Gewicht (van de fiets) vs. klimmen...

[derdekeer]

Bij het afdalen is een krom stuur ook een stuk prettiger.

Is dat zo?

Voor mij wel, ja.
Dat je met een recht stuur meer controle hebt wanneer je in het bos een smal pad af dendert, wil ik wel geloven. Maar op een iets of wat serieuze afdaling op de weg ga ik onder in de beugels.

[WimB]

Op een uitdagende afzink en je moet het doen met een recht stuur dan vliegen de mannen met beugels je links en rechts voorbij.

[123456]

Op een uitdagende afzink en je moet het doen met een recht stuur dan vliegen de mannen met beugels je links en rechts voorbij.

So what?

De context in dit draadje is een individuele fietstocht, geen wedstrijd in een (virtuele) groep.

Onze auto kan 200 km per uur (staat op het display, geen idee of het echt kan). Zelfs als het mag, dan rijd ik niet zo hard. Ook al scheuren ze me in Duitsland links en rechts voorbij, alsof men meedoet aan de Formule 1.

P.S.
Je schrijft "mannen", maar ook vrouwen rijden op racefietsen.

[Leon]

Op een uitdagende afzink en je moet het doen met een recht stuur dan vliegen de mannen met beugels je links en rechts voorbij.

Denk je heus? Ik woon hier toch al een tijd en zal enkele duizenden keren een stevige afdaling hebben gereden. De keren dat ... misschien wel nul. Op vakantie gaat het om mindrr afdalingen, honderden. ... nul.

[Fedor]

Ik woon hier toch al een tijd en zal enkele duizenden keren een stevige afdaling hebben gereden. De keren dat ... misschien wel nul. Op vakantie gaat het om minder afdalingen, honderden. ... nul.

Ik woon hier nog lang niet zo lang, maar ondanks dat ik in mijn eigen tempo daal (en ik ga dus bijna nergens voluit) ben ik idd ook nog niet gepasseerd. Wel regelmatig zelf iets bijremmen omdat ik een tragere daler vanwege ander verkeer niet in kan halen. Ik heb het gevoel dat veel mensen bij de dunne-banden-brigade niet heel veel vertrouwen in hunzelf, hun remmen en/of hun banden hebben... je voelt de onzekerheid.

Maar goed, ik heb ook 700k km (waarvan vele in de bergen) ervaring als motorrijder dus een goede apex zo veel mogelijk (da's met een fiets toch anders ) volgen is routine. Misschien scheelt dat ook een beetje.

[Leon]

Ik vond mijn motorrijlessen erg nuttig voor het fietsen, zowel voor mijn eigen techniek als voor het inzicht in de motorrijder (en het inzicht dat sommige motorrijders verkeerd bezig zijn). Daarna heb ik er weinig meer mee gedaan.

[Shadow]

Ik vond mijn motorrijlessen erg nuttig voor het fietsen, zowel voor mijn eigen techniek als voor het inzicht in de motorrijder (en het inzicht dat sommige motorrijders verkeerd bezig zijn). Daarna heb ik er weinig meer mee gedaan.

Toch gebruik je dat nog, bochten goed doorkijken is iets wat niet iedere fietser kan...

[WimB]

Op een uitdagende afzink en je moet het doen met een recht stuur dan vliegen de mannen met beugels je links en rechts voorbij.

Denk je heus? Ik woon hier toch al een tijd en zal enkele duizenden keren een stevige afdaling hebben gereden. De keren dat ... misschien wel nul. Op vakantie gaat het om mindrr afdalingen, honderden. ... nul.

Ik weet wel zeker.
Daarvoor ging ik op vakantie. Ik geniet 3 keer. De klim naar boven de bomengrens. Eerlijk zijn ik begon op 800 meter.
De inspanning naar die grens en dan begint het volle genieten van de enorme uitzichten.
Het was top als er een uitspanning is voor een latte macciato. Je lekker in de zon laten opdrogen, lotgenoten bekijken en de afdaling naar beneden.
Ik ben geen wereldfietser maar dit was mijn ding.

[123456]

Natuurlijk ga je vanwege minder luchtweerstand met de handen in de beugels en met zo min mogelijk remmen harder naar beneden, en zeker in langere afdalingen. Dat is een open deur.

De context van dit draadje is klimmen, en inmiddels afdalen, in Zuid-Limburg. Korte, vaak onoverzichtelijke wegen dus.

Verder krijgt niet iedereen er een kick van om zo hard mogelijk naar beneden te gaan, of durft of wil dat.

[derdekeer]

Natuurlijk ga je vanwege minder luchtweerstand met de handen in de beugels en met zo min mogelijk remmen harder naar beneden, en zeker in langere afdalingen. Dat is een open deur.

De context van dit draadje is klimmen, en inmiddels afdalen, in Zuid-Limburg. Korte, vaak onoverzichtelijke wegen dus.

Verder krijgt niet iedereen er een kick van om zo hard mogelijk naar beneden te gaan, of durft of wil dat.

Ik ben een bange daler, dus voor de snelheid doe ik het niet. Ik ga op afdalingen onder in de beugels omdat ik me dan zekerder voel op fiets.

