977 lid ben van de fietsersbond en zelfs nooit heb overwogen om rijles te nemen).

Ik denk dat de bloeitijd van het blad in de jaren 90 lag. Op Pad was toen een begrip, net als de jaarlijkse Op Pad Beurs in Den Haag. In 2005 ging het in een hoog tempo fout, toen een nieuwe hoofdredacteur aantrad die eerder hoofdredacteur van Playboy was geweest; ik heb begrepen dat dat iemand was die wel eens op zondagmiddag een paaltjesrondwandeling van Staatsbosbeheer had gelopen en dacht dat je daar ook Op Pad lezers blij mee kon maken. Tegelijkertijd werd de Op Pad Beurs in Den Haag vervangen door de Uit- en Actief Beurs in Utrecht.
In 2006 vertrok de eindredacteur van Op Pad. Zij heeft mij later eens verteld dat ze zelden zo'n eigenwijs type had meegemaakt als die voormalige Playboyman. Binnen een jaar werd hij al aan de kant gezet, maar dat kon niet meer verhullen dat Op Pad de weg kwijt was. Hoofdredacteuren kwamen en gingen van en naar andere ANWB-tijdschriften, en de vormgeving bleef veranderen totdat Op Pad nauwelijks meer van de SNP-brochure te onderscheiden was.

Het internet deed de rest. Steeds meer informatie was gratis online te vinden (Op Pad deed daar zelf hard aan mee: de best bezochte webpagina's van Op Pad waren die waar je gratis gps-tracks kon downloaden). De teloorgang van Op Pad is dan ook niet uniek. Ik heb het ook zien gebeuren bij de fotografietijdschriften waar ik vroeger een abonnement op heb gehad. Van Vrij Nederland tot De Telegraaf, veel papieren media hebben het moeilijk, al heeft de Groene Amsterdammer sinds 2008 de race to the bottom weten om te keren door juist niet populair te willen zijn.
De commentaren hier zou ik zelf geschreven kunnen hebben. Toevallig had ik net zelf 23 oktober j.l. mijn abonnement na 34 jaar lidmaatschap opgezegd:

Geachte mijnheer de Winter en overige Op-Pad-medewerkers,

Toen ik als veertienjarige het eerste nummer van Op Pad in de schoolbibliotheek zag liggen, was ik direct verkocht. Een reportage over Spitsbergen, een test van ventilerende regenkleding en op de kaft bijna net zo’n tentje als ik zelf net had gekocht. Het tweede nummer, toen nog ‘een speciale produktie van de Kampeer & Caravankampioen’ en dat pas vier maanden later in januari 1984 verscheen, was zodoende het eerste nummer van mijn abonnement. Ge-wel-dig wat een blad!
Zelfbouwfietsaanhangwagentjes, Normandië, Schotland, Friesland en een fietstassentest, ik smulde van alle artikelen en sloeg geen letter over. Mike Bisschops en Loes Cremers stalen mijn hart.

Helaas moet ik na vierendertig jaar constateren dat de laatste grote wijzigingen in o.a. de opmaak mijn lust om het blad te lezen hebben getemperd. De meeste artikelen in Op Pad is nog steeds van prima niveau, maar ik kan niet wennen aan het papier (bah, wat een naar blad om beet te houden!), het lettertype en de meer ‘reisfolder’ achtige vorm van de reizen (leuk dat de ANWB samenwerkt met SNP, maar voorgekauwde reizen zijn nu juist nìet waarom ik Op Pad lees).

Met weemoed en tegenzin, maar welbewust, zeg ik hierbij dan ook mijn abonnement op Op Pad op. Ik wens de gehele redactie en alle overige medewerkers veel goeds bij het maken van een verder uitstekend blad.


Daarmee heb ik blijkbaar bijdragen aan het einde van het blad, maar was ik zeker niet de enige. Helaas, maar inderdaad iets voor ons als vereniging om bij stil te staan en van te leren.
Als je bij de bron ben ken je alleen maar omkeren.
Of er uit drinken. Beter dan het leidingwater in Vlaardingen in elk geval momenteel.
Ik ben er mee gestopt nadat de ANWB probeerde me op een slinkse manier een ANWB lidmaatschap toe te schuiven omdat ik een abonnement op Op Pad had.
Misschien kunnen we de oud-Op Pad leden laten kennismaken met ons mooie tijdschrift en lidmaatschap van onze vereniging. Hoe zouden we dat kunnen realiseren bedenkt ik me zo even. Wie heeft er ideeën :?:
Maar de wandelende Op Pad lezers zouden weinig aan ons tijdschrift hebben natuurlijk...dan zou je eigelijk ook eerst moeten weten wat het percentage wandelaars/fietsers was misschien?