Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Helgoland en de Nederlandse Wadden - Forum Wereldfietser

Helgoland en de Nederlandse Wadden

Mijn jaarlijkse solo-fietstrip van 2022: Naar Helgoland en de Nederlandse Wadden.

Al sinds een jaar of 3 staat er een fietstocht naar Wenen op stapel, maar is er onder andere door Corona nog steeds niet van gekomen. In november 2021 ben ik al zo zoetjes aan al begonnen met plannen voor mei 2022. 'Waar wil ik heen?' en 'Wat wil ik zien?'
Omdat in november vorig jaar alle Covid-19-maatregelen nog van kracht waren in Oostenrijk, wederom besloten dat Wenen er weer niet inzat. Dan maar iets dichter bij huis. Maar wát dan...? Ondertussen werd mijn 'standaard-paklijst' lekker bijgeschaaft.

Het werd februari en vroeg ik aan mijn dochter (8jr) waar ze graag heen zou willen als ze voorjaarsvakantie had.
'Texel, papa, Texel is zo leuk!'
Oke, Texel dus... Dat is voor mij 2 dagen fietsen, maar vooruit. Dit is in Nederland, dus handiger in te plannen mochten er nog Corona-maatregelen van kracht zijn. Ook bij wat Duitse vrienden geinformeerd welke beperkingen er in Duitsland waren op dat moment. Dat werden er steeds minder en kon mijn fietstrip iets verder uitbreiden met een ommetje door Duitsland.
Na Schiermonnikoog houden de Waddeneilanden natuurlijk niet op. Je hebt nog Duitse én Deense eilanden. Mijn trip werd steeds concreter: Waddeneilanden! Klinkt suf, maar is het totaal niet.

Maar ruim 3 weken voor 'wat' Waddeneilanden is misschien wat veel. Tot ik midden op zee een piepklein stipje zag: Helgoland.
Dáár wilde ik heen. Dus dat werd een bestemming om voor te fietsen. Om via de Duitse kust af te zakken naar Ameland, Terschelling, Vlieland en uiteindelijk Texel.

Helgoland ligt in de Duitse Bocht, relatief ver (circa 55 km) uit de kust in de Noordzee en het behoort tot de Duitse deelstaat Sleeswijk-Holstein en de Kreis Pinneberg. Het eiland meet 1,7 km² en telt 1.307 inwoners. Het beschikt over een klein strand, maar is vooral bekend om zijn roodgekleurde rotskust.

Dus op naar Helgoland!
Hieronder enkele reisverslagen.
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Dag 2: Bourtange - Jade (D) 92 km.
De ochtend begint vroeg. 5:55u op en tijd voor koffie en een ontbijt.
Het was fris vannacht, maar heb heerlijk geslapen.
Om 08:00 fiets ik de camping af voor een flinke rit door Duitsland. 10:00 een koffiestop in zo’n Duits hokje wat een overdekte picknick-plek blijkt te zijn. Heerlijk. En de eerste 35 km door het buitenland zijn gefietst!
Met de wind schuin tegen is het eigenlijk wel lekker weer. Een graad of 20 en volop zon. Zo kom ik door kleine dorpjes en over gravelwegen om 15:15u al aan op de camping in Jade. Tentje opgezet, koffie en wat lekkers. Prima dagje. Hopelijk voelen mijn benen morgen ook zo goed.

Dag 4: Cuxhaven - Helgoland: 79 km
De dag begon vroeg, 6:00 op en 7:50 zat ik op de fiets naar de boot. Om 8:20 rijd ik het terrein op om mijn fiets aan boord te laten verschepen. Maar nee, dus. Kan niet. Zei de dame bij de balie. Een fietskluis dan? Nee, volgende week pas.
Dan maar vragen bij de opzichter van de bagage. Ook niet. Hij mag aan het hek.
Maar ik laat hém toch ook maar mijn reservering voor de fiets zien. Oke, handje contantje en gelijk afgeven. Maar gelukt! De fiets mag mee.

Wat volgt is toch wel de mooiste overtocht die ik ken. Ruim 2 uur varen, je ziet alleen maar zee! Onderweg zie ik nog een zeehond en sta te jubelen op dek. En dan opeens torent er een eilandje uit zee: Helgoland!

