door
thijz » wo 09 sep, 2020 15:20
Ik viel in de uitzending op het moment dat de ietwat zure journalist aan het woord was. Mijn eerste reactie was een milde ergernis, blijf van 'mijn' natuur af. Ik geniet enorm van de natuur en ik geloof dat het goed is voor je geest om in het bos te zijn. Later de hele uitzending nog eens terug gekeken en volgens mij is de vraag van de alleszins redelijke Jaap in het begin van de uitzending belangrijk: wat is de goede balans?
Ik wandel graag, ik fiets graag op mijn racefiets en ik mountainbike graag door het bos. En voor een natuurliefhebber woon ik in Amersfoort gunstig, de Veluwe en de Utrechtse Heuvelrug op een steenworp afstand, ik gok dat ik gemiddeld meer dan 1 keer per week gebruik maak van een wandel-, fiets- of mountainbikepad. Omdat ik in de gelegenheid ben meestal ook op doordeweekse dagen te fietsen verkies ik dat, omdat het in het weekend op de fiets- en mtb-paden veel drukker is. En niet alleen is het drukker maar er komt deels ook een anders soort recreant bij, luidruchtiger, egocentrischer en haastiger.
Wat mountainbiken betreft valt me op dat het aantal routes de afgelopen jaren fors is toegenomen. Toen ik 10 jaar geleden begon waren er 3 of 4 routes op fietsafstand, nu zijn het er wel 4 keer zo veel. Het komt op mij over alsof iedereen die wil mountainbiken bediend moet worden met een groot aantal routes op welk punt in het bos dan ook. Ik kan me voorstellen dat het krediet voor de mtb'er een beetje minder wordt als je ze overal waar je naar het bos gaat tegen komt. Zou het erg zijn als er iets minder keus is w.b. routes? Lijkt mij dat de balans zoek raakt als er nog vele routes bijkomen in de toekomst.
Als ik met mijn racefiets op stap ga maak ik een dag van te voren een route. Ik geniet er echt wel van als er een mooi nieuw pad is, en dat komt met enige regelmaat voor. Ik zou niet minder van mijn tocht genieten als de keus minder groot was. Ik denk dat de vraag naar meer paden voor een deel voortkomt uit economische belangen, de paden worden de fietser in de schoot geworpen (of hij/zij dat nou wil of niet) door de aanwezigheid van bedrijven die (elektrische) fietsen, mountainbikes, solexen, tandems, elektische chopper-scooters en nog wat variaties van tweewielers in de verhuur hebben (en 2cv's & buggy's voor de andere wegen). Hoe zeer ik er ook van geniet, ook hier lijkt de balans zoek te raken als het aantal fietspaden zo blijft groeien. Als ik op de routeplanner uitzoom om te bedenken hoe ik in grote lijnen zal gaan fietsen zijn de enige stukken waