Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Duitsland gekozen als beste kampeerland 2019 - Forum Wereldfietser

Duitsland gekozen als beste kampeerland 2019

Duitsland is door het online reisportaal Zoover uitgeroepen tot beste kampeerland 2019. Dit is het resutaat na een onderzoek onder 30.000 gebruikers van het reisportaal. Duitsland scoorde 8,47 punten, gevolgd door Oostenrijk, Tsjechië, Frankrijk en Luxemburg.
zie: http://betweenbusiness.travel/duitsland ... 6CEUylBx5k
Hoe ervaren fietsers met een tentje het trekken langs Duitse campings ten opzichte van andere landen?
Zoals altijd zijn de ervaringen wisselend. Toch vind ik Duitsland vooral een camperland. Voor de fietser geldt bovendien dat er soms niet genoeg campings op je route zijn en dat het dus soms best puzzelen is.
Wij vinden Duitsland een prima kampeerland voor fietsers. Met wat plannen inderdaad, maar dat geldt in delen van Frankrijk en België nog veel erger. De infra op de campings is voor fietsers beter dan in Nrd-Frankrijk en Belgie, waar we regelmatig tussen de stacaravans terecht kwamen, als er al plek was.
Deze zomer van Berlijn naar A'dam gefietst, maar vonden zowel de campingdichtheid als de kwaliteit erg matig ten opzichte van bijvoorbeeld Nederland, Frankrijk of Denemarken.
Prijs voor 2 volwassenen en 2 kids (van 14 en 16) was gemiddeld rond 35 euro. Vaak extra betalen voor douche.
Mijn ervaringen met Duitse campings zijn wel goed, meestal een goede plek, ook voor kleine tentjes, en toiletten en douches zijn in de regel schoon, terwijl de prijzen zeer redelijk zijn, maar meestal heb je douchemunten nodig (pfff...) en vaak kun je alleen contant betalen (zucht....), dat kan echt beter en gemakkelijker anno 2019.
De wifi zal vast vaak ook wel matig zijn maar met de goedkope en grote databundels van tegenwoordig maak ik me daar niet meer druk om.
Jammer is wel dat er in tegenstelling tot Nederland weinig eenvoudige boerencampings zijn, het lijkt wel alsof dat vanwege regelgeving niet toegestaan is.
Zo'n verkiezing is verder natuurlijk een beetje flauwekul, de beste kampeerlanden zijn uiteraard al sinds jaar en dag Nederland en Frankrijk als het om aanbod, kwaliteit en prijs gaat.
Deze zomer van Antwerpen naar Berlijn gefietst. Duitsland is nu niet echt super wat kamperen betreft. Enkele campings voldeden ruimschoots maar sommigen waren van die marginale campings met vaste caravans en volgebouwd met kotjes en afdaken :( Het was vaak goed plannen om op onze route een goede camping te vinden.
Grappig dat het benoemd wordt, maar ik heb het niet vaak een probleem gevonden om bij stacaravans te staan. Een voordeel is namelijk dat het buiten het weekend dan meestal heel rustig is.
Leon schreef:
vr 09 aug, 2019 15:10
Grappig dat het benoemd wordt, maar ik heb het niet vaak een probleem gevonden om bij stacaravans te staan. Een voordeel is namelijk dat het buiten het weekend dan meestal heel rustig is.
Ja, als je met vier of vijf tentjes bij elkaar op een veldje wordt gezet, is er altijd wel een bomenzager (man, fietser, 50+) bij die garant staat voor een doorwaakte nacht. Doe mij maar een plekkie tussen twee lege stacaravans.
Ook mijn ervaringen met Duitse campings zijn erg wisselend. Rond het Ruhrgebiet zijn veel treurigmakende campings, die vooral bedoeld lijken voor vaste gasten uit de omgeving. Die gebruiken zo'n plek in zomerse weekends als biergarten waar je onbeperkt kunt barbecueën. Als fietsende passant wordt je er gedoogd en moet je de vette walm van aangebrande bratwurst en schnitzels voor lief nemen.
Ook typisch Duits zijn de campings die op een strafkamp lijken, omdat ze volgehangen zijn met regeltjes en verbodsborden.

In groenere gebieden die wat verder van de steden liggen, zijn de meeste campings beter ingericht voor toeristen. Soms zijn er ook voorzieningen voor fietsers, zoals een gemeubileerde ruimte met een waterkoker of kookplaat, waar ik bij koud of nat weer graag gebruik van maak.

