Leon schreef: ↑vr 09 feb, 2024 19:41
Politiek kunnen we over Dries van Agt van mening verschillen, dat hij bijzonder veel van fietsen hield is boven elke twijfel verheven.
Van Agts passie voor het fietsen was rond 1980 al bekend. Toen misschien nog vooral een 'unique selling point' van een politicus op het hoogtepunt van zijn macht, later bleek deze passie niet te verdwijnen toen er van die macht niet zoveel meer over was.
Toen ik in 1981 op zoek was naar sponsors voor een fietstocht van John O'Groats naar Land's End, die georganiseerd werd door een Britse milieu-organisatie, tipte een kennis mij in een melige bui om ook een 'bedelbrief' naar Dries van Agt te sturen. Hoewel ik er weinig van verwachtte, heb ik die brief toch geschreven. Ik vond het al heel wat dat ik een week later al een keurig antwoord kreeg. (Dat Van Agts secretaresse mijn achternaam verkeerd spelde, daar was ik wel aan gewend
.)
Destijds vond ik Van Agt al een markant persoon. Zijn politieke standpunten deelde ik toen niet, maar zijn taalgebruik getuigde van een eruditie die in het twittertijdperk niet meer lijkt te bestaan. Of, zoals hij in 2008 door Martin Bril in de Volkskrant werd omschreven:
een kruising van een wereldvreemde kamergeleerde, een stoethaspelende clown en wat wel een katholieke gluiperd heet. Dat laatste kunnen we sinds kort als geuzennaam beschouwen.
Diemen, 14 juli 1981
Zeer geachte heer Van Agt,
In augustus organiseren de Engelse ‘Friends of the Earth’ in verband met hun tienjarig bestaan een fietstocht van John O’Groats in Schotland naar Land's End, het zuidwestelijke puntje van Engeland. Het is de bedoeling hiermee het fietsen in Engeland te propageren, de aandacht te vestigen op milieuproblemen zoals de walvisvangst […hier volgt een opsomming van doelstellingen en kosten…]
Dit geld zal onder andere opgebracht moeten worden door sponsors die door de deelnemers aan de fietstocht verzameld zijn.
[…]
Ik kan mij voorstellen dat u graag als deelnemer een fysieke bijdrage aan deze tocht zou willen leveren, ware het niet dat u wegens drukke werkzaamheden hiertoe helaas niet in staat zult zijn.
Daarom wil ik u wijzen op een minder tijdrovende manier om blijk te geven van uw hartverwarmende voorliefde voor het fietsen, die zich immers niet beperkt tot die periodes waarin verkiezingen en kabinetsformaties plaatsvinden. Zoals u wellicht uit het voorgaande al vermoedde, ben ik van plan met de Great British Bike Ride mee te fietsen en op dit moment dus druk bezig met het vergaren van sponsors. Als u bereid bent zich bij de thans nog snel groeiende schare van begunstigers aan te sluiten, sta ik garant voor het bijeentrappen van die bliksemse duizend mijlen op mijn stalen Gazelle-ros en zal ik mijn Engelse reisgenoten gewag maken van de ‘cycling Prime-Minister’.
Zoals ik al schreef, is het doel van de fietstocht van ideële aard: er zal geen sprake zijn van enige commerciële activiteit, zodat u van uw collega Gardeniers op dit punt geen bewaren hoeft te vrezen. Ook kan ik u verzekeren dat ik zelf goed beslagen ten ijs kom: twee jaar geleden heb ik al enkele duizenden kilometers gefietst over Engelse, Welshe en Ierse dreven waar weliswaar geen Alpenpassen te vinden zijn, maar wel hellingen die bij het bestijgen ervan veelal meer inspanning vergen dan die in het u welbekende Nijmeegse heuvelland.
[…]
Met vriendelijke groet,
Kees Swart
Uiteindelijk heb ik toch voldoende sponsors bij elkaar gekregen. Het gulst waren Milieudefensie (fl 0,75 per mijl) en de Fietsersbond (fl. 0.25 per mijl). Van deze verenigingen ben ik nog altijd lid.
