Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Ervaringen met alleen de great divide fietsen? - Forum Wereldfietser

Ervaringen met alleen de great divide fietsen?

In 2016 wil ik de great divide gaan fietsen. Ik heb in 2013 de NSCR alleen gefietst en dat is me heel goed bevallen. Ik twijfel bij de great divide of alleen fietsen wel zo Verstandig is. De officiële sites raden het af. Heeft iemand ervaring met het alleen fietsen van deze tocht?
Is de tocht goed te doen op een goede vakantiefiets of is een mtb een must?

Vlady (59)
Alleen fietsen is een risico, want er zijn lange stukken zonder enige voorziening en soms ook zonder gsm-bereik. Anderzijds is er vaak wel een mogelijkheid aan te sluiten bij een groepje (kijk op Amerikaanse fora), maar dat beperkt je natuurlijk in de keuze van afstanden, tempo en stops.
Een mtb is een must, liefst een fully als ik nu zou kiezen, met een BoB. Of bikepacking.
Een starre vakantiefiets kan natuurlijk wel, maar het beperkt je tempo en je hebt weinig comfort. Niet ideaal.
Ik heb grote stukken alleen gereden en zie daar geen groot risico in. Maar fietsen in gezelschap is leuker, omdat je je ervaringen met anderen kunt delen en je waarschijnlijk ook wat veiliger voelt.

Als je van noord naar zuid fietst in de gebruikelijke periode, startend tussen begin juli tot midden augustus, stuit je vast op veel andere GD-fietsers met wie je dagen kunt optrekken. Zo heb ik zelf veel met een Amerikaan en een Engelsman gefietst, waarbij we per dag bekeken wat ieders plannen waren en meestal op hetzelfde doel uitkwamen, maar vaak in eigen tempo. Die losse, vrijblijvende band vond ik erg plezierig.

Van zuid naar noord, startend tussen midden-mei tot eind juni, heb je veel minder kans om zo'n gezelschap te vinden.

Een vakantiefiets kan, maar een hardtail-MTB is veel minder belastend voor armen en polsen. De route heeft veel washboards en grove stenen. Een MTB met brede banden en vering is veel toleranter qua sturen dan een reisfiets. Ik heb de route één keer met een BOB-trailer gereden en één keer met dragertassen (alleen achter). Ik vond dat laatste fijner.

NZ of ZN? staat uitgebreider beschreven in http://www.crazyguyonabike.com/doc/page ... 10078&v=4S

Trailer of tassen en andere uitrustingkwesties staan in http://www.crazyguyonabike.com/doc/page ... 10026&v=3n
amerikanen zijn soms wat overdreven in het stellen van 'voorbehoud' en 'safety'.
Met gezond verstand en voorbereiding kom je echter al een heel eind; nmm op alle fietsreizen.


Als ik zelf in Amerikaanse afgelegen/'gevaarlijke' of 'afgeraden' gebieden fiets heb ik altijd en plan B/ worst case scenario; draag ik pepperspray (is legaal) en een emergency beacon ( in mijn geval de ACR personal locator beacon)




Walter
Dag Vlady,
Lekker alleen gaan fietsen! Alle natuurindrukken en gesprekken met mensen onderweg zijn afleiding genoeg.
Geen GSM bereik is alleen maar een voordeel :). Je leeftijd geeft aan dat je, net als ik, niet van de Mobiele generatie bent. Mooi zo houden, maakt het fietsen nog meer ontspannend.
Ik heb niet de great divide gefietst, staat wel op mijn verlanglijstje, maar wel 5 weken alleen gefietst in de Rockys in Canada. Nam steeds genoeg eten mee voor 3 dagen. Gewoon gaan en normale voorzorgen nemen tegen beren en cougars. Ik fietste 80% onverhard met een goede randonneur met brede banden. Ging prima.

Geniet ervan. Misschien komen we elkaar tegen, ik wil volgend jaar de great divide gaan doen.

Erik Veenstra
Hoi , vorig jaar met trekkingfiets de helft gedaan en dit jaar met een mtb hele maal.

Beiden alleen begonnen maar later met iemand samen gereisd. Ik denk de gevaren zijn voornamelijk:

-vallen(het kan gebeuren)
-pech(de afstanden zijn best groot tussen stadjes)
-uitdroging(het kan best erg warm zijn)

Voor de rest valt het allemaal wel mee, maar een mtb zou ik wel aanraden of anders een trekkingfiets met erg dikkebanden(50mm). Mocht je nog vragen hebben hoor ik het graag.

Jerry
Ik sluit me graag aan bij de voorgaande schrijvers. Met wat gezond verstand en enige voorbereiding kun je prima solo op weg.

Op de noord- naar zuidroute vind je in het seizoen makkelijk een fietsmaatje voor één of enkele dagen. Zelf was ik blij om enkele dagen met een vrijwel even sterke rijder onderweg te zijn in een gebied en periode met veel bosbranden.

Het advies om een noodbaken mee te nemen onderschrijf ik van harte. Zelf heb ik op solotochten een SPOT mee. Geeft de thuisblijvers een idee van je voortgang (ik gaf 1* per dag mijn locatie door) en stelt ze gerust (gsm werkte - in 2007 - maar heel sporadisch).

Ik reed op een stevige vakantiefiets met grote wielen (37-622) en een lowrider voordrager. Het kàn, maar ik sluit me aan bij de voorstanders van (nog) bredere banden (meer veercomfort op wasbord, gravel- en zandwegen; 37 mm breed was toch wel erg hard en oncomfortabel) en de compactere bouw van een MTB(achtige).

Alhoewel ik maar enkele keren heb hoeven afstappen, vond ik de lowrider wel nadelig. Zeker op enkele single tracks (o.m. hoog gras & overige gewassen) en in gevallen waar neerslag de weg had uitgehold bracht het mijn snelheid omlaag of moest ik van de fiets af. Als er iets niet leuk is, dan is dat wel lopend en sjorrend aan (of afdalen met) een fiets met bagage aan de hand naast je. Bikepacken lijkt mij inmiddels wel een erg toffe wijze om deze tocht vlot en toch comfortabel te volbrengen.
Ik heb mss ook wel plannen om volgend jaar het noordelijke deel van de divide trail te fietsen.
Van ongeveer Banff naar Denver zou dit willen doen in vier weken is dit doenbaar of moet ik me dan afjakkeren ?
Welke periode is het beste had de maand juni in gedachten.
Hoe zit het met voorraad eten/drinken die moet worden meegezeuld, er zijn blijkbaar regelmatig grote afstanden te overbruggen zonder voorzieningen ?
Alle suggesties welkom ...
thierry v schreef:Hoe zit het met voorraad eten/drinken die moet worden meegezeuld, er zijn blijkbaar regelmatig grote afstanden te overbruggen zonder voorzieningen ?
Als je gebruik maakt van de kaarten van Adventure Cycling Association dan kun je daarmee prima inschatten waar water en voedsel te krijgen is.

Ik heb plezier en gemak gehad van een waterfilter, waardoor ik i.h.a. voor maximaal één gehele dag water hoefde mee te zeulen, totdat ik weer een bron of stroompje aantrof (of veilig tapwater of winkel met bronwater). Ik kan het me niet precies herinneren, houd dus een slag om de arm, maar 6 liter was het meest dat ik meedroeg (wel steeds tijdig aanvullen) in droge gebieden en dat was uitzonderlijk.

Langste stuk zonder van de route af te hoeven om inkopen te kunnen doen was bij mij 4 dagen (ik heb altijd voor minimaal 1 extra dag eten bij me, dus voor totaal 5 dagen). Met calorierijk (droog) voedsel kun je voor 750 gram of minder per dag op weg. Zoek maar eens naar maaltijdplanningen van UL rugzaklopers die een zgn. thru-hike via bijv. de Appalachian Trail doen. Die verbranden ook veel energie, net als wereldfietsers, en dragen hun eten op de rug, want kunnen onderweg niet vaak naar de supermarkt. Zij weten tot op het onsmakelijke en ongevarieerde (pure olijfolie eten drinken) af de verhouding caloriën/gewicht te optimaliseren.