Douchemuntjes zijn vooral een probleem wanneer de receptie vroeg dicht gaat. Op de stadscamping van Hamelen was dat al om 5 uur 's middags. Deze camping leek ook vooral een parkeerplek voor witte sleurbussen, waar tentjes sporadisch werden gedoogd.
Gelukkig was er vlakbij ook nog een ander typisch Duits fenomeen, de kanocamping. Die lag op een idyllische plek aan de Weser, op loopafstand van de binnenstad. Voor campers en trekkerstenten waren aparte veldjes. Ook hier was er niemand op de receptie, maar er hing wel een briefje met een telefoonnummer. Toen ik dat belde, werd ik met een voicemail verbonden die de code verklapte waarmee de deur van het douchehok geopend kon worden.

Ook in het Teutoburgerwoud trof ik een fijne fietsvriendelijke camping, waar ik bij de receptie amper de kans kreeg om Duits te spreken, want de beheerders hadden een cursus Nederlands gevolgd vanwege de vele Nederlandse gasten. Voor een paar euro extra kon ik de koude nacht er doorbrengen in een pipowagen of kippenhok.

Afbeelding
Om nog verder terug naar de basics te gaan: wat vindt ik het belangrijkst aan een camping:
1. Dat er een camping is waar je op kunt in het gebied waar je wilt zijn. Daarvoor hoeft de camping niet per definitie officeel open te zijn.
2. Dat er een stukje horizontale aardbodem is om mijn tent op te zetten.
3. Dat er water is dat op zijn minst schoon genoeg is om je te wassen. Liefst drinkwater.
4. Dat het rustig genoeg is om te slapen of niet knettergek te worden.
5. Dat er warm water is. Desnoods ergens een een kraantje buiten om het mee te nemen in een overigens koude douche.
6. Dat er een toilet is. Liefst schoon.
7. Dat er gras is om op te kamperen of iets dat dart op lijkt of leek.

Andere zaken zijn vooral voor de leuk: winkeltje, vers brood in de ochtend op loopafstand, mooi uitzicht...

Punt 1 is in Midden-Spanje en Noord-Frankrijk lastig. Met campings die officieel nog niet open waren heb ik in Frankrijk trouwens veel meer goede dan slechte ervaringen.
Punt 2 is heel vaak lastig en soms op grote campings ook. Grotere campings gaan er vaak van uit dat je met een caravan komt die je gemakkelijk even recht zet.
Punt 4 kan mis gaan op de gekste plaatsen. Oordopjes en vorderende leeftijd helpen wel in de nacht, maar om de hele avond een luid zoemende zwembandpomp te horen heeft me wel eens de tent doen verplaatsen.
Punt 7 gaat steeds vaker fout. Beheerders en kampeerders schijnen er namelijk een hekel aan gekregen te hebben dat ze iets levends onder de voeten hebben in de vorm van gras of grond en daarom worden halve en hele campings volgestort met meestal grijze en scherpe steentjes.

... wat allemaal niet wil zeggen dat ik niet vaak op campings heb gestaan met een prachtig mooi uitzicht in serende rust met prachtige voorzieningen en vers brood in de ochtend en vriendelijke mensen.
Afgelopen 9 dagen mocht ik de (duitse) campings langs Reitsma's route bezoeken. Van de 8 overnachtingen waren er 2 terreintjes die 'fietsvriendelijk' te noemen waren. Voor mij is dat: een ruim auto- en (sta)caravan vrij veld speciaal voor tenten, in een groene omgeving met een beetje privacy.
Overigens waren alle campings ingesteld op het ontvangen van fietsers, dat kan ook niet anders naast zo'n druk bereden route.
De terreinen die aan een See of rivier lagen waren zonder uitzondering overvol (met niet fietsers, want vakantietijd) ook de tentenveldjes, als die er waren. Maar er werd altijd meegedacht en een oplossing gevonden (tent in de tuin van de campingeigenaar, bijvoorbeeld)
Er is een aparte app: Bett und Bike, enkele campings hadden hier het bijbehorende certificaat voor. Zie ook: https://www.bettundbike.de/bett-bike-ka ... e-camping/
Het is prima kamperen bij de buren, langs bovengenoemde route. Het is wel een verademing om eenmaal weer in Nederland aangekomen een NTKC terreintje te mogen bezoeken, dat dan weer wel. :)
Waarschijnlijk heeft Zoover de Natuurkampeerterreinen in Nederland nog niet ontdekt. Dan is deze uitslag zo gek nog niet.

Maar goed dat de Nederlandse Natuurkampeerterreinen niet bij iedereen bekend is en door een bepaald type kampeerder gemeden wordt. Op die manier blijven wij verwend met rustige, fietsersvriendelijke en doorgaans landschappelijk mooi gelegen campings.

Wat ervaringen met Duitse campings betreft zijn die bij ons wat wisselend, maar doorgaans positief.

