Het was weer "afzien" op fietsvakantie.... Isle of Skye was de bestemming, echt een prachtig gebied. Ook al blijf je je een toerist voelen, de Schotten proberen je je toch echt op je gemak te laten voelen. Kortom prachtige plek om te zijn met veel aardige mensen. Een impressie:
Eilean Donan Castle (helaas geen eb en laagstaande zon, maar ach er is altijd nog photomatrix en photoshop om de waarheid iets draaglijker te maken)
zicht tegen over de Talisker distillery
de echte vogelliefhebber zal hierin de koekoek herkennen (omringd met boze vogeltjes (graspiepertjes), die dan vervolgens wel zijn ei uitbroeden)
Loch Harport
B885 en een beetje regen
Uig Bay
Onderweg naar de Quiraing
Quiraing
Quiraing
Kilt Rock
onderweg naar…
…Old Man Of Storr
de afsluiter…. Op weg naar de Glen Sligachan, hier nog op een asfaltweg
Parijs-Roubaix? Dat is toch die wielerklassieker die bekend staat van die geasfalteerde kasseistroken? Zelfs met een lichte en geveerde mountainbike is de Glen Sligachan route nog heel veel hike-a-bike, laat staan met een meer normale fiets en 20kg bagage
fietsen in een droom, en zo nu en dan stilstaan in een dikke drap veenmodder
Laatste beklimming
Prachtig uitzicht over de Camasunary
Uitzicht op Loch Slapin vanaf Torrin
De Glen Sligachan was echt een aanrader. Eigenlijk is het meer een wandelroute, maar we kwamen toch nog een tweetal doorgewinterde mountainbikers tegen. De route is ongeveer 18km en is echt overweldigend mooi. We hebben ongeveer 5km gefiets, en de rest-hike-a-bike, wat soms echt heel zwaar was met al die bepakking. Vooral de laatste beklimming was afzien.
Mijn fietsmaat fietst met een Koga Miyata Prominence, met een headshock en 37mm schwalbe marathon supreme banden en 28 inch wielen. Hij reed zonder problemen op dit pad met 2 zware ortliebjes (en hijzelf is ook ca 90kg, dus totaal gewicht zeker boven de 115kg). Het is dus echt een kwestie van rustig fietsen waar het kan en de snelheid laag houden. Had zelf geen enkel probleem met de Idworx Off Rohler en de 26inch 2.25” Extreme banden. Je fietst met deze dikke banden relatief makkelijk over grote stenen heen en je blijft makkelijker drijven in de modder. Het pad was zoals gezegd grotendeels eigenlijk onbefietsbaar met bepakte fietsen, daarvoor was de route te technisch en onbegaanbaar. Je fietst dus als je fietst langzaam of met kleine tussenpozen als je weer een "ford" moet overwinnen. Desalnietemin was het een verademing om van het overige verkeer af te zijn. En we konden toch relatief veel in het zadel de laatste helft van de route. De laatste kilometers naar de baai waren echt supermooi!
Verders:
*) de Marathon Extremes zijn breed genoeg om ongeveerd al die wasbordwegen van de Great Divide te nemen (de Glen Sligachan was een mooi lakmoesproef gezien de kasseistroken van Parijs-Roubaix op een strakke asfaltbaan leken in vergelijking met dit pad). Ook de flanken van de band hielden zich goed met al die scherpe stenen.
*) Hoe lichter hoe beter! Man wat klimt het zwaar met volle bepakking! SPD-blokjes onder je zolen zijn echt een aanrader voor het klimmen…. Had helaas alleen mijn loopschoenen bij me.
*) de Nikon D3 is een te grote camera om lekker soepel mee te nemen, past niet lekker in de stuurtas en in de topbag is het ook niet echt handig als je met zijn tweeën reist….. Maar het is en blijft wel een droom van een camera….. Harde dobber dus om die thuis te laten.
*) Lang leve goed ventilerende regenkleding, maar vreemd genoeg kun je er grotendeels zonder. Als je blijft doorfietsen droog je vanzelf wel weer. Alleen bij lang stilstaan is goede regenkleding wel een aanrader en voorkom je dat je teveel afkoelt.
*) Lang leve spatborden en goede verlichting.
*) Draag geen rugzak als je het niet gewend bent.
*) Wat een strak frame die Idworx Off Rohler, met gemak over de 60 in de afdaling met volle bepakking en dan nog geen greintje ongemak.
*) Vliegen met Easyjet ging gemakkelijk en vlotjes. Zorg dat je je fiets echt goed verpakt en bezuinig niet op karton. Hoe dikker het karton hoe beter het de klappen kan opvangen op het vliegtuig. De doos gaat namelijk op zijn kant op een rollenband.
Inmiddels zijn de Ortlieb waterzakken binnen, 2x4 liter waterzakken voor in de voortassen. Dat voorkomt het teveel zwiepen van de watermassa in vergelijking met de 10L waterzak.
Komende tijd zal het weer puzzelen worden wat wel of niet mee te nemen…. Hoe houdt je de fiets zo licht mogelijk, zonder teveel in te boeten op comfort en degelijkheid. Sonja Bakkeren lijkt voorlopig het belangrijkste antwoord

.