Edit. Op olijfolie hoef je niet te kauwen, met dank aan Travelmaster.
aardvark schreef:Zij weten tot op het onsmakelijke en ongevarieerde (pure olijfolie eten) af de verhouding caloriën/gewicht te optimaliseren.
Waarbij de mogelijke gewichtsbesparing en tijdswinst volledig teniet worden gedaan door een tegenstribbelende stoelgang? Gatverdamme man.

Hoe eet je trouwens olie :P :wink: ?
aardvark schreef:
thierry v schreef:Hoe zit het met voorraad eten/drinken die moet worden meegezeuld, er zijn blijkbaar regelmatig grote afstanden te overbruggen zonder voorzieningen ?
Als je gebruik maakt van de kaarten van Adventure Cycling Association dan kun je daarmee prima inschatten waar water en voedsel te krijgen is.

Ik heb plezier en gemak gehad van een waterfilter, waardoor ik i.h.a. voor maximaal één gehele dag water hoefde mee te zeulen, totdat ik weer een bron of stroompje aantrof (of veilig tapwater of winkel met bronwater). Ik kan het me niet precies herinneren, houd dus een slag om de arm, maar 6 liter was het meest dat ik meedroeg (wel steeds tijdig aanvullen) in droge gebieden en dat was uitzonderlijk.

Langste stuk zonder van de route af te hoeven om inkopen te kunnen doen was bij mij 4 dagen (ik heb altijd voor minimaal 1 extra dag eten bij me, dus voor totaal 5 dagen) met calorierijk (droog) voedsel kun je voor 750 gram of minder per dag op weg. Zoek maar eens naar maaltijdplanningen van UL rugzaklopers die een zgn. thru-hike via bijv. de Appalachian Trail doen. Die verbranden ook veel energie, net als wereldfietsers, en dragen hun eten op de rug, want kunnen onderweg niet vaak naar de supermarkt. Zij weten tot op het onsmakelijke en ongevarieerde (pure olijfolie eten drinken) af de verhouding caloriën/gewicht te optimaliseren.

Edit. Op olijfolie hoef je niet te kauwen, met dank aan Travelmaster.
Uh, vier dagen zonder bevoorrading :? maar het kan natuurlijk met astronauten voeding of dergelijke. Olie smeer ik liever op mijn ketting :wink:
Ik lees ook dat juni regenmaand is, dus mss beter gaan in september of in juni maar dan in omgekeerde richting ( van denver naar banff ) ?
En vind je gemakkelijk een fietsdoos voor de terugreis ?
thierry v schreef:Uh, vier dagen zonder bevoorrading :? maar het kan natuurlijk met astronauten voeding of dergelijke. Olie smeer ik liever op mijn ketting :wink:
Ik lees ook dat juni regenmaand is, dus mss beter gaan in september of in juni maar dan in omgekeerde richting ( van denver naar banff ) ?
En vind je gemakkelijk een fietsdoos voor de terugreis ?
Het zal je duidelijk zijn dat je niet elke dag je benen onder de tafel van een goed restaurant kunt steken, niet? :P Als onnodig-risicomijdend mens had ik meestentijds voor 2 dagen eten bij me: wat je die dag eet en aanvult en 1 dag in reserve voor als je in de rimboe met stukken zit, oververmoeid raakt, moet schuilen vanwege slecht weer of een wel heel grote eetlust hebt ontwikkeld of bij nader inzien blijft luiwammesen en wilt zwemmen in een lekkere plas. Of vrienden wilt maken door je eten te delen met de solorijder die verkeerd plande en kale pasta zou gaan eten. :D

