vr 01 nov, 2002 00:19
De Ideale, perfecte Tent.
De ideale tent kent iedereen. Hij is ruim van binnen. Geschikt voor elk seizoen. Kent een perfecte schutkleur welke met de seizoenen mee veranderd. Past in een lucifer doosje en weegt bijna niets. Voor het opzetten kun je uiteraard kiezen uit de snelle methode tijdens een storm, regenbui of snel invallende duisternis of de wat leukere langzamere methode waar je tussen het opzetten van de binnentent en het opzetten van de buitentent rustig een kopje koffie gaat drinken. Je hebt geen haast en die zon schijnt zo mooi, net over die pracht heuvel daar aan de ginder. Dat snelle opzetten gaat uiteraard automatisch en duurt een flits seconde. Oh ja, er is ook een fietsschuur in die ideale tent.
We kennen allemaal die ideale tent. Voor iedereen is er ook een persoonlijke vorm en bij visite blijkt de ruimte zich gewoon aan te passen. We kennen die tent allemaal, helaas heeft niemand er ooit een gezien. En daarom reizen we allemaal met een bijna perfecte tent. Ik heb al een aantal van die ideale, perfecte tenten versleten en ben weer eens op zoek naar een nieuw exemplaar.
Wat waren die bijna perfecte tenten?
De Eerste was een ruime tweepersoonstent die een jaar lang dat deed waarvoor hij werd meegenomen. Windvast, waterdicht en muggenvrij. Dat laatste was natuurlijk niet helemaal waar want voordat een muggenvrije tent werd bereikt moesten er eerst tientallen doodgemept worden. Dat was in Hongarije, waar de mug nog niet dodelijk heet te zijn en het oefenen van het meppen niet eens zo slecht leek. Frappant dat ik in drie weken Hongarije meer muggen heb gedood als in 5 jaar Azië.
Die tent stond dus een jaar lang in koude en hitte, nat weer en droog weer, in woestijnen en langs waters en hij was bijna perfect. Maar toen begon het gedonder met de ritssluitingen. Plots kon je ze sluiten en openen in een haal. Voor de muggen wel fijn, voor ons wat minder.
Een tussenstop in Holland zou redding brengen. Tent naar de fabriek in Schotland en niet op tijd terug. Toen kregen we van hetzelfde merk (weet ik niet meer!!) een kleiner model mee. Van binnen net zo ruim, maar geen ‘voortent’ meer. Deze hield het iets korter uit. In Nepal viel een tak uit een boom en bovenop de tent. Dat koste een tentstok die wel met een overzet stukje te repareren was. Drie weken later in Islamabad besloten twee andere tentsokken om het ditmaal zonder vallende takken ook maar voor gezien te houden. Mijn maat was toen al weg zodat deze bijna ideale tent plots zowel idealer werd, meer ruimte, alsook minder ideaal werd, overgewicht en met een tentstok is het slecht opzetten.
Pas drie weken verderop vond ik het genoeg. Ik was in Gilgit en vond een tent die idealer was als de leentent die ik bij me had. Het ideale zat hem in het gewicht en het handzamere formaat als de tent ingepakt was. Voor een paar tientjes, een koopje was het eigenlijk ook niet, was ik de trotse eigenaar van een tent die gemaakt was van het type plastic waar je overal van die boodschappen tassen ziet. Iets steviger moet ik zeggen maar aangezien deze tent inmiddels een tiental eigenaren had gekend die waarschijnlijk snel en gemakkelijk in de bergen rond Gilgit hadden overnacht, was de kwaliteit van de tent inmiddels tot onder die bodschappen tassen gedaald.
Met deze tent heb ik prachtige overnachtingen op de Kunjerab Pass gehad waardoor deze tent me eigenlijk heel dierbaar was. En bovenop de pas wist de tent me te verrassen met een kleuren aanpassing die elke Kameleon het schaamrood op de kaken doet geven. Mijn tent viel in het tijdens de nacht ondergesneeuwde landschap in het geheel niet op. De binnentent temperatuur was met 5 graden onder nul helemaal niet zo erg aangezien mijn slaapzak en al mijn kleren bij elkaar geschikt zijn voor vele seizoenen.
Ook deze bijna ideale tent is niet meer in mijn bezit. Ik had nu gereisd met een erg dure, erg zware tweepersoonstent. Zijn iets lichtere leenzusje en een goedkope kwaliteitsloze tent welke in ieder geval onbreekbare ouderwetse tentstokken had. Een nieuw bezoek aan Nederland deed me op zoek gaan naar een nog idealere tent.
