Hoeveel kilometer gaat een fiets eigenlijk mee?

[m-gineering]

Uit ervaring:

Wielrenners kun je ALLES wijsmaken
Wielrenners zijn net kraaien, als het glimt.....

Lees ik hier over een wielren verleden?

hoezo verleden?
(http://www.5311.net)

[Haike]

ik had, dacht ik, een eenvoudige vraag gesteld!

Fietsen zelf is ook eenvoudig gewoon trappen, maar daarna, (hihi)

Jongens, luister:
Ik hoor er nu bij!
Ik heb 'm gekocht!
Een rode Vittorio!

Van Harte!!

De maat van het frame is precies goed.
De fiets is gemaakt in november 1998 en er is maar een fietsvakantie op gereden. Zes weken naar Santiago de Compostella.

Nou een enkeltje Santiago vanuit Nederland is ergens tussen de 3200-3600 km Die fiets is net ingereden!!

Daarna heeft de fiets in de schuur gestaan.

Mooi droog dus

Hij (het is een mannetje!) was dan ook heel stoffig

.

Een mannetje is veel sterker dan een damesframe, vanwege de driehoek in het frame bij de Heren

De banden waren ook verdroogd

.

Dat gebeurt bij alle banden die niet gebruikt worden, Nieuwe erop en rijden!!

Maar er zit geen schrammetje op!

Als nieuw dus

Hoe moet ik zien of het frame recht is?

Wat Marten al schreef, of je met losse handen kan fietsen

Ik heb een lijstje wat er op zit:
Shimano LX voorderailleur
Shimano LX achterderailleur
duimshifters
21 versnellingen
Alessa velgen
Brooks countess zadel (ook droog)
recht stuur met barends
Stronglight balhoofd
Stronglight en TI tandwielen
Shimano BB UN trapas
vittorio tassendragers voor en achter

Allemaal goed spul,draaiende delen nakijken, niks vervangen want na 3200 km is dat echt niet versleten

Ik heb er 175 euro voor betaald

Nu mijn vragen:
is dat een goede prijs?

Een goede prijs voor een tweedehands doch met de hand op maat gemaakt fiets, die maar 3200 km heeft gemaakt? Die prijs is net zoiets als een vergeten Rembrandt op een zolder vinden en er €25 voor moeten betalen

Denken jullie dat ik naar Heerhugowaard moet
gaan

Niet per sé, nee

om 'm te laten opknappen of kan dat ook bij een fietsenmaker in de buurt (driehoek Nijmegen Wageningen Arnhem?)

Er zit in Wageningen toch ook een fietsenmaker met verstand van zaken? Avaghon. Bouwt ook fietsen op maat. Waarom ga je daar niet naar toe?

[nikopaul]

[quote="Joke Tolsteeg"]Jeetje,

Hoe moet ik zien of het frame recht is?

Controleer eerst of het achterwiel recht in het frame zit. Stel het als het nodig is goed af.
Stelschroefjes op de achterpatten. Achterpatten zijn die dingen waarin je achterwiel heen en weer schuift als je de snelspanner losmaakt.

Vraag of iemand achter je fietst.
Als je rechtuit fietst moeten je wielen precies achterelkaar en recht staan.
Als je frame scheeft is zie je dat onmiddellijk.

Als je je fiets rechtop, zo verticaal mogelijk, en met het stuur recht vooruit tegen een muur zet en je achter je fiets langs het frame kijkt kan je het ook controleren. De wielen moeten in een lijn staan. Kijk ook vanaf de voorkant.

Zet je fiets tegen een muur. Stuur recht
Neem een RECHTE lat van ongeveer 2 meter.
Houd die horizontaal tegen het achterwiel en het voorwiel. Zo hoog/laag dat dat de spaken niet geraakt worden dus onder de trapas langs.
Nu mag het stuur niet meer kunnen draaien en moet de lat op vier plekken de velgen raken.