En je hoeft echt geen astronautenvoer of expeditievoedsel aan te schaffen. Het kan, maar zonder naar instant (poptarts, blèh) of naar suikerwaren (jellybeans, vol kleurstoffen die in de EU niet zijn toegestaan) te grijpen kom je een heel eind. Denk aan bijv. een trosje bananen voor de eerste dag, paprika voor dag 1 en 2 (slim verpakken), appels en uien zijn probleemloos, wortel gaat ook, een stengel prei haalt 1 dag, kaas blijft zonder koeling enkele dagen eetbaar, metworsten idem. Aanvullen met noten en rozijnen met wat zoute stengels (GORP, mjam), pasta en granen (voorgestoomde couscous, quinoa), enz. met een scheut extra olie in de saus. En voor elke dag een reep chocola (goed verpakken, kan overdag smelten, maar is 's ochtends wel weer afpel- en eetbaar) of typisch Amerikaanse, grote & soft & chewy macadamian nut & white chocolate chip cookies. Pindakaas (in VS vrijwel altijd in plastic pot) en evt. jam op kant-en-klare tortilla's is een simpel ontbijt of lunch. Eieren voor de eerste dag hardgekookt meenemen. Tonijn in folie. Naast koffie of thee, wat Tang (als je toch astronautenvoedsel wilt met kleurstoffen en suiker), Crystal Light of Kool-Aid singles limonadepoeder inslaan als gewoon water je tegenstaat. Etc.

Over de 4+1 dag voedsel. Volgens mij, heb mijn aantekeningen niet bij de hand, was dat het droge stuk door het Great Divide Basin in Wyoming. Hetzelfde routedeel waar bij mijn tocht de stroompjes waren opgedroogd en ik de 6 liter water echt nodig had om veilig van artesische bron naar artesische bron te fietsen.
Ook de enige plek waar je niet zo best van de route af kunt om naar een bevoorradingspunt te rijden. Anders kun je binnen max. 15 mijl altijd wel iets aantreffen, al is het de ruif van een benzinestation. Dus meestentijds is 1+1, af en toe 2+1, dag eten voldoende.

Over de beste tijd. Kijk op de websites van de nationale parken in Canada en de VS. Zij houden statistieken bij over de dagen waarop de hoger gelegen passen sneeuwvrij zijn. Dat is een goede richtlijn. Voor niet in de parken gelegen, andere passen simpelweg op de naam zoeken. En lees bijv. de verslagen op CrazyGuyOnABike. Veel voorpret te vinden daarin.

Fietsdoos. Zoek op dit forum, een beetje eigen inzet wordt echt gewaardeerd, in de rubriek 'Fiets & Vliegtuig' voor ervaringen (deze bijv.). Kijk goed naar wat de vliegtuigmaatschappij echt eist (en druk dat af op papier of laat het bij onduidelijkheden bevestigen per email). Niet altijd is een doos nodig, bubblewrap, cling film (stretchfolie, wat je ook voor voedsel gebruikt bijv.; in VS vragen naar Saran wrap.) of een fietspyama mag soms ook. In de buurt van een luchthaven is altijd wel een winkel te vinden à la UPS of FedEx of nog anders die grote dozen en breed plakband verkopen. Zo nodig zelf met je zakmes op maat snijden. En natuurlijk bel je naar elke fietsenmaker in de buurt waar je bent of ze niet een doos hebben staan of schooi je bij de lokale supermarkt wat bij elkaar. Krijg je vrijwel altijd voor nop mee. Op de luchthavens zelf vang je meestal bot. Kortom: uiterlijk de dag voor je terugvliegt op zoek gaan en een beetje je mond roeren en wat improvisatietalent meenemen.
Wel ik ben er bijna zeker van dat als er om de honderd km een restaurant zou zijn dit de populariteit v d route alleen maar ten goede zou komen .
Nee serieus aardvark ik apprecieer erg je zeer uitgebreide antwoord.
Alleen heb ik praktisch geen ervaring met het rijden van een fietstocht van dit kaliber.
Ik heb vorig jaar 1500 km door Noorwegen gefietst maar dat was toch grotendeels op asfalt.
Het desolate van noordelijke Noorwegen en dus ook v d dividend trail spreken me wel aan maar ik heb ook graag na een zware fietsdag een copieuze maaltijd, dus dat is nog een tegenstrijdigheid in mij :)
Maar ik durf het bijna niet meer te vragen maar is vier weken volgens jou haalbaar of is dit wat te scherp in tijd...
thierry v schreef:Van ongeveer Banff naar Denver zou dit willen doen in vier weken is dit doenbaar of moet ik me dan afjakkeren ?
Welke periode is het beste had de maand juni in gedachten.
Mijn advies is het boek Cycling the Great Divide: From Canada to Mexico on America's Premier Long Distance Mountain Bike Route van de hand van Michael McCoy te gaan lezen. Daarmee krijg je een idee van het terrein en hoe je dagen in te delen. Ik heb de afstandentabel niet bij de hand, maar Banff, AB, Canada naar Breckenridge, CO, USA (ca. 150 km ten westen van Denver, CO) is ruim meer dan 2000 km. Ik noem je voornemen om dat in 4 weken te doen ambitieus, maar ken je fysieke sterkte niet. De snelste deelnemers in de race leggen het gehele traject (Banff > Antelope Wells, ruim 4400 km) af in minder dan 20 dagen, dus onhaalbaar is het niet. Start was dit jaar op 13 juni (link).

