Tijd om even stil te staan....

[Martin E. van Doornik]

Morgen is de Nationale Dodenherdenking en overmorgen vieren wij de bevrijding. Zijn er onder onze leden ook mensen die daar stil bij gaan staan? Morgen om 20.00 uur nemen wij allemaal twee minuten stilte in acht.
De oorlog heeft tot vandaag de dag diepe sporen in ons land getrokken, maar ook in veel van onze familieleden.
Hieronder een aantal van gedenkplaatsen over de Tweede Wereldoorlog. Op Loenen na, heb ik ze allemaal per fiets bezocht.


Het Yad Vashem Museum in Jeruzalem, Israël


Een Sovjet-oorlogsbegraafplaats in Warschau, Polen


De beruchte Haupttor van Auschwitz-Birkenau


Graven van de bemanning van een neergestorte Britse bommenwerper vlakbij mijn huis


Monument van het slagveld bij Hrabyně in Tsjechië, waar het Sovjet-Rode Leger tegen de Duitse bezetters heeft gevochten, zeg maar een soort 'Verdun' van Tsjechië


Concentratiekamp Sachsenhausen bij Berlijn


Een deel van het Ereveld in Loenen (Gld.), waar de grootvader van mijn vrouw begraven ligt


Bord naar concentratiekamp Dachau ten noorden van München, 25 juni 2016. Daar zijn de beide opa’s van mijn vrouw om het leven gekomen


The Americam Cemetery in Margraten, foto 1 april 2017

[Wim]

Zeker, ik doe dit ook, morgenavond in Wageningen. En paar zomers geleden met mijn zoon op het D Day strand in Normandië waar mijn grootvader ooit was.

[Travelmaster]

Daar staan wij als gezin zeker bij stil. Gewoon thuis op de bank. Het doet me wel denken aan die keer dat een gevechtsvliegtuig laag over een Amerikaanse begraafplaats vloog, toen ik daar in Normandië was. Hij bracht een groet aan de gevallenen. Doodse stilte werd verscheurd door een rauwe schreeuw, als het ware. Brok in m'n keel

[Inge1]

Sta ik ook altijd bij stil. Hoop dan ook dat we dit nooit meer mee gaan maken.

[Yopie]

Morgen is de Nationale Dodenherdenking en overmorgen vieren wij de bevrijding. Zijn er onder onze leden ook mensen die daar stil bij gaan staan? Morgen om 20.00 uur nemen wij allemaal twee minuten stilte in acht.

Leeft deze dag nog steeds in Nederland? Ik heb er zelf niets meer mee, word er niet door het nieuws, familie, omgeving etc aan herinnerd en dan verdwijnt het vanzelf.

Mijn vrienden uit voormalig Burma, Syrie, Congo etc kunnen vaak niet praten over wat ze daar hebben meegemaakt, ze zijn stil omdat ze willen vergeten. We kunnen wdb elke minuut van het jaar voor een oorlog of geweld stilstaan..

[Leon]

quote="Yopie"
>... word er niet door het nieuws, familie, omgeving etc aan herinnerd en dan verdwijnt het vanzelf.
De reden om op deze dag stil te staan bij wat er toen gebeurd is is juist dat het niet vanzelf verdwijnt.

> Mijn vrienden uit voormalig Burma, Syrie, Congo etc kunnen vaak niet praten over wat ze
> daar hebben meegemaakt, ze zijn stil omdat ze willen vergeten.
Ik ben wat ouder dan jou en en veel mensen gekend die de oorlog zelf hebben meegemaakt.
Als er één ding is dat ik van deze honderden mensen begrijp en wat ik van psychologie weet echt weet is dat vergeten van dat soort dingen niet kan. Sterker: hoe harder je het probeert, hoe harder het zich tegen je keert.

[Travelmaster]

Morgen is de Nationale Dodenherdenking en overmorgen vieren wij de bevrijding. Zijn er onder onze leden ook mensen die daar stil bij gaan staan? Morgen om 20.00 uur nemen wij allemaal twee minuten stilte in acht.

Leeft deze dag nog steeds in Nederland? Ik heb er zelf niets meer mee, word er niet door het nieuws, familie, omgeving etc aan herinnerd en dan verdwijnt het vanzelf.

Mijn vrienden uit voormalig Burma, Syrie, Congo etc kunnen vaak niet praten over wat ze daar hebben meegemaakt, ze zijn stil omdat ze willen vergeten. We kunnen wdb elke minuut van het jaar voor een oorlog of geweld stilstaan..

Ik snap niet helemaal wat je ermee wil zeggen Yopie. Zo devalueer je dit nationale moment wel tot iets nogal, hoe zal ik het zeggen, onbelangrijks.

Ik kan me ook bijna niet voorstellen dat in Zweden niet zoiets op nationaal niveau wordt herdacht?

