Heehoi,
toch snijdt Paul wel een goed punt aan. Ik ben de laatste om moderne technologie af te wijzen, maar ik denk dat je wel degelijk kritisch moet zijn op wat je wel en niet meeneemt. Je moet mijns inziens alleen dingen meenemen die je helpen om meer te genieten van je reis. GPS en camera staan wat dat betreft voor mij buiten kijf. Met de GPS kun je veel mooiere routes rijden zonder dat je meer naar de kaart dan de omgeving kijkt. Met de camera zorg je dat je tot in lengte van jaren kunt blijven genieten van je reis.
Maar zodra je online gaat moet je inderdaad oppassen dat de wondere wereld van het internet je aandacht niet teveel opeist. Internet heb je thuis ook, maar dat bos, die berg of dat fjord niet. Aan de andere kant helpt het natuurlijk wel als je niet hoeft te gokken welke campings wel of niet geopend zijn, of wanneer je weertechnisch gezien het beste je rustdag kan nemen.
Contact met het thuisfront sta ik wat ambivalent tegenover. Aanvankelijk gebruikte ik een microblog dat ik met sms'jes kon bijwerken. Bij elke koffiepauze één of twee berichtjes en ik was klaar. Nu die service niet meer bestaat en internet over de grens betaalbaar is geworden, besteed ik veel meer tijd aan mijn weblog. Dat gaat vanzelf. Als ik begin te schrijven, houd ik niet meer op. En dan komen er natuurlijk reacties, en het moet gemeld worden op twitter, etc. Ik verwaarloos daardoor mijn papieren dagboek en zit wellicht meer online dan goed voor me is. Aan de andere kant, mijn lezers zijn er wel weer blij mee.
Met andere woorden, ik vind het een belangrijke vraag, wat neem je aan electronica mee en wat laat je thuis. Er speelt meer dan alleen de grammen en de manier van opladen.
Groetjes,
Walter
Dat is nou net, (naast mijn fietscomputertje, fototoestel en telefoon voor noodgevallen en een incidentele sms,) mijn gadget! 's Avonds op de kaart uitmeten waar ik de volgende dag ga zijn na zo'n 100 km fietsen, en kijken of daar ergens een camping in de buurt is. 