De tekst over wat de gunstigste periode is om de GDMBR te rijden op Wikipedia vat het goed samen. Starten in Banff kan vanaf midden juni, niet eerder (link). Daar wordt voor de hele route een richtlijn van 6 à 10 weken aangehouden. Dus 4 weken is mogelijk voor het stuk dat jij wilt doen, maar het wordt stevig aanpoten. Ga het gewoon proberen, maar bedenk dat je niet helemaal tot Breckenridge hoeft te geraken, het is een streven, geen heilig doel. Houdt rekening bij de aanschaf van je ticket dat je tegen niet al te veel kosten deze kunt omboeken naar een andere luchthaven (of een korte binnenlandse vlucht in VS regelt naar Denver).

En dat eerder afbreken of ver omrijden kan nodig zijn als je het niet treft qua bosbranden.

Een asfalttocht waarmee je de GDMBR zou kunnen vergelijken qua zwaarte (afstand, aantal meter stijgen/dalen) is de 100-colstocht. De laatste heeft ca. 5000 meter meer stijgen en dalen (ca. 61.000 m, resp. 66.000 m) maar is dan ook 400 km korter (ca. 4400 km, resp. 4000 km). Nu heb ik de honderd-colstocht niet met (en overigens ook niet zonder) bagage gereden, maar schat dat de Divide vanwege de ondergrond waarop je rijdt zeker kan wedijveren om de titel van zwaarste tocht ter wereld. ;)

Kijk in je voorbereiding en inschatting of het voor jou haalbaar is ook naar het topic Juli + Augustus 2014 Canda + VS Great Divide, dat je met het trefwoord 'Denver' had kunnen vinden.

Uit nostalgie heb ik daarnet nog wat plaatjes gekeken op CGOAB in reisverslagen over de GMDBR, daar ben je voorlopig (de komende maanden?) wel zoet mee; lekker leunstoelreizen! :lol:

Update.
Omdat je aangeeft geen ervaring te hebben met zulke (in)spannende tochten: begin klein. Je hebt alle tijd; vergroot je kundigheid door nog deze herfst (of komend voorjaar) een toer door geaccidenteerd terrein uit te zetten - een lang weekeinde - in eigen land (je bent van België, toch?) en rijdt van bivakzone naar bivakzone. Pik ook af en toe een stukje off-road mee.
Maak er een echte uitdaging van. Water tap & filter je enkel uit de waterpomp voor de gehele dag. Eten neem je van thuis uit mee voor alle maaltijden - niet smokkelen, hoe verleidelijk de luchten uit een frietkot ook zijn. :P
Hèhè dat is een hele boterham en ik ben idd v België.
Fysiek kan ik de tocht wel aan denk ik maar het is zoals ik ook al wat aanvoel toch scherp om in vier weken te doen.het moet namelijk ook nog fun blijven.
Gelukkig is er nog een jaartje ter voorbereiding alle pistes zijn nog open.
Ik ga het allemaal eens rustig bekijken, beren op pad is toch ook een issue vind ik zeker als je de route alleen rijdt.
In elk geval al bedankt voor de nuttige informatie en mijn excuses aan de topicstarter voor het min of meer afdwalen.
thierry v schreef:(...), beren op pad is toch ook een issue vind ik zeker als je de route alleen rijdt.
Grote wilde dieren boezemen angst in, zou dat komen door de sprookjesverhalen voor het slapengaan? Als je je een beetje inleest - zoeken op beren hier op het forum in oude threads bijv. - dan zul je ontdekken dat slecht aflopende ontmoetingen daarmee vrijwel net zo zeldzaam zijn als dat je door de bliksem wordt getroffen. Leer wel hoe je te gedragen in het territorium van die beesten, je hoeft ze natuurlijk niet in je kampement uit te nodigen. Een ontmoeting met een cougar is uitzonderlijk, jij ziet ze niet, zij jou wel maar maken zelden contact. Neem en passant mee dat de wilde buffels in Yellow Stone NP jaarlijks meer slachtoffers maken. En blijf uit de buurt van elanden (moose), zeker een moederdier met een kalf.

