Forum Wereldfietser

Vanmorgen zat ik met mijn dochter te filosoferen over de volgende vraag:

Stel 2 mannen (1 slank, 1 wat dikker) en 2 vrouwen (1 slank, 1 wat dikker) zijn in de Kerstvakantie op fietsvakantie en komen vast te zitten in een vrij koude omgeving en met nauwelijks proviand. Ze kunnen niet ontsnappen, en er is geen hulp van buitenaf. Er is wel volop water. Dit duurt 3 maanden.

Wie o wie heeft de beste overlevingskansen?

Willem

Ik vermoed dat ze het alle vier best zullen overleven vooropgesteld dat ze warm kunnen blijven (vuur en voldoende brandstof) en elkaar niet afmaken als gevolg van het prikkelbaar worden door voedsel gebrek.

Denk eens aan hongerstakingen, die duren vaak veel langer dan je zou verwachten. Er staat me iets bij dat er ooit iemand een hongerstaking gedurende meer dan 3 maanden vol gehouden heeft.

De "echte" klap komt pas nadat ze weer terug in een gebied komen waar ruim voldoende voedsel is. Als je namelijk na een lange periode zonder voedsel jezelf vol gaat stampen, kunnen je organen dat niet verwerken en sterf je aan teveel voedsel. Je zult dus na zoon "avontuur" heel geleidelijk weer naar een normaal eetpatroon gebracht moeten worden.

Maar nogmaals zolang men elkaar niet vermoord en voldoende warmte kan maken, door bij elkaar te kruipen en een stevig vuur te maken. Dan verwacht ik dat ze het alle vier wel zullen overleven.

Google hit

Ik zal er 3 maanden van maken...

Zal denk ik op kannibalisme uitdraaien. http://nl.wikipedia.org/wiki/Andesvliegramp

willem.m schreef:vast te zitten in een vrij koude omgeving
nauwelijks proviand
wel volop water
Dit duurt 3 maanden.
Wie o wie heeft de beste overlevingskansen?

Als ik http://nl.wikipedia.org/wiki/Hongerstaking lees is het antwoord: geen van alleen; temeer omdat de hongerstakingen die in dit artikel beschreven worden niet in een 'vrij koude omgeving' verlopen, maar in meer comfortabele condities.
Leon

Op de middelbare school, Atheneum, leer je in één van de eerste lessen over biologie of fysische geografie het verschil tussen kleine pinguins(naam is me ontschoten) en koningspinguins op Antarctica in combinatie met de Galapagos eilanden. Dan wordt duidelijk gemaakt waarom pinguins met een kleiner volume beter tegen de kou en voedselgebrek kunnen dan grote. Dit is een vraag die ook weer voorkwam in de de examenbundels van m'n dochters. De theorie weet ik niet helemaal meer maar het heeft te maken met een kleiner assimilatievolume en oppervlak en derhalve zouden kleinere mensen langer kunnen overleven....onder "normale" omstandigheden(ik denk dan niet aan kannibalisme etc.).

Dries, dat zal dan wel geen fysische geografie zijn want dat gaat over de dode natuur

Die dikkere fietsers hebben natuurlijk meer vetreserves dus zullen het theoretisch langer volhouden, maar die slankere fietsers denken minder gauw aan eten dus die zijn misschien psychisch sterker. Daarom is een programma als Expeditie Robinson altijd boeiend om naar te kijken Vaak blijken de mannen daar sneller af te takelen dan de vrouwen, iets wat ook is gebleken in concentratiekampen.

Ik heb geen idee, maar wie gaat er nu dan ook in dit weer kamperen? Das toch vragen om problemen op afgelegen plekken?

Als mensen waren gemaakt tegen de kou dan hadden we wel veren gehad.

