Additionally, paste this code immediately after the opening tag: alaska-patagonie - Forum Wereldfietser

alaska-patagonie

Al heel lang is mijn droom om van anchorage in Alaska naar Ushuaia in Argentinie te fietsen. Dat zal zo'n 20 maanden duren. Ik zou graag in mei 2005 vertrekken. Ik zoek iemand om dit traject (of een deel ervan) samen te fietsen. Ik ben 24 jaar en studeer geneeskunde.
Deze zomer wil ik graag als voorproef een kortere tocht van drie weken in europa maken om kennis te maken en ideeen uit te wisselen.
Anna Wittert

Hoi, ben je ook van plan om alles te fietsen (colombia) ? En wat is het budget waar je aan zat te denken ?

ik was zelf van plan om volgend jaar van NL naar zuid afrika te fietsen, maar omdat er toch wat probleem landen zijn als syrie/ sudan ben ik ook andere mogelijkheden aan het bekijken. Mijn "spaargedrag" had ik echter wel op afrika aangepast en ik denk dat america een stukje duurder zal zijn....
hoi maarten,
dank voor je reactie. Nee ik ben niet van plan alles te fietsen, wilde inderdaad colombia overslaan en van panama naar quito vliegen. Voor de rest wel alles per fiets. Ik heb bij de op pad beurs met mensen gesproken die deze reis maakten en zij waren buiten de aanschaf van materiaal voorafgaand aan de reis samen ongeveer 20000 euro kwijt, inclusief de vliegtickets. Zij raadden aan om te rekenen op anderhalf keer dat bedrag, voor eventuele 'calamiteiten'. Voorts zeiden zij dat ze de prijs in noord amerika flink gedrukt hadden door voornamelijk te kamperen, en daar zelf goedkoper uit waren dan in midden en zuidamerika.
groetjes, anna
Hallo Maarten en Anna,
Wanneer je het goed organiseert is het dagelijks leven op de fiets in Canada en de Verenigde Staten inderdaad een stuk goedkoper dan in Centraal- en Zuid Amerika.
Vooral in die landen heb je als fietser vaak de sympathie van de bevolking mee waardoor je (zeker wanneer je zo jong bent als jullie zijn) regelmatig zult worden uitgenodigd voor een maaltijd of een logeerpartij. Die meevallers drukken je verblijfskosten behoorlijk.
Die ontmoetingen (die je uiteindelijk een mooi beeld geven van dat wat wij dan de 'gemiddelde Amerikaan' noemen) kun je ook zelf regelen. Wanneer je bijvoorbeeld lid wordt van organisaties als de Warm Showers List (fietsers die onderdak geven aan fietsers onderweg) of SERVAS dan kun je met een beetje handigheid je route langs logeeradressen uitstippelen. Dat levert ontzettend veel leuke ontmoetingen op.

Waarom fietsers Colombia toch telkens omzeilen en van Panama naar Quito vliegen is mij niet helemaal duidelijk. Als reden wordt vaak opgegeven dat 'het er gevaarlijk zou zijn'.
Koudwatervrees.
De meeste berovingen van (en moorden op!) fietsers vinden plaats langs de Panamericana in Ecuador en Peru.
Wanneer je dus om redenen van onveiligheid denkt om een stuk niet te fietsen dan zou ik van Panama Stad meteen maar doorvliegen naar Lima. Bovendien mis je op het stuk van Quito naar die stad helemaal niets. Je fietst tegen een keiharde zeewind in door een oninspirerend grijze woestenij.
Waar je zin in hebt.

Colombia is geweldig! Voor ons waren de drie maanden dat we door dat land gefietst hebben de mooiste van Zuid Amerika. De mensen zijn er net zo warm en hartelijk als overal en de natuur is uitbindiger en overweldigender dan in heel Zuid Amerika bij elkaar. In de drie maanden dat wij door Colombia gefietst hebben is elke dag een feest geweest.

Het dagelijks leven in Zuid Amerika is minder goedkoop dan je hoopt omdat je er veel minder zult kamperen. Je zult zien dat dat heel vaak onmogelijk is en je dus je toevlucht zult moeten zoeken in een alojiamento of hotel.
Bovendien zul je er met je budgettering rekening mee moeten houden dat je wanneer je in je eentje reist bijna net zoveel uitgeeft als wanneer je een stelletje bent. Daarmee wil ik je niet aanmoedigen om op deze manier een reispartner te zoeken, zeker niet wanneer je nauwelijks reiservaring hebt.
Het beginnen aan een reis als deze met een partner die je niet of nauwelijks kent lijkt mij vragen om moeilijkheden. Deze ondernemingen eindigen meestal in tranen op een schimmige hotelkamer met het verdelen van de spullen.

