Forum Wereldfietser

henkfietst52 schreef:

Ook bij een Grizzly beer, een bergleeuw of een wolf?

Doorgaans zijn dieren banger voor mensen dan andersom! Mits je ze niet in het nauw drijft.
De verhalen met een hoog Clint Eastwood gehalte doe ik dan ook weinig opuit.
Wel merk ik dat ik de geluiden in het openveld ben gaan waarderen en zeer zeker de stilte, uiteindelijk weet ik wel of het een egel is of iets anders dat bij de tent loopt. Wat is er mooier dan de bosuilen horen diep in de nacht?

Op een camping is het ook vaak ergenis alom; je staat net mooi en er komt een grote camper in je uitzichtstaan, of klapperende deuren, ramen kastjes etc van caravans. Of een laatkomer die de auto naast je tentje parkeerd en dwars door je tentdoek schijnt met z'n koplampen. Het aantal caravans/campers is meestal in de meerderheid valt mij op, en dat is net niet wat ik zoek.

Henk

kunst en fietswerk

Normaal gesproken helemaal mee eens, nu ik weer lekker veilig rationeel als een Clint achter de pc zit. Echter na dat slapeloze nachtje bearanoia en de volgende dag een echte close-encounter met een grizzly en two cubs was ik maar al te blij om bij die ene camping in Seely Lake te arriveren met het vuurwerk van the fourth of july en die snurkende motorrijder op de achtergrond: geslapen als een roosje.

Met wildkamperen heb je toch wel kans op bezoek en dat is meestal 's nachts (waarom doen ze dat eigenlijk?)

Ongewenst en onverwacht menselijk bezoek hebben we nooit gehad tijdens het wildkamperen.
Wel een keer van een wasbeer (raccoon) die met een tas aan de haal ging. Meteen de tent uit en kostte nog heel wat moeite om de tas weer terug te krijgen. Overigens was dit op een natuurcamping in de VS.

Wildkamperen is een groot deel van de fietspret!

Het is elke avond weer (ont)spannend om een geschikt, ietwat verborgen plekje te vinden, het is goedkoop, en meestal véél leuker, mooier, rustiger,... dan een camping/hotel/...

En als je niks vindt kan je ook altijd vragen of je "daar op dat plekje" mag gaan staan. Ik moet de eerste keer nog tegenkomen dat het niet mag.

Ook wildkamperen in Canada is heel goed te doen. In heb er enkel in Jasper een punt van gemaakt om een jeugdherberg te zoeken omdat de beren daar onrustwekkend tam zijn. Buiten de érg drukbezochte national parks van Canada is het héél goed te doen, zolang je niet zo idioot bent om eten in je tent te bewaren of iets 's avonds te eten op je kampeerplek.

Ok, wassen kan wel als je water bij je hebt of bij een meertje o.i.d. staat. Wat doe je 's ochtends met de grote boodschap en bijbehorend toiletpapier? Graven jullie daar een gat voor?

Grote boodschap... NO PROBLEM!

Gewoon een eind van je tentje vandaan de bush in, WC papier of niet... en anders met varens, gras, blad of wat voorhanden is.

Ik leef echt als een neanderthaler als ik weken/maanden op de fiets zit.
Mijn toilettasje is dan ook minimaal

Henk

kunst en fietswerk

Vroegahh... met de mountainbike prachtige tochten gemaakt in de Eiffel en bewust geen tentje mee, maar wel slaapzak en matje. Op de kaarten die ik mee had, 1-25000, stonden schuilhutten ingetekend. Meestal van die punten/driehoeken met een tafel in het midden en aan de wanden zitbanken getimmerd. Tuintafel idee.

Laat in de middag zo'n hut gespot, boodschappie doen in het dorp, terug naar hut, potje koken, fikkie stoken, wijntje doen en meestal staan die hutten op mooie plekken. Er zijn ook grotere met een vuurplek in het midden, maar als deze dicht bij een dorp is wordt deze meestal gebruikt als hangplek. Ook toen al. Dus die moet je niet hebben.

Slapen geen probleem, fiets op de ene bank, spullen op de andere bank, ikzelf lekker op tafel. Wel eens wakker geworden van een vos. Logisch als je ziet wat men achterlaat

Moet wel bekennen, en daar gaat het topic ook over, dat ik wel met gespitste oren in slaap val, maar dat is na het eerste nachtje wel over.