Haha, leuke vraag. Ik kan me ook wel met dat soort dingen bezighouden....zeker nu ik de hele dag verplicht binnen zit. Ik kan namelijk helemaal niet tegen die kou....dus ik zal het dus zeker niet het langst volhouden .
Ondanks dat denk ik toch dat het iig een vrouw is die als laatste overblijft en wel de dikkere vrouw. Ervan uitgaande dat ze mentaal even sterk zijn. De dikkere vrouw houd het nl zonder eten het langst uit. Zij heeft de meeste vetreserves en daar zal het uiteindelijk om gaan. Bovendien kan zij door haar vetlaag beter tegen de kou. De dikkere man heeft ook wel meer vetreserves dan de dunnere maar mannen hebben over het algemeen meer spiermassa. Spieren hebben brandstof nodig dus de man zal eerder door zijn vetreserves zijn dan de vrouw.

Ik denk dat Audrey gelijk heeft.
Uiteraard zullen er talloze factoren meespelen in de uiteindelijke overleving. Stel dat de psychologische weerbaarheid van onze proefkonijnen gelijk is en dat er geen kannibalisme optreedt, en dat ze allemaal dezelfde kleren dragen, dan kunnen we ons gewoon op de fysiologie storten.
[doceermodus] Mensen zijn endotherme dieren; ze onderhouden een constante lichaamstemperatuur van ongeveer 37°C. In een koud gebied zitten mensen (een soort tropische naakte aap die enkel bij gratie van klederdracht weet te overleven in koudere gebieden) vér buiten hun thermoneutrale zone. Dit wil zeggen dat hun metabolisme sterk moet opgereguleerd worden om de noodzakelijke 37°C te handhaven (als de kedij niet voldoende isoleert). Om dat te doen is er brandstof nodig en gezien die niet uitwendig voorhanden is moet de interne reserve worden aangesproken. Als de interne brandstof op is gaat de kaars uit. Bij wie eerst?
Daarvoor moeten we op zijn minst met twee zaken rekening houden:
1) het basaal metabolisme van het proefkonijn (de snelheid waarmee de kaars brandt, de dikte van de wiek zeg maar)
2) de snelheid waarmee warmte verloren gaat.
Wat betreft punt 1 zullen de mannen in het nadeel zijn, die hebben meestal een grotere absolute massa aan mager vlees (lean mass) dat veel meer energie verbruikt dan vetweefsel. De kaars van de mannen brandt sneller. De dikke man heeft dankzij zijn hoger absoluut vetgehalte wel een langere kaars (mijn metafoor begint hier wel eigenaardige vormen aan te nemen).
Volgens punt 2 is ook de snelheid van het warmteverlies cruciaal. Dat zal niet zoveel verschillen indien alle proefkonijnen dezelfde kleren dragen en indien ze hetzelfde gedrag vertonen (foetushouding zou niet slecht zijn in ultieme overlevingssituaties). Als je de puntjes op de i wil zetten moet je ook nog rekening houden met het feit dat warmte verloren gaat aan oppervlak terwijl het geproduceerd wordt in weefselvolume. De oppervlakte/volume verhouding van grote individuen is klein (ze hebben veel volume en een relatief klein oppervlak; ze maken dus veel warmte en verliezen er relatief weinig). Hier zijn de mannen mogelijk in het voordeel (vooral de ronde; hoe bolvormiger hoe meer volume per oppervlak). Deze parameter zal echter te weinig verschillen tussen mannen en vrouwen om relevant te zijn. In de natuur is hij wel relevant (daarom zie je in de poolgebieden en in mariene biotopen, waar er veel warmtverlies kan optreden, bijna geen kleine endothermen - voornamelijk grote walvissen, zeeleeuwen, ijsberen, grote pinguins....een zeer goed geïsoleerde lemming, sneeuwkip en poolvos niet te na gesproken).[/doceermodus]
Om een lang verhaal kort te maken: de volslanke schoonheid wint!
Cheers,
Aniphys (Animal Physiology)