Verder zou ik je aan willen raden om je idee om 'in twintig maanden' van boven naar beneden te fietsen te bezien. Wanneer je op die manier reist zul je voor een groot gedeelte langs de Panamericana fietsen. Dat lijkt me niet echt leuk. Trek een jaar langer uit en ga van die platgereden route af of fiets in die twintig maanden door een kleiner gebied. Dan hoef je je niet te haasten en kun je langer blijven op plekken waar het leuk is.
Cartagena Colombia bijvoorbeeld is leuk genoeg om er zes weken te zijn en onze vier maanden in noordwest Afrika waren (met afstand) indrukwekkender dan de ruim drie jaar die wij in de America's hebben gefietst.

veel daarvan kun je hier lezen (en zien): http://home-2.worldonline.nl/~ac28072/Index.html


Amuseer je!
Dick en Els schreef: Waarom fietsers Colombia toch telkens omzeilen en van Panama naar Quito vliegen is mij niet helemaal duidelijk. Als reden wordt vaak opgegeven dat 'het er gevaarlijk zou zijn'.
Koudwatervrees.
De meeste berovingen van (en moorden op!) fietsers vinden plaats langs de Panamericana in Ecuador en Peru.
Wanneer je dus om redenen van onveiligheid denkt om een stuk niet te fietsen dan zou ik van Panama Stad meteen maar doorvliegen naar Lima. Bovendien mis je op het stuk van Quito naar die stad helemaal niets. Je fietst tegen een keiharde zeewind in door een oninspirerend grijze woestenij.
Waar je zin in hebt.
De situatie in Colombia hangt af van het moment. Wij hebben in 2002 Colombia overgeslagen omdat de situatie gespannen was door de aankomende verkiezingen.

De tegenwind langs de kust van Peru valt best mee. Dit is niet harder dan een windkrachtje 4. Wij vonden de grijze massa niet onaangenaam om doorheen te fietsen.
De alternatieve route door de Cordillera Blanca duurt ietsje langer, maar dit schijnt de moeite waard te zijn.

Dick en Els schreef: Verder zou ik je aan willen raden om je idee om 'in twintig maanden' van boven naar beneden te fietsen te bezien. Wanneer je op die manier reist zul je voor een groot gedeelte langs de Panamericana fietsen. Dat lijkt me niet echt leuk. Trek een jaar langer uit en ga van die platgereden route af of fiets in die twintig maanden door een kleiner gebied. Dan hoef je je niet te haasten en kun je langer blijven op plekken waar het leuk is.
De 20 maanden dat wij onderweg zijn geweest, hebben we alleen de panamericana genomen van Guatamala tot Panama City. (uitgezonderd Costa Rica).
Alleen in Equador en de kust van Peru hebben we weer de Panamericana genomen. Totaal is dit niet meer dan 3350 km op het totale traject van 27000.
Wij hebben ons in de twintig maanden niet hoeven te haasten, maar hebben natuurlijk wel dingen overgeslagen omdat je dan niet alles kunt zien.

Groeten,

Marco de Wit

Goed om te horen dat colombia zo mooi was. Het is misschien ook wel kort door de bocht om twee jaar voordat je ergens daadwerkelijk bent al te zeggen dat iets te gevaarlijk is. Ik denk dat je bij elke tocht tot op het laatste moment flexibel moet kunnen zijn wat betreft het veranderen van route.
Die '20 maanden' zijn voor mij ook niet een maximum. Meer een geschatte tijd die zeker overschreden mag worden.

Interessante antwoorden allemaal.

Maakt het over het algemeen alleen maar aantrekkelijker. Ik zal deze tocht echter niet kunnen doen vanwege het geld... Ik had voor afrika zo rond de 12000 euro gerekend maar dat zou dan ook geen twee jaar zijn, maar een ruim jaar. en uit ervaring weet ik dat je in grote delen voor rond de 5 euro per dag uit kunt komen incl. evt. campings...

Dick en Els: leuke site hebben jullie gemaakt, daar valt idd. nog het e.a. te lezen.
Dick en Els schreef:Daarmee wil ik je niet aanmoedigen om op deze manier een reispartner te zoeken, zeker niet wanneer je nauwelijks reiservaring hebt.
Het beginnen aan een reis als deze met een partner die je niet of nauwelijks kent lijkt mij vragen om moeilijkheden. Deze ondernemingen eindigen meestal in tranen op een schimmige hotelkamer met het verdelen van de spullen.
Uiteraard heb je gelijk dat je met dit soort "situaties" voorzichtig moet zijn, maar het is niet iets waar ik direct bang voor ben. Ik heb zelf 3 maanden in Malawi rondgetrokken en ook daar met verschillende mensen gedeeltes opgetrokken en door de ervaringen die je meemaakt groei je als het ware naar elkaar toe. Een paar nederlanders die ik daar heb ontmoet zijn ook nu nog beste vrienden... Nou snap ik dat de situatie niet helemaal hetzelfde is en 3 maanden niet echt in vergelijking staat tot 2 jaar. Misschien denk ik er wel te makkelijk over....
Maar goed.

