Slaap plekken onderweg

[mario]

Misschien een rare vraag: ik vroeg mij af als je op fiets vakantie gaat, welke methode jullie dan hanteren voor het vinden/zoeken van een slaap plek.

Fietsen jullie met een camping gids, of is de route zo strak ingedeeld dat alle slaap plaatsen thuis al zijn opgezocht.

Ik ben in het bezit van een fiets atlas, daar staan bij de routes wel campings, maar zonder adres. Lijkt mij veel zoek werk. En om nu met een dik boek te touren waar alle campins in staan lijk mij ook gek.

Ik wacht jullie reacties af,

mario

[HansvanderVeeke]

Mario,

Als wij weekendjes fietsen in Nederland en Belgie maken we vaak gebruik van Vrienden op de Fiets. Vaak bel ik dan de avond ervoor of 's ochtends of er nog plek is. Dit werkt in Nederland en een klein stukje Duitsland.
Het boekje met adressen is gemakkelijk mee te nemen.

Meer informatie vind je hier.

Ik denk dat je meer het buitenland bedoelt, maar ik wilde je deze informatie niet onthouden.

[peter de rijk]

Ik ben in het bezit van een fiets atlas, daar staan bij de routes wel campings, maar zonder adres. Lijkt mij veel zoek werk. En om nu met een dik boek te touren waar alle campins in staan lijk mij ook gek.

Ik wacht jullie reacties af,

mario

Je hoeft natuurlijk geen dikke campinggids mee te slepen. Je scheurt gewoon de paar pagina's die je denkt nodig te hebben eruit of als je erg zuinig op je spullen bent, kopieer je ze.
Verder neem ik meestal wel een trotter of rough guide reisgids mee en daarin staan ook campings vermeld. En als je een route in bv. Duitsland rijdt, dan heb je handige Bikeline-routeboekjes waarin alle overnachtingsmogelijkheden genoemd staan.
Ook vind je op internet vaak lijsten met campings in een bepaalde streek. Even zoeken...

[Bob1955]

E.e.a. is afhankelijk van je instelling, mogelijkheden en budget.

In Zuid-Amerika was het we zien wel. Maar daar was het overnachten in Hostals zo goedkoop dat wij er met onze Europese beurs de tent nog niet voor opzetten. Haha soms was het zo smerig dat we de binnentent in de hotelkamer
gebruikt hebben
Ook kun je daar gewoon in de 'voortuin' van iemand gaan staan, wel ff vragen. Daar was onze favoriete stek, de scholen! Binnentent in het klaslokaaltje.
Ook speelde daar de vriendelijkheid, hulpvaardigheid en nieuwsgierigheid van de bevolking een grote rol.

In Europa en zeker in Nederland is dat different koek. Alles is geregeld, dat mag allemaal niet en ieder voor zich.

Je kunt er wel tussenin gaan zitten.
Vraag een boer, iemand met veel grond om z'n optrekje. Veelal wordt je dan ook nog in de watten gelegd. Men heeft vaak respect dat jij iets aan het doen bent (vakantiefietsen) wat iedereen wel Had willen doen maar om redenen niet gedaan heeft. Wil wel zeggen, dat als je moe bent je vaak opgezadeld zit met mensen die van alles willen weten. Maar daarentegen krijg je er ook veel voor terug, zoals douche, toilet gratis drinken en maaltijden.
Als je aankomt is het eerst: Uh ja ga daar maar staan. Na enige tijd komt men, na enig bedenktijd waar jij zoal je behoefte zal gaan doen, ja het duurt ff maar dan valt het kwartje, willen jullie koffie? en als je naar de wc moet enz. dan komt de rest vanzelf.
In andere gevallen moet je het zelf even op gang brengen:
aankloppen met de vraag mag ik even naar het toilet?
En zo niet, ook goed.
Laat wel even uitkomen dat je van plan bent om alles netjes achter te laten.

Vrienden op de fiets een geweldige mogelijkheid maar je bent gehouden om een bepaalde afstand te fietsen.

