Forum Wereldfietser

---Triest bericht op de Telegraaf.nl---

Helaas zij er vandaag twee Nederlands vrouwen op de fiets om het leven gekomen tijdens de uitoefening van hun geliefde hobby, zie bericht hieronder:



ALDE - Twee Nederlandse vrouwen, die op een oranje tandem door Argentinië reisden, zijn zondagochtend (lokale tijd) op een autoweg vlakbij Balde door een vrachtwagen doodgereden.

De 48-jarige Ellen Baarslag en de 45-jarige Sandra Polderman zaten op hun tandemfiets 'Lien Masjien' toen zij door een vrachtwagen werden geschept, zo meldt El Diario de la Republica.
Het is onduidelijk hoe het dramatische ongeval heeft kunnen gebeuren. Volgens de 29-jarige vrachtwagenchauffeur staken de twee plotseling over. Volgens Argentijnse media sluit de politie echter niet uit dat de wind de twee vrouwen de weg op heeft geblazen of dat de trucker in slaap is gevallen.
Ellen en Sandra, die met elkaar getrouwd waren, vertrokken maandag 19 december om acht weken door Argentinië te fietsen. Eerder reisden de twee per tandem door Azië, Australië en Amerika. Over deze reis door Argentinië hield het stel een blog bij over hun 'Ontdekking van...' Op hun laatste blog schreven ze dat ze fan zijn van Argentinië en dat ze meer en meer beseffen hoe goed ze het hebben in Nederland. "Dus viva Argentina maar ook zeker Lang Leve Nederland."
De vrachtwagenchauffeur is gearresteerd.

---Ik wens de familie en bekenden heel veel sterkte toe in de komende tijd----

Was een ex-collega van mij. Triest.

Wat een triest bericht uit Argentinië. Ze lieten vanmorgen nog een bericht achter in hun blog. Niet te begrijpen dat dezelfde dag zo wreed kan eindigen. Ik wens alle betrokkenen en familie veel sterkte toe de komende tijd.

Jeetje, zoiets verwacht je ook niet op een mooie fietsreis. Triest inderdaad. Ik kan me voorstellen dat ze een Zuid-Amerikaans land zo mooi vonden.

Op dit moment waren ze overigens geen lid van de vereniging (dus het kan zijn dat maar weinigen hier hen kennen), maar op zo'n wereldse fietstocht hoop en verwacht je dat zoiets je nooit overkomt.

Ik kende Sandra en Ellen vrij goed. Ik heb ze voor het laatst bij hen thuis bezocht vlak voor ze vertrokken naar Argentinie.
Het is werkelijk totaal ongelofelijk dat ze er nu niet meer zijn. Iedereen weet dat het leven kwetsbaar is, maar toch, het blijft onbevattelijk.
Een zwarte dag.

Gijs

Goh wat erg. Het doet mij realiseren wat ik een geluk heb gehad met mijn 200.000 fietskilometers over de aardbol. En zelf net terug van een tocht van twee maanden door Zuid-Amerika.
Allerlei dingen schieten door mijn hoofd; hadden ze het kunnen vermijden? Was de chauffeur dronken of ging net op dat moment zijn gsm af? Stond de zon laag? Droegen ze felgekleurde kleding en een helm? Was er een typisch Argentijnse harde Westerwind? Was het einde van de dag, het moment waarop je minder scherp bent omdat je moe bent?

Op de foto zie ik dat er een onverharde vluchtstrook. Ik weet dat als je fietst op soort wegen, dat je minder geneigd bent om op dat onverharde stuk te fietsen en voor het gladdere asfalt kiest. De fiets was opvallend, ze hadden rode fietstassen, dus de zichtbaarheid was wel OK.

Ik ben er stil van.

Ik wens de familie, vrienden en kennissen heel veel sterkte.

Eric Schuijt

Heb vanmorgen op het NOS-journaal gezien. Schokkend, heb er geen woorden voor, erg triest om hun spannende avonturen zo te eindigen.

Onze lieve fietsmaatjes zijn niet meer.
Ze waren altijd heel voorzichtig en toch kan het gebeuren.
Nooit meer samen fietsen. Nooit meer samen op de tandem.
Ze staan zelfs nog boven aan de pagina op de tandem in het wereldfietsers logo

Het is vreselijk! Familie, vrienden en kennissen succes met de verwerking van dit nieuws.

Rutger

Wat een in-triest verhaal . Wat een machteloos gevoel krijg je er van. Veel sterkte voor alle betrokkenen.

Maarten

Verschrikkelijk. Van dit soort berichten word je inderdaad stil.

Wat vreselijk! Iedere fietser die zo eindigt, ook als je die niet kent, doet iets met je!

Ik kom gelijk op vragen waar nog geen antwoord op is: waarom bestaat er geen internationaal fietsorgaan die regeringen in de wereld aanspreekt voor het niet toevoegen van een strook van een paar cm asfalt naast de gewone weg? Veel landen zullen waarschijnlijk niet in staat aparte fietspaden aan te leggen, maar een paar centimeters naast de gewone weg zal echt wel lukken en enorm veel leed schelen!

