Op DEET3: fietsverslag Chiang Mai - Kanchanaburi

[Aniphys]

De translucente druipsteen

het koraalrif

[Aniphys]

De rit gaat nu naar Erawan Falls waar alle accommodatie voorzien is om dagelijks grote horden toeristen te verwelkomen. Het moet gezegd, de zeven cascaden van die watervallen zijn dan ook wel heel mooi. Mijn favorieten zijn nummer 3 en 6. Ik neem de tijd om van cascade naar cascade te wandelen en zie behoorlijk wat bezoekers in obligate oranje zwemvestjes het licht-turquoise mineraalrijke water induiken. Ik voel helemaal geen behoefte om in het water te gaan – ik geniet van het uitzicht en tracht foto’s te maken met daarin zou weinig mogelijk fluo-oranje antropogene vervuiling.

Erawan falls. Niet voor niks een trekpleister.

De mooiste cascade

Mocht ze geen naam hebben zou ik ze de Pikachu-spin dopen.

Heerlijk toch?

[Aniphys]

Wanneer ik terug beneden aankom aan de eerste cascade vind ik dat ik echt te weinig aandacht heb gegeven aan de insectenrijkdom die hier te vinden is. Ik besluit een tiental minuutjes rond te snuisteren aan een wat rustigere rivierkant. Ik vind toch wat mooie vlinders, waterjuffers en een kleurrijke lantaarndrager. Jungle, natuurpracht, insecten – ondanks het gebrek aan fietsen is dit weer een topdagje geweest voor mij.

Het toerisme evolueert

De laatste cascade

Ik kan het niet laten insectjes te zoeken

[Aniphys]

Dag 16: Kanchanaburi

Over dag 16 kan ik kort zijn: die bestaat uit luieren, foto’s selecteren, een verplicht bezoekje aan de brug over de Kwae (met foto’s in alle perpectieven), en een boeking van een taxibusje naar Bangkok. Die boeking doe ik weer bij diezelfde lieve scooterdame: haar klantenbindingtruuk is dus gelukt. Na de boeking vraagt ze me waar ik naartoe ga. Ik zeg dat ik nog even boodschappen doe in de 7/11 een eindje verderop en dan naar mijn hotel terugkeer. “You come back here, I will bring you” zegt ze met lachende oogjes vanachter haar mondmasker. En ja hoor, wanneer ik met de boodschappentas voorbij haar reisbureautje passeer staat ze zelfs al klaar met de scooter, met de kleuterdochter weer voorop – die vindt het allemaal fantastisch. Ik ook. Ik word netjes aan mijn hotel gedropt. Best service ever.

Even relaxen in de hangmat van het hotel.

De beruchte brug over de Kwae

Het einde van de brug. Ook met uitwijkplatforms voor de voetgangers - spoorlopen is toegestaan.

Eentje voor de staalfanaten onder jullie.

[Aniphys]

Dag 17: Terug naar Bangkok

Na mijn ontbijt staat netjes op tijd mijn taxibusje klaar. Mijn fiets wordt voorzichtig in het achterste gedeelte geschoven op de neergeklapte zetels. Wanneer ik instap zie ik de, eeuhmm, nogal aanwezige binnenverlichting van het busje – helemaal in VIP sfeer. Mijn Thaicycle zal er wellicht blij mee zijn.

Luxe-vervoer voor Thaicycle

Naast de bestuurder zie ik een ongewone dubbele kettinglus hangen die naar het plafond leidt. De ketting is opgesmukt met maffiosa-achtige sleutelhangers: een pistooltje en een granaat en leidt naar dakdoorboringen en twee luchtdrukslangen. Ik vraag me af wat dat te betekenen heeft. Dat merk ik even later wanneer een andere bestuurder op de autoweg wat te dichtbij komt. Mijn chauffeur trekt even aan de ketting en ik hoor een indrukwekkende claxon van een tientonner. PHOOEEEEET! Dat wil ik op mijn fiets! Ik denk aan de honden die me achtervolgden en krijg spontaan een kwaadaardige grijns op mijn gezicht wanneer ik me hun achterwaarts flapperende oortjes en schrikreactie inbeeldt wanneer ik zo’n hoorn op mijn fiets activeer. PHOOEEEEET. Hahaha. Het doet me besluiten om op het internet op zoek te gaan naar de luidste fietshoorn die er bestaat (en aanvaardbaar is qua formaat en gewicht). Wordt vervolgd!

PHOOEEEEETTTT!

Het busje van mijn chauffeur is helemaal gepimpt. Zijn versnellingspook is het kind van een flesje Spa Rood en een speeltje uit de Pabo-cataloog.

[Aniphys]

Terug in Bangkok kan ik mijn vrouw terug in de armen sluiten – zij heeft daar twee maand Thaise taallessen gevolgd. We genieten nog enkele dagen samen van de stad – het is een feest van indrukken, maar ik mis soms de stilte van het mooie Thaise platteland.

Zicht op de Chao Phraya rivier en de wereldstad Bangkok (*click to enlarge*)

In Bangkok krijgt de fiets niet zoveel plaats. En als er aandacht wordt aan besteed is het soms op een vreemde manier.

Bangkok is een stad van contrasten waar vrijwillige haarkappers wat zelfrespect trachten terug te geven aan geamputeerde bedelaars...

... maar waar ook duizenden mensen zich vergapen aan de duurste luxewinkels.

En hier sluit ik mijn verhaaltje af.
Ik hoop dat jullie er plezier hebben aan beleefd!

[Polling]

Dank! Ik heb ervan genoten!

[dik5]

Het was mijn lichtpuntje in deze donkere dagen.

BEDANKT.

Dirk

[YvonneS]

Wat een mooie reis! Het werd gewoon om elke dag na 13 uur even te kijken of het volgende deel van het verslag er al stond. Ik heb genoten!

[Aniphys]

Fijn dit allemaal te horen. Thx voor de lieve berichtjes.

[Carl]

Was leuk om weer met je mee te kunnen rijden! Dank je voor het verslag.

Groetjes,

Carl

[Slow Moving Saddles]

Heerlijk om zo mee te fietsen! Ik keek er elke dag al een beetje naar uit om je verhalen te lezen.
Dus bedankt en hopelijk volgen er nog veel meer verslagen!

Met vriendelijke groeten,

Don

[renel]

Mooi verslag, mooie foto's!

[nicolevelo]

Ik word helemaal blij bij het lezen van jouw verslagen.
En krijg enorm zin om weer naar Thailand te gaan.

bedankt voor de leuke, mooie, grappige beelden en teksten.

[martin]

Het was weer fijn om je verslagen te lezen en de foto's zijn prachtig. Dank daarvoor..