Campings. Uitgangspunt oriënteer waar die zijn in het gebied waar je gaat fietsen, iedere belangrijke plaats heeft er wel een, en zie maar waar je uitkomt. Nadeel soms veel te duur, dat je voor iets meer in een jeugdherberg of een hoteltje had kunnen liggen en je kan niet kieskeurig zijn, want aan het einde van de dag fiets je niet even door naar een 30 km verder gelegen camping.

[VoorheenRJ]

Ik kampeer in principe wild, dat geeft me de meeste vrijheid. Als ik een camping tegen kom die betaalbaar is, is het afhankelijk van de situatie of ik er gebruik van maak.

[Franke]

Als we volgens een routeboekje fietsen bv staan daar globaal de campings op aangegeven met een driehoekje. Als we bij die plaats aankomen vragen we of er een camping is en zo vinden we altijd wel een plekje. Wij staan bij voorkeur op een camping maar `in geval van nood` kamperen we in het wild of zoeken een hotel o.i.d.

We zijn ook lid van vrienden op de fiets en dan wordt wel verwacht dat je op tijd een afspraak maakt met de gastheer/vrouw.

Ik maak me nooit zo druk om een slaapplek want als je een tent of slaapzak bij je hebt lukt het altijd wel om ergens de nacht door te brengen.

[eric190173]

Als je een telefoon hebt met internet hebt kijk je even op google maps, bij bedrijven zoeken...

dit zijn volgens Google de campings in Den Haag.... (vorig jaar heb ik op Duinhorst gestaan nadat ik weggevlucht was van een kamping in Monster...)

Persoonlijk ga ik een beetje uit van de ingetekende campings op de kaart en vraag ik als ik in de buurt ben. In West-Europa lukt het altijd wel om een camping te vinden of een plekje in een tuin.

Veel voorpret!
Eric

[Deimor]

Ik kijk gewoon op de kaart rond 16.00. Waar ben ik & waar zijn wat kampeerdriehoekjes getekend.. die richting fiets ik dan op en dan vind je (onderweg) altijd wel een camping (vaak meer dan er getekend staan)... In nood kampeer je gewoon (semi-)wild. Ik heb eigenlijk nog nooit bewust semi-wild (bij iemand anders) gekampeert. Alhoewel het hoekje van een weiland daar waarschijnlijk wel onder valt. Maar als ik die verhalen lees, moet ik dat toch maar eens doen.

Zoals eerder gemeld, je hebt alles bij je en nood breekt wet... zorg alleen wel dat als je voelt aankomen dat het wildkamperen wordt, dat je voldoende water bij je hebt. +/- 2-3 liter, afhankelijk van wat je maakt en hoe graag je je wilt wassen. Water nodig? Effe een kopje thee onderweg drinken en vragen of ze de petflessen even bijvullen... waar kraanwater niet kan koop je gewoon 2 flessen.

[VoorheenRJ]

Waar kraanwater niet kan koop je gewoon 2 flessen.

Of je filtert het water. Dat lukt in Nederland ook nog redelijk, op een aantal plaatsen.

In bijv. Andalusië (zuid-Spanje) kan het op sommige plekken midden op de dag vervelend zijn dat men geen (functionerende) buitenkraan heeft.

[B@se]

Hi,

zelf doen we het meestal zo, mijn vriendin kan niet zonder goede toiletvoorzieningen (en nu helemaal niet meer..) dus bij het uitzoeken van een route maken we vooraf een behoorlijk lijstje met campings ed. Die geven we op de route aan, meestal een aardige camping die op een bepaalde afstand van de route ligt maar zeker ook een aantal ervoor en erna. Deze lijst schrijven we ook op met tel nrs ed. Ook nemen we route gidsjes ed mee waarin een aantal overnachtings adressen staan. Voor bv Denemarken hadden we een erg leuk boekje, overnatting i det fri waarin een heleboel adressen vermeld staan waarbij je bij mensen op de werf mag camperen.

Wildkamperen ook veel gedaan. meestal in scouting verband (of met vrienden met een scouting achtergrond). Meestal lang doorlopen en dan op een leuk stekje wat eten, evt. in een dorpje wat drinken in een cafetje om vervolgens het bosch in te duiken in de schemering, met een man of 5 a 7 gaat dat prima. Tot op heden maar eenmaal een aanvaring met de gendarmes gehad... en dat was na het opbreken in de ochtend, maar na het zien van een scouting uniform kregen we zelfs een lift... de mensen die al vooruit waren gelopen hadden achteraf wel zoiets van hoe komen jullie daar zo snel.