Helaas zal ook bij dit ongeluk mijn vooroordeel bevestigd worden: nog steeds rijden veel mensen in veel landen zoals Midden en Zuid Amerika als gekken. Vooral vrachtwagens en bussen zijn gevaarlijk.

Een andere vraag: ik zie op foto van het fietswrak geen spiegeltje. Ook niet op de foto's van voor het ongeluk. Was t de oorzaak? Werden ze van achter aangereden?


Veel sterkte voor de familie en vrienden!

Beste Han,
Het is allemaal heel triest. En dan nog een foto erbij pfff. Kan je misschien het bericht wijzigen al is het alleen op de foto eraf te halen?
Rutger

(foto is inmiddels verwijderd)

Dag Rutger,
Dit is het bericht dat ik hierboven heb geplaatst. Om onduidelijke reden verscheen mijn bericht onder de naam "Gast" en er was een foto toegevoegd:

"Wat vreselijk! Iedere fietser die zo eindigt, ook als je die niet kent, doet iets met je! Ik kom gelijk op vragen waar nog geen antwoord op is: waarom bestaat er geen internationaal fietsorgaan die regeringen in de wereld aanspreekt voor het niet toevoegen van een strook van een paar cm asfalt naast de gewone weg? Veel landen zullen waarschijnlijk niet in staat aparte fietspaden aan te leggen, maar een paar centimeters naast de gewone weg zal echt wel lukken en enorm veel leed schelen!

Helaas zal ook bij dit ongeluk mijn vooroordeel bevestigd worden: nog steeds rijden veel mensen in veel landen zoals Midden en Zuid Amerika als gekken. Vooral vrachtwagens en bussen zijn gevaarlijk.

Een andere vraag: ik zie op foto van het fietswrak geen spiegeltje. Ook niet op de foto's van voor het ongeluk. Was t de oorzaak? Werden ze van achter aangereden?" (einde bericht)

Foto (al weer verdwenen) heb ik zelf niet toegevoegd.

Groet,

Dit is een vrees waar je als fietser elke keer beducht op bent maar dan denkt...ach, het zal wel goed komen! Ze zien me toch wel? Die wiebel van de wind... Het zal toch wel loslopen?

Meestal doet dit het ook. En ergens wil je er niet teveel bij stil staan. Net als een bergbeklimmer niet steeds over te pletter vallen wilt nadenken, zo wilt een fietser niet steeds over aangereden worden denken. Zo bedrijf je geen hobby/sport.

Ik denk dat iedere fietser wel eens of meerdere keren zijn leven voor enkele ogenblikken aan een draad(je) heeft zien hangen door een idiote actie van een ander, meestal een automob. Meestal, wonderwel gaat het goed.

...deze keer helaas niet, ze reden op een voor hun doodlopende weg...

Wat verschrikkelijk...stoere soortgenootjes dood!

Er ging veel door me heen toen ik het trieste bericht hoorde vanochtend, maar toen ik net de beelden op TV zag en het verhaal van Ton Berkhout van Vittorio hoorde, greep het me nog meer aan... ben er stuk van.

Veel sterkte voor de betrokkenen

Henk

Wat een vreselijk bericht...
Hoe kwetsbaar zijn we toch...

Ik wens familie, vrienden en bekenden van Sandra en Ellen heel veel sterkte bij het verwerken van dit enorm verlies.

Bernadette

Zéér zéér triest, woorden schieten tekort.
Ook hier treft de langzame verkeersdeelnemer (zoals zo vaak) helaas weer het noodlot.
Tussen de regels van de fietsverhalen door, lees je vaak van bijna ongelukken (zelfs in Europa van Rome- en Santiago de Compostella gangers), door auto's en vrachtwagens die dicht langs fietsers razen, maar gelukkig gaat dit dan allemaal nog net goed.
In Argentinië is het echter vreselijk mis gegaan, hoe het ongeval heeft kunnen gebeuren weet alleen de chauffeur van de vrachtauto. Ik hoop dat hij de oorzaak van het ongeval eerlijk opbiecht, voor de nabestaanden zal dit dan hopelijk enige rust verschaffen, echter het gemis van je dierbaren zal altijd blijven.
Voor de nabestaanden heel veel sterkte toegewenst in de aankomende tijd.
Frits

Ik hoorde dit intens trieste bericht ook vanmorgen.
Ik kende de meiden niet, maar toch laat het me niet los.
We kunnen ons er allemaal in verplaatsen, de vreugde, het plezier en de "never lasting freedom"!
En dan moet het zo noodlottig eindigen.........

ik wens Ellen en Sandra een allerbeste laatste reis toe.

TRAPSE MEIDEN!

En veel sterkte voor familie en vrienden,

Mike

Ik zag het op het nieuws. Twee rode (Ortlieb?) fietstassen verdwaald naast de fiets. Er ging meteen een steek door me heen. Wat erg om je leven zo te beëindigen tijdens één van de reizen van je leven.
Het moet haast wel een aanrijding van achteren zijn, omdat ze beiden de dood hebben gevonden. Ik wens de familieleden en vrienden veel sterkte toe!