Hallo allemaal,
Nadat ik dit forum bijna helemaal heb gelezen maar eens aangemeld.
Het is nogal een lap tekst geworden, je krijgt eerst mijn verder-in-toekomst-plan, beetje achtergrond, dan een ach-gussie-guttegut-zielig-verhaal en dan geef ik wat overwegingen en plannen. Dus..kijk maar of je het hele eind wel wil lezen. Maar zou het wel leuk vinden!
Ben al even aan het revalideren en dat zal nog een tijd duren, maar het voorlopige einddoel is een fietsvakantie in september 2021 door Duitsland. Het plan is om met de trein naar Enschede te gaan, vervolgens naar Hameln te fietsen via de route uitgestippeld door Keesswart. Lijkt mij mooier dan Euroradweg 1. Kees heel erg bedankt alvast! Na Hameln stukje afzakken langs de Weser tot aan Bad Karlshafen, dan de Diemelradweg, vanaf Willingen doorsteken naar Winterberg om vervolgens de Ruhrtalradweg af te fietsen tot Duisburg. Dan nog stukje naar Venlo en weer op de trein naar huis in Breda. Dat zou dan zo'n 680 km zijn, in 6 dagen te fietsen. Rondje om Ruhrgebied dus. Ja voor velen hier is dat meer naar de bakker fietsen dan een echte fietstocht, maar als eerste fietsvakantie lijkt het mij uitdagend, schitterend en net haalbaar.
De voorpret begint nu dus al en ik zal tussendoor hier regelmatig een update geven, voor iedereen die het leuk vindt maar vooral ook voor mezelf.
'Even' mijn achtergrond:
Fietsen doe ik al 25 jaar met veel plezier, gelukkiger dan op de fiets word ik bijna niet. Op de racefiets maar geen 'echte wielrenner'. Een tourfietser op de racefiets dus, geen hartslag- of vermogensmeter maar wel weer een drang om over bergen te rijden, vooral voor het landschap en de afdaling natuurlijk, en om 'ergens ver weg te komen'. Fiets ging mee op vakantie, best veel gefietst aan de Cote d'Azur, het schitterende en rustige binnenland hoofdzakelijk. Maar vanaf Nice langs de kust, F1-circuit in Monaco (haarspeldbocht en de tunnel!), bovenlangs via Eze weer terug is een aanrader. Ook de Vogezen, Beieren, dus flink klimmen soms. Maar dus geen echte wielrenner want het interesseert me niets als ik halverwege een klim moet stoppen om uit te hijgen, of te eten. Soms wel vaker dan één keer moeten stoppen, maar uiteindelijk kom ik wel boven.
Meestal niet erg getraind, de avond ervoor soms flink aan het bier en bovenop de berg even sjaggie roken. Maar goed, als je jong bent dan ben je niet kapot te krijgen.
Inmiddels ben ik 48 en de laatste 10 jaar heb ik het fysiek niet prettig gehad. Onverklaarbare pijnen, steeds ergens anders. Nou, dat bleek reumatische artritis te zijn en daar krijg je artrose gratis bij. Stevige medicatie maar het hielp wel, toch voelde ik me vaak een gammel oud wrak. Steeds die terugval was fnuikend voor de motivatie en levensstijl. Dus 5 jaar lang weinig gedaan, totdat mijn gewicht, bloeddruk etc. niet echt lekker meer waren. Roer omgegooid 4 jaar terug, nieuwe fiets gekocht en weer begonnen. Heerlijk! Tochten van rond de 100 km met als hoogtepunt in mijn 2de fietsleven vakantie in het Taunusgebergte. Wisperstrasse is een echte aanrader! Ook langs Lorelei naar Koblenz en aan de overkant weer terug, schitterend. Maar wat kan het waaien in dat Rijndal, pfoei (volgens mij herinner ik me het 'Venturi-effect').
En toen 15 januari 2020...kreeg ik de diagnose acute leukemie. 3 x 5 weken in ziekenhuis in isolatiekamer, een sloot chemo waardoor ik bijna licht gaf en uiteindelijk ook een stamceltransplantatie. Flink wat complicaties erbij gehad en je kan wel stellen dat ik half augustus de charmante uitstraling van een wandelend lijk had. Toen ging het wat beter, in het najaar toch weer flink afnemende bloedwaarden gehad, wekenlang nét boven de transfusiegrens (voor de liefhebbers: een HB van 4,7) maar inmiddels stukken beter. In september fietste ik 5 minuten door de wijk en was ik al kapot maar sindsdien doe ik trouw oefeningen (van al het liggen ook beginnende hernia) en fiets ik steeds wat verder.