Aniphys schreef:Ik denk dat Audrey gelijk heeft.
Uiteraard zullen er talloze factoren meespelen in de uiteindelijke overleving. Stel dat de psychologische weerbaarheid van onze proefkonijnen gelijk is en dat er geen kannibalisme optreedt, en dat ze allemaal dezelfde kleren dragen, dan kunnen we ons gewoon op de fysiologie storten.
[doceermodus] Mensen zijn endotherme dieren; ze onderhouden een constante lichaamstemperatuur van ongeveer 37°C. In een koud gebied zitten mensen (een soort tropische naakte aap die enkel bij gratie van klederdracht weet te overleven in koudere gebieden) vér buiten hun thermoneutrale zone. Dit wil zeggen dat hun metabolisme sterk moet opgereguleerd worden om de noodzakelijke 37°C te handhaven (als de kedij niet voldoende isoleert). Om dat te doen is er brandstof nodig en gezien die niet uitwendig voorhanden is moet de interne reserve worden aangesproken. Als de interne brandstof op is gaat de kaars uit. Bij wie eerst?
Daarvoor moeten we op zijn minst met twee zaken rekening houden:
1) het basaal metabolisme van het proefkonijn (de snelheid waarmee de kaars brandt, de dikte van de wiek zeg maar)
2) de snelheid waarmee warmte verloren gaat.
Wat betreft punt 1 zullen de mannen in het nadeel zijn, die hebben meestal een grotere absolute massa aan mager vlees (lean mass) dat veel meer energie verbruikt dan vetweefsel. De kaars van de mannen brandt sneller. De dikke man heeft dankzij zijn hoger absoluut vetgehalte wel een langere kaars (mijn metafoor begint hier wel eigenaardige vormen aan te nemen).
Volgens punt 2 is ook de snelheid van het warmteverlies cruciaal. Dat zal niet zoveel verschillen indien alle proefkonijnen dezelfde kleren dragen en indien ze hetzelfde gedrag vertonen (foetushouding zou niet slecht zijn in ultieme overlevingssituaties). Als je de puntjes op de i wil zetten moet je ook nog rekening houden met het feit dat warmte verloren gaat aan oppervlak terwijl het geproduceerd wordt in weefselvolume. De oppervlakte/volume verhouding van grote individuen is klein (ze hebben veel volume en een relatief klein oppervlak; ze maken dus veel warmte en verliezen er relatief weinig). Hier zijn de mannen mogelijk in het voordeel (vooral de ronde; hoe bolvormiger hoe meer volume per oppervlak). Deze parameter zal echter te weinig verschillen tussen mannen en vrouwen om relevant te zijn. In de natuur is hij wel relevant (daarom zie je in de poolgebieden en in mariene biotopen, waar er veel warmtverlies kan optreden, bijna geen kleine endothermen - voornamelijk grote walvissen, zeeleeuwen, ijsberen, grote pinguins....een zeer goed geïsoleerde lemming, sneeuwkip en poolvos niet te na gesproken).[/doceermodus]
Om een lang verhaal kort te maken: de volslanke schoonheid wint!
Cheers,
Aniphys (Animal Physiology)

Interessant verhaal......., maar toch gaat de man uiteraard winnen. Een man kan namelijk langer slapen en stil zitten dan een vrouw dat kan. [vrouwonvriendelijke modus aan] En aangezien vrouwen voornamelijk kwebbelen, klagen, huilen, telefoneren en kletsen zullen ze veel meer energie verbranden. [vrouwonvriendelijke modus uit]. Een man haalt die 3 maanden zonder wokkels dus met gemak!

Oja, en een smiley erachter aan, want ja, dan kun je alles zeggen he tegenwoordig

AB schreef:Een man haalt die 3 maanden zonder wokkels dus met gemak!

Mannen vinden overal wel een alternatief:

Smakelijk

Interessant verhaal......., maar toch gaat de man uiteraard winnen. Een man kan namelijk langer slapen en stil zitten dan een vrouw dat kan. [vrouwonvriendelijke modus aan] En aangezien vrouwen voornamelijk kwebbelen, klagen, huilen, telefoneren en kletsen zullen ze veel meer energie verbranden. [vrouwonvriendelijke modus uit]. Een man haalt die 3 maanden zonder wokkels dus met gemak!

