Tijd voor een update!
keesswart schreef:
De standaard heb ik inmiddels voorzien van het bij veel wereldfietsers bekende voetje van ESGE, waardoor de standaard niet makkelijk wegzakt in een zachte bodem. Marten kent dit voetje ook, maar wist meteen te vertellen dat 'de standaard er na een tijdje doorheen prikt, waarna het voetje uiteindelijk halverwege de standaard komt te hangen'.
Mijn eerste voetje werd na 25 000 km inderdaad geperforeerd en schoof toen een stukje naar boven. Om het voetje halverwege de standaard te krijgen, zul je die standaard wel eerst in een diepe Groningse aardscheur moeten laten zakken.
Ik zet er over een jaar of 5 wel een nieuw voetje op; dan heeft het nog altijd een langere levensduur dan de meest robuuste fietsband.
Marten had de standaard op de juiste hoogte afgezaagd. Door het toevoegen van het voetje wordt de standaard iets langer, waardoor de fiets teveel rechtop komt te staan. Met een ijzerzaagje heb ik de standaard een halve cm ingekort, zodat de fiets op een vlakke ondergrond nu weer net zo stabiel staat als in het begin.
De standaard zit niet, zoals gebruikelijk, aan het frame geklemd, maar aan twee nokken vastgeschroefd.
Van onderen is goed te zien hoe de excenter met trapas d.m.v. 3 bouten in de bottom bracket wordt geklemd. (De bruine vlekjes op de lak zijn opgedroogde modderspatjes.)
Om regen en modder zoveel mogelijk te beteugelen heb ik zowel voor als achter een lange spatlap bevestigd.
Vergelijkbaar met de bracketpot - maar dan met slechts één bout - wordt de zadelpen vastgeklemd. Op andere fietsen zit vaak een losse zadelpenstrop van aluminium of kunststof (die bij mij wel eens brak wanneer ik die iets te enthousiast vast probeerde te draaien).
Een tijdje terug kwam ik er achter dat bottom brackets op vakantiefietsen vaak onnodig hoog zitten. (Corrie, die korte benen heeft, kan op geen enkele fiets met beide voeten de grond raken zolang ze op haar zadel zit. Op haar kleine Snel Sahara zit de trapas even hoog als op mijn veel grotere Santos). Hieronder is te zien dat de trapas op mijn nieuwe fiets 3 cm lager zit dan op mijn oude fiets. (Helemaal fair is de vergelijking niet: door de excenter heeft de trapas van de M-gineering een variabele hoogte en deze staat nu bijna in de laagste stand.)
Op de rechterfoto's is ook goed te zien wat er gebeurt met zwarte cranks. Ik ben dan ook blij met de zilverkleurige Sugino's
Jaren geleden heb ik een wielrichter aangeschaft om het dure achterwiel dat ik in 1992 door Snel in Utrecht had laten maken, te onderhouden. Ook heb ik wel eens eigenhandig de velg van een voorwiel vervangen. Dat kostte me een hele middag, maar het wiel heeft wel duizenden kilometers goed gefunctioneerd. Nu gaven de nieuwe achterwielen uit Kiel-Windeweer mij het laatste zetje om ook een spaakspanningsmeter aan te schaffen. Steekproefgewijs heb ik de spanning van enkele spaken gemeten. Mocht er in de toekomst een slag in een van de wielen komen, dan weet ik nu hoe de beginsituatie is. (Voor andere fietsen gelden vaak weer andere normen, zeker voor asymetrische achterwielen van fietsen met een derailleur. Zie
hier en google op 'spaakspanning' voor meer info.)
Tenslotte was ik benieuwd wat deze 'aangeklede' M-gineering weegt in vergelijking met zijn voorganger, een stalen Santos Travelmaster 2.6. Toevallig heb ik deze week ook een aluminium Santos Travelmaster 2.8 te gast (met een vergelijkbare framemaat), die ik ook op de weegschaal heb gezet. Om de drie fietsen zo goed mogelijk met elkaar te kunnen vergelijken, heb ik elke fiets gewogen met hetzelfde zadel en de thudbuster. De M-gineering weeg ik zonder slot en bij de Santossen trek ik de 650 g van het vaste Axa-slot van het gewicht af. De Travelmaster 2.8 Alu heeft geen naafdynamo, geen verlichting en geen lowrider, dus daar tel ik het gewicht van een SON28 plus Edelux II (525 g) en een Tubus Duo (530 g) weer bij op. Het resultaat is:
M-gineering: 17,5 kg
Travelmaster 2.6 CroMo: 18,4 kg
Travelmaster 2.8 Alu: 16,6 kg
De M-gineering zit keurig tussen de beide Santossen in. Ondanks de Rohloffnaaf en de S&S-koppelingen is de M-gineering bijna een kilo lichter dan de stalen Travelmaster (met derailleur) en nog geen kilo zwaarder dan de aluminium Travelmaster (ook met derailleur).