Tot hier het zielige verhaal, want nu naar de toekomst kijken! Vandaag op de gewone fiets ruim 40 km gereden met een enigszins aanvaardbaar tempo. Tegen de wind in en daarna in de 3 lekker doorgetrapt met wind mee. Dus het gaat langzaamaan beter. En als bonus: door de stamceltransplantatie lijkt de reuma verdwenen te zijn! Hoera! Al kan ik het als behandeling niet aanbevelen. Maar het heeft wel wat, zo'n glimmend nieuw afweersysteem, 1000 maal dank aan de (Duitse) donor!
Waarom fietsvakantie?
Ik ben nog nooit op fietsvakantie geweest, altijd alleen vanaf het vakantieadres gefietst en dan om de dag want de billetjes. Rondjes rijden zijn leuk maar van A naar B vind ik toch mooier. Écht weg zijn met de fiets dus. En als ik hier de verhalen lees..fantastisch.
En hoe dan?
Met de racefiets, ik heb 'nokjes' dus er kan makkelijk een bagagedrager op. Na een dag fietsen ga ik zeker niet in een tentje liggen, is met mijn fysiek ook niet handig, dus ik wil steeds een hotelletje o.i.d. nemen. Fietsen, douchen, lel van een schnitzel mit Bratkartoffeln, slapen, flink ontbijten en wieder auf wegs.
Racefiets?
Jazeker, ik red het met fietstassen achter wel een heel eind denk ik. Onverharde paden vind ik ook niet zo'n probleem, zand, gravel, grind, ach je moet je banden regelmatig even nalopen maar ik vind het wel een lekkere uitdaging. Ik heb tegenwoordig een triple met recht stuur, ergonomische handvatten (vanwege voormalige reuma dus) en een heel duur maar superzadel van SQ-lab. Scheelt een slaapzak in de bagage...
Duitsland?
Heerlijk land, eten en drinken niet zo duur, mooi aangeharkt allemaal, in de buurt, spreek de taal, en al die landschappen!
Maar goed, nog een lange weg (...) te gaan. Eerst maar wat meer spieren kweken op de stadsfiets, beetje tempo er in brengen. In maart kan ik wel op de racefiets overstappen denk ik. Dan weer regelmatig fietsen, opbouwen en in april denk ik de eerste heuveltjes bij Nijmegen te doen, ik kom daar oorspronkelijk vandaan dus ken de weg naar de Oude Holleweg blindelings (terzijde: de enige top 10-beklimming in Nederland buiten Zuid-Limburg).
Schoonfamilie woont in Landgraaf, dus de volgende stap zijn de Limburgse heuvels. Wel mooi, hier heeft elke hug al een naam en in het Duitse middelgebergte zwoeg je eindeloos over anonieme bulten.
Vervolgens, en dan zijn we al eind mei, begin juni, maar eens proberen 2 dagen achter elkaar te fietsen. Bijvoorbeeld de Schelde-Rheinroute, kan ik halverwege thuis in Breda slapen. En wellicht maar eens gaan nadenken over crème chamois of luierzalf...want dat is de reden dat ik op vakantie altijd óm de dag fietste.
Dan maar eens 2 of 3 dagen fietsvakantie in Nederland, is dat wat voor mij, lukt het met de bagage etc. Nou, en dan is het alweer hoogseizoen en dan ga ik liever niet op vakantie. En dan is het september!
Jullie lezen het al (als dit eindeloze verhaal niet tot massaal afhaken heeft geleid), nog een lange weg te gaan, veel mitsen, een overschot aan maren, maar oh oh oh wat heb er ik zin in!
De route die ik nu in gedachten heb is niet overdreven zwaar, althans, voor mijn 'vorige' fietsleven. De Diemelroute fiets ik bergop maar dat zal vooral gestaag zijn denk ik. De doorsteek Willingen-Winterberg zal wel pittig zijn. En de onverharde stukken maken vlak ook pittig. En de wind..rondje rijden begin je tegen de wind in, pak ook wel eens de trein om met wind mee terug te fietsen. Maar met de geplande route moet je een beetje mazzel hebben denk ik.
De komende maanden wil ik dus soms een update geven, althans, mocht er iemand ook maar zijdelings interesse hebben.
Wel een paar vragen voor jullie, door de wol geverfde verwegfietsers:
- Heeft iemand de Diemelroute wel eens vanaf de Weser gereden?
- Klopt mijn idee dat de Ruhrtalradweg in het begin wat pittig is maar daarna goed te doen is?
- Zijn er meer mensen die moesten revalideren na een pittige ziekte?
- Duisburg-Venlo is immer gerade aus of toch mooier dan ik nu denk?
- Gaan er meer op de racefiets van hotel naar hotel/pension/BenB?
Goed, aan iedereen die tot hier gekomen is met lezen, leuk en heel erg bedankt! Eventuele reacties zal ik met heel veel plezier lezen. Tot snel weer!
