Nieuwe fietsgids: Door de Zwarte Wouden naar de Bodensee

[Wim]

Zo'n teleurstelling is jammer. Zelf vind ik de meeste Benjaminse routes goed te doen, maar wie ben ik. Ja, af en toe is het buffelen, maar dat hoort er een beetje bij. Wat dan wel belangrijk is, is de vraag hoeveel bagage je bij je hebt. Ik ben inmiddels 70, en beperk het kamperend toch tot 12-15 kg, en probeer er elk jaar weer wat af te schaven. Dus geen voortassen, geen stoeltje, lichte matras en slaapzak etc. Zie hier voor wat tips: https://fietsvakantie.home.blog/

[peter de rijk]

Deel overigens wel de mening dat Benjamins weleens wat makkelijker doet over hoogtemeters dan realistisch is.

Ja, wat dat betreft is Benjaminse volstrekt consequent. Zijn route naar Parijs is volgens hem zéér gemakkelijk, alsof je die op een stadsfiets kan doen (mijn interpretatie van zijn tekst), terwijl de vijf etappes die wij reden elk zo'n 1000 hoogtemeters telden. Hetzelfde geldt voor de Maasroute, een aantal forse hellingen worden in die gids helemaal niet vermeld. De Tauernroute idem.
Afgezien daarvan zijn de routes zelf werkelijk prima, de auteur slaagt er wel degelijk in steeds de mooiste en rustigste wegen te vinden.
Dat zijn gidsen gekmakend onoverzichtelijk zijn en dat de begeleidende teksten voor driekwart irrelevant zijn ("zelf hou ik meer van de prosecco frizzante, iets minder bubbels maar je kan er meer van genieten"), neem ik dan graag op de koop toe. Dus ga je een Benjaminse-route rijden, koop vooral de gids maar houd rekening met een paar onverbeterlijke eigenaardigheden!

[peter de rijk]

Dit is het hoogteprofiel van de route via de Vennbahn en Konz, dus de vlakste variant.
Naast de bekende Ardennen is er één echte klim als je het Rijndal uitfietst, een kleine als je het Donau-dal uitfietst en een kleintje bij de Vogezen.
Al met al lijkt het me geen bijzonder zware route.
hoogteprofiel vennbahn-konz.png

Dit is juist het zwakke punt van Benjaminse. Bijvoorbeeld in het Kylltal zijn er veel korte steile hellinkjes die in een hoogteprofiel niet zichtbaar zijn. In Frankrijk komt dit ook vaak voor, maar in de Benjaminse-boekjes zie je dan een fluitend figuurtje op een vlakke weg afgebeeld.

[jwpvanuden]

Zo'n teleurstelling is jammer. Zelf vind ik de meeste Benjaminse routes goed te doen, maar wie ben ik. Ja, af en toe is het buffelen, maar dat hoort er een beetje bij. Wat dan wel belangrijk is, is de vraag hoeveel bagage je bij je hebt. Ik ben inmiddels 70, en beperk het kamperend toch tot 12-15 kg, en probeer er elk jaar weer wat af te schaven. Dus geen voortassen, geen stoeltje, lichte matras en slaapzak etc. Zie hier voor wat tips: https://fietsvakantie.home.blog/

Dit blog hebben we er idd meerder malen op na geslagen. Dank daarvoor. Erg informatief en uitgebreid. De kunst van het weglaten is een vak op zich. Laat ik overigens wel voorop stellen dat we vooral volop genoten hebben en dat we bezig zijn met onze volgende trip.

[jwpvanuden]

Dit is het hoogteprofiel van de route via de Vennbahn en Konz, dus de vlakste variant.
Naast de bekende Ardennen is er één echte klim als je het Rijndal uitfietst, een kleine als je het Donau-dal uitfietst en een kleintje bij de Vogezen.
Al met al lijkt het me geen bijzonder zware route.
hoogteprofiel vennbahn-konz.png

Dit is juist het zwakke punt van Benjaminse. Bijvoorbeeld in het Kylltal zijn er veel korte steile hellinkjes die in een hoogteprofiel niet zichtbaar zijn. In Frankrijk komt dit ook vaak voor, maar in de Benjaminse-boekjes zie je dan een fluitend figuurtje op een vlakke weg afgebeeld.

Idd die fluitende figuurtjes. Briljant

[jwpvanuden]

Deel overigens wel de mening dat Benjamins weleens wat makkelijker doet over hoogtemeters dan realistisch is.

Ja, wat dat betreft is Benjaminse volstrekt consequent. Zijn route naar Parijs is volgens hem zéér gemakkelijk, alsof je die op een stadsfiets kan doen (mijn interpretatie van zijn tekst), terwijl de vijf etappes die wij reden elk zo'n 1000 hoogtemeters telden. Hetzelfde geldt voor de Maasroute, een aantal forse hellingen worden in die gids helemaal niet vermeld. De Tauernroute idem.
Afgezien daarvan zijn de routes zelf werkelijk prima, de auteur slaagt er wel degelijk in steeds de mooiste en rustigste wegen te vinden.
Dat zijn gidsen gekmakend onoverzichtelijk zijn en dat de begeleidende teksten voor driekwart irrelevant zijn ("zelf hou ik meer van de prosecco frizzante, iets minder bubbels maar je kan er meer van genieten"), neem ik dan graag op de koop toe. Dus ga je een Benjaminse-route rijden, koop vooral de gids maar houd rekening met een paar onverbeterlijke eigenaardigheden!