Bas

[HansvanderVeeke]

zorg alleen wel dat als je voelt aankomen dat het wildkamperen wordt, dat je voldoende water bij je hebt. +/- 2-3 liter, afhankelijk van wat je maakt en hoe graag je je wilt wassen. Water nodig? Effe een kopje thee onderweg drinken en vragen of ze de petflessen even bijvullen... waar kraanwater niet kan koop je gewoon 2 flessen.

Op de meeste begraafplaatsen is ook een kraan met vers water.
Het klinkt misschien wat eng, maar meestal is dat gewoon leidingwater en kan het prima gedronken worden.
En in elk dorp is wel een begraafplaats.

[jansenius]

zorg alleen wel dat als je voelt aankomen dat het wildkamperen wordt, dat je voldoende water bij je hebt. +/- 2-3 liter, afhankelijk van wat je maakt en hoe graag je je wilt wassen. Water nodig? Effe een kopje thee onderweg drinken en vragen of ze de petflessen even bijvullen... waar kraanwater niet kan koop je gewoon 2 flessen.

Op de meeste begraafplaatsen is ook een kraan met vers water.
Het klinkt misschien wat eng, maar meestal is dat gewoon leidingwater en kan het prima gedronken worden.
En in elk dorp is wel een begraafplaats.

Grappig dat je dat zegt van begraafplaatsen.
Ik heb in mijn fietsleven maar weinig wild gekampeerd, eigenlijk omdat ik na een dagje fietsen meestal zodanig in het schuim en het zweet en het stof sta dat ik wel een douche kan appreciëren (koude douche is al goed ).

Maar in Griekenland heb ik het wel verschillende keren gedaan, meerdere keren achter een begraafplaats, jawel. Niet omwille van het kraantje dat er inderdaad wel dikwijls is, maar omdat het er meestal rustig is ... je riskeert er niet meteen gestoord te worden. Soms ziet het er wel een beetje spookachtig uit : de Grieken hebben de gewoonte 's avonds (voor zonsondergang) voor de graven kaarsjes te komen aansteken, dat geeft op sommige kerkhoven een sfeertje van dwaal- en spooklichtjes ...

PS, on topic : het lijkt mij inderdaad al te gek dat je als fietser boeken zit mee te sleuren om een campingadres te vinden. Zelfs een GPS vind ik er over (maar ik ben dan ook al wat ouder ) voor huis-, tuin- en keukenlanden. Leer de taal van de locals en gebruik je mond, da's eens zo leuk.

[liz]

Een douche aan het einde van de dag vind ik wel zo prettig, dus meestal zoek ik informatie over campings voor ik op pad ga.

In NL probeer ik mijn tochten zo te plannen dat er een natuurkampeerterrein aan het einde van elke fietsdag ligt. Voor informatie over België heb ik een keer grondig dit forum afgezocht en een lijstje gemaakt. In Frankrijk staan ze op de Michelinkaarten. Over Spaanse campings is/was een aparte kaart verkrijgbaar bij het Spaans verkeersbureau. In Duitsland staat bruikbare informatie op fietskaarten. Voor Argentinië had ik vooraf e.e.a. op internet uitgezocht en ingetekend op een kaart. Verder ter plaatse info gevraagd bij de 'VVV's'.