Maarten1980 schreef: ik was zelf van plan om volgend jaar van NL naar zuid afrika te fietsen, maar omdat er toch wat probleem landen zijn als syrie/ sudan ben ik ook andere mogelijkheden aan het bekijken.
Hey Maarten,

Als je over die route denkt, zou ik niet twijfelen over Syrië of Soedan. Heb er vorig jaar gefietst en Khartoum moet zowat de veiligste hoofdstad in Afrika zijn. Zonder problemen wandel je daar 's nachts helemaal alleen, of laat je je bepakte fiets daar enkel uren onbewaakt staan...
En ook in Syrië heb ik nooit problemen ondervonden. Met enkele woorden Arabisch kan je al veel problemen voorkomen.
Probleem is voornamelijk dat we een vertekend beeld krijgen door de oorlog en uitspraken zoals de "axes of evil"-speech.
Van de oorlog in Soedan (enkel in het Zuiden, en aan de grens met Eritrea) merkte ik niets, buiten de vele controleposten, maar ja die heb je in het Midden Oosten ook.

'k zou eerder nadenken of je wel wil fietsen in Ethiopië: verschrikkelijke wegen, stenengooiende kinderen, ... echt geen aanrader!!

groetjes,
Geert

Dag Anna,
Veel succes met je Panamerican trip.
Ik fiets zelf al meer dan 9 maanden in Zuid-Amerika en het is hier eigenlijk spotgoedkoop. Ik leef hier bij wijze van spreken "decadent" - elke dag hotel en restaurant - en besteed minder dan 400 euro per maand.
Met zijn tweetjes is natuurlijk veel goedkoper dan alleen.
Als je meer wil weten, bezoek dan mijn site www.josherpa.be
Mucha suerte, Jos

beste jos,
dank voor je reactie.
Wat een fanatastische tocht maken jullie. Goed vooruitzicht om te zien dat mensen ook na de 50 zo fit kunnen zijn! In hoeverre zou jij zo'n tocht in je eentje verantwoord vinden??
heel veel plezier en succes bij de rest van de reis, zet 'm op!
anna

anna wittert schreef:beste jos,
dank voor je reactie.
Wat een fanatastische tocht maken jullie. Goed vooruitzicht om te zien dat mensen ook na de 50 zo fit kunnen zijn! In hoeverre zou jij zo'n tocht in je eentje verantwoord vinden??
heel veel plezier en succes bij de rest van de reis, zet 'm op!
anna
:
Dag Anna,
Je kan zo´n tocht perfect in je eentje doen. Ik weet niets van Noord-Amerika, maar in Zuid-Amerika - althans het deel dat ik ken - is het volledig veilig. Je moet natuurlijk wel de algemene spelregels in acht nemen. Vanaf morgen fiets ik trouwens alleen verder, want ik heb beslist te scheiden van mijn compagnon die morgen terug naar België vertrekt.
Veel geluk en laat iets weten als je vertrekt. We houden contact dan kan ik je volgen. als je inlichtingen wenst, graag tot je dienst.
Suerte, jos

Beste Jos,
Leuk dat je van zover weg even de tijd neemt voor dit forum! ik zal het je zeker te zijner tijd laten weten. Dat zal nog wel even duren, ga eerst voor de studie....
heel veel succes met alleen verder gaan. Ik zal je volgen op jullie site!
groetjes, anna
Beste Anna,

Na het bezoek aan het wereldfietsweekend afgelopen vrijdag tot zondag is mijn fietsreislust weer enorm geprikkeld. Vandaar dat ik even op de site heb zitten surfen. Alaska, Chili, Argentinie zijn landen waar ik ook graag nog eens wil gaan fietsen. Ik vlak V.S en Canada ook niet uit, ben daar al eerder geweest in 1995 en 1997 en vond het daar fantastisch. ik werd er vaak uitgenodigd bij mensen thuis of kampeerde er in een achtertuin. De vraag of iemand een 'kampeerplaats' wat misschien wat anders klinkt dan een camping leidde tot zeer merkwaardige avonturen. Het maakte mijn tochten in ieder geval boeiend.
Om terug te keren naar het onderwerp: ben je nog op zoek naar een reisgenoot of heb je al iemand gevonden? Voor me zelf zit zo'n lange reis er even niet in. Ik denk eerder aan 2-3 maanden mee (zowel aan het begin als aan het einde van de reis).

Het lijkt me leuk hierover te mailen.
Groet,
Rutger

Dag Anna,

Ik ben momenteel, denk ik, bezig met de tocht die jij min of meer voor ogen had. Alleen heb ik slechts 12 maanden ter mijn beschikking.De tocht verloopt tot nog toe schitterend.

Meer info vind je op www.movingsouth.be

vele groeten,
wim