Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Bang voor afdalingen - Pagina 2 - Forum Wereldfietser

Bang voor afdalingen

liz schreef:Heb je een damesfiets?

Ik had er een, van een gerenommeerd merk. Pas toen ik die had vervangen realiseerde ik me hoe ik naar beneden ben gezwabberd en hoe fijn het is om een stijf frame te hebben. Neem dus een herenframe.

Verder geheel eens met Marten. Leer je fiets kennen. Sleutel ze.
Maar ook op een herenframe kan een remkabel nog steeds sprringen. :cry:

liz schreef:Pas toen ik die had vervangen realiseerde ik me hoe ik naar beneden ben gezwabberd en hoe fijn het is om een stijf frame te hebben. Neem dus een herenframe.
Ik heb zelf een mixed frame en moet zeggen dat ik geen problemen heb gehad met zwabberen toen ik in een 20%-afdaling zat.

Er is ook zeker een verschil in fietsen.
Op mijn vorige fiets, de giant custom super light, zaten mechanische schijfremmen. Ik moest erruggggg hard knijpen om te remmen. De fiets ging ook zwabberen als ik hard van een berg afdaal.
Op mijn nieuwe fiets, de Fahrad manufactur T400, zitten gewoon simpele V-brakes. Deze remmen toch een stuk beter. Ook blijft de fiets veel stabieler als ik afdaal.
Omdat hij zo lekker afdaalt, heb je ook gewoon veel meer vertrouwen op je fietsje!

Het dragen van een helm werkt ook voor mij, het geeft mij een "schijn" veiligheidsgevoel waardoor ik ook relaxter ben.

Ik geloof ook niet dat de kabels het zo makkelijk begeven. De zwakste schakel in de remmen zijn de blokjes en de aansluitingen.
Eric Schuijt schreef:Als je bang bent omdat je te hard in je remmen moet knijpen...
... dan rem je verkeerd. Je moet niet hard knijpen, maar vaak.
In een afdaling moet je 'pompend' remmen i.p.v. de rem dichtknijpen. Daarmee verminder je je vaart sneller, je voorkomt je dat je in een slip terechtkomt en je belast je rem(blokjes) niet te veel. En wellicht is het een geruststellend idee dat dit de remkabels ook ontlast.
Het is niet nodig om veel kracht te zetten bij het remmen, de remblokjes hoeven alleen maar genoeg weerstand te leveren om het wiel af te remmen en dat doen ze al als ze de velg raken.
cisca schreef:Hoe kan ik minder bang worden?
Door vooral goed te kijken en de berg het meeste werk te laten doen. Gebruik niet alleen je remmen, maar ook de breedte van de weg (in de bochten, vooral).

Ik ben het niet helemaal met Eric Schuijt eens dat je je eigen tempo moet kiezen. Het probleem is, dat de zwaartekracht dat tempo mede bepaalt. Als je je daar tegen gaat verzetten, wordt die afdaling alleen maar enger.
Ikzelf ben niet bang voor afdalingen (da's mijn favoriete onderdeel van fietsen), maar ik ben wel eens meegereden met iemand die er echt tegenop zag. En gedurende de fietstocht werd het alleen maar erger. Wat bleek: in de afdaling ging ze net zo langzaam naar beneden, als ze naar boven gekomen was. Voortdurend in de remmen. Zij werd bang van het gepiep van haar eigen remmen, van vrachtwagens die voorbijwilden, van fietsers die 3 keer zo snel voorbijkwamen. Dat zijn indrukken die blijven hangen. En dat hoor en zie je allemaal niet als je je 'gewoon' naar beneden laat rollen.

Elstar schreef:Het is niet nodig om veel kracht te zetten bij het remmen, de remblokjes hoeven alleen maar genoeg weerstand te leveren om het wiel af te remmen en dat doen ze al als ze de velg raken.
O wat zou ik jou nu graag een afdaling in de Gorges du Tarn laten rijden, ik weet een héél leuke voor jou. Met bagage natuurlijk, 15-20% omlaag over een hoogteverschil van 500 meter en beneden is een T-kruising met stoplicht en een betonnen hek vlak voor de rivier*. Daarna ben je van je idee verlost, en van meer als het tegenzit. :lol:
Leon

*: ik ken nog wel een stuk of 100 van die situaties in Zuid-Frankrijk :D

nog beter, neem een ligfiets. dalen op een ligfiets is een feest, klimmen iets minder. en als je toch mocht vallen, is een ligfiets veel veiliger dan een gewone fiets, want met een ligfiets val je altijd op je zij en op een gewone fiets bijna altijd op je hoofd.

Wim

Het is vrij normaal, dat je voorzichtiger wordt naarmate de leeftijd vordert. Onderken en accepteer het maar, want je doet er weinig tegen. Angst tijdens afdalen is ook vrij natuurlijk. De angst moet natuurlijk niet gaan overheersen, want dan is het niet leuk meer en dat is toch waar we voor fietsen.

Mijn beproefde recept. Zoek het gevaar op en confronteer jezelf met je eigen angst. Ga doelbewust een weekje klimmen en dalen (niet gelijk Alp 'd Huez, maar mooi glooiend terein en dan opbouwen.) Zorg dat je fiets degelijk en in topconditie is, zodat je al doende vertrouwen in je materiaal opbouwd. Je zult verstelt staan hoe hard je op een fietsie naar beneden kan, zonder absurde risicoos te nemen.

Denk na over hoe je afdaalt en wat je wanneer voelt; werk aan je daaltechniek. Het mooiste is om iemand mee te nemen die goed af kan dalen en je kan coachen.

(voor alle duidelijkheid: als ik mijn reactie zo teruglees, lijk ik wel een wijsneuzerige shrink. Dat is dus niet de bedoeling, gewoon een advies zonder pretentie)

arie de knaller schreef:
(voor alle duidelijkheid: als ik mijn reactie zo teruglees, lijk ik wel een wijsneuzerige shrink. Dat is dus niet de bedoeling, gewoon een advies zonder pretentie)
Pas maar op, anders wordt je nog van hanegedrag beticht :lol: