Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Tandwielen Rohloff - Pagina 2 - Forum Wereldfietser

Tandwielen Rohloff

m-gineering schreef:
Berre schreef:Rohloff is het niet eens met de meetmethodes en de conclusies van Kyle &Berto. http://www.ihpva.org/HParchive/PDF/hp55/hp55p11-15.pdf
Hoebedoelu ?

Dit is de grafiek van Rohloff:

Afbeelding

Ook hier zie je vanaf 16 de efficiency een duik naar beneden nemen.
Dit is de grafiek van het rendement van een 24 speed derailleur (3x8)
(niet van een Rohloff naaf)

Rendement daalt vanaf 36/16 tot laagste punt bij 36/12 maar is het hoogst bij 46/14. Wat is je punt?

Mijn punt is dat een groter blad borg staat voor een hoger rendement. Een kleine krans doet dat voordeel weer deels teniet. Het is dus interessanter om dezelfde overbrengingsverhouding te hebben met een groot blad + grote krans dan met een klein blad + kleine krans. 52/26 presteert beter dan 26/13 alhoewel de verhouding telkens 2/1 is. (Onder gelijke omstandigheden, dus met eenzelfde kettinglijn)

Leon schreef:
Berre schreef:Rohloff is het niet eens met de meetmethodes en de conclusies van Kyle &Berto. http://www.ihpva.org/HParchive/PDF/hp55/hp55p11-15.pdf
Mooi artikel! En ze geven zelf nog grif toe dat de slijtage gedurende de gebruiksduur zeker interessant is om nog onderzocht te worden. Uit het stuk blijkt duidelijk hoe ingewikkeld slijtage in feite is en dat er altijd factoren op de loer liggen die al dan niet expres "vergeten" worden.
Groeten,
Leon
Inderdaad. Het twistpunt tussen beide visies is dat Rohloff meent dat je de constante kracht van een electromotor in een labo niet mag vergelijken met de wisselende pedaalkracht van een "levende" fietser. De kracht (moment) die een fietser op de pedalen zet is niet constant, maar heeft een sinusvormig verloop per omwenteling.

K&B verwerpen dit bezwaar met als argument dat de variatie van de snelheid bij een fietser op de baan door zijn inertie erg klein is, dus van weinig belang. Welk standpunt doorslaggevend is mag mij een raadsel zijn.

Beide kampen werpen op dat meer studie uitsluitsel zou kunnen geven maar dat doorgedreven onderzoek een (te) dure zaak is.

Als je de prijs van een Rohloff naaf ziet + het aantal verkochte exemplaren zou dat geen onoverkomelijk argument mogen zijn.

Berre schreef:Inderdaad. Het twistpunt tussen beide visies is dat Rohloff meent dat je de constante kracht van een electromotor in een labo niet mag vergelijken met de wisselende pedaalkracht van een "levende" fietser. De kracht (moment) die een fietser op de pedalen zet is niet constant, maar heeft een sinusvormig verloop per omwenteling.
K&B verwerpen dit bezwaar met als argument dat de variatie van de snelheid bij een fietser op de baan door zijn inertie erg klein is, dus van weinig belang. Welk standpunt doorslaggevend is mag mij een raadsel zijn.
K&B's argument is dus niet dat ze ontkennen dat de factor er is, maar wel dat hij wegvalt tegen de andere. Als ze dit niet kwantitatief kunnen onderbouwen hebben ze eigenlijk geen argument, vind ik. Ik ben het met Rohloff eens en níet omdat de inertie wél... etc. etc. maar wel omdat elke fietser weet dat op het moment dat je kracht zet (2x per omwenteling) er vanalles gebeurt: je kont gaat omhoog, het frame buigt, de crancks buigen, de ketting wringt zich een fractie tegen de tandjes op, de ketting rekt en het achterwiel wringt ook enigszins. Vooral de eerste factor - kont gaat omhoog - kent iedereen die wel eens een lange tocht heeft gemaakt op een fiets met een zadel met van die heel lange veren. Het fietsen wordt daar uitermate inefficient door ofwel doodmoe wordt je daarvan. De andere factoren zullen vast niet groot zijn, maar we hebben het bij de andere factoren óók over tienden van procenten! Waar Rohloff gewoon pech mee heeft is dat fietsen met hun naaf niet alleen een naaf met draaiende delen hebben maar net als derailleurfietsen ook nog een ketting en tandwielen en sommigen zelfs een derailleurachtig geval dat spanner heet. Probeer dán maar eens een groter rendement te halen.
Groet,
Leon

Allemaal reuze interessant, maar volgens mij raken we wel ver van de originele vraagstelling af: En die was of grotere tandwielen monteren een groter rendement geeft. Volgens Kyle cs en Rohloff nemen de verliezen toe als de tandwielen achter kleiner dan 15/16 tands worden, maar heeft het ook niet bar veel zin om de achtertandwielen nog groter te nemen. Wat de verliezen in absolute zin zijn is wetenschappelijk interessant, maar voor de fietser niet practisch want je zal toch moeten fietsen

Precies, want het ging om de vraag of de curve naar beneden gaat als de tandjes erg klein worden. Niet erg is het antwoord, zolang je geen erg kleine tandwielen neemt zoals bij Rohloff eigenlijk in de praktijk ook niet voorkomen. Blijft natuurlijk staan dat een groter tandwiel wat langer mee gaat (maar ook wat zwaarder is).
Uit het stuk van Rohloff kon je ook goed opmaken dat de zwaarste zeven verzetten van hun naaf een duidelijk wat beter rendement hebben dan de lichtste zeven, en dat de 11 als neutrale overbrenging er helemaal gunstig uitspringt. Optimaal is dus een tandwiel keus waarbij je zoveel mogelijk in die 11 zit, en 7 of lager niet te vaak nodig hebt. Kortom, als rendement van belang is, dan is 40x17 of 38x16 misschien alles bijeen de beste keus. Niet omdat er rendementsverschil zit tussen 16 of 17 tandjes, maar omdat het voldoende licht is om je veel in de 11 te laten rijden, en weinig in 7 of lager.

Wat je hier dus ook uit kunt afleiden is dat de moderne trend om bij derailleur fietsen tot 12 of zelfs 11 tandjes te gaan ten koste gaat van het rendement.
Wim

Willem Jongman schreef:Wat je hier dus ook uit kunt afleiden is dat de moderne trend om bij derailleur fietsen tot 12 of zelfs 11 tandjes te gaan ten koste gaat van het rendement.
Wim
U neemt me de woorden uit de mond.

Ik sta ook altijd verbaasd van de steeds dikker wordende klomp kransjes achteraan en het extra werk dat je hebt om dat alles te onderhouden.

Met mijn derailleur (nog steeds slechts 2x5) rijd ik meestal 52/17 soms een keer 52/15 en héél uitzonderlijk 52/13 (downhill + wind in de rug). 52/19 en 52/21 zijn uitgesloten wegens de slechte kettinglijn. Tien verhoudingen betekent dus 2x3 daadwerkelijk gebruikte versnellingen. En ik heb eigenlijk nooit de behoefte gevoeld om er meer te hebben.

Hoeveel er van 27 verhoudingen worden gebruikt (en of je dan niet suf geteld bent tijdens het rijden), zal mij een zorg zijn.

De commerciële "trends" van de fietsenfabrikanten maken het wel moeilijk om vandaag voor een oudere fiets met achtervorkspanwijdte 120 mm nog een 5x freewheel te vinden.

Ik overweeg om de vork te "spreiden", volgens de methode Sheldon Brown, zodat hij een 6x freewheel kan bevatten. Maar vermits mijn fiets een hoge emotionele waarde heeft durf ik er eigenlijk niet aan te beginnen.

Zo somber is het nu ook weer niet: http://sheldonbrown.com/harris/freewheels.html#5
Ik rijd ook nog op een 2x5 racefiets (52/36 voor, 14-28 achter), en met veel plezier. Ik ben er nog niet zo lang geleden nog met bagage mee op vakantie geweest in Engeland. Ik geef toe: de heuvels leken steiler dan vroeger. Vandaar dat ik op mijn nieuwe Rohloff fiets nu lichter wil kunnen rijden.
Wim

Berre schreef:Ik sta ook altijd verbaasd van de steeds dikker wordende klomp kransjes achteraan en het extra werk dat je hebt om dat alles te onderhouden.
Met mijn derailleur .... Tien verhoudingen betekent dus 2x3 daadwerkelijk gebruikte versnellingen. En ik heb eigenlijk nooit de behoefte gevoeld om er meer te hebben.
Toch zijn verreweg de meeste fietsers die met bagage in het niet zo vlakke buitenland fietsen erg blij met de meestal ca. 13 verhoudingen van hun 3x9-derailleursysteem. Wielrenners presteren het wel eens om met 15 km/u tegen een berg als de Ventoux te rijden, maar bepakte fietsers gaan dan toch meestal maar half zo snel of minder. Alleen een fysiotherapeut zonder werk wil je dat aandoen met een zwaar verzet :wink:
Leon (3x7 met minimaal 22 voor 28 achter op 28")

Leon schreef:Toch zijn verreweg de meeste fietsers die met bagage in het niet zo vlakke buitenland fietsen erg blij met de meestal ca. 13 verhoudingen van hun 3x9-derailleursysteem. Wielrenners presteren het wel eens om met 15 km/u tegen een berg als de Ventoux te rijden, maar bepakte fietsers gaan dan toch meestal maar half zo snel of minder. Alleen een fysiotherapeut zonder werk wil je dat aandoen met een zwaar verzet :wink:
Leon (3x7 met minimaal 22 voor 28 achter op 28")
Ik ben wel een verwend nest; fiets alleen bij mooi weer op vlakke wegen met een lichte fiets en en uiteraard zonder bagage, behalve twee bidons en wat eten voor onderweg. Regelmatig stoppen "om bij te tanken" maakt het vakantiegevoel completer.

Ik heb dus de fietsvakantie voor de fietser met een laag massochistisch niveau ontdekt. Ze brengen je bagage van het ene hotel naar het andere. Panne onderweg, geen probleem, hulp is slechts één GSM-oproep van je verwijderd. (Werken doe ik buiten de vakantie al genoeg.) :wink:
http://wereldfietser.nl/phpbb/viewtopic ... 5&start=20

Om op bovenstaande even verder te gaan:

Ik merkte dat ik met steile beklimmingen vooral dit jaar in binnenland Spanje graag iets sneller zou willen trappen en gerust de snelheid terug kan nemen tot 4 km per uur, ik val dan niet van fiets en zo langzaam fietsen is altiijd pretigger dan lopen.
Ik begrijp uit de bovenstaande dicussie dat ik zonder probleem voor 40 (of zelfs iets minder) kan monteren. Ik heb nu: 17 achter, 42 voor.
Rob
Ook ik ben een liefhebber van lichte verzetten. 40x17 of 38x16 is het lichtste dat van Rohloff mag, en zwaarder zou ik zelf niet willen hebben. Nog iets lichter schijnt volgens de mensen die het kunnen weten ook goed te gaan, maar zonder garantie van Rohloff. Je zou 39x17 kunnen nemen vanwege de egalere kettingslijtage.
Wim
Ik kwam er net al rekenend achter (Sheldon Brown) dat op m'n volgende mountainbike 38-21 niet verkeerd zou zijn... :roll:
Wim schreef:Ook ik ben een liefhebber van lichte verzetten. 40x17 of 38x16 is het lichtste dat van Rohloff mag, en zwaarder zou ik zelf niet willen hebben. Nog iets lichter schijnt volgens de mensen die het kunnen weten ook goed te gaan, maar zonder garantie van Rohloff. Je zou 39x17 kunnen nemen vanwege de egalere kettingslijtage.
Wim
Die 39 / 17 scheelt dat toch al gauw een 12 % met 42 / 17 . Maar waarom mag zo'n licht verzet van Rohloff niet? (behalve dat een en ander wat sneller slijt). De naaf heeft er toch dacht ik geen last van ?
Rob
alime schreef:
Wim schreef:Ook ik ben een liefhebber van lichte verzetten. 40x17 of 38x16 is het lichtste dat van Rohloff mag, en zwaarder zou ik zelf niet willen hebben. Nog iets lichter schijnt volgens de mensen die het kunnen weten ook goed te gaan, maar zonder garantie van Rohloff. Je zou 39x17 kunnen nemen vanwege de egalere kettingslijtage.
Wim
Die 39 / 17 scheelt dat toch al gauw een 12 % met 42 / 17 . Maar waarom mag zo'n licht verzet van Rohloff niet? (behalve dat een en ander wat sneller slijt). De naaf heeft er toch dacht ik geen last van ?
Rob
Het binnenwerk is met het naafhuis vertand dmv kunststof proppen die het draaimoment over brengen Als je een te laag verzet monteert zou je de proppen door kunnen trappen. Rohloff gaat van zeer explosieve downhill fietsers uit, bij een gezapige vakantiefietser kun je wel een beetje smokkelen ;)
Van 42 naar 39 is helaas maar iets van 7%, dus slechts ruim een halve versnelling. Dat zet niet heel veel zoden aan de dijk. Wil je iets van een hele versnelling (13% bij Rohloff) lichter dan zul je toch naar 37x17 moeten.
Wim
te gek al die berekeningen maar "past"de overbrenging wel bij jou!
De een rijd op kracht de ander op uithoudingsvermogen.

Wij hebben een tandem afgemonteerd vanaf fabriek met 48t voor en 16 achter.
En maar harken bij de 7e versnelling, ik kan overal schakelen maar bij die versnelling moet het in overleg!(benen stil, effe wachten)
Voorblad veranderd naar 42 tands en ik kom bijna nooit meer onder de 8!

In juni voor een fiets vakantie naar Corsica geweest volledige bepakt tandem, voorblad bijgezet met 36 tands, hoef alleen even de ketting overwippen en we
nemen elke helling.
Overgens is die 36t alleen voor rustige vakantie`s met met hellingen, de snelheid is wel uit de fiets, maar dat is begrijpelijk.

En dat past bij ons.

groetjes
Peter
In Zuid Amerika 7500 km gefietst met 37 voor en 17 achter op een fietsen met 26 inch wielen en 185 mm en 180 mm lange cranks. Geen problemen en we hadden de '1' zo nu en dan nodig. Dus lichter hoeft het niet.
Even off topic: een van de twee 17 tandwielen heeft het na omdraaien en nog eens 2500 km begeven. Een tand afgebroken en op twee andere plaatsen scheurtjes. De nieuwere 17 tandwielen zijn steviger, er is minder materiaal weggeboord.
In Europa zit er nu weer 17 achter en 41 voorop. Ik probeer altijd een verzet te kiezen waarin de '11' veel gebruikt wordt. Hoewel dat ook weer afhankelijk is van wel of geen bagage.

Op de tandem (ook 26 inch wielen) zit nu 21 achter en 54 voor. Ik hoop nu wat minder snel aan een nieuwe ketting en tandwielen toe te zijn.

Groeten, Wouter