[Leon]

Iedereen moet uiteraard zo fietsen dat hij/zij zich het meest zeker voelt. Daar kun je denk ik nauwelijks een discussie over voeren.
Heb je wel eens naar je banden gekeken in verband met je bange dalen? Verkeerde banden kunnen je zelfvertrouwen in snelle bochten behoorlijk ondermijnen heb ik gemerkt. Ik voelde me met verkeerde banden op een gegeven moment ik in één klap 20 jaar ouder. Ik wil je niet stimuleren om harder naar beneden te fietsen, maar misschien kan het fijner.

Banden die mij het best bevallen zijn vrij breed, met een relatief dunnere antileklaag en stevig opgepompt.
Met vrij breed bedoel ik 42+.
Met dunne antileklaag bedoel ik in ieder geval geen Schwalbe Greenguard of Plus-antileklaag of vergelijkbaar.
Met goed opgepompt bedoel ik in de bovenste helft van het gebied waarover gediscussieerd wordt.

[derdekeer]

Heb je wel eens naar je banden gekeken in verband met je bange dalen?

Dank je voor de tips, maar het heeft niks te maken met banden of zo. Ik rij ook niet verkrampt of permanent remmend naar beneden. Misschien was "bange daler" niet de juiste uitdrukking, en had ik beter "voorzichtige daler die niet op zoek gaat naar snelheid" geschreven.

[janenliseth]

De Limburgse heuvels
Voor het eerst kennis mee gemaakt in 1994.

Een beproeving net 'n jaar op een echte racefiets.

Maar ik had inmiddels al Telemarktours (Noorwegen) gehad en de Mont Ventoux dus dit was een eitje.
Het zat in de benen en volgens de Limburgers kwam dat door de wind waar zij zo'n hekel aan hebben.
In NH waait het altijd en ja daardoor hebben wij leren stumpen.
Maar heus, tegen wind of bergop dat is toch van een geheel andere orde, nietwaar.
Maar misschien de moeite waard om eens de wind op te zoeken.

[Fedor]

Ik schop deze maar weer eens omhoog want het gewichtsaspect komt soms weer bovendrijven. Helemaal als ik weer een rit op de gravelbike heb gedaan die voelbaar makkelijker omhoog fietst dan de Worldtraveller (mits de hellingen niet te steil zijn want dan wint de WT met de heel lichte versnellingen).

Nu wil "het toeval" dat er een nieuwe - en imho heel mooie - trekkingbike (maar dan voor bikepacking) van Van Nicholas op de markt is: de Nootau. Titanium frame, dikke 29" banden en Rohloff.

Gewicht van de Nootau is - zoals ik hem zou willen - zo'n 13,8 kilo. Maar dan zit er ook maar weinig op (geen spatborden, verlichting, bagagedrager etc)

De Worldtraveller doet nu 18 kilo (gewogen) met alle losse zooi er af maar daar moeten voor de vergelijking met de Nootau dan nog van af:
Logo achterdrager: 600 gram
Standaard: 270 gram
Santos Alleshouder: 160 gram
2 bidonhouders: 100 gram
Spatborden: 600 gram

Zeg totaal zo'n 1,7 kilo dus, wat de fiets "kaal" dus 16,3 kilo maakt. 2,5 kilo verschil met de Nootau. De banden op beide fietsen wegen ongeveer even zwaar dus daar is niet veel winst meer te halen.

Hmmm toch niet zo veel gewichtsverschil dus. Is dat dan wel de investering waard?

[math]

Vergelijk je dan een Van Nicholas met dikke 29" banden en een Worldtraveller met ca. 40 mm brede banden?

[Leon]

Of de ene fiets lekkerder rijdt op jouw tochten lijkt me veel meervuitmaken dan het gewichtsverschil. Helaas kom je daar pas na meerdere echte ritten achter. Dat zou voor mij gelden tenminste.
De banden maken ook veel verschil.

[Fedor]

Vergelijk je dan een Van Nicholas met dikke 29" banden en een Worldtraveller met ca. 40 mm brede banden?

WT heeft 27,5 - 2,4" banden. De Super Moto X zijn zelfs enkele grammen zwaarder dan de 29 - 2,6" banden.

[Grandonneur]

frame zit never 2,7kg verschil tussen.

Dus als je graag die nootau wilt: zeker doen

[blokdoorn]

Of de ene fiets lekkerder rijdt op jouw tochten lijkt me veel meervuitmaken dan het gewichtsverschil. Helaas kom je daar pas na meerdere echte ritten achter. Dat zou voor mij gelden tenminste.
De banden maken ook veel verschil.

Voor lange ritten in de bergen zijn inderdaad allebei belangrijk. Van tochten met gezin en beladen tandem heb ik geleerd dat gewicht eerst nog wel lijkt te gaan, maar je na een aantal langere dagen achter elkaar echt op gaat breken, en ik daardoor veel eerder een volledige rustdag nodig heb. Komend seizoen hoop ik op een carbon ligfiets van circa 9kg de bergen in te gaan. Die combineert goed comfort met laag gewicht.

[Leon]

frame zit never 2,7kg verschil tussen.

Klopt, want 2,7 kg is zo ongeveer het gewicht van een zwaar stalen reisfietsframe, excl. vork.
Weegt een frame van een Koga WTF dan 5 kg?