Dag 33: Embalse de Guadalen — Andujar
Gisterenavond aan het kampvuur was het een prachtige open hemel. Toen ik éénmaal in de tent lag stopte vlakbij een auto. Ik kreeg al een déja vu maar er stapte niemand uit dus geen problemen. Na een tijdje had de dame van het koppel in de auto door dat ze vlakbij een tent stonden, gevolg koplampen vol op mijn tent maar ze zijn toch naar een andere plek verhuisd, niet dat er niet genoeg plaats was, hier kunnen wel honderden tenten en auto’s staan.
Vanmorgen express lang blijven liggen, wachtend op de zon om mijn tent te drogen. Als ik de deur van de tent open blijk ik weer in één grote mistbank te staan. Uiteindelijk pas om 10u weg met kletsnatte tent, zo schiet het ook niet op.
Ik sta een hele tijd stil bij een oude Romeinse brug over een riviertje want er hangen een hele hoop vogels rond, inclusief een mij onbekende soort met blauw en roze en een zwart kapje en witte borst. Ik zoek tussen de lijsters en de klapeksters maar vind hem niet. Pas later daagt het: het is blauwe ekster. Hier in het zuiden vervangt die de gewone ekster. Vandaag moet ik de scheiding tussen beiden overschreden hebben want voor de rest ven de dag zie ik geen gewone eksters meer. Vandaag ook nog 5 hoppen gezien, blijft toch echt wel mijn favoriete vogel. Mooie waarneming met openstaande kuif op telefoondraad.
De rest van de voormiddag ga ik op en af de A-312. Tegen Linnares heb ik het echt wel gehad met die weg, ik ben er — denk ik — bij kilometerpaal 72 op gegaan en pas bij kilometerpaal 9 verlaat ik deze drukke weg.
Maar na Linnares begint een nieuwe drukke weg, de A-6100, benieuwd hoe lang brouter me die zal laten volgen.
Ergerlijk lang, zo blijkt, ik wil bijna de route verlaten wanneer we eindelijk de olijfboomgaarden induiken op een onverhard pad. Een eindje verder vind ik een handige betonnen sokkel om op te zitten en stukken tent te drogen te leggen. Ik geniet van het eten dat ik in Linnares heb aangeschaft, Oikos Griekse yoghurt en vers brood en eet bijna een volledig Frans brood op.
Het voelt heel lang geleden dat ik rustig op mijn gemak heb kunnen eten dus ik neem het ervan. Wat natuurlijk helpt is geen wind, zon en een uiterst behaaglijke temperatuur. Later op de middag geeft mijn immer optimistische thermometer op de kilometerteller zelfs 24° aan! Zo warm voelt het niet maar 18°-19° is zeker mogelijk.
Gisteren was Andalusië olijven, olijven, olijven, wat heb ik vandaag gezien? Nog veel meer olijven, olijf verwerkende coöperatieves, en allerhande kleine industrie zoals een baksteenfabriek. En veel poorten en omheiningen. En afval, enorm veel afval.
) maar sindsdien ben ik nog wel op zoek naar een zadel van "Corinthian leather". 
