Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Mijn ervaringen in de Okanagan Valley in Canada. - Forum Wereldfietser

Mijn ervaringen in de Okanagan Valley in Canada.

Hoi,

Ik ben hier al een hele tijd niet meer geweest en ik wil even vertellen over mijn ervaringen in de Okanagan Valley in Canada. Ik ben daar afgelopen zomer geweest om drie weken bij vrienden te logeren.

Ik had een aantal jaren geleden al het plan om naar Canada te vliegen, maar toen had ik een heel ander plan. Ik was toen van plan om eerst met fiets en al naar Calgary te vliegen en van daar uit via voornamelijk de highways naar Vancouver te fietsen.

Echter, hoe meer ik me verdiepte in Canada, hoe meer dat idee mij begon tegen te staan. Ik kreeg de indruk dat het fietsen over de highways wel eens erg stressvol kon zijn aangezien al het verkeer, dus ook het zware vrachtverkeer, er met volle vaart over heen dendert.

Eenmaal daadwerkelijk in Canada aangekomen heb ik mijn eigen fiets niet mee genomen. In plaats daarvan heb ik ter plaatse een fiets gekocht, een eenvoudige mountainbike, die ik later voorzien heb van een eenvoudige bagagedrager en een kleine fietstas. De kosten voor deze fiets vielen me op zich heel erg mee. Inclusief alle toebehoren (fietshelm, verlichting, fietstas, twee bidons + houders, fietshandschoentjes, fietspompje en een plaksetje) was ik omgerekend zo'n 500 euro kwijt.

Mijn vrienden wonen in Lake Country. Dat is een kleine plaats ten noorden van Kelowna. Kelowna is een plaats die bestaat uit twee delen: West-Kelowna en Oost-Kelowna, aan weerszijden van het grote Okanagan Lake, waar de hele vallei zijn naam aan te danken heeft. Ten oosten van Okanagan Lake bevinden zich nog een tweetal kleinere meren: Kalamalka Lake (door de bewoners Kal Lake genoemd) en Wood Lake. Deze twee meren zijn via een ondiepe en nauwe doorgang met elkaar verbonden.

Op dit moment is het mogelijk om vanuit Vernon, dat aan de uiterste noordkant van Kalamalka Lake ligt, via een tot fietspad getransformeerde voormalige spoorlijn aan de westkant van dat meer zuidwaarts te fietsen. Zodra je dan bij Wood Lake bent kun je oostwaarts fietsen en dan weer zuidwaarts aan de oostkant van Wood Lake tot je bij Lake Country aan komt. Toen ik er was was men echt ook nog bezig met de aanleg van een fietspad aan de westkant van Wood Lake, direct naast highway 97.

Ik heb ook nog een aantal stukken van de beroemde Kettle Valley Rail Trail (KVR) gefietst. Ik kan vooral het stuk bij de Myra Canyon Tresles aanbevelen, dat stuk is namelijk erg makkelijk begaanbaar. Dit gedeelte ligt pal ten zuiden van Kelowna. Je hebt er een schitterend uitzicht op diverse oude en zeer hoge gerestaureerde houten spoorbruggen (de tresles).

Ik heb daarnaast ook nog van Lake Country naar Penticton gereden. Penticton ligt aan het meest zuidelijke puntje van Okanagan Lake. Hiervoor ging ik vanaf Kelowna over een binnenweg genaamd de Chute Lake Road, maar die raad ik iedereen af. Die weg ligt helemaal bezaaid met keien en loopt soms zeer steil naar boven. Ik was vooral aan het lopen en klauteren in plaats van aan het fietsen. Toen ik vanaf die weg eenmaal op de Kettle Valley Rail Trail was aangekomen werd het er maar een beetje makkelijker op, want de KVR was op dit punt een nogal zanderige weg geworden. Ik heb onderweg vaak af moeten stappen omdat mijn voorwiel te diep in het zand weg zakte. Pas op het allerlaatst, iets ten noorden van Naramata ging de KVR van zandweg over in een prettige grindweg en had ik een schitterend uitzicht over Okanagan Lake.