Tuurlijk maarreh, het is wel wetenschappelijk bewezen dat vrouwen een hogere pijngrens hebben dan mannen, dus wie kan er nu beter tegen een stootje?

Anneke schreef:

Interessant verhaal......., maar toch gaat de man uiteraard winnen. Een man kan namelijk langer slapen en stil zitten dan een vrouw dat kan. [vrouwonvriendelijke modus aan] En aangezien vrouwen voornamelijk kwebbelen, klagen, huilen, telefoneren en kletsen zullen ze veel meer energie verbranden. [vrouwonvriendelijke modus uit]. Een man haalt die 3 maanden zonder wokkels dus met gemak!

Tuurlijk maarreh, het is wel wetenschappelijk bewezen dat vrouwen een hogere pijngrens hebben dan mannen, dus wie kan er nu beter tegen een stootje?

+1

Anneke,

Dat vrouwen een hogere pijndrempel hebben is al een tijdje achterhaald. De twee sexen gaan anders om met pijn. Makkelijk te googlen.
Dat ze niet méér kwebbelen dan mannen moet misschien wel nog bewezen worden! (deze mocht ik hier niet vergeten!).
Overigens denk ik dat kwebbelen en klagen eerder psychologisch dan wel energetisch doorweegt. Maar op de keper beschouwd zal de activatie van lippen, tong en strottehoofd ook calorieen vragen. [Male Chauvinist Pig modus aan] Anders liepen er geen mollge vrouwen rond [/MCP modus uit].

Geniet vooral van het fietsen in de kou!
Aniphys

Poe he, wat een reacties. Er is niet een heel duidelijke voorkeur, al houd ik het op "Om een lang verhaal kort te maken: de volslanke schoonheid wint!" Misschien het kannibalisme effect toch maar niet uitsluiten...

De tovenaar schreef:Dries, dat zal dan wel geen fysische geografie zijn want dat gaat over de dode natuur

Het is ook al 35 jaar geleden en gelet op m'n leeftijd ben ik alles allang weer vergeten. Dat overkomt me vaker de laatste tijd.
Wat betreft de opmerking van Paul: wie gaat er dan ook met dit weer........
Als je moet kiezen tussen 2 kwa.....he tussen de hele dag opgesloten zitten en de onbedwingbare drang om te gaan fietsen - wie heeft dat hier soms niet? - en de elementen trotseren door te jongleren op de fiets dan is de keuze ....gauw gemaakt. Tenzij je jouw benen niet hebt verzekerd.

Aniphys schreef:Volgens punt 2 is ook de snelheid van het warmteverlies cruciaal. Dat zal niet zoveel verschillen indien alle proefkonijnen dezelfde kleren dragen en indien ze hetzelfde gedrag vertonen (foetushouding zou niet slecht zijn in ultieme overlevingssituaties).

Ik denk dat je je daarin erg vergist. Een vetlaag vormt een uitstekende isolatie en er is dus wel degelijk een groot verschil in warmteverlies bij een persoon met veel of weinig vet. Het is dan ook niet voor niets dat dieren die in een koud klimaat leven en niet over een isolerende pels beschikken bijna altijd een stevige vetlaag hebben. Een vetlaag die mijn inziens niet enkel als energiereserve dient.

Ik stel het trouwens ook vast bij de mensen in mijn directe omgeving. De meeste mensen die stevig 'in het vlees' (eigenlijk in het vet) zitten hebben over het algemeen veel minder snel last van koude dan de magere exemplaren. En van kennissen die op korte termijn veel zijn bijgekomen of afgevallen hoor ik opmerkingen die in dezelfde richting wijzen.

De kans dat een dik persoon het langer uithoudt acht ik heel groot.

@Paul: kamperen kan bij -20ºC ook prima hoor...

@topic: ik denk dat de volronde dame het zal winnen vanwege de aanwezigheid van extra isolatie en het ontbreken van overmoedigheid.

http://www.survivalschool.nl/arcticcursus.html

http://www.survivalschool.nl/weekendwintersurvival.html

Mario