[Polling]

Ik kan me wel voorsgtellen dat het in Zweden, formeel neutraal in WOII, voor zover ik weet, veel minder impct heeft gehad dan in bezet Europa.

Ik trek het inmiddels breder. Anders zou het voor mij geschiedenis worden, en geen emotie, en ik vind de emotie belangrijk omdat dat zorgt voor de wil en overtuiging dat het anders moet. Natuurlijk heeft mijn werk (VluchtelingenWerk Nederland) daar invloed op...

[gios]

Morgen is de Nationale Dodenherdenking en overmorgen vieren wij de bevrijding. Zijn er onder onze leden ook mensen die daar stil bij gaan staan? Morgen om 20.00 uur nemen wij allemaal twee minuten stilte in acht.

Leeft deze dag nog steeds in Nederland? Ik heb er zelf niets meer mee, word er niet door het nieuws, familie, omgeving etc aan herinnerd en dan verdwijnt het vanzelf.

Mijn vrienden uit voormalig Burma, Syrie, Congo etc kunnen vaak niet praten over wat ze daar hebben meegemaakt, ze zijn stil omdat ze willen vergeten. We kunnen wdb elke minuut van het jaar voor een oorlog of geweld stilstaan..

Ik herdenk vooral om niet te vergeten hoe deze 2e wereldoorlog slachtoffers gevallen zijn. In deze tijden van oprukkende nationalistische bewegingen belangrijker dan ooit. VOORAL voor de jongere generatie.

[Yopie]

Ik snap niet helemaal wat je ermee wil zeggen Yopie.

Het was ook eigenlijk meer een vraag, ik vroeg me af in hoeverre de Dodenherdenking nog leeft in Nederland

Zelf heb ik niets meer met 4 mei omdat die dag niet in Zweden is, dus er is ook geen twee minuten stilte vanavond. Ik ben er wel mee opgegroeid maar als je omgeving er niets mee doet verdwijnt dat. Dan kan Leon wel zeggen dat dat niet zo is maar dat is dus wel zo, lijkt me ook logisch. Dit geldt natuurlijk ook voor jongeren, emigranten, allochtonen, vluchtelingen etc in Nederland die weinig met de WOII hebben. Je herdenkt de doden uit respect voor de slachtoffers en de overlevenden, voor steun en dankbaarheid maar als je dat niet meekrijgt of hebt gekregen dan ga je ook niet herdenken. Dat het belangrijk is om nieuwe oorlogen te voorkomen (inzicht, verantwoordelijkheid etc) is nmi veel belangrijker en ik weet niet of de Dodenherdenking daaraan nog bijdraagt. Een verplicht schoolreisje naar bv Auschwitz lijkt mij wdb veel meer geven.

Ik zeg dus niet dat de Dodenherdenking afgeschaft moet worden maar het roept bij mij (als zweedse ver weg) vragen op. Hoe langer de WOII geleden is hoe minder waarde de dodenherdenking heeft, zal de dodenherdenking sterven als alle overlevenden van de WOII zijn gestorven, is de huidige vorm achterhaald, herdenken uit respect voor de slachtoffers en de overlevenden terwijl het al meer dan 70 jaar geleden is, is het niet meer dan een verplichte officiele kranslegging .. dat soort vragen.

Ik ben wat ouder dan jou en en veel mensen gekend die de oorlog zelf hebben meegemaakt.
Als er één ding is dat ik van deze honderden mensen begrijp en wat ik van psychologie weet echt weet is dat vergeten van dat soort dingen niet kan. Sterker: hoe harder je het probeert, hoe harder het zich tegen je keert.

Ja, maar de praktijk is helaas anders. Men wil vergeten en praten erover lukt vaak niet. Dwingen kan niet, men heeft tijd nodig .. Daarom is het zo belangrijk dat vluchtelingen uit welk oorlogsgebied ook goed worden opgevangen.

Het is trouwens te idioot voor woorden dat er vanavond slachtoffers uit de WOII worden herdacht terwijl er momenteel miljoen oorlogsslochtoffers aan hun lot worden overgelaten en mogen sterven.

[keesswart]

Bij mij hangt het ervan af waar ik ben en wat ik op dat moment doe. Vorig jaar was 4 mei de avond voor de hemelvaarttocht. Toen zat ik om 8 uur mijn potje te koken op een camping bij Ommen en hield ik me met de meesten van ons even stil. Vanavond ben ik alleen thuis en zit ik misschien achter de pc, geïsoleerd van de rest van de wereld, en zal ik wellicht gewoon doorgaan met wat ik aan het doen was. Het stil zijn op 4 mei is voor mij vooral een ritueel dat je met anderen deelt. Als die anderen er op zo'n moment niet zijn, heeft het voor mij weinig betekenis. Verder sta ik misschien wel vaker stil bij het oorlogsverleden dan de meeste van mijn na-oorlogse generatiegenoten, maar niet op 'officiële' momenten; wel als ik min of meer toevallig langs een begraafplaats, bunkercomplex of oorlogsmonument kom dat me op de een of andere manier treft.