Pedalero schreef:Ok, wassen kan wel als je water bij je hebt of bij een meertje o.i.d. staat. Wat doe je 's ochtends met de grote boodschap en bijbehorend toiletpapier? Graven jullie daar een gat voor?

Ja, ik heb altijd een campinghamer/hakijzer bij. Met het hakblad kun je een kuiltje maken.

Ik had altijd de neiging om liever op een camping te slapen dan in het wild. Dit is o.a. omdat ik niet makkelijk inslaap en in het wild allerlei geluiden ga evalueren i.p.v. in slaap vallen. Een vrouw op dit forum schreef dat zij om die reden oordoppen gebruikt bij wild kamperen. Ik ben haar nog steeds dankbaar voor deze tip.

Tegenwoordig heb ik een voorliefde om in het wild te slapen, om dichter bij de natuur te zijn. Het vinden van die plek heeft elke dag iets spannends. Maar zelfs in Nederland dient die plek zich steeds aan, als je je intuïtie volgt . Vertrouwen op die intuïtie heeft wel eventjes geduurd...

Ik had altijd de neiging om liever op een camping te slapen dan in het wild. Dit is o.a. omdat ik niet makkelijk inslaap en in het wild allerlei geluiden ga evalueren i.p.v. in slaap vallen. Een vrouw op dit forum schreef dat zij om die reden oordoppen gebruikt bij wild kamperen. Ik ben haar nog steeds dankbaar voor deze tip.

Tegenwoordig heb ik een voorliefde om in het wild te slapen, om dichter bij de natuur te zijn. Het vinden van die plek heeft elke dag iets spannends. Maar zelfs in Nederland dient die plek zich steeds aan, als je je intuïtie volgt . Vertrouwen op die intuïtie heeft wel eventjes geduurd...

_________________
Erik van den Boom is fietsfotograaf en organiseert fietsen in stilte.

Ik doe juist oordopjes in op een camping, allemaal van die geluiden waar ik niet van slapen kan, vaak zijn campings bij een doorgaande weg, en ik ga doorgaans vroeger naar bed dan de reguliere campinggasten.

Wat is er mooier dan op zo'n plek in de natuur te liggen.

Henk

kunst en fietswerk

Ik redeneer erg met M-nu mee: ik vind een douche na het fietsen toch wel lekker.
Verder lijkt me een nadeel van wild-kamperen dat je altijd maar bij je tent en spullen moet blijven; die laat je niet ergens achter. Op een camping/guesthouse oid ga je nog gewoon vanalles verkennen, je spullen daar achterlatend,
ik vind het heerlijk om ergens vrij vroeg aan te komen, douchen, terrasje pakken, prutsen op je brandertjes, 's-avonds nog een ommetje.
.........of is het zo dat je met wild-kamperen gewoon een ander ritme moet hebben: vooral veel overdag doen (ook dat terrasje, dat verkennen en dat ommetje) en dat je dan bij het donker worden een plekje zoekt?

Vroeger vond ik alleen fietsen heerlijk en alleen kamperen een ramp. Dat is nu anders. Alleen om me wat veiliger te voelen of om m'n was te doen wijk ik uit naar een camping. En daar maak ik graag links en rechts een praatje, of heb er zelfs prachtige ontmoetingen.

Mijn dorst naar de natuur heeft echter ervoor gezorgd dat ik erg graag - en soms uitgebreid - wild kampeer. Tent neerzetten, koken, foto's maken, sokken uitwassen, wassen en scheren in de rivier. Genieten, dankbaar zijn.

Zelfs een volgende barriere heb ik dit jaar doorbroken: wild kamperen in Nederland. Ik achtte dit niet lekker, totdat Theo Jorna me de verhelderende tip gaf: "Ach, buiten het seizoen wordt toch niet gecontroleerd." Nu is het in bossen nog te doen, maar ik heb zelfs aan het IJselmeer twee keer gekampeerd. Eén keer op een piepklein vissersplekje, en de dag erna in een hoekje, net uit het zicht, zelfs uit de forse wind, helemaal voor mij, op dat moment .

Kortom, sta jezelf toe te groeien, je weet maar nooit wat je over vijf jaar leuk vindt.

M'n spullen alleen laten, daar ben ik niet zo'n held in. Maar in verlaten, landelijke gebieden in Oost Europa voel ik me zeer welkom als wild kampeerder op doorreis. In Duitsland een stuk minder, in Noord Frankrijk weer meer, in Noord Italië vond ik het maar niks. Vandaar dat ik graag in de Balkan ben. In Polen wonen ook heel lieve mensen, en de Baltische staten ook.