[aandegracht]

Ha Mario,

In willekeurige volgorde enkele van mijn bookmarks

http://www.trekkershutten.nl/Zoek_een_hut.html > hierin ook de lokatie waar Jim ons tijdens de huttentocht van afgelopen najaar op tracteerde.
http://www.use-it.be
http://www.botelmaastricht.nl/index.html
http://www.stayokay.com/ > bijvoorbeeld de jeugherberg in Schengen; gewoon een hotel maar niet qua prijs, een fantastisch uitzicht over de wijngaarden van de Moezel.
http://www.pieterpad.nl/
http://www.staatsbosbeheer.nl/doen/opva ... C1AA93F2F1}


Kamperen heeft mijn voorkeur, maar een jeugdherberg of hut met een kachel of haard kan ook in juni na een verregende middag fietsen erg fijn zijn.
In zuid-europa zijn er veel relatief goedkope hostals, en in oost-europa is een "gewoon" hotel best aan te bevelen (bijvoorbeeld in Hnusta; Slowakije, een van de arme regio's van Slowakije voor € 9,- in een prima kamer in het enige hotel van de stad, waar twee tweepersoonsbedden prima lagen en er een radio uit de jaren '50 ontspanning bracht.)

Groet, Hans

[amfietsieus]

Over kamperen en wildkamperen gesproken...

Vorig jaar tijdens mijn (eerste) tocht naar Italie heb ik echt van alles meegemaakt. Tuinen, campings, kamer, leegstaand huisje (met toestemming), top van de Silvretta, etc. Niets van te voren geregeld en altijd gekeken waar ik 's avonds uitkwam. Uiteindelijk komt het altijd wel goed en vind je gewoon een slaapplaats. Alleen de laatste nacht van mijn reis ging het wat moeizamer. Ik had besloten die dag alvast door te rijden naar Bergamo, mijn eindpunt. Toen ik in de voorstad kwam, begon het al behoorlijk te schemeren. Natuurlijk nergens een camping te vinden en niemand die wel een kampeerder in zijn tuin wilde hebben. Uiteindelijk toen het al donker was heb ik mijn tentje maar opgezet in een parkje, omsloten door flats. Heel zachtjes zodat niemand het zou merken en vervolgens lekker gaan slapen. Volgende ochtend spullen gepakt en stap op de fiets. En wat zie ik: het hek zit dicht! Heb ik daar een uur zitten wachten tot uiteindelijk de politie het hek open deed. Na wat 'woordenwisselingen' mocht ik gelukkig gaan.

Voor komende zomer wil ik eigenlijk wederom niets plannen voor wat betreft de slaapplaatsen. Ik fiets door de Franse alpen van Geneve naar Marseille. Heeft iemand ervaring met campings en wildkamperen in dit gebied?

[Martin E. van Doornik]

dit zijn volgens Google de campings in Den Haag....

(vorig jaar heb ik op Duinhorst gestaan nadat ik weggevlucht was van een kamping in Monster...)
Eric

Raar dat het paleis Huis ten Bosch op satelliet onherkenbaar is gemaakt i.v.m. beveiliging, maar the U.S. Embassy staat er haarscherp op!

[De tovenaar]

Fietsen jullie met een camping gids, of is de route zo strak ingedeeld dat alle slaap plaatsen thuis al zijn opgezocht.

Met google (maps) is het opzoeken van een database met campings of ho(s)tels een fluitje van 0 cent. En die campings kan je vooraf even intekenen op je kaart (of de coordinaten opslaan in de GPS). Er bestaat vast ook een internet database van begraafplaatsen. Ik weet nog een leuk kampeerplekje achter de begraafplaats in Seward, Alaska

[Martin E. van Doornik]

Op de meeste begraafplaatsen is ook een kraan met vers water.
Het klinkt misschien wat eng, maar meestal is dat gewoon leidingwater en kan het prima gedronken worden.
En in elk dorp is wel een begraafplaats.

Klopt, daar maak ik ook gebruik van om mijn bidon te hervullen. Maar niet in Italië, want het water op de begraafplaatsen daar smaakt naar gips.... Je kunt daar ook prima flessen "acqua minerale naturale" (zonder prik) kopen in vrijwel alle bars.

[DriesBa]

dit zijn volgens Google de campings in Den Haag....

(vorig jaar heb ik op Duinhorst gestaan nadat ik weggevlucht was van een kamping in Monster...)
Eric

Raar dat het paleis Huis ten Bosch op satelliet onherkenbaar is gemaakt i.v.m. beveiliging, maar the U.S. Embassy staat er haarscherp op!

Toen mijn dochter 6 was deed ze haar handen voor haar ogen en dacht dan dat niemand wist waar ze was.