Het is trouwens te idioot voor woorden dat er vanavond slachtoffers uit de WOII worden herdacht terwijl er momenteel miljoen oorlogsslochtoffers aan hun lot worden overgelaten en mogen sterven.

Precies. Je kunt wel hopen dat het hier nooit meer gebeurt, maar niet zo heel ver hiervandaan wordt de ene na de andere oorlog uitgevochten, zonder perspectief op verbetering. En van de charlatans die dat perspectief wel menen te zien, hoef je al helemaal niks te verwachten.

Overmorgen vertrek ik naar Noord-Frankrijk, waar ik wat veldwerk ga verrichten voor een update van de frontlijnroute. Daar zal ik weer vaak denken aan de ravage die daar honderd jaar geleden werd aangericht door de charlatans van die tijd. En zondag zal ik er getuige zijn van de Franse presidentsverkiezingen. Alle departementen waar de frontlijnroute doorheen loopt, zullen dan hoogstwaarschijnlijk weer Marineblauw gaan kleuren. Iedere generatie heeft recht op zijn eigen vergissingen, denk ik dan maar, terwijl al die 'foute' kiezers in de 'bar tabac', waar ik een 'grand café crème' bestel, hele normale mensen blijken te zijn die mij vriendelijk groeten.

[Martin E. van Doornik]

Leeft deze dag nog steeds in Nederland? Ik heb er zelf niets meer mee, word er niet door het nieuws, familie, omgeving, etc aan herinnerd en dan verdwijnt het vanzelf.

Hej Yopie,
Aangezien je in Zweden woont (en ook bijna mijn 'landgenoot' vanwege mijn 2e huis in Zweden), merk je daar natuurlijk wat minder van de oorlog dan bij ons in Nederland. Ik heb in mijn kinderjaren 14 jaar lang op school gezeten in de Amsterdamse Jodenbuurt, met 'De Dokwerker' en de grote synagogen daar aan de overkant. Dichtbij genoeg om de oorlogsverhalen in mijn schoolklas aan te horen. Ga maar eens in het centrum van Rotterdam staan, die vóór 14 mei 1940 heel anders eruit ziet dan nu. Meer getroffen steden zijn Arnhem, Middelburg, Groningen, enzovoorts. Dorpen zoals Holwierde waren bijna van de kaart geveegd.
De vader van mijn vrouw, in 2000 overleden, heeft vier concentratiekampen overleefd. Vanwege een vermoorde nazi-soldaat werden er in Haarlem als represaillemaatregel zomaar tien mannen uit hun woningen opgepakt en afgevoerd; hij was er één van. Zo gevaarlijk was het in die tijd! Daarom juist iedere jaar op 4 mei herdenken.
Maak je een fietstocht door Limburg bijvoorbeeld, dan zullen de moderne kerktorens van o.a. Weert en Roermond wel opvallen. Wie eens goed gaat verdiepen in de geschiedenis, zal men giga sporen van de oorlog in ons land aantreffen, tot en met de betonnen bunkers in de landschappen aan toe. Maar ook in het buitenland, bijvoorbeeld in de Belgische Ardennen, zoals deze opgeblazen spoorbrug in Vielsalm, die ik in 1971 vanuit mijn fiets heb gefotografeerd. Bijna geen dag gaat voorbij of je raakt – al dan of niet bewust – ermee geconfronteerd.
Hälsningar från Martin

[Mattt]

Het is trouwens te idioot voor woorden dat er vanavond slachtoffers uit de WOII worden herdacht terwijl er momenteel miljoen oorlogsslochtoffers aan hun lot worden overgelaten en mogen sterven.

Wouw, wat een totaal respectloze reactie, lekker veel verband ook tussen deze twee gebeurtenissen…

Besef je trouwens waarom er in Zweden weinig te herdenken valt?

[Yopie]

Het is trouwens te idioot voor woorden dat er vanavond slachtoffers uit de WOII worden herdacht terwijl er momenteel miljoen oorlogsslochtoffers aan hun lot worden overgelaten en mogen sterven.

Wouw, wat een totaal respectloze reactie, lekker veel verband ook tussen deze twee gebeurtenissen…

Besef je trouwens waarom er in Zweden weinig te herdenken valt?

Lijkt mij wel duidelijk wat ik bedoel ..

En waar je andere opmerking opslaat is me ook een raadsel .. omdat ik me afvraag of de Dodenherdenking in NL nog leeft weet ik niets over de WOII?? Ach ja ..