Nadat ik dit forum bijna helemaal heb gelezen maar eens aangemeld.
Het is nogal een lap tekst geworden, je krijgt eerst mijn verder-in-toekomst-plan, beetje achtergrond, dan een ach-gussie-guttegut-zielig-verhaal en dan geef ik wat overwegingen en plannen. Dus..kijk maar of je het hele eind wel wil lezen. Maar zou het wel leuk vinden!
Ben al even aan het revalideren en dat zal nog een tijd duren, maar het voorlopige einddoel is een fietsvakantie in september 2021 door Duitsland. Het plan is om met de trein naar Enschede te gaan, vervolgens naar Hameln te fietsen via de route uitgestippeld door Keesswart. Lijkt mij mooier dan Euroradweg 1. Kees heel erg bedankt alvast! Na Hameln stukje afzakken langs de Weser tot aan Bad Karlshafen, dan de Diemelradweg, vanaf Willingen doorsteken naar Winterberg om vervolgens de Ruhrtalradweg af te fietsen tot Duisburg. Dan nog stukje naar Venlo en weer op de trein naar huis in Breda. Dat zou dan zo'n 680 km zijn, in 6 dagen te fietsen. Rondje om Ruhrgebied dus. Ja voor velen hier is dat meer naar de bakker fietsen dan een echte fietstocht, maar als eerste fietsvakantie lijkt het mij uitdagend, schitterend en net haalbaar.
De voorpret begint nu dus al en ik zal tussendoor hier regelmatig een update geven, voor iedereen die het leuk vindt maar vooral ook voor mezelf.
'Even' mijn achtergrond:
Fietsen doe ik al 25 jaar met veel plezier, gelukkiger dan op de fiets word ik bijna niet. Op de racefiets maar geen 'echte wielrenner'. Een tourfietser op de racefiets dus, geen hartslag- of vermogensmeter maar wel weer een drang om over bergen te rijden, vooral voor het landschap en de afdaling natuurlijk, en om 'ergens ver weg te komen'. Fiets ging mee op vakantie, best veel gefietst aan de Cote d'Azur, het schitterende en rustige binnenland hoofdzakelijk. Maar vanaf Nice langs de kust, F1-circuit in Monaco (haarspeldbocht en de tunnel!), bovenlangs via Eze weer terug is een aanrader. Ook de Vogezen, Beieren, dus flink klimmen soms. Maar dus geen echte wielrenner want het interesseert me niets als ik halverwege een klim moet stoppen om uit te hijgen, of te eten. Soms wel vaker dan één keer moeten stoppen, maar uiteindelijk kom ik wel boven.
Meestal niet erg getraind, de avond ervoor soms flink aan het bier en bovenop de berg even sjaggie roken. Maar goed, als je jong bent dan ben je niet kapot te krijgen.
Inmiddels ben ik 48 en de laatste 10 jaar heb ik het fysiek niet prettig gehad. Onverklaarbare pijnen, steeds ergens anders. Nou, dat bleek reumatische artritis te zijn en daar krijg je artrose gratis bij. Stevige medicatie maar het hielp wel, toch voelde ik me vaak een gammel oud wrak. Steeds die terugval was fnuikend voor de motivatie en levensstijl. Dus 5 jaar lang weinig gedaan, totdat mijn gewicht, bloeddruk etc. niet echt lekker meer waren. Roer omgegooid 4 jaar terug, nieuwe fiets gekocht en weer begonnen. Heerlijk! Tochten van rond de 100 km met als hoogtepunt in mijn 2de fietsleven vakantie in het Taunusgebergte. Wisperstrasse is een echte aanrader! Ook langs Lorelei naar Koblenz en aan de overkant weer terug, schitterend. Maar wat kan het waaien in dat Rijndal, pfoei (volgens mij herinner ik me het 'Venturi-effect').
En toen 15 januari 2020...kreeg ik de diagnose acute leukemie. 3 x 5 weken in ziekenhuis in isolatiekamer, een sloot chemo waardoor ik bijna licht gaf en uiteindelijk ook een stamceltransplantatie. Flink wat complicaties erbij gehad en je kan wel stellen dat ik half augustus de charmante uitstraling van een wandelend lijk had. Toen ging het wat beter, in het najaar toch weer flink afnemende bloedwaarden gehad, wekenlang nét boven de transfusiegrens (voor de liefhebbers: een HB van 4,7) maar inmiddels stukken beter. In september fietste ik 5 minuten door de wijk en was ik al kapot maar sindsdien doe ik trouw oefeningen (van al het liggen ook beginnende hernia) en fiets ik steeds wat verder.
