Forum Wereldfietser

Afgelopen woensdag is Clemens Sweerman overleden.

Voor mij was hij een icoon in de fietswereld. Door o.a. zijn St. Jacobs route heeft hij ontelbare fietsers een mooie bestemming gegeven. Hij is zelf nu op zijn laatste bestemming aangekomen en wij zullen hem missen.

Clemens is thuis en zal woensdag 20 juni met de fiets vervoerd worden naar het crematorium. Wobien stelt het op prijs als wij hen ook op de fiets begeleiden.
We verzamelen 's middags vroeg bij het crematorium in Nieuw Vennep (Hoofdweg 1100) omdat daar royaal parkeergelegenheid is, en fietsen dan naar het huisadres, een afstand van ongeveer 20 minuten.

Wil je meefietsen laat het dan even weten: voorzitter@europafietsers.nl

Eric Schuijt

Oh man...heftig. Ik lees het nu pas.
Clemens heeft heel wat betekent voor fietsend NL. Ik kan er zelf niet bij zijn maar wens iedereen heel veel sterkte toe. Jammer als mooie mensen heengaan.

Triest bericht inderdaad.
Veel mensen hebben genoten en gebruik gemaakt van zijn uitstekende routeboeken.
Dat hij in vrede moge rusten.
Mvg
Willem Klein

Triest om dit nu hier in Noorwegen te lezen. In 83 fietste ik met Clemens vanuit Kristiansant naar de Noordkaap. Een sterke fietser, vaak als eerste boven. En dan zat hij alles over de route en omgeving te noteren in een klein boekje. Hij was toen al volop bezig met de routeboekjes naar Santiago de Compostela.
Saluut Clemens.

Een paar jaar geleden kwamen we Clemens Sweerman tegen in de Champagne (route "Langs Oude Wegen"). Hij vertelde ons allerlei bijzonderheden over de route die we volgden, inclusief exacte kilometrages, maar was zo bescheiden daarbij onvermeld te laten dat hij zelf de auteur van het boekje op de stuurtas van mijn vrouw was. Zijn routes richting Santiago en de Limesroute zijn zeer de moeite waard om te fietsen, gedegen onderzocht en met veel culturele en natuurinfo. Dat de stoom wel eens uit mijn oren kwam door zijn niet altijd even soepele schrijfstijl ("men kan op dit traject enige tegenwind verwachten") was hem gemakkelijk te vergeven. Zijn lezingen op de Fiets en Wandelbeurs vielen op door een hang naar het authentieke, simpele reizen per fiets. De waanzinnige toeloop van would-be fietspelgrims in Santiago van de laatste jaren zal hem vast een gruwel zijn geweest. Veel fietsers zijn hem in elk geval grote dank verschuldigd voor zijn onvermoeibare routeboekjesarbeid.

Het was een schok op de Fiets en Wandelbeurs in Gent afgelopen februari. Clemens stond op het programma, maar moest op het laatste moment afzeggen.
Ook Utrecht kon Clemens niet doen.
Jarenlang stond Clemens daar trouw met zijn verhalen en beelden.
Clemens heeft de route naar Santiago echt op de kaart gezet.
In 1987 ben ik met Clemens van de Spaanse grens naar Santiago gefietst.
Zijn eerste versie van zijn gids was er al.
Clemens is ook van Alaska naar Vuurland gefietst.
Helaas kan ik woensdag onmogelijk, maar ik hoop dat veel mensen die Clemens gekend hebben meefietsen om de laatste eer te bewijzen.
Ik zal Clemens niet vergeten.

Wat een triest bericht.
Ik heb Clemens Sweerman een aantal keren gesproken, een toonbeeld van bescheidenheid.Ik had stellig de indruk dat Clemens niet zoveel op had met moderne techniek en dure fietsen. Hij liet zien dat fietsen vooral genieten is van eenvoud en het opsnuiven van alle indrukken onderweg.
Bon Camino Clemens!

Mijn favoriete gidsenmaker. Schuwde de hellingen niet, itt anderen. Mede daardoor mooie routes, vergezeld van veel cultuurhistorische achtergrondinformatie.

Op de Fiets- en Wandelbeurs hoorde ik dat Clemens ernstig ziek was, dus ik was al bang dat hij het niet zo lang meer zou maken. Was hij niet ziek geworden, dat had hij vast nog tot ver na zijn 80e doorgefietst want Clemens leek me een doortrapper. Toen zijn collega fietsgidsenmaker Michaël Wannet twee jaar terug overleed, had ik niet verwacht dat Clemens hem zo snel zou volgen.

Clemens en Michaël kenden elkaar nog uit de tijd dat ze fietsroutes door de Bollenstreek uitstippelden, waarbij Clemens een voorkeur had voor wegen waar je tempo kunt maken en Michaël liever voor braamstruikse binnenpaden koos. In Duitsland liet Clemens de Limesroute honderden kilometers langs de Rijn lopen. Michaël maakte er geen geheim van dat hij tussen Oberhausen en Keulen met een wijde boog om steden en industrieterreinen heen zou zijn gegaan, maar Clemens bleef consequent de grens van het Romeinse Rijk volgen.
Terwijl Michaël zelf een stichting oprichtte, bleef Clemens jarenlang loyaal aan de Fietskaart Informatie Stichting, later omgedoopt tot Europafietsers, waar hij niet altijd de waardering kreeg die hij verdiende. Op beurzen sprak ik hem wel eens in de wandelgangen. Gedoe met bestuursleden, gezeur over regeltjes, onhandige deadlines en gebrek aan verjonging: Clemens kon met weinig woorden laten merken dat hij ergens niet blij mee was, maar leek zich er verder niet zoveel van aan te trekken. Als auteur van maar liefst 12 gidsen (alleen de laatste verscheen niet meer via de Europafietsers) - variërend van de populaire Jacobsroute tot de onbekende Van Goghroute - kon niemand om hem heen.

Zelf troost ik me met de gedachte dat, als er een hiernamaals is, Clemens en Michaël elkaar wel zullen vinden op de eeuwige fietspaden en dat er in The Cloud een mooie gids van hun routes zal verschijnen, boordevol grindpaden en asfaltalternatieven...

Hier is een mooi interview met Clemens te lezen.

Het was een mooie uitvaart plechtigheid. Clemens in zijn kist op een fietsaanhangwagen en Wobien ervoor met haar fiets. En daarna op weg naar de crematie locatie. Er waren veel vrienden, kennissen en relaties aanwezig en veel bijzondere sprekers.

Dank je wel Eric. Wat droef maar naar ik begrijp ook zo mooi.