LICHT,LICHT,LICHT was het credo. Ik meende iets ideaals te zien in de Jack Wolskin Gossamer. Slechts anderhalf kilo, een klein handzaam zakje en snel op te zetten. Van binnen was het ruim genoeg. Mijn slaapzak en ik konden er in. Eventueel wat kostbaarheden en een bidon. Daar hield het wel mee op. Maar de rest zat toch in mijn waterdichte Ortliebs en buiten Amsterdam word er toch niet gestolen.
Twee en een half jaar terug kon ik de tent voor het eerst proberen. Het leukste Guest House van Ayuthaja was overvol, zelfs de eigenaresse sliep op het balkon, maar had ook een gazon waar ik de tent kon neerzetten. Dat opzetten ging snel, zoals verwacht, en ik dacht al een heel ideale tent te hebben aangeschaft. In de avond bleek het opzetten van de tent sneller te gaan dan het instappen van diezelfde tent. Daar bleek de tent toch niet zo ideaal. Na twee dagen brak de eerste van de twee kleine tentstokken en na een week ook de andere tentstok. Zo word hij wel lichter maar niet idealer.
Dat is mijn laatste tent en nu ben ik weer op zoek. Op zoek naar die ideale tent. Wie zoekt mee? Op het kampeerweekend op de Veluwe zag ik al een aantal kandidaten. Namen en types ben ik alweer vergeten maar misschien kunnen sommige Forum lezers me hierbij helpen. Ook zag ik een paar mooie tenten bij Zwerfkei die een aantal mooie eigenschappen in zich verenigden.
Waar dient mijn tent aan te voldoen? Liefst klein in opgerolde toestand. Groot genoeg voor een persoon, maar iets groter mag ook. Ruime instap, liefst aan de zijkant. Laag gewicht. En geschikt voor een variatie aan terreinen en weersomstandigheden.
(En een gebruikte tent is ook geen bezwaar!)
Schrijf eens over je ervaring met een tent die aan mijn kleine wensenlijstje voldoet. Maar misschien ook over andere tenten die weer door anderen gezocht worden.
Die ideale tent. Hij bestaat. Ik weet het zeker.
Groet
ton
De ideale tent kent iedereen. Hij is ruim van binnen. Geschikt voor elk seizoen. Kent een perfecte schutkleur welke met de seizoenen mee veranderd. Past in een lucifer doosje en weegt bijna niets. Voor het opzetten kun je uiteraard kiezen uit de snelle methode tijdens een storm, regenbui of snel invallende duisternis of de wat leukere langzamere methode waar je tussen het opzetten van de binnentent en het opzetten van de buitentent rustig een kopje koffie gaat drinken. Je hebt geen haast en die zon schijnt zo mooi, net over die pracht heuvel daar aan de ginder. Dat snelle opzetten gaat uiteraard automatisch en duurt een flits seconde. Oh ja, er is ook een fietsschuur in die ideale tent.
We kennen allemaal die ideale tent. Voor iedereen is er ook een persoonlijke vorm en bij visite blijkt de ruimte zich gewoon aan te passen. We kennen die tent allemaal, helaas heeft niemand er ooit een gezien. En daarom reizen we allemaal met een bijna perfecte tent. Ik heb al een aantal van die ideale, perfecte tenten versleten en ben weer eens op zoek naar een nieuw exemplaar.
Wat waren die bijna perfecte tenten?
De Eerste was een ruime tweepersoonstent die een jaar lang dat deed waarvoor hij werd meegenomen. Windvast, waterdicht en muggenvrij. Dat laatste was natuurlijk niet helemaal waar want voordat een muggenvrije tent werd bereikt moesten er eerst tientallen doodgemept worden. Dat was in Hongarije, waar de mug nog niet dodelijk heet te zijn en het oefenen van het meppen niet eens zo slecht leek. Frappant dat ik in drie weken Hongarije meer muggen heb gedood als in 5 jaar Azië.
Die tent stond dus een jaar lang in koude en hitte, nat weer en droog weer, in woestijnen en langs waters en hij was bijna perfect. Maar toen begon het gedonder met de ritssluitingen. Plots kon je ze sluiten en openen in een haal. Voor de muggen wel fijn, voor ons wat minder.