Zet het zadel op de correcte plek en de juiste schuinte.
Als het goed is moet je nu tamelijk moeiteloos met losse handen kunnen rijden.
Vittorio's hebben een beetje luie geometrie. Die willen gewoon rechtdoor. Verwacht dus niet dat je net zo wendbaar met losse handen kan rijden als met een veel wiebeliger racefiets.

Ik kan met mijn Vittorio met alleen iets van 12 kilo in de achtertassen (geen stuurtassen of lowriders) met losse handen fietsen.
Lukt alleen met conti TT2000 en niet met Marathon XR's.
Laat bij twijfel het frame checken en richten in Heerhugowaard. Is geen probleem.
Dat met losse handen kunnen fietsen zegt ook iets over je zadel. Is je zadel in die 6 weken naar Santiago 'scheef ingedeukt' omdat je voorgangster scheef fietste dan zal het niet lukken.

Je hebt geboft! Voor die prijs. Helemaal goed. Super.

veel plezier!
niko

[Haike]

Jeetje,

De maat van het frame is precies goed.
De fiets is gemaakt in november 1998 en er is maar een fietsvakantie op gereden.


Hoe moet ik zien of het frame recht is?

Er schiet me nog iets te binnen; volgens mij geeft Vittorio 10 jaar garantie op z'n frame's. Dus als je denkt dat het frame scheef is kun je hem ook daar na laten kijken, want er zit nog twee jaar garantie op.

[Leon]

{over met losse handen}
Lukt alleen met conti TT2000 en niet met Marathon XR's.

Dat kan in de loop van de levensduur van de banden nog wel veranderen. Nieuwe banden zijn door het nog dikke loopvlak anders van vorm en bij banden met een dikke slijtlaag maakt dat best veel uit.
Leon

[Wim]

Ik zou me niet zoveel zorgen maken over een krom frame. Vittorios zijn niet de zwakste frames, en zo te horen is de fiets nauwelijks ingereden. Laat de boel even smeren, en zet er nieuwe banden op etc, en klaar is Kees. Lekker fietsen maar.
Wim

[rene_maassen]

Tja, velen hebben al gereageerd. Ik zie het item zojuist voor het eerst en wil toch even mijn evaringen erbij zetten.

Een fiets is de som van zijn onderdelen. Het gewicht van de berijder heeft een grote invloed op de levensduur:

<70 kilo: Niets breekt spontaan, maar slijt wel langzaam af.
>70 <80 kilo: Naast matige slijtage, heel soms breekt ook wel eens wat
>90 kilo: vrij snelle slijtage en vaker dan bij anderen breekt er wat

(zware fietsers zijn niet alleen zwaarder, het is ook waarschijnlijker dat: zij ook sterker zijn; gaan harder naar beneden (want zwaarder); schudden meer; schrikken minder van een barre omweg; kunnen meer bagage meeslepen waardoor totale som nog hoger wordt). Ik zou een stelling willen neerleggen:

"Per kilo rijdersgewicht boven de 70 kilo versnelt de slijtage van de onderdelen met 5% tov een berijder van max. 70 kilo".

Mijn 'fiets' komt uit 1990 en is bezig met zijn 5e leven na ca. 40.000 KM (heeft zijn 4e revisie gehad: fiets wordt dan compleet gestript en opnieuw opgebouwd). Wat nog "de fiets" is, is het Frame. Dit is een stevig alu-frame met stalen voorvork van Scott. De levensduur van componenten bij een rijder van 90 kilo is ca:

Banden : 10.000 KM voor, 6.000 KM achter (verwissel voor en achter na zo'n 4.000 KM: je gebruikt dan 3 achterbanden en op 2 voorbanden).
Ketting/Cassette: max 6.000 (vervang ketting na eerste 1.000 KM)
Tandwielen voor (staal): zo'n 10.000 km
Trapas (water/stofdicht gelagerd) > 20.000.
Wiellagers (water/stofdicht gelagerd) > 20.000.
(losse kogeltjes lagers slijten véél sneller: misschien 5.000 KM max).
Pedaallagers, ca 10.000 KM
Balhoofdlager: 10.000 to 15:000 km.
Freewheel mechaniek in achteras: ca. 20.000 KM
Velgslijtage als gevolg van remmen (ca 6.000 tot 12.000 KM).
Alu bagagedragers achter < 5.000 km
Alu bagagedragers voor ca. 10.000 km
Stalen dragers voor/achter > 40.000
Frame > 40.000 KM