En enkele keer tref je een camping die vooral gericht is op de zgn. Dauercamper. Sta je dan tussen de stacaravans. We hebben een keer op een verlaten camping gestaan, vergane glorie, geen personeel aanwezig, na een druk op een intercom werd er een telefoonnummer gedraaid en meldde de eigenaar dat hij er binnen 10 minuten was.
Er waren bijna geen andere campinggasten. We noemden het gekscherend een horrorcamping. En toch was het een prima plekje!

Vaker hebben we campings getroffen waar je als fietskampeerder een mooi plekje kon uitzoeken, een picknicktafel aanwezig was, of een overdekte gelegenheid om te koken, een Aufenthaltsraum, broodjesservice voor de ochtend, etc.

We hebben vorig jaar de Jutlandroute vanaf Emmen (eerst naar Emmen gefietst en daar op een camping overnacht) tot aan Legoland gefietst, het jaar daarvoor de Rheinradweg van Basel tot Xanten (en van daaruit verder naar huis) en het jaar daarvoor in Tecklenburgerland en Münsterland. Ook zijn we de afgelopen jaren in de Eifel geweest, de Rhön, het Weserbergland, het Schwarzwald, Allgäu en het Emsland en ook daar gekampeerd.
Veel Duitse campings gezien de afgelopen decennia.

De afgelopen jaren ook op campings gekampeerd in Frankrijk, Zwitserland en in Italië (waar we nu met de fiets zijn).

Wat me vooral opvalt is dat je de campings in andere landen vooral niet moet vergelijken met die in Nederland en zeker niet met de Natuurkampeerterreinen.
Als je dat niet doet is het namelijk op veel campings best goed toeven, naar de plaatselijke gewoonten en maatstaven.

Zo staan we nu op een camping in Italië aan de Adriatische kust, op een veel te kleine plek, geen gras maar droog en stoffig zand, tussen de campers en vaste staanplaatsen, omgeven door luidruchtige en theatrale Italianen, waarvan de kinderen tot bijna middernacht nog (even luidruchtig als hun ouders) wakker zijn, maar wat een prachtig land, lekker eten, goede wijnen en heerlijk weer!

En zo heeft ieder land zijn charmes en bijbehorende campings. Ik snap de uitslag met Duitsland als winnend land wel. Van mij mag ieder land winnen, zelfs Frankrijk (en zeker als er geen Fransen zouden wonen :wink: )
keesswart schreef:
vr 09 aug, 2019 16:15
Gelukkig was er vlakbij ook nog een ander typisch Duits fenomeen, de kanocamping. Die lag op een idyllische plek aan de Weser, op loopafstand van de binnenstad. Voor campers en trekkerstenten waren aparte veldjes. Ook hier was er niemand op de receptie, maar er hing wel een briefje met een telefoonnummer. Toen ik dat belde, werd ik met een voicemail verbonden die de code verklapte waarmee de deur van het douchehok geopend werd.
Dat moet dan dezelfde zijn als wij gebruik van maakten in 2017. Kregen er nog een mooi spektakel te zien van de trainingen die de kanoclub later die avond op de Weser hield. Een heel trekkersveld voor onszelf alleen.
Edwin* schreef:
vr 09 aug, 2019 18:50

En zo heeft ieder land zijn charmes en bijbehorende campings. Ik snap de uitslag met Duitsland als winnend land wel. Van mij mag ieder land winnen, zelfs Frankrijk (en zeker als er geen Fransen zouden wonen :wink: )
Ik heb de afgelopen jaren vier lange fietstochten gemaakt in Frankrijk en heb op schaarse uitzonderingen na alleen maar leuke campings gezien, mét vriendelijke Fransen.
De opvallendste uitzondering was Cantoin, waar het sanitair afgeleefd en vuil was. Maar Cantoin is piepklein; ik vermoed dat de camping alleen open gehouden wordt voor een lieve mevrouw die daar al 45 jaar aan een stuk komt overzomeren; en bovendien was het dorp gesloten vanwege de kermesse die het einde van het schooljaar vierde en dus hebben we niets hoeven te betalen. Kortom, zelfs daar maakte de couleur locale veel goed.

Voor de rest: overwegend goede tot zeer goede ervaringen.
Zoals in Valréas, waar de keuken aan het sluiten was maar de campingeigenaar voor deze uitgeputte fietser nog wel even steak haché met sla en friet wilde klaarmaken.
Of in Avignon, waar we midden in de festivalperiode arriveerden; waar de drie klanten voor ons te horen kregen dat de camping vol was; waar we met de moed der wanhoop een plaatsje vroegen; en waar de mevrouw aan de receptie een blik op onze bezwete fietstruitjes wierp en zei: "Ga daarachter maar een plek zoeken, jullie vinden wel iets."
Of in Ervy-le-Châtel, waar ik aankwam met een vijf kilometer eerder opgelopen gemene hondenbeet en de wonderlijke campingmevrouw de eerste hulp voor me regelde (ik hoefde de verpleger niet te betalen) en me de dag erna tien kilometer verderop naar de dokter bracht (die ik ook niet hoefde te betalen).