M'n spullen alleen laten, daar ben ik niet zo'n held in. Maar in verlaten, landelijke gebieden in Oost Europa voel ik me zeer welkom als wild kampeerder op doorreis. In Duitsland een stuk minder, in Noord Frankrijk weer meer, in Noord Italië vond ik het maar niks. Vandaar dat ik graag in de Balkan ben. In Polen wonen ook heel lieve mensen, en de Baltische staten ook.

Er zijn in Polen legio mogelijkheden om te wildkamperen. Wil je meer vertrouwd, kamperen bij de boer is daar ook mogelijk, verwacht dan wel dat je een wodkaatje mee dient te drinken.

Hoewel de Baltische Staten landschappelijk voor mij wat saai waren, ben ik er heel erg lieve mensen tegen gekomen en heb ik er juist wél schitterende wildkampeerplekjes gehad. foto's. Het begin is trouwens Oost Polen.

@bikelike;
Niks geen saais aan man!? super mooie foto's en niet 1 het zelfde

De Balten wil ik ook nog fietsen, misschien van uit Riga met een lus naar Krakow volgend jaar. Ligt er aan hoeveel tijd ik krijg volgend jaar, sowieso 5 weken aaneengesloten, dus het kan ook nog totaal iets anders worden. In ieder geval veel wild kamperen


Henk

kunst en fietswerk

Ik mag ook graag wildkamperen. Behalve die ene keer, twee jaar geleden, toen ik net buiten Las Vegas lag en een groepje halfdronken, bierdrinkende Mexicanen meenden hun zaterdagavond te moeten vieren door op circa 50 meter afstand een semi-automatisch machinegeweer te moeten afschieten en daarna nog even hun crossmotor te moeten starten.... Dat was iets minder ontspannen. Verder wel heel veel goeie ervaringen, vooral in Marokko.

De wolven tijdens wild kamperen op een fietstocht door Rusland:

"Na een uur schrok ik wild wakker. Ik had gezelschap gekregen. Er klonk een oorverdovend gebulder en gejank van een wolf die dicht bij me in de buurt liep. Wanneer ik me oprichtte en wat schreeuwde deinsde hij weer een eindje terug, maar bleef doorbrullen. De wolf loopt rondjes om me heen op een afstand van zo’n 15 meter. Af en toe krijg ik zijn fel glinsterende ogen te zien. Van slapen komt het niet meer."

Bron: http://goo.gl/dXqRF

Voor agressieve honden is de Dazer uitgevonden, een klein apparaatje dat een onaangenaam geluid produceert waardoor ze weglopen. Zou de Dazer ook voor de wolven werken? Iemand geprobeerd?

Bikeline, mooie foto's.

Ik ben wel gespannen als ik wildkampeer, hoor ieder geluid en slaap dus niet goed. Waarschijnlijk voel ik me onbewust toch kwetsbaar zo alleen. Misschien ook maar eens oordoppen proberen.

BTW in het blad schrijf je over het belichten in het bos. Je corrigeert -1 of -2 ben je dan aan het onderbelichten, of juist niet? Wordt het dan niet te donker? Sorry, ik maak alleen maar kiekjes op de automaat, dus ik vind dit verwarrend.

Welkom op het forum, Rekel.

Dat is ook verwarrend, totdat je het in je vingers hebt. Je wilt onderbelichten om het donkere bos ook donker op de foto te hebben. Op de camera corrigeer je dat met -1 of zo. Vergeet de correctie niet terug te zetten!

Wildkamperen is ook iets om in de vingers te krijgen. Het heeft bij mij even geduurd, maar dan heb je ook wat.

Dat is dan zeker flink oefenen, want meestal vind ik mijn foto's in bossen juist te donker. Zal misschien wel komen doordat ik een compact camera gebruik. Vandaar dat ik het verwarrend vond.

In 2010 deed ik het wildkamperen alleen uit noodzaak.
Dit jaar vaak, pas tegen de schemering een plek zoeken.
En op m'n gevoel/verstand afgaan of het verantwoord zou zijn.
In Roemenië: weinig campings, Zweden is het vrij en in Duitsland ruimte genoeg. In Bad Salzingen was ik om 20.00 klaar met het kuren en heb daarna uit noodzaak op het terrein van de plaatselijke tennisbaan geslapen.
Om de drie dagen is een douche wel welkom. Dus dan een camping opzoeken.