door
robin » vr 17 dec, 2004 16:33
Dank voor alle reacties!
Dat de kids in Marokko dezelfde hobby hebben heb ik al eerder gehoord, maar in de meerdere malen dat wij daar waren nooit iets gemerkt; maar toen waren we liftend en lopend met rugzak; kennelijk anders?!
In Turkije hebben wij er niks van gemerkt; wel van honden (jezelf groot maken, en met dominante stem zoiets zeggen als :"Ga onmiddelijk naar je baas terug, en heel snel" helpt enorm goed, met staart tussen de benen erkennen ze hun meerdere=jij!).
En wij dragen inderdaad een helm, maar meer voor gekke auto's en voor snelle afdalingen, maar geeft zeker ook een goed gevoel als er een steen langssuist...
Het waarom van al dat gegooi?
Meerdere ideeen van anderen en van ons;
* politieke situatie; Jordanie ligt geklemd tussen Israel en Irak. Wij worden misschien voor Amerikanen danwel Israeli's aangezien.Op tv zijn veel stenengooiende Palestijnen te zien; voorbeeld voor de kids hier? Ook wonen er veel(ook in streek bij Kings Highway) gevluchtte Palestijnen; hobby meegenomen? In de woestijn tegen Irak aan ziten nu duizenden vluchtelingen uit Irak. De balans in Jordanie zal daar best onder te lijden hebben.
* verveling; vaak is er niet zoveel te doen. 1 ker liep een jongen van 10 achter ons aan (terwijl we in een stadje liepen) te etteren. Wij zochten een fietsenwinkel, vroegen het aan een oudere man. Hij gaf de jongen de opdracht om ons er heen te brengen, en als een blad aan een boom veranderde hij, en bracht ons gedienstig naar de winkel. Bij het afscheid was hij zelfs verlegen geworden. Dus wie weet, hebben ze gewoon een taakje nodig, om normaal te gaan doen (hebben kids in nl ook wel eens last van hoor, ken ik wel van mijn werk!)
* onbekendheid met fietsen/fietsers; in Jordanie fietst niemand, zelfs brommers of motoren zie je nergens. Het is ook vaak errug errug steil, dus misschien snappen ze niet wat wij in vredesnaam aan het doen zijn. Je ziet volwassenen ook vaak het handgebaartje maken van "wat doe jij nou, wat is er aande hand" dus men zal ons wel achterlijk vinden, al die moeite terwijl er autoos en bussen zijn? Er stoppen onderweg ook veel pick-ups en trucks met lege achterbak om je een lift aan te bieden, ze lijken ervanuit te gaan dat je dat prefereert; als je afslaat en vertelt dat je vanuit NL komt gefietst en daar lol aan beleeft, lijken ze het niet te snappen....OK,misschien zijn we gek, maar ik geniet van die gekte!
*moslimgeloof en de bijbehorende ingepakte dames; ik (Heleen) rijd niet met korte broek of hemdjes, heb lange broek,heb lange mouwen en wijde trui,maar draag geen hoofddoek (wel helm); alle dames hierhebben jurken en hoofddoeken en hebben zeker geen blonde paardestaart zoals ik. Dus ik denk dat sommige jongens (het zijn nooit meiden) hun hormonen voelen omwoelen ofzo, en van gekheid nie weten wat te doen. Soms blijft het bij kus-geluidjes, helaas soms ook dus stenen.... Het is jammer dat de letterlijke korantekst (slechts het bedekken van het haar met een eenvoudige doek, en kledij onder de knie en onder de elleboog, zo staat er)over de gepaste kledij van een vrouw zo overdreven wordt vertaald in de meeste landen. Het maakt de verhouding tussen mannen en vrouwen en het idee van jongens over vrouwen erg gespannen.
*andere manier van opvoeden; ik denk dat jongens in Jordanie (en veel moslimlanden) tot aan hun huwelijk vaak min of meer een vrijbrief hebben, en er niet veel in hun weg wordt gelegd door ouders of anderen. Onvolwassen gedrag, getreiter, agresie wordt geaccepteerd en als stoer en mannelijk bestempeld, niet als stom. In Marokko worden jongens op straat trouwens wel door vreemden aangesproken als ze bv.met elkaar in gevecht raken of iets stelen op de markt; dat helpt! Er kijken meer ogen mee! Hier in Jordanie zie ik dat niet. Volwassenen zeggen pas wat van de jongens als wij ze erbij halen, tot die tijd kijken ze ernaar en lachen ze erom; "leuk he die baldadige jongens toch?"
Nou ja, enkele hypotheses dus. Maar ophouden doet het niet hierdoor. Wat wij nu doen is iedereen (hotelpersoneel,politie, aardige mensen in winkels en zo) erover vertellen en zeggen dat we denken dat men erop moet letten en dat dit het toerisme (wat een grote inkomstenbron is) vast geen goed doet... Maar ja, hoever reikt zo'n boodschap?
Wat doen wij eraan?
*Hier en daar voeden wij kinderen op (stoppen,omdraaien, kort babbeltje over het gevaar van zo'n steen,dat ze beter "hello, welcome to Jordan" kunnen roepen)
* nu en dan versperren ze de weg en rijd ik keihard middenin de groep waarop ze verschrikt uiteen stuiven
* soms gaan we zelf als we ze in de verte zien van veraf al turen naar diegene die bukt voor een steen; daar rijden we dan in 1 lijn op af, en "bluffen"; "OK, geef die steen maar,ik weet dat je er 1 hebt!"
* soms ga ik een gooier achterna en zegdat ik naar zijn vaderen moeder ga, om hem te "verlinken"; vinden ze niet leuk, er volgt snel een sorry.
* soms stoppen we sowieso bij kids en delen we zuurtjes uit en maken een lief praatje; even het imago van de fietser opwrijven; WIJ ZIJN AARDIG, ook al fietsen we en vinden jullie dat heeeel gek. Maar ja, ik blijf niet bezig, het bedelen om snoep en pennen en geld is een gewoonte die ik ze niet wil leren.
NOTA BENE; bedoeinen kinderen doen aan al deze onzin niet mee! Bedoeinen zijn vaak respectvoller naar ons, zwaaien wel, en de jongetjes rennen achter je fiets aan met hun ezeltje of schapen, trekken gekke bekkies, maar da's alles. Van de minst hooggeachte groep in deze maatschappj kan men dusnog wat leren; RESPECT.
ok, GENOEG!
Wij fietsen verder naar de horizon!
Robin en Heleen