Je achterwiel is een zwakke plek als je meer dan 70 kilo weegt. Laat een knap wiel spaken met dikke spaken, 36 spaaks (voor 26"), hoge spaakspanning en 4x gekruist en een mooie naaf (bv DTSwiss) met industrielagers.

Rene

[m-gineering]

Je achterwiel is een zwakke plek als je meer dan 70 kilo weegt. Laat een knap wiel spaken met dikke spaken, 36 spaaks (voor 26"), hoge spaakspanning en 4x gekruist en een mooie naaf (bv DTSwiss) met industrielagers.

Rene

Industrielagers zijn niks beter als cup en conuslagers
dikke spaken zijn slechter dan dunne
4x gekruist is met 26"/36 spaken zeer af te raden

[rene_maassen]

Tja, zonder er een wellis/nietes van te maken, kan ik mijn overwegingen/ervaringen noemen voor mensen die daar wat mee willen doen:

Industriestandaardlagers heb je in soorten. Ik spreek over de dubbelzijdig permament gedichtte soort en die gaan bij mij echt veel langer mee.

Ik had altijd 'gewone' standaard wielen gehad met kogellagers en 3x gekruist spaakpatroon: ik heb er vele letterlijk stukgereden. Sinds ik extra dikke spaken heb (DtSwiss Alpine 3) en 4x gekruist patroon en industriestandaardlagers en dikwandige dubbel gebuste velgen, heb ik voor het eerst zorgeloze wielen.

4x gekruist tov 3x gekruist:
Het is uit de lengte of uit de breedte. een 4x gekruist wiel is sterker bij duw en trekbelastingen dan een 3x gekruist wiel voor krachten die recht stoten en trekken aan de velg. Maar voor zijwaards inwerkende krachten is 3 x gekruist weer sterker. Het verschil is niet zo groot overigens, ca 15 % heb ik eens gelezen in het mooie boekje "Wieltjes vlechten".

Rene

[mario]

Toevallig heb ik dit boekje ook. IK ben geen wiskundig genie, maar 15% is toch wel veel.

Hoe zwaar weeg jij dan eigenlijk en wat voor soort fiets tochten maak jij dan?

Mario

[rene_maassen]

Ik weeg tussen de 84 kilo (reisgewicht) en 96 kilo (thuisgewicht). Reizen is alles van 2 weken Ardennen tot reizen van 18 maanden door vele landen.

Bagage is soms een kilo of 12 (Thailand) tot wel 40-45 kilo piek (IJsland, naast 'normale' slecht weer bagage ook 20 dagen eten en een dag of wat water. Of in de woestijnen van New Mexico/Arizona een dag of 4 water, weegt ook aardig wat).

Soms spreek ik lichte fietsers (<65 kilo) met lichte bagage en die hebben nog nooit wat gebroken en eigenlijk ook nooit echt iets versleten. Soms spreek ik een zwaardere fietser en dan wisselen wij lange lijsten uit van gebroken / versleten spullen. Natuurkundig zou je zeggen dat slijtage lineair verloopt met het toenemen van het totaal gewicht op de fiets: maar toch is dat blijkbaar niet zo. Die slijtage/breuk is waarschijnlijk lineair tot de belasting waarvoor het ontworpen is: daarboven is iedere kilo extra gewicht een versnelling van zeg 5%. (die kritische grens lijkt te liggen zo ongeveer voor goede spullen (ik heb het niet over troep) bij zo'n 70 kilo rijdersgewicht

[Leon]