Ik weet dat Frankrijk een gemengde reputatie heeft en het is waar dat de campings in het Noorden schaars zijn, maar soms vraag ik me af waar al die negatieve ervaringen vandaan komen.
Voor mij is een van de charmes van Frankrijk die leuke vriendelijke Fransen die altijd maar weer bezig zijn met eten. Daar profiteer je als fietsreiziger toch ook van. Bovendien zijn tenten in Frankrijk nog cultureel geaccepteerd, net als fietsen. En het is altijd een mooie gelegenheid mijn Frans wat af te stoffen.
En ja, die kanocampings in Duitsland zijn ook leuk.
derdekeer schreef:
vr 09 aug, 2019 21:43
Ik weet dat Frankrijk een gemengde reputatie heeft en het is waar dat de campings in het Noorden schaars zijn, maar soms vraag ik me af waar al die negatieve ervaringen vandaan komen.
Die komen voor een groot deel uit het verleden van decennia terug. Ik ben vanaf 1984 zo'n 15 keer in Frankrijk gaan kamperen en ik vind ze steeds vriendelijker geworden.
Het kan ook zijn dat mijn woordjes Frans langzaam talrijker worden en ik steeds meer de landelijke gebieden heb opgezocht waar mensen relaxter zijn.
derdekeer schreef:
vr 09 aug, 2019 21:43

Ik weet dat Frankrijk een gemengde reputatie heeft en het is waar dat de campings in het Noorden schaars zijn, maar soms vraag ik me af waar al die negatieve ervaringen vandaan komen.
Van mijn langere tochten. Het gaat in Frankrijk vaak mis bij het sanitair:
- kleine douchecabines
- afwatering van de tegelvloer naar je schoenen.
- zelf de doucheslang vasthouden.
- geen haakjes
- lichtschakelaar met timer zeer kort, zodat je meerdere keren in het stikdonker helemaal opzoek moet naar uitgang van het gebouw, waar het knopje naast zit.
- alleen heet water in de zomer.
-alleen koud water in het vroege voorjaar.
- een sanitair gebouw op diesel oid, waardoor je in de stank en het lawaai kampeert.
- kapotte deuren.

Mijn ervaring is dat het jaar erop niet opgelost is, maar dat je weinig te kiezen hebt vanwege het weinige aantal campings.

Ik heb trouwens ook op fantastische municipals gestaan met perfect sanitair en in regio’s gefietst waar alleen maar goede private campings zijn.

Soms zijn ze nog erg aanbodsgericht, maar ook vaak zijn ze flexibel en mag je nog ergens erbij voor een tientje.

Hoe groter de receptie, hoe moeilijker ze doen of hoger de prijs is voor een klein tentje zonder stroom.
Leon schreef:
vr 09 aug, 2019 21:53
Die komen voor een groot deel uit het verleden van decennia terug. Ik ben vanaf 1984 zo'n 15 keer in Frankrijk gaan kamperen en ik vind ze steeds vriendelijker geworden.
Het kan ook zijn dat mijn woordjes Frans langzaam talrijker worden en ik steeds meer de landelijke gebieden heb opgezocht waar mensen relaxter zijn.
Mijn eerste reis in Frankrijk was in 1982 (niet met de fiets) - zo zie je maar hoe oud ik al ben - maar de negatieve ervaringen kan ik tellen op de vingers van één hand.
Ik spreek wel een aardig woordje Frans, maar dat is het niet, denk ik.
Mijn ervaring is dat Fransen er een hekel aan hebben behandeld te worden als ambtenaren, dienstverleners die vanwege de status van de dienstverlening eisende persoon door een hoepel moeten springen.
Dit jaar nog in het hotel in Cahors: er was ons beloofd dat we de fietsen in een veilige garage mochten laten overnachten. Maar om allerlei redenen was er niemand om die garage voor ons te openen. We hadden op onze strepen kunnen staan en heisa maken, maar we hebben dat niet gedaan en de fietsen hebben een aangename nacht doorgebracht op een terrasje op de tweede verdieping.
Het was niet de bedoeling dat hotelgasten daar kwamen maar nou ... ja ... kijk ... het hoort niet ... maar als het voor jullie OK is ... en jullie dit niet melden op wereldfietser.nl ... Ach, laten we het vergeten.
Het zal duidelijk zijn dat Frankrijk mijn ideale fietsvakantieland is. Het landschap is vaak prachtig, er is veel geschiedenis te zien, er zijn relatef veel kleine wegen, het klimaat is vaak prettig, er zijn veel gelukkig ook nog vrij eenvoudige campings en er valt goed te eten. Het is een land met traditie en een eigen identiteit die er zijn mag.