Ik heb op de fietsenwandelbeurs binnen 5 minuten op een alu santos, een stalen santos, een avaghon 28 en een snel 28" gefietst. Het ging uiteraard allemaal zonder bagage, maar ik vond ze moeilijk qua rijgedrag te onderscheiden. In ieder geval kon ik met allemaal met de handen op de rug slalommen en voelden ze heel stabiel.Robertjan schreef:Een alu travelmaster schijnt wel een nerveuzer stuurgedrag te hebben dan een stalen. Dus dat soort dingen maakt ook nogal uit: de geometrie.
Dat is niet inherent aan 26" of 28", maar ligt aan het ontwerp van de fiets.
Dit kan ik niet zo goed plaatsen, als ik Rohlof kies op een Koga of op een ander merk is dat dan minder goed? Kun je dan misschien aangeven wat er aan de afmontage dan matig is .Matthie9000 schreef:Ik vind de afmontage meestal ook maar matig (maar goed, ik let daarbij ook op de prijs dus zie nogmaals bovenstaand bericht).
Bij de alu fiets die ik had ben ik er idd ook snel achter gekomen dat je niet bij elke vakantie de drager kunt demonteren. De oplossing voor uitlubberen is uiteraard uitboren en een bout met moer gebruiken. Belangrijk is wel dat dat kan: soms is aan de andere kant geen ruimte zoals bij de cassette. Bij het kopen van een alu reisfiets lijkt me dat een belangrijk criterium.Wim schreef:o ja en behalve dat ik staal lekkerder vind rijden baal ik ook van de slijtage van een alu frame. De helft van de schroefnokken van de alu Santos van mijn vrouw is inmiddels aan het uitlubberen of heb ik zelfs moeten omzeilen met een klem. Een alu frame heeft zo gewoon niet de levensduur van staal, en is ook minder goed te repareren (en dan bedoel ik niet eens onderweg). Voor een dure fiets voor mij geen alu meer.
Tip voor klanten: als je een schroefdraadverbinding in aluminium tig keer wil demonteren, zet er dan gelijk een helicoil inLeon schreef:Tip voor fietsontwerpers: doe iets met dit idee.
Leon
En loctite, hoef je de bouten ook niet tot over de grens vast te draaien. Vast is vast en een beetje loctite om te zorgen dat het niet losrammerlt.m-gineering schreef:Tip voor klanten: als je een schroefdraadverbinding in aluminium tig keer wil demonteren, zet er dan gelijk een helicoil inLeon schreef:Tip voor fietsontwerpers: doe iets met dit idee.
Leon
.
Met alle respect Marten, maar nu schat je mij toch wel erg technisch in. Kan een helicoil in een patje? Gat zelf uitboren? Ik vermoed dat dat voor de meerderheid van de rest van de fietsers ook geld; zeker na enkele waarnemingen afgelopen weekend. (m-gineering schreef:Tip voor klanten: als je een schroefdraadverbinding in aluminium tig keer wil demonteren, zet er dan gelijk een helicoil inLeon schreef:Tip voor fietsontwerpers: doe iets met dit idee.
Leon
)Nee natuurlijk niet, maar een zwak detail met een groot risico is wel een argument om iets te laten staan. Een fiets is als een ketting: de zwakste schakel bepaalt soms of je nog kunt fietsen. Rijgedrag is in dat opzicht zelfs secundair, hoe belangrijk ook.AB schreef:Maar is schroefdraad de belangrijkste troefkaart om voor staal te kiezen?
Als je vervolgens in die afdaling over je eigen voordrager fietst, moet er wel dik geld bijAB schreef: Een oversized superstijf aluframe met goede geometrie (lange naloop, lange wielbasis, hoge balhoofdbuis, sloping, ruimte voor brede banden, lange achterbrug, stijve achterbrug, etc) en superstrak rijgedrag in een volbeladen afdaling is me ook wel wat waard
Leon schreef:Rijgedrag is in dat opzicht zelfs secundair, hoe belangrijk ook.
