Uitgelezen: Over alle grenzen
Geplaatst: zo 22 nov, 2009 13:52
Peter Mak
Over alle grenzen (€ 19,95)
Uitgeverij Spectrum
ISBN 978 90 274 65207
Peter en Karin Mak hebben alles verkocht en zijn op reis gegaan. Een stap die ik wel droom maar (nog) niet durf te nemen. Ze fietsen al jaren over de wereld en leven als vagebonden. In dit boek leggen ze het traject af van Kashgar (China) naar Kathmandu (Nepal). Mocht je in die buurt willen gaan fietsen, dan is het aan te raden hun ervaringen te lezen. Ze schrijven van de corrupte Chinezen, slechte wegen, kou en zuurstoftekort. Maar ook van de ontmoetingen met mensen die niets hebben en dat ook nog delen, de leegtes en de spirualiteit die je ervaart als je tegen jezelf vecht.
Eindelijk een fietsboek met veel foto's en dat vind ik heerlijk. Nu zie ik of het daar ook zo is als ik me voorstel. Het komt aardig overeen en spreekt me zeker aan.
Wat ik jammer vind is dat er maar weinig kaartjes in zitten. Alleen een in het begin die de globale route weergeeft. Maar goed, er zal weinig kaartmateriaal van beschikbaar zijn. Een ander nadeel van het boek vind ik de layout. Een vijfde van de pagina wordt niet gebruikt. Hierdoor had het boek een stuk dunner kunnen zijn of, nog beter, meer foto's kunnen bevatten.
De ervaringen zijn leuk om te lezen. Hiermee kan ik me heel goed voorstellen hoe het is om daar, op hun manier te fietsen. Het beeld wordt zeker niet rooskleuriger neergezet dan dat het is. Daar fietsen is afzien en dat wordt maar al te goed weergegeven. Zoveel zelfs dat ik me af en toe afvraag of ze (nog) wel leuk vinden wat ze doen. Maar het is wel een eerlijk beeld. Na het lezen van het boek weet je, wat je mag verwachten als je daar gaat reizen. Geen luxe. Zelfs niet als je geld hebt. Overnachten in verlaten herdershutten. En wekenlang niets anders dan noedelsoepjes.
In het maandblad van de Werledfietser hebben we kunnen lezen dat ze weer thuis zijn. De recessie heeft ook voor hen toegeslagen. En ik vermoed dat ze het ook wel lekker vinden om weer in de westerse luxe een beetje bij te tanken. Maar ik vermoed ook dat, als weer voldoende gespaard hebben, ze weer op de fiets stappen en op pad gaan. Want het lijkt me dat het leven als fietsende vagebond blijft trekken. Zeker als de smaak ervan vers in het geheugen ligt.
Over alle grenzen (€ 19,95)
Uitgeverij Spectrum
ISBN 978 90 274 65207
Peter en Karin Mak hebben alles verkocht en zijn op reis gegaan. Een stap die ik wel droom maar (nog) niet durf te nemen. Ze fietsen al jaren over de wereld en leven als vagebonden. In dit boek leggen ze het traject af van Kashgar (China) naar Kathmandu (Nepal). Mocht je in die buurt willen gaan fietsen, dan is het aan te raden hun ervaringen te lezen. Ze schrijven van de corrupte Chinezen, slechte wegen, kou en zuurstoftekort. Maar ook van de ontmoetingen met mensen die niets hebben en dat ook nog delen, de leegtes en de spirualiteit die je ervaart als je tegen jezelf vecht.
Eindelijk een fietsboek met veel foto's en dat vind ik heerlijk. Nu zie ik of het daar ook zo is als ik me voorstel. Het komt aardig overeen en spreekt me zeker aan.
Wat ik jammer vind is dat er maar weinig kaartjes in zitten. Alleen een in het begin die de globale route weergeeft. Maar goed, er zal weinig kaartmateriaal van beschikbaar zijn. Een ander nadeel van het boek vind ik de layout. Een vijfde van de pagina wordt niet gebruikt. Hierdoor had het boek een stuk dunner kunnen zijn of, nog beter, meer foto's kunnen bevatten.
De ervaringen zijn leuk om te lezen. Hiermee kan ik me heel goed voorstellen hoe het is om daar, op hun manier te fietsen. Het beeld wordt zeker niet rooskleuriger neergezet dan dat het is. Daar fietsen is afzien en dat wordt maar al te goed weergegeven. Zoveel zelfs dat ik me af en toe afvraag of ze (nog) wel leuk vinden wat ze doen. Maar het is wel een eerlijk beeld. Na het lezen van het boek weet je, wat je mag verwachten als je daar gaat reizen. Geen luxe. Zelfs niet als je geld hebt. Overnachten in verlaten herdershutten. En wekenlang niets anders dan noedelsoepjes.
In het maandblad van de Werledfietser hebben we kunnen lezen dat ze weer thuis zijn. De recessie heeft ook voor hen toegeslagen. En ik vermoed dat ze het ook wel lekker vinden om weer in de westerse luxe een beetje bij te tanken. Maar ik vermoed ook dat, als weer voldoende gespaard hebben, ze weer op de fiets stappen en op pad gaan. Want het lijkt me dat het leven als fietsende vagebond blijft trekken. Zeker als de smaak ervan vers in het geheugen ligt.
.