[stef]

Laatst deze man op bezoek gehad via Warmshowers: https://www.facebook.com/36525Days/

Hij is bezig op met alle oorlogskerkhoven waar Australische soldaten liggen te bezoeken. Op dit moment op een oude Franse gele postfiets.

Hij heeft er ook een documentaire met zijn iPhone over gemaakt: https://vimeo.com/176823313

[Martin E. van Doornik]

Even een vraag aan Yopie:
Ben je een geboren en opgegroeide Nederlander en later naar Zweden verhuisd? Dan moet je toch ook iets over WO II hebben meegekregen, zoals vertellingen van je familie, de geschiedenislessen op jouw school, de media jaarlijks rondom 4 en 5 mei?
Natuurlijk gaan de oorlogsverschrikkingen tot vandaag de dag door: Afghanistan, Syrië, Somalië etc. en de dreigingen vanuit Rusland en Noord-Korea.
Maar het gaat nu om het gedenken van de 4e mei over wat er tussen 1940-'45 in Nederland is gebeurd.

[senior]

Terug van de gedenkplaats, hier bij ons, ff buiten 't dorp.
Ergens een dijk, prachtig wijds boerenland, daar hebben ze op 't laatste moment nog 4 gewone boeren, geen verzetshelden of zo, in de kraag gepakt en afgemaakt.
Wraakactie want de Canadezen kwamen er aan.
Volkomen zinloos.
Toch staan we daar dan, met zo'n 150 mensen.
Stilte, alleen de vogels en dan wat rommelig het Wilhelmus.
En dan, ja, want dit is een fietsersforum!, dan fietsen we weer terug. Eén lange groep. Ouderen, kinderen op van die kleine trappertjes...
Fietsen, koud, wind in je gezicht, hier en daar een vlag, halfstok, in die bloeiend Mei wereld.
Dan voel ik: Dit is mijn land.
NL.

[keesswart]

Iedereen herdenkt de gebeurtenissen die hem/haar het meest raken en heeft dan vaak weer wat minder oog voor wat anderen raakt, en dat is menselijk. De Tweede Wereldoorlog kwam keihard aan in Nederland, omdat men hier sinds Napoleon geen oorlogen meer meegemaakt had (en die oorlogen werden meestal nog een eind over de grens gevoerd, afgezien van de mislukte Brits-Russische invasie van Noord-Holland in 1799). Over de koloniale oorlog in Atjeh was hier weinig ophef; wel heerste er een anti-Britse stemming vanwege de Boerenoorlogen tegen 'ons soort mensen' in Zuid Afrika. De Eerste Wereldoorlog was vooral een vluchtelingencrisis (een miljoen Belgische vluchtelingen kwam naar Nederland, dat zelf toen ruim 6 miljoen inwoners had).
In België, Frankrijk en Groot-Brittannië is juist de Eerste Wereldoorlog een groot drama geweest. Daar zie je in elk dorp eindeloze lijsten van gesneuvelden uit 1914-1948, meestal gevolgd door een handjevol namen van slachtoffers uit 1939-1945. Iedereen heeft er wel een overgrootvader of oudoom in een oorlogsgraf liggen. In een stad als Ieper is het jaar-in-jaar-uit elke dag dodenherdenking, wanneer 's avonds om 8 uur honderden Britten samendrommen bij de Menenpoort.

[Yopie]

Even een vraag aan Yopie:
Ben je een geboren en opgegroeide Nederlander en later naar Zweden verhuisd?

Dat is hier niet belangrijk Martin, ik vroeg me alleen af of de twee-minuten-stilte op 4 mei nog leeft in Nederland. En wat de toekomst is voor deze (twee minuten stilte) dag, wat jonge mensen over die twee minuten stilte denken want zij zijn de toekomst. Mijn nederlandse vrienden staan iig niet meer stil op die dag. Niet omdat ze geen idee hebben wat er 75 jaar geleden is gebeurd, maar 4 mei gaat door hun hectisch leven, werk, online/socialmedia bezig zijn etc aan ze voorbij.

Maar het gaat nu om het gedenken van de 4e mei over wat er tussen 1940-'45 in Nederland is gebeurd.

We moeten zorgen dat de geschiedenis zich niet herhaalt, en als je ziet hoe goed rechts-populistische partijen in Europa het doen (zoals Wilders in Nederland), aanstaande zondag de Franse verkiezingen zijn en met die idioot van een Trump dan heb ik zo mijn twijfels.

[Leon]

.. ik vroeg me alleen af of de twee-minuten-stilte op 4 mei nog leeft in Nederland.

Om dan maar het verlossende antwoord te geven: Ja, het leeft. Misschien wel meer dan 10 of 20 jaar geleden.

Wat je zegt over je vrienden zal bij de meeste Nederlanders niet bepaald als een compliment overkomen.