Leon
Het steel=real lobbyfront trekt de zeilen bijm-gineering schreef:Als je vervolgens in die afdaling over je eigen voordrager fietst, moet er wel dik geld bij
Over de grens aandraaien van een bout heeft nooit zin. Daar wordt de verbinding zwakker van. En als vast, vast is, is loctite overbodig. Niet alleen stalen schroefdraad kan roesten, ook aluminium draad.AB schreef:En loctite, hoef je de bouten ook niet tot over de grens vast te draaien. Vast is vast en een beetje loctite om te zorgen dat het niet losrammerlt.
En stalen schroefdraad kan nog steeds roesten toch? Op echt lange termijn en bij goed onderhoud (montagepasta, roestpreventie) zal stalen schroefdraad vast langer meegaan.....
Maar is schroefdraad de belangrijkste troefkaart om voor staal te kiezen? Een oversized superstijf aluframe met goede geometrie (lange naloop, lange wielbasis, hoge balhoofdbuis, sloping, ruimte voor brede banden, lange achterbrug, stijve achterbrug, etc) en superstrak rijgedrag in een volbeladen afdaling is me ook wel wat waard.
Een goed torsiestijf frame is nou eenmaal iets gemakkelijker met alu te bereiken dan met staal (buisdiameter+wanddikte vs. gewicht) en voor mij als zwaar/lang persoon vind ik dat in een snelle afdaling met volle bepakking een prettig idee. Verder lijkt het me verstandiger (imho) om meer naar geometrie, potentiele banddikte vh frame en je gewenste fietsstijl te kijken dan je te fixeren op het idee dat een goed frame valt of staat bij het schroefdraad of het idee dat bij aluframes het losspringen van de dragers een reeel gevaar is. Blauwe Loctite zit standaard in mijn gereedschapetuitje. Ik zie het een beetje als extra zekerheid tegen losrammelen en tegelijkertijd als goede vorm van roestpreventie.PietV schreef: Over de grens aandraaien van een bout heeft nooit zin. Daar wordt de verbinding zwakker van. En als vast, vast is, is loctite overbodig. Niet alleen stalen schroefdraad kan roesten, ook aluminium draad.
Schroefdraad is zeker niet de belangrijkste factor om voor staal te kiezen. Staal heeft meer voordelen dan aluminium.
http://www.bikeandtrekking.nl/images/41/1705.pdf
Tenzij je van oversized superstijf alum houdt en dus een sterke afkeer hebt van het “verend” titanium. Of je kiest voor het beste tussen aluminium en titanium. Dan ga je voor staal.
Een test van 5 vakantiefietsen, in Op Pad nr. 4 2012, kwam de stalen Avaghon S26 is lichte fiets naar voren. Met de losse achterpadden is het frame geschikt voor derailleur, diverse versnellingsnaven, single gear en fixed gear.
En wat is “een volbeladen afdaling”. Is een stalen of titanium frame daarvoor minder geschikt? Ik zal het van een aluminium frame nooit beweren.
Piet,
Ja, aluminium is per definitie zwakker en brozer (wel heel goed recyclebaarWim schreef:Dat stuk in Op Pad was zo'n typisch Op Pad stuk waar we niet op zitten te wachten. Het schroefdraad probleem met alu is helaas wel degelijk reeel. Alu is gewoon een zachter materiaal. Dat is niet erg, als er dan ook passend geconstrueerd wordt, dus bijvoorbeeld met M6 bouten ipv M5. De alu bouwers hebben nagelaten tegelijk een nieuwe standaard voor montagedelen te formuleren. Dat is jammer maar nu wel een probleem.
Wim
). Maar als ik kijk naar de boutjes van mijn zadelpenstrop, zadelpen, stuurpen, bidonhouders, ligstuur, remgrepen (magura remgreep is wel kwetsbaar!), derailleurs, etc, zijn dat allemaal zaken die in alu zijn uitgevoerd en die heel wat vaker in onderhoud uitelkaar worden gehaald. Je gaat bijna denken hoe het mogelijk is dat we met alu-naven en alu-velgen rondfietsen (en mijn eurus wielen hebben zelfs alu-spaken!). Eigenlijk nog nooit serieuse problemen met het schroefdraad meegemaakt. Ik denk nog steeds dat je in een alu-frame de met blauwe loctite (of montagepasta) ingedipte boutjes gewoon even goed moet aandraaien (niet teveel uiteraard) en dan blijft een en ander heus wel corrosie- en spelingsvrij zitten, laat staan dat het schroefdraad het opeens begeeft. 