Een tussenstop in Holland zou redding brengen. Tent naar de fabriek in Schotland en niet op tijd terug. Toen kregen we van hetzelfde merk (weet ik niet meer!!) een kleiner model mee. Van binnen net zo ruim, maar geen ‘voortent’ meer. Deze hield het iets korter uit. In Nepal viel een tak uit een boom en bovenop de tent. Dat koste een tentstok die wel met een overzet stukje te repareren was. Drie weken later in Islamabad besloten twee andere tentsokken om het ditmaal zonder vallende takken ook maar voor gezien te houden. Mijn maat was toen al weg zodat deze bijna ideale tent plots zowel idealer werd, meer ruimte, alsook minder ideaal werd, overgewicht en met een tentstok is het slecht opzetten.
Pas drie weken verderop vond ik het genoeg. Ik was in Gilgit en vond een tent die idealer was als de leentent die ik bij me had. Het ideale zat hem in het gewicht en het handzamere formaat als de tent ingepakt was. Voor een paar tientjes, een koopje was het eigenlijk ook niet, was ik de trotse eigenaar van een tent die gemaakt was van het type plastic waar je overal van die boodschappen tassen ziet. Iets steviger moet ik zeggen maar aangezien deze tent inmiddels een tiental eigenaren had gekend die waarschijnlijk snel en gemakkelijk in de bergen rond Gilgit hadden overnacht, was de kwaliteit van de tent inmiddels tot onder die bodschappen tassen gedaald.
Met deze tent heb ik prachtige overnachtingen op de Kunjerab Pass gehad waardoor deze tent me eigenlijk heel dierbaar was. En bovenop de pas wist de tent me te verrassen met een kleuren aanpassing die elke Kameleon het schaamrood op de kaken doet geven. Mijn tent viel in het tijdens de nacht ondergesneeuwde landschap in het geheel niet op. De binnentent temperatuur was met 5 graden onder nul helemaal niet zo erg aangezien mijn slaapzak en al mijn kleren bij elkaar geschikt zijn voor vele seizoenen.
Ook deze bijna ideale tent is niet meer in mijn bezit. Ik had nu gereisd met een erg dure, erg zware tweepersoonstent. Zijn iets lichtere leenzusje en een goedkope kwaliteitsloze tent welke in ieder geval onbreekbare ouderwetse tentstokken had. Een nieuw bezoek aan Nederland deed me op zoek gaan naar een nog idealere tent.
LICHT,LICHT,LICHT was het credo. Ik meende iets ideaals te zien in de Jack Wolskin Gossamer. Slechts anderhalf kilo, een klein handzaam zakje en snel op te zetten. Van binnen was het ruim genoeg. Mijn slaapzak en ik konden er in. Eventueel wat kostbaarheden en een bidon. Daar hield het wel mee op. Maar de rest zat toch in mijn waterdichte Ortliebs en buiten Amsterdam word er toch niet gestolen.
Twee en een half jaar terug kon ik de tent voor het eerst proberen. Het leukste Guest House van Ayuthaja was overvol, zelfs de eigenaresse sliep op het balkon, maar had ook een gazon waar ik de tent kon neerzetten. Dat opzetten ging snel, zoals verwacht, en ik dacht al een heel ideale tent te hebben aangeschaft. In de avond bleek het opzetten van de tent sneller te gaan dan het instappen van diezelfde tent. Daar bleek de tent toch niet zo ideaal. Na twee dagen brak de eerste van de twee kleine tentstokken en na een week ook de andere tentstok. Zo word hij wel lichter maar niet idealer.
Dat is mijn laatste tent en nu ben ik weer op zoek. Op zoek naar die ideale tent. Wie zoekt mee? Op het kampeerweekend op de Veluwe zag ik al een aantal kandidaten. Namen en types ben ik alweer vergeten maar misschien kunnen sommige Forum lezers me hierbij helpen. Ook zag ik een paar mooie tenten bij Zwerfkei die een aantal mooie eigenschappen in zich verenigden.
Waar dient mijn tent aan te voldoen? Liefst klein in opgerolde toestand. Groot genoeg voor een persoon, maar iets groter mag ook. Ruime instap, liefst aan de zijkant. Laag gewicht. En geschikt voor een variatie aan terreinen en weersomstandigheden.
(En een gebruikte tent is ook geen bezwaar!)
Schrijf eens over je ervaring met een tent die aan mijn kleine wensenlijstje voldoet. Maar misschien ook over andere tenten die weer door anderen gezocht worden.
Die ideale tent. Hij bestaat. Ik weet het zeker.
Groet
ton