Een klein rotseiland van 60 meter hoog en 2 vierkante kilometer. Klein dus. Én toeristisch, want ze heffen geen belastingen. Het centrum voelt een beetje aan als De Koog op Texel. Maar áchter het centrum begint gelijk Oberland; steil met de trap 60 meter klimmen. Het uitzicht is fantastisch!!

Op het meest noordelijkste puntje zit een kolonie Jan-van-Genten en Zeekoeten. Prachtig om te zien! Wat een mooie vogels. Ik spot volgens mij zelfs een alk, maar naderhand begin ik toch te twijfelen.🤩 Mijn dag kan niet meer stuk. Om 17:00 begint t keihard te regenen en besluit ik maar terug te gaan. Zo lekker eten, morgen nóg een dag op dit piepkleine eilandje.

Dag 2 op Helgoland ging naar het naastgelegen eilandje. Nóg kleiner dan het hoofdeiland. In 3 kwartier heb je het rond gelopen. Maar, ook dit is weer genieten! Om 10:00 met het veerpontje weg, 2 minuten later sta ik weer aan wal. Maar het uitzicht óp Helgoland is fantastisch. Op het kleine eilandjes ‘kwamen zeehonden voor’. Maar dat het er zó veel waren had ik niet verwacht. Ik telde er zó 200. En ik kom zo dicht mogelijk tot ze komen wat mocht. Tot 30 meter afstand. Na een uur ga ik weer terug en besluit te lunchen bij de kliffen in het noorden.
Lunch met uitzicht op de Noordzee, heerlijk genieten! Het lijkt wel een oceaan zo ver kan ik kijken. Als ik nog een laatste blik op de Jan van Genten wil werpen, staat er een meisje van de plaatselijke vogelspot-vereniging met een joekel van een telescoop op statief. ‘Kijk maar, hoor! Ik heb een alk gespot!’.
Waar de Jan van Genten en de zeekoeten en zwarte zeekoeten hier met honderden zitten, is deze alk maar in z’n eentje. Des te specialer! Maar dag kan niet meer stuk. Ik hád 'm gisteren al gespot, maar was daar niet helemaal zeker over. Maar nu wel.
Om 15:00 haal ik nog een lekkere vis en loop naar de boot. 15:45 aan boord. Gaan met die banaan! Nog 2 uur genieten op het water en naar dezelfde camping als eergister.
Wat een dag!

Dag 6: Cuxhaven - Hongerige Wolf: 239 km
85 fiets/154 trein

De dag begon vroeg: 6:00 wakker en maar ontbijten. Omdat ik gister pas laat van de boot kwam had ik er niet aan gedacht ontbijt te halen. Nu komt de noodvoorraad van pas. Dus een heerlijk ontbijt met havermout, gerst, noten en appel. Aangenaam verrast! Lekker.
Om 8:30 gaat de receptie pas open zodat ik kan betalen. Prima.
Op de planning staat vandaag zo’n 100 km, maar als ik weg wil rijden begint het te regenen. Ik besluit om naar het station te rijden en de trein naar Bremen te nemen. Maar toen ik in de trein zat kreeg ik een idee! Als ik nog de trein tot Oldenburg neem en de rest fiets, win ik 2 reisdagen, heb ik een dag om écht even niets te doen en ben ik in Nederland. Voor het thuisfront toch ook een fijne gedachte. Want áls er iets gebeurt op Helgoland, ben je nog zo maar niet aan wal…

In Bremen eet ik m’n laatste roggebrood op en neem de trein naar Oldenburg. Om 13:15 stap ik op de fiets. Wát. Een. Wind! Gadver! Maar vooruit, karren maar! Ik kom door plekken die ik 5 dagen geleden ook al ben gepasseerd, bij Leer buig ik af naar het Noorden om bij Bad Nieuweschans de grens weer over te gaan.
Boodschappen gedaan in de meest oostelijke supermarkt van Nederland én een Groningse eierbal op van de snackbar ernaast. Nu is het nog toch nog 15 km en ik denk dat ik er al bijna ben… Het worden toch nog een lange 15 km met wind tegen. Maar de gedachte aan die mooie @trekkershutten Hongerige Wolf maakt dat ik nog even doorfiets.