Mooie samenvatting. Had het zelf niet beter kunnen verwoorden

[lindas]

Beste GoalsP,

Wij hebben de route gefietst eind april begin mei.
Een mooie route. Door de vele mogelijkheden welke geboden worden is het af en toe lastig welke track te kiezen.
Zwaar?
Hier ga ik geen discussie aan wagen, ben ik al beetje vergeten .
Mocht je belangstelling hebben voor het verslag dan zal ik het je proberen door te sturen.

Linda

[hoeksie]

Linda, zou je het verslag met mij willen delen?

Gr
Christel

[lindas]

Hoi Christel,

Het zwarte Wouden gedeelte is vanaf april 2023.
https://lindas2.reislogger.nl/

Hopelijk werkt deze link.

groet,
Linda

[hoeksie]

Dankjewel Linda

[Dave68]

Door de Zwarte Wouden

woensdagmiddag (4 oktober) vertrokken vanaf St Geertruid in Limburg om de nieuwe fietsroute, door de Zwarte Wouden, van Benjaminse, naar de Bodensee te rijden. Dus dwars over de Hoge Venen naar St. Vith, over oude spoorlijnen in de Duitse Eifel parallel aan de Luxemburgse grens naar de Moezel. Overgestoken bij Wasserbilligerbrück (Lux) en daarna langs de Saar verder naar het Zuiden. Zonder duidelijke grens rij je dan plotseling in de Franse Elzas/Alsace. Hier maak je wel wat hoogtemeters maar de omgeving is prachtig en via het Marne-Rhine Canal rij je ontspannen naar de “Europese” stad Strassbourg. Fietsbrug over de Rijn, doorkruis je de Rijnvallei naar het Schwarzwald. Ook daar twee stukken (5-8%) klimmen, de eerste keer om de “hoogvlakte” van de Donau te bereiken met de bron van de Donau als hoogtepunt. Daarna korte klim het Donau dal uit en met uitzicht op de Bodensee afdalen in het stroomgebied van de Rijn. Plotseling rij je tussen vele medefietsers langs de oevers van de Bodensee via Konstanz/Constance Zwitserland in. Je kunt nog een rondje Bodensee rijden of door richting Oost Europa of verder naar o.a. Rome. Voor mij waren de vrije dagen op, dus retour per trein. Dinsdagochtend weer terug in Nederland na vijf volle fietsdagen met mooie bivakplekken (wildkamperen) en één camping overnachting. Genoten van het fietsen, de diversiteit van het landschap, open grenzen, lokale gerechten en een Indian summer qua weersomstandigheden was ideaal. Het routeboek is een aanrader! Rij altijd mijn fiets routes met Komoot (gesproken instructies) in combinatie met het routeboekje (met geweldig inzichtelijke kaartjes mbt stijgen en dalen) verliep de tocht uitstekend.

De eerste dag door de Voerstreek naar de Hoge Venen (bivak vlakbij Eupen) vond ik achteraf de zwaarste dag. Wel grappig want dit was mijn kortste fietsdag. Zo zie je dat zwaar of makkelijk een heel relatief begrip is. In ruim vijf dagen van Maastricht naar de Bodensee is best ambitieus, achteraf goed te doen omdat mijn beoogde bivakplekken steeds gunstig lagen. Voor meer info en nog wat beeldmateriaal: https://www.komoot.nl/collection/243721 ... e-bodensee

[Martin E. van Doornik]

Ik heb van Freiburg naar Schaffhausen gefietst. Tot Titisee zeer zware klim (was in 1974 met een fiets met 3 versnellingen!). Daarna rustig vals plat via Bonndorf. Was zo'n 95 kilometer.

[Yamadori]

In september heb ik de route min of meer gefietst. Begonnen in Landgraaf, toen Aken, Vennbahn slingerde me te veel dus rechtdoor, prachtig onverhard door de Hoge Venen. Hele dag stromende regen. Daarna Kyllradweg maar net voorbij Trier route weer opgepakt.

Waarschuwing voor hotel-fietsers als ik, in Noordelijke Vogezen is niet veel. Maar boek zeker geen kamer bij de brasserie in Voellerdingen. Volgens boeking onwijs veel faciliteiten maar er is niets. Behalve een heel aardige maar behoorlijk verwarde eigenaar. Een hoarder. Goorste woning die ik ooit heb gezien. Boeking ondernam geen actie. De enige Nederlandse review is van mij.

Na Straatsburg eigen route via Triberg naar Titisee. Prachtig dat Zwarte Woud. Terugreis moest met trein want fiets overleden.

Erg mooie tocht. Zwarte Woud best pittig omhoog. Aanrader!