Natuurkundig zou je zeggen dat slijtage lineair verloopt met het toenemen van het totaal gewicht op de fiets: maar toch is dat blijkbaar niet zo. Die slijtage/breuk is waarschijnlijk lineair tot de belasting waarvoor het ontworpen is: daarboven is iedere kilo extra gewicht een versnelling van zeg 5%. (die kritische grens lijkt te liggen zo ongeveer voor goede spullen (ik heb het niet over troep) bij zo'n 70 kilo rijdersgewicht

Hoi,
Je verwart slijtage volgens mij een beetje met scheurvorming en breuk door (locale) piek-overbelastingen cq. metaalmoeheid. Natuurkundig gezien is het breken van bijvoorbeeld dragers geen slijtage en niet lineair. (uitleg: http://nl.wikipedia.org/wiki/Vermoeiing)

Slijtage wordt in de slijtageleer altijd wel lineair met kracht maal afstand gesteld, maar wat ook bekend is, is dat andere factoren veel sterker werken dan kracht maal afstand. Zo hebben wiellagers die gemaakt zijn van goed materiaal, watervrij, goed gesmeerd en goed afgesteld zijn nauwelijks te lijden van gebruik. Maar een een paar druppels zout water erin of een te strakke afstelling kan veel erger zijn dan 20.000 km fietsen.
Een ander leuk voorbeeld zijn goede combinaties van velgen en remblokjes die in droge en schone condities nauwelijks slijten maar die in de stromende regen hun zorvuldig opgespaarde levensduur in nogal korte tijd totaal kunnen verpesten; goed zichtbaar aan de grauwe prut die langs de banden druipt.
Groeten,
Leon

[Wim]

De invloed van het gewicht en de kracht van de berijder is goed te zien op sites van stellen die lange reizen maken. Hij is meestal flink wat zwaarder en langer dan zij. Als ze een pagina 'materiaal' hebben zie je meestal dat hij veel meer materiaalpech en slijtage heeft dan zij. Dat loopt van remblokjes en banden tot versleten velgen, gebroken crankstellen en stuurpennen en kapotte achternaven. We hebben eerder al eens een discussie gehad over de fiets die nooit stuk gaat en een heel lange levensduur heeft. Als je zo zwaar en sterk bent is het de moeite waard te zoeken wat in elke onderdeelcategorie gewoon het beste is wat er te krijgen is. Dat is best zoeken, want veel van de onderdelen die wij gebruiken komen uit het mtb segment, en de duurdere daarvan zijn eerder geoptimaliseerd voor gewichtsbesparing dan levensduur. Tandemrijders hebben hetzelfde probleem. Stellen die op een lange reis zijn kunnen overwegen onderweg af en toe kwetsbare onderdelen als wielen te wisselen.
Wim

[mario]

Leuk dat Willem en Leon op precies hetzelfde moment hebben
gereageerd

Ik ben het in grote lijnen wel met Leon eens. Op de door mij al eerder genoemde site van Ernie Frieke, bikeboosting.nl, staat eigenlijk precies
datgene wat Leon beschreven heeft.

Ernie schreef daar dat de shimano naven stukken beter zijn geworden dan vroeger en dat hij zelf met een XT shimano naaf ruim 80.000 km heeft gereden. Ook laat hij op zijn site mooi, maar vooral duidelijke foto's zien,
wat er met je conus gebeurd als die naaf niet goed staat/is afgesteld. Zo laat hij een conus zien die, omdat deze te strak was afgesteld, al na 3000 km versleten was.

Hij heeft daar naast ook zeer veel technische artikelen, in alle mtb bladen, geschreven over de fiets en heel belangrijk, welke smeer middelen te geberuiken en voor al, waarvoor.

Daarnaast heeft hij ook, op hoog niveau MTB wedstrijden gefiets zowel nationaal als internationaal. Hij heeft dus veel ervaring.

Bij sommige fietstechneuten heb ik soms de indruk dat zij wel veel theorethische fiets kennis hebben, maar weinig praktische fiets ervaring. Uiteindelijk gaat het er toch om wat blijft er onderweg heel en wat gaat er stuk.