Eenmaal in Penticton ging de KVR over in stukken gewoon fietspad. Als ik die allemaal had afgelegd had ik aan de westkant van Penticton mijn weg over de KVR kunnen vervolgen, maar zo ver ben ik niet gegaan omdat ik maar een kleine fietstas bij me had en mijn vrienden zeer beperkt in staat waren mij weer op te pikken.

In Penticton ben ik er achter gekomen hoe blij wij Nederlanders moeten zijn over ons openbaar vervoer, want wij liggen wat dat betreft lichtjaren voor op Canada. Het is in Canada echt beroerd geregeld met busvervoer. Er was wel een bus met een fietsdrager voorop die naar Kelowna reed, maar die reed alleen op maandag (ik was er op woensdag). De Greyhound bus pakken bleek ook geen optie, hoewel die drie keer per dag ging. Greyhound eist namelijk dat je je fiets in een fietsdoos meeneemt en waar ter wereld tover je ineens een fietsdoos vandaan?

Uiteindelijk heeft mijn kameraad me toen maar met de auto opgehaald.

Ik ben trouwens blij dat ik mijn fiets niet mee het vliegtuig in had meegenomen, want dan had ik er zelf mee moeten gaan slepen bij het overstappen. Dat slepen met ruimbagage wordt namelijk niet voor je gedaan, dat moet je zelf doen. Ik heb dat in elk geval meegemaakt op de luchthavens Toronto Pearson (heenweg) en Seattle (terugweg). Met mijn overige ruimbagage er nog bij was dat niet te doen geweest (in elk geval niet leuk!).

Dit waren mijn korte ervaringen met fietsen in Canada. Niet al te spannend allemaal, maar ik hoop dat je er iets aan hebt.

Mocht je nog vragen hebben, stel ze dan gerust.
Bedankt voor je reisverslag. In een ver verleden heb ik daar (B.C.) wel eens rondgetoerd. Was de Okanagan Valley niet bekend om zijn milde klimaat en de appelboomgaarden? Er woont meen ik een redelijk grote Nederlandse gemeenschap in de Okanagan Valley (hoewel de enige Nederlandse gemeenschap in Canada die in procenten uit te drukken is, in Ontario woont). In Osoyoos, tegen de grens met de VS, staat een heuse “Dutch Windmill”.

Ik heb me wel eens afgevraagd of het leuk is van Calgary naar Vancouver te fietsen. Op de kaart van de Great Trail is er wel wat over te vinden. Hierop staat ook de Kettle Valley Railway. Over de gesteldheid van het wegdek weet ik weinig. Stukken met mul zand, zoals je schrijft, lijken mij verre van prettig.

Overigens, een leuk weetje: de naam “ Calgary” vindt zijn oorsprong in het Keltisch en staat voor “clear running water”, de stad wordt doorkruist door de Bow River. De stad ligt op zo’n 1000 meter en in het winter kan het er ijskoud zijn, temperaturen van -30 Celsius zijn geen uitzondering. Een warme wind, de Chinook, kan daar binnen 24 uur verandering in brengen. Dan is het plotseling net boven het vriespunt, voor de inwoners een vermoeiende omslag. En dan Vancouver: zeeklimaat en deze stad dankt zijn naam aan George Vancouver die de streek rond 1800 in kaart bracht. Zijn voorouders kwamen uit Nederland en heette Van Coevorden…..Maar dat even terzijde.

Heeft er iemand hier op het forum wel eens van Calgary naar Vancouver gefietst?
Yep, in augustus dit jaar ben ik van Galgary/Banff naar Vancouver gefietst.
Eerst via de GDMBR naar Fernie en dan via de BC-trail (met oa KVR) naar Vancouver.
Myra canyon is mooi maar toeristisch en druk, help, je komt daar ander mensen tegen!
De rest van de route is namelijk heel erg stil ;-)

Genoeg campings onderweg als je niet wilt wildkamperen
Maar houd je wel aan de regels vwb voedsel, kook- en toiletspullen
Heb 5 beren gezien. Eentje op 10 meter afstand...