Tot hier het zielige verhaal, want nu naar de toekomst kijken! Vandaag op de gewone fiets ruim 40 km gereden met een enigszins aanvaardbaar tempo. Tegen de wind in en daarna in de 3 lekker doorgetrapt met wind mee. Dus het gaat langzaamaan beter. En als bonus: door de stamceltransplantatie lijkt de reuma verdwenen te zijn! Hoera! Al kan ik het als behandeling niet aanbevelen. Maar het heeft wel wat, zo'n glimmend nieuw afweersysteem, 1000 maal dank aan de (Duitse) donor!
Waarom fietsvakantie?
Ik ben nog nooit op fietsvakantie geweest, altijd alleen vanaf het vakantieadres gefietst en dan om de dag want de billetjes. Rondjes rijden zijn leuk maar van A naar B vind ik toch mooier. Écht weg zijn met de fiets dus. En als ik hier de verhalen lees..fantastisch.
En hoe dan?
Met de racefiets, ik heb 'nokjes' dus er kan makkelijk een bagagedrager op. Na een dag fietsen ga ik zeker niet in een tentje liggen, is met mijn fysiek ook niet handig, dus ik wil steeds een hotelletje o.i.d. nemen. Fietsen, douchen, lel van een schnitzel mit Bratkartoffeln, slapen, flink ontbijten en wieder auf wegs.
Racefiets?
Jazeker, ik red het met fietstassen achter wel een heel eind denk ik. Onverharde paden vind ik ook niet zo'n probleem, zand, gravel, grind, ach je moet je banden regelmatig even nalopen maar ik vind het wel een lekkere uitdaging. Ik heb tegenwoordig een triple met recht stuur, ergonomische handvatten (vanwege voormalige reuma dus) en een heel duur maar superzadel van SQ-lab. Scheelt een slaapzak in de bagage...
Duitsland?
Heerlijk land, eten en drinken niet zo duur, mooi aangeharkt allemaal, in de buurt, spreek de taal, en al die landschappen!
Maar goed, nog een lange weg (...) te gaan. Eerst maar wat meer spieren kweken op de stadsfiets, beetje tempo er in brengen. In maart kan ik wel op de racefiets overstappen denk ik. Dan weer regelmatig fietsen, opbouwen en in april denk ik de eerste heuveltjes bij Nijmegen te doen, ik kom daar oorspronkelijk vandaan dus ken de weg naar de Oude Holleweg blindelings (terzijde: de enige top 10-beklimming in Nederland buiten Zuid-Limburg).
Schoonfamilie woont in Landgraaf, dus de volgende stap zijn de Limburgse heuvels. Wel mooi, hier heeft elke hug al een naam en in het Duitse middelgebergte zwoeg je eindeloos over anonieme bulten.
Vervolgens, en dan zijn we al eind mei, begin juni, maar eens proberen 2 dagen achter elkaar te fietsen. Bijvoorbeeld de Schelde-Rheinroute, kan ik halverwege thuis in Breda slapen. En wellicht maar eens gaan nadenken over crème chamois of luierzalf...want dat is de reden dat ik op vakantie altijd óm de dag fietste.
Dan maar eens 2 of 3 dagen fietsvakantie in Nederland, is dat wat voor mij, lukt het met de bagage etc. Nou, en dan is het alweer hoogseizoen en dan ga ik liever niet op vakantie. En dan is het september!
Jullie lezen het al (als dit eindeloze verhaal niet tot massaal afhaken heeft geleid), nog een lange weg te gaan, veel mitsen, een overschot aan maren, maar oh oh oh wat heb er ik zin in!
De route die ik nu in gedachten heb is niet overdreven zwaar, althans, voor mijn 'vorige' fietsleven. De Diemelroute fiets ik bergop maar dat zal vooral gestaag zijn denk ik. De doorsteek Willingen-Winterberg zal wel pittig zijn. En de onverharde stukken maken vlak ook pittig. En de wind..rondje rijden begin je tegen de wind in, pak ook wel eens de trein om met wind mee terug te fietsen. Maar met de geplande route moet je een beetje mazzel hebben denk ik.
De komende maanden wil ik dus soms een update geven, althans, mocht er iemand ook maar zijdelings interesse hebben.
Wel een paar vragen voor jullie, door de wol geverfde verwegfietsers:
- Heeft iemand de Diemelroute wel eens vanaf de Weser gereden?
- Klopt mijn idee dat de Ruhrtalradweg in het begin wat pittig is maar daarna goed te doen is?
- Zijn er meer mensen die moesten revalideren na een pittige ziekte?
- Duisburg-Venlo is immer gerade aus of toch mooier dan ik nu denk?
- Gaan er meer op de racefiets van hotel naar hotel/pension/BenB?
Goed, aan iedereen die tot hier gekomen is met lezen, leuk en heel erg bedankt! Eventuele reacties zal ik met heel veel plezier lezen. Tot snel weer!