Heb in augustus na een kort bezoek aan Spiekeroog de Deense Noordzeeroute tot Skagen gereden en daarna de jutland/vikingroute naar Emmen terug.
Misschien is het handig voor mensen met soortgelijke plannen er even op te wijzen dat een aantal weekenden per jaar een colonne van rond de 500 Noren en Zweden met midlifecrisisissues het Skagerrak oversteekt naar Hirtshals, daar op een al dan niet gehuurde fietst stapt, zichzelf voorziet van allerhande attributen die hier normaal gesproken alleen in carnavalstijd verkocht worden, collectief meerdere slijterijen leegkoopt en vervolgens de 50 kilometer naar Skagen af gaat leggen over de uitstekend aangegeven Noordzeeroute.
Het is ongeveer het mooiste stuk van de Noordzeeroute aldaar.
De argeloze achteropkomende fietser uit Nederland merkt pas dat er iets aan de hand is, als hij/zij een quad op het fietspad ziet rijden met daarin een uit twee personen bestaande bemanning die is voorzien van oranje hesjes en papierprikkers. Zij ruimen de rotzooi op die achterblijft op de mooie bospaadjes nadat de kolonne is gepasseerd.
Vervolgens stuit de nog nietsvermoedende fietser niet alleen op allerhande ondeense rotzooi op en naast het fietspad, maar aansluitend ook op de achterhoede, waar noodzakelijkerwijs ook de meest dronken skandinaviers verblijf houden. Op aandringend bellen wordt niet gereageerd; de fietspaden zijn smal, en uitendelijk is het enige alternatief voor met 8 km per uur naar Skagen te fietsen te doen waar Nederlandse cyclisten tegenwoordig berucht om zijn: Hollands gedrag op het fietspad etaleren. Uiteindelijk koos ook ik voor het laatste.
Het resultaat loog er niet om. Ik kan het iedereen aanraden om minstens eenmaal in zijn/haar leven tussen twee totaal bezopen Skandinavische alleenstaande moeders door te fietsen en beiden aan te tikken met de elleboog. De boog waarmee ze zichzelf dan de berm in katapulteren is haast van Robbensiaanse proporties zoals geetaleerd gedurende het afgelopen WK, met dat onderscheid dat die moeders aansluitend de slappe lach en vervolgens de hik krijgen.
Neen, het is zeker geen dor volk hoor, dat Skandinavische.
Wie zijn weg op die wijze voortzet, stuit daarna op zichzelf en hun carnavalskleding bevuilende huurfietsers waarbij sommigen (maar niet allen!) een positie min of meer in de berm aannemen teneinde hun maaginhoud aan het helmgras prijs te geven. Iedereen stopt dan om volop van dit hilarische spektakel deelgenoot te zijn; hetzelfde geldt dus noodgedwongen voor de argeloze nuchtere Hollander die alleen maar aan zijn daggemiddelde denkt.
Afijn, om een verhaal van 50 kilometer kort te maken: waar het op neerkomt, is dus dat er een colonne van 500 straalbezopen verklede Zweden en Noren volstaat om het hele laatste stuk van de Noordzeeroute volledig lam te leggen voor al het overige fietsverkeer. En het is echt een mooi stukje, want ik heb het de volgende dag als onderdeel van de Jutland route de andere kant op gereden om te kunnen kijken waar ik nou eigenlijk gefietst had.
U bent gewaarschouwd.
Verder zou ik als alternatief voor de Deense noordzeeroute willen aanraden om gewoon 8 keer Terschelling rond te fietsen. Het is ongeveer even ver en ziet er hetzelfde uit. VErschil is wel, dat de megastallen waar de Duitsers aan de westkust van Denemarken plegen te camperen op Terschelling ontbreken. Er zijn niet heel veel kampeeralternatieven aan die kant van Denemarken. Tot bijna bovenaan is binnen het seizoen elke vijfde auto een Deense, de rest is Duits. Zet een slagboom voor je camping en de Oosterburen stromen toe, zo lijkt het.
Wat dat betreft kan je net zo goed naar Renesse.
Voordat ik wegging, had ik visioenen van vikingmeisjes op naaktstranden; het werd gaandeweg steeds meer een nachtmerrie van Currywurst vretende moffen.
Het voordeel van terug via de Jutlandroute is dat de beplanting er zo staat dat je redelijk uit de wind wordt gehouden. Het is een leuk stukje; sommige passages doen aan Frankrijk denken, maar daar heb je minder wind tegen en meer kans op lekker weer. Die vent met die hamer gaat kennelijk buiten het seizoen op vakantie, want ik heb elke dag in Denemarken onweer en buien gehad. (beetje pech, want daarvoor had het er 2 maanden niet geregend, overigens). Een paar dagen was het echt noodweer met weggewaaide en gescheurde tenten en mensen die 's ochtends de voortent van hun camper leeg stonden te hozen.
De Denen zelf vormen een zeer vriendelijk volk waarmee het goed moffenhaat delen is. Verder heeft het land of haar bewoners geen enkele indruk bij me achter gelaten.
Denemarken? Alleen misschien ooit nog een keer op doorreis naar Noorwegen. Via de oostkust, dan.
En via Engeland terug.
fietsen samen met jet retteketet in de hondenfietskar heb je altijd pret 