In het totaal 1700 km onverhard over MTB tracks, gravel wegen en oude spoorlijnen, erg mooi!
Hier staam de tracks:
Great Devide Mountainbike Route
BC-trail (met oa Kettle Valley railway)

Het klopt dat grote stukken erg rul en zandering zijn.
Dat komt omdat veel local rednecks met hun quads alles kapot maken.
Officieel mogen ze daar helemaal niet komen maar geen Royal Mountie die dat checkt.
Het is daar allemaal wat lawless, soort Midwest USA

Ik had er al veel over gelezen en heb daarom maar mijn fatbike meegenomen,
Nergens last van gehad. Nou ja, kreeg vaak te horen: love your tires :-)

Zal binnenkort wat foto's van mijn tocht hier op het forum zetten.
Naast dat het een prachtig fietsgebied is, kun je in de okanagan valley ook heerlijke wijn drinken. Ik weet niet meer of ik 15 jaar geleden meer pap in de benen had van het mooie onverharde fietsen en klimmen of van de iets te lekkere wijn :D :?
Erik
Smitty schreef:
ma 22 okt, 2018 22:00
Yep, in augustus dit jaar ben ik van Calgary/Banff naar Vancouver gefietst.
Bedankt voor de reactie. Wat een aanstekelijke foto's op de site bikepacking.com (de twee hyperlinks in je post). Vooral die foto met een fietser in een bos vol met Aspen is erg fraai. Een fatbike is dus wel een aanbeveling, begrijp ik.

Wat irritant dat figuren op een quad de ondergrond kapot rijden. Er is niets vervelender fietsen dan door rul zand, om maar niet te spreken over het hierbij bijna onvermijdelijke zand in je ketting.

In hoeveel dagen heb je die 1700 km gefietst en waar heb je globaal overnacht? Leuk als je wat foto's post!
WillemT schreef:
di 23 okt, 2018 20:39
Bedankt voor de reactie. Wat een aanstekelijke foto's op de site bikepacking.com (de twee hyperlinks in je post). Vooral die foto met een fietser in een bos vol met Aspen is erg fraai. Een fatbike is dus wel een aanbeveling, begrijp ik.

Wat irritant dat figuren op een quad de ondergrond kapot rijden. Er is niets vervelender fietsen dan door rul zand, om maar niet te spreken over het hierbij bijna onvermijdelijke zand in je ketting.

In hoeveel dagen heb je die 1700 km gefietst en waar heb je globaal overnacht? Leuk als je wat foto's post!
Op 3+ banden moet het ook wel lukken, beter gezegd, ga zo breed mogelijk; ik heb toevallig een fatbike en daarom die meegenomen. Exclusief wat rustdagen heb ik zo'n 23 dagen over die 1700 km gedaan.

Ja, die quads zijn een plaag; niet alleen vanwege het omploegen van de tracks maar ook vanwege de stofwolken waar ze je in achterlaten; als je gebarend vraagt of ze wat gas kunnen terug nemen, doen de meesten dat ook wel; maar sommige nednecks steken hun middelvinger op of schreeuwen: get the f*ck off my track! Tja... Gelukkig zijn dit maar uitzonderingen, de meeste Canadezen zijn gek op Nederlanders :D
Ik heb de KVR 7 jaar geleden en dat deed ik toen op 37mm banden. Ik herinner me 1 stuk (hier: https://canada.megasnort.com/#foto172) waar ik van de fiets moest voor een paar kilometer wegens te mul zand. De rest was in mijn herinnering goed te doen.

Maar, quads reden er toen inderdaad ook rond. Goed mogelijk dat die in de voorbije jaren alles wat muller gemaakt hebben.
Smitty schreef:
ma 22 okt, 2018 22:00
Yep, in augustus dit jaar ben ik van Galgary/Banff naar Vancouver gefietst.
Eerst via de GDMBR naar Fernie en dan via de BC-trail (met oa KVR) naar Vancouver.
Myra canyon is mooi maar toeristisch en druk, help, je komt daar ander mensen tegen!
De rest van de route is namelijk heel erg stil ;-)
Zeer leuk om te lezen. In mei volgend jaar ga ook die kant op en zal ik een stuk van de Great Trail fietsen(van Vancouver naar Inuvik). Ik kom dan ook langs dit stuk, nu al zin in met al die mooie foto's