Je zou je veel meer zorgen moeten maken over onze soortgenoten, de tweebenigen in vierwielers. Noodlottige ongevallen waarbij je van achteren wordt aangereden, zijdelings wordt geschept of daaraan net ontsnapt zijn wel iets om rekening mee te houden. Het is verstandig om voor de delen over asfalt een achteruitkijkspiegeltje te monteren, om niet voortdurend achterom te hoeven kijken.

Update.
Uit registratie van de NOAA, blijkt een ca. 25 keer grotere kans op blikseminslag met fatale afloop dan omkomen door toedoen van een telg uit het geslacht Ursus (30-jaars gemiddelde 1984-2013 is 51 dodelijke ongevallen in USA, tegen ca. 2 doden per jaar door beren in USA en Canada tesamen). Zonder je schrik aan te willen jagen: de zomermaanden juni, juli en augustus nemen een groot deel daarvan voor hun rekening. En de staten waar je doorheen wilt rijden - Montana, Wyoming en Colorado - staan in de top 5 van de lijst gerangschikt naar de meeste bliksemdoden (gecorrigeerd voor inwoneraantal).

En om het perspectief te completeren: volgens de telling in het rapport dat Han onder de aandacht bracht, werden in 2012 in de USA 552 fietsers naar de eeuwige jachtvelden gezonden.
thierry v schreef: Van ongeveer Banff naar Denver zou dit willen doen in vier weken is dit doenbaar of moet ik me dan afjakkeren ?
Welke periode is het beste had de maand juni in gedachten.
..
Banff tot Denver is 1800 mi/2900 km. Als je dat in 4 weken wilt doen, moet je ver bovengemiddeld snel fietsen (70 mi/dag) en weinig rustdagen inleggen.
Juni is te vroeg. In het noorden zijn er dan nog veel passen ingesneeuwd of onpasseerbaar door plakkerige klei als gevolg van smeltwater. Vertrek pas in juli! Dan hoef je ook niet bang te zijn dat je helemaal alleen fietst. Er zijn dan elke dag een handvol andere fietsers op hetzelfde dagtraject.
Fijn, er wordt hier met kennis van zaken gesproken :wink:
Berenverhalen moeten dan blijkbaar toch in perspectief geplaatst worden.

2900 km is idd teveel in vier weken ik dacht dat het minder was, dus daar moet ik nog een oplossing voor vinden.
Ik heb samen met mijn vriendin in 2011 grote delen van de Great Divide van Calgary naar Denver gereden. Dat was dus niet alleen, maar we zijn meer singles tegengekomen dan stellen. Nooit waren rijders met meer dan 2 personen.

Natuurlijk kun je vallen, een been breken en doodgaan van de dorst, maar die kans is heel klein. Net zoals dat je wordt opgegeten door een beer. Overigens reden wij de route op Koga Signatures zonder vering met brede banden. Met tassen voor en achter, zonder aanhanger. Een aanhanger maakt het leven zwaar en vind ik een dikke afrader, maar er zijn mensen die exact het tegenovergestelde beweren.

Ons verslag is hier te lezen, om een indruk te krijgen van de route. Wij reden bijna 4000km in 5 weken, de route viel ons heel erg mee.
Is er toevallig iemand die in het bezit is van deze track voor op mijn Garmin GPS ?
Op de ACA site vind ik geen compatibel bestand.