door
Yopie » di 31 mei, 2016 09:25
Revanho schreef: Maar de step is een mooi alternatief om aan de conditie te werken, [..]
Nu heb ik een 'spark' (een scandinavische ehm .. kicksled, ijsstep, stepslee?) en dat is denk ik minder zwaar dan een gewone step maar ook dit is al zwaar. Fietsen stelt wdb weinig voor, je zit stil en trapt met je benen en that's it (ik krijg nu je geheid een hoop commentaar van fanatieke wielrenners en mtb'ers haha). Maar dat ijsteppen is behoorlijk heftig, niet alleen je been- maar ook rug-, buik-, bil- en armspieren zijn constant bezig. Als je het nog nooit hebt gedaan lig je na een paar minuten hijgend en zwetend naast de spark, vooral heuvelopwaarts. En een spierpijn dat je de volgende dag hebt.

Hier een plaatje van een kickbiker in actie .. das best een gespierd mannetje.
Wat mij opvalt bij een gewone step is dat het frame zo laag op de grond staat, lijkt mij bij wat ruig terrein helemaal niets maar toch zie je ze hier offroad met slede-honden trainen enzo. Je zou denken dat je bij flinke stenen/bulten gelijk wordt gelanceerd.
Ook het kleine achterwiel zou toch best wat groter kunnen, zou je dan niet harder gaan? En dan gelijk een fatsoenlijke schijfrem erop. Of zou het door een groter achterwiel zwakker worden doordat er geen staande achtervork is? Je ziet ze wel met grote achterwielen in de racesport zoals deze hier (maar die heeft zo te zien ook alleen maar een voorrem):
Hier een filmpje van een kickbike met verende voorvork en twee schijfremmen in Oostenrijk. Je kunt goed zien dat hij bergafwaarts veel meer met zijn lichaam moet werken, het stuurt/veert alleen maar met 't voorwiel .. althans zo zie ik het maar ik heb ook alleen maar ervaring op de spark. En met die circa 2m lange ijzers kan ik bijna niet sturen, bij een bocht bergafwaarts glij ik meestal rechtdoor en laat ik me maar op de grond vallen, das het veiligst.