Mario

[rene_maassen]

[quote]Bij sommige fietstechneuten heb ik soms de indruk dat zij wel veel theorethische fiets kennis hebben, maar weinig praktische fiets ervaring. Uiteindelijk gaat het er toch om wat blijft er onderweg heel en wat gaat er stuk.[/quote]

Precies: dat bedoel ik. Natuurlijk wil de ik beste onderdelen. Maar wat is beste? Ga naar een 'gewone' fietsenwinkel en vraag naar de beste xyz. Je krijgt dan de standaard rijtjes als LX,DX,XT enzo. XT is in dit voorbeeld de beste. Waarom? Omdat dit de lichtste is. Goed voor racers. FOUT voor wereldfietsers! Liever een stalen onderdeel wat een paar ons zwaarder is dan een alu-onderdeel wat 3x zo snel breekt.

Zo heb ik bv als naven de DTswiss quartz (het 1-na-duurste model) met een stalen as. Het duurste model, de Onyx, is hetzelfde maar heeft een alu-as. Liever staal. Als crankset heb ik vaak een goedkoop setje omdat deze stalen tandwielen heeft en zwaardere pedaalstangen (of dikker alu: of staal). Da's voor een racer niks: een wereldreiziger heeft vaak niks aan "de beste" (want lichtste) aluminium cranksets (in de dirt zijn je tandwielen al bij 4.000 km vermalen, ipv 10.000 voor staal).

Nog eentje dan: Mijn turkse stalen bagagedrager was 6 Gulden in 1993. Hij is goed tot vandaag (OK, eerlijk blijven: beetje verstijfd door extra beugel aan te lassen).

Over de jaren is mijn fiets een mengsel van sommige onderdelen van de duurste soort (wielen, frame) met de allergoedkoopste soort (crankset, tandwielen, dragers bv).
Als iemand je zegt "neem deze, dit is de beste" wees dan alert en vraag door. Het beste waarvoor en waarom??

OK, nog eentje dan. Lang geleden maakte een fietsmaker voor mij een nieuw wiel (later zou ik leren dat wielen vaak kapot gaan en ook waarom: toen wist ik dat nog niet). Hij zij "neem deze Mavic velg, want dat is de allerbeste". Na een ca 2500 kilometer was ik terug met een opengescheurde velg. Toen leerde ik dat hij bedoelde "beste = lichtste". Die velg had een hele dunne wand (want een paar gram lichter): Als fietsreiziger rem je met veel kracht (want zware tassen) en vermaal je zo'n velg in no-time. Nu rijdt ik bv op Rigida velgen. Een hele goedkope velg (want dik en zwaar: niet sexy). Maar deze heeft wel 3x de wanddikte van die kxx Mavic velg: dus beter voor de wereldfietser.

Voor 'vakhandel' en race: "beste = lichtste"
Voor reizigers: "beste = duurzaamste"

[eindgebruiker]

Sinds ik extra dikke spaken heb (DtSwiss Alpine 3) en 4x gekruist patroon en industriestandaardlagers en dikwandige dubbel gebuste velgen, heb ik voor het eerst zorgeloze wielen.

De DtSwiss Alpine 3 is verjongd: aan de uiteinden dik en in het midden dun. Daardoor zal ie bij de bevestigingspunten minder snel breken, maar is ie verder dun genoeg om nog lekker te kunnen rekken.
Als de spaak in z'n geheel dikker zou zijn zou ie nauwelijks kunnen rekken en daardoor juist eerder breken (of de velg of naaf kapot trekken). Dat is volgens mij wat Marten bedoelde.

[mario]

Waar ik jullie niet over hoor, en dat vind ik weer heel belangrijk, is dat ik een XT naaf wel kan maken en afstellen, maar een DT Swiss naaf niet. Als je daar iets onerweg mee krijgt kan je deze denk ik nooit meer maken.

IK fiets zelf met een Exal velg 40 gaats. 26 inch, met DT Apine 3 spaken, in een gewone XT naaf. Tot nu toe geen problemen mee. 3 keer gekruist.

Rene, wil je sterke velgen, koop dan bv downhill velgen, bere sterk. Sun Rhyno bv. Chris King balhoofd en als je dan toch de beste naven wilt, en nog geld over hebt, koop dan Phil Wood naven. Peper duur oogstrelend mooi en onderhouds vrij.

De vraag die ik altijd belangrijk vind is of je het ook echt nodig hebt. Je moet namelijk wel een aantal goede sloten kopen en dat maakt je fiets alleen maar zwaarder

Je kan het dus net zo duur maken als je zelf wilt. Wij zullen er wel nooit uitkomen. De een vind het op maat laten maken van een frame onzin, en de ander zweert er bij.

Mario

[rene_maassen]

Er kunnen 3 dingen kapot gaan aan een naaf volgens mij terwijl je aan het fietsen bent in verweggisthan:

1. De flens kan uitscheuren: einde alles (is mij nog nooit gebeurd, maar ik heb er wel van gehoord).

2. Lager kan slecht worden of zelfs vastlopen (kogelbreuk). Vervang in de volgende stad de lagers. Ook industriestandaard lagers koop je over de hele wereld (want standaard). Iedere garage heeft wel een lagerdrevel om je lager eruit te tikken. Zo heb ik mijn achterwiel industriestandaardlager (in een Sachs naaf: nu Sram) eens eenvoudig zelf vervangen in China.

http://www.renemaassen.nl/china/china.html

3. Freewheel mechaniek kan verslijten. Off all places, dat overkwam mij in Mongolie:

http://www.renemaassen.nl/mongolie/mongolie.html

In principe einde reis (of moet je nieuwe onderdelen laten opsturen en speciaal gereedschap). Of je koopt een lokaal flutwiel, en laat nieuwe spullen opsturen naar de volgende stad. Maar ja, In Mongolie zijn buiten Ulaan Bataar geen wielen te koop. Met hulp van ingenieuze en vriendelijke Mongolen konden wij het onderdeel ter plekke oplappen (ik moest daarna deze handeling iedere zeg 500-1000 km herhalen: maar heeft het gehaald tot thuis).

Bij 1. helpt niets meer (koop ter plaatse nieuw wiel). Bij 2. en 3. is onderhoud wel mogelijk, en maakt het naaftype/merk niet uit.

[m-gineering]

Er kunnen 3 dingen kapot gaan aan een naaf volgens mij terwijl je aan het fietsen bent in verweggisthan:

optimist !!!!

1. De flens kan uitscheuren: einde alles (is mij nog nooit gebeurd, maar ik heb er wel van gehoord).
2. Lager kan slecht worden of zelfs vastlopen (kogelbreuk).
3. Freewheel mechaniek kan verslijten.

naafhuis kan scheuren, as kan breken, draad kan uit naafhuis scheuren, schroefdraad kan van freewheelbody springen.....

[Sephi]

Gewicht maakt uit, materiaal ook..

maar om te stellen dat dit linear is. Nee, daar kan ik me niet in vinden. Puur omdat er teveel verschillende factoren zijn die mee tellen, en als je dat allemaal op een natuurkundige "correcte" manier in overweging neemt zal hier vermoed ik geen linear verloop uitkomen. (een massa veer systeem wat trilt is bijv al een tweede orde differentiaal vergelijking, met trillingen in je materiaal, deformaties etc etc, acht ik de kans gewoon klein dat het linear wordt).

Voor de rest kan er idd altijd meer kapot aan een fiets dan dat je zou denken. Dat heb ik ook al ondervonden. Vandaar dat: hoe simpeler de fiets hoe beter(vering en alles vind ik altijd wat overdreven, het kan namelijk ook weer kapot..)

Ik heb op zo een manier al 2 goed uitziende velgen kaduk gereden binnen 1500km elk... ik weeg 75kg, fietste die vakanties in of NL of noord duitsland en met m'n 1 versnellings fiets heb ik dus schijnbaar soms teveel kracht gezet(of verkeerd gespande spaken, toenertijd vertrouwde ik nog op de fietsenmaker voor spannen)