Wát een prachtige trekkershut! Dit is echt de mooiste die ik tot nu toe heb gehad. Het uitzicht is fantastisch, maar ook het interieur van de hut zelf is superluxe. Wat een goede keuze om hier de nacht door te brengen.
Morgen: een échte rustdag.

Dag 10: Buren - Hollum - Buren: 44 km
De dag begint met een bloedsuiker van 3,8. Dus de dag begint met een groot glas sap. Wel uitgeslapen tot 8:30. Heerlijk!
Om 9:30 stap ik op de fiets naar het westen.
Eerst een stukje door het bos, daarna over de schelpenpaadjes langs de duinen. Waar ik op Helgoland met mijn voeten in de Noordzee stond, kan ik Ameland natuurlijk niet overslaan. Heerlijk! Er is helemaal niemand.

Dan door naar de vuurtoren. Daar waren Jippe en ik 2 weken geleden ook al, maar toen had ik geen verrekijker mee. Nu wel. Ik kijk zo op Holwerd aan het vaste land.
Er hangt nog een briefje van fl. 250,- gulden. Deze vuurtoren staat op het bankbiljet. Dit biljet ontworpen door Ootje Oxenaar vind ik, naast het nieuwe fl. tientje, misschien wel de allermooiste.

Tijd voor lunch! Dus zoek de vestiging van die goede viswinkel in Hollum. Die blijkt dicht, dus rijd ik maar naar Nes. Een half uur later dan gedacht zit ik heerlijk op het terras. Voor Jippe wil ik nog een mooie poster met waddenvogels halen, maar die zijn op. Ik fiets nog een klein rondje door de duinen, maar zie mijn bloedsuiker dalen… dus besluit maar om te draaien en m’n spullen in te pakken op de camping. Morgen: 6:15 afvaart naar Holwerd.

Dag 11: Ameland - Harlingen - Terschelling
70 km fietsen / 45 Km varen..

De dag begint vroeg: 4:15 wakker en klaar voor de boot van 6:15.
Ik neem de boot zo vroeg omdat ik anders de boot in Harlingen niet haal… denk ik.
Om 7:30 kom ik aan in Holwerd, Friesland, en fiets langs de zeedijk naar Harlingen. Een stevige wind tegen, maar ach, mijn boot vertrekt pas 12:40!
Om 11:00 fiets ik de haven van Harlingen binnen en kan nog even lunchen. Ik ben tenslotte al 7 uur wakker.
Na de lunch vraag ik toch maar even hoe het zit met de boot. Ik ben de enige fietser en dat vertrouw ik niet helemaal… ‘Nee, je fiets mag niet mee op deze lijn! 15:00 gaat de volgende naar Terschelling. Ben je in ieder geval op tijd, jongeman!’
Aaargh, nee! Ruim 3 uur wachten én voor niets zo vroeg opgestaan. Nouja, niets aan te doen. Ik haal boodschappen in het centrum en vermaak me verder prima met mensen kijken. Ik verbaas mij erover wat mensen allemaal meenemen voor een paar dagen!

Om 15:05 vertrekt de boot! Daar gaan we: eiland nummer 3!
Op de boot spreek ik een jongen die dezelfde fout gemaakt had en ook 3 uur heeft gewacht.
De aankomst in West Terschelling is prachtig!
Snel naar de camping en eten. 3 uur later dan gepland, maar ach. We zijn er!
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

Op Texel sluit ik mijn fietstrip af met een lang weekend samen met vrouw en dochter.
Ik bestel de Bosatlas van de Wadden voor thuis en heb de smaak te pakken en koop op Texel een goede volwaardige verrekijker. Voor naast de fiets, dus. Mijn kleine Zeiss Terra 8x25 was een goede reisgezel, nu heb ik een volwassen kijker die ik al wandelend kan meenemen.

Deze fietstrip was compleet anders dan voorgaande jaren. Waar ik normaal iedere dag onderweg ben en hoop dat ik al mijn. spullen heb ingepakt, heb ik nu bewust gekozen om meerdere dagen een eiland te verkennen vanuit een standplaats. wat een verademing. Geen gehaast, geen gejakker op de fiets, alles iedere dag inpakken.
Veel gezien, veel gevaren, veel gelopen. 1600 km fietsen, varen en treinen in 3,5 week.

Instagram Stories voor meer beeld: https://www.instagram.com/stories/highl ... 753020767/
Schermafbeelding 2022-05-30 om 16.38.21.png
Schermafbeelding 2022-05-30 om 16.39.47.png
Schermafbeelding 2022-05-30 om 16.40.57.png
Leuk, weer een reisverslag! :)

Zo te lezen heb je je weer vermaakt :)

Dank voor het delen! (-:
Keileuk dit verslag! (Om ook een beetje in de sfeer van TS te blijven 😉)
En dat “Klinkt suf, maar is het totaal niet” is volkomen terecht. Noord NL en DLD zijn prachtig, en de Waddeneilanden al helemaal; dat zijn pareltjes.

Maar waar je je beperkingen voor covid vandaan haalt? Ik heb in 2020 en 2021 door vele Europese landen gefietst, en behoudens wat zaken als mondkapjes of zo, me prima en vrij kunnen bewegen. Ik heb het idee dat je voor jezelf wat overdrijft.
Leuk om te lezen, en mooie foto's van die vogels!

Bedankt voor het delen 8)
@Flix: Misschien wel. Had ook gewoon geen zin in gedoe. Daarbij uiterst voorzichtig geweest met contacten en afstand houden. uiteindelijk viel het afgelopen maand dus wel mee. In Duitsland wel een mondkapje op en flink afstand gehouden. In Nederland ook, maar daar gold het echt meer...

Wel echt een fijne trip gehad. Een weekje Deense Wadden lonkt al weer. :wink:
Ik ben in 2001 op Helgoland geweest, per catamaran in 3 uur bereikbaar vanaf de Eemshaven. Inderdaad een rode rots in zee, zoals beschreven in de eerste topic. Ook veel vogels gefotografeerd.
Maar wat ik echt afschuwelijk vind is dat lelijke moderne dorp. Daar kocht ik een fraai fotoboek hoe Helgoland voor de oorlog eruit heeft gezien. Houten huizen aan de kust, haast Zweden-achtig (bijvoorbeeld Mölle in Skåne) en het dorp had tussen de Duitse architectuur van weleer ook pittoreske straatjes met vakwerkhuizen, waar je je in het Deense Ærøskobing zou wanen. Doodzonde, alles weggevaagd, compleet opgeblazen. Overal op de rode rots vond ik tussen het gras brokstukken, gebroken tegels of dakpannen.
Oh ja, hier was fietsen zelfs verboden. Hoef ik niet meer....
Verder vond ik het een raar gezicht dat de veerboten daar op afstand voor anker gingen en dat de toeristen in sloepen moesten overstappen, om naar de kade vervoerd te worden. Heeft er niemand aan het uitdiepen van de havenkade gedacht? Zo onhandig.
Nog even terugkomend naar het briefje van 250 gulden, de daarop afgebeelde vuurtoren is echter van Haamstede, want hij heeft schuin gespiraalde rood-witte banden. Die van Hollum heeft rood-witte ringen bovenop elkaar. Voorts heeft Haamstede sierlijke spitsbogen onder de omloop aan de top. Ameland niet.
Ja, klopt. De vuurtoren van Ameland staat op de achterkant. Maar daar kwam ik van de week pas achter.

En tsja.. Helgoland. Het dorp an sich was inderdaad spuuglelijk. Grauw en grijze huizen. Het had geen smoel. Maar de ervaring om naar zo’n ‘relatief afgelegen’ af te reizen was het dan wel weer waard. Vooral de kolonieen zeevogels was een hoogtepunt van mijn reis.
De Nederlandse Waddeneilanden vind ik trouwens veel mooier.
Ik heb thuis wel een brokje rode rots van Helgoland staan, op een eikenhouten sokkeltje. Naast een ander brokje van de Berliner Mauer na de val van de DDR en nog meer stenen, zoals een stukje krijt van Møns Klint.
Hier zomaar een foto van Helgoland in vroegere jaren.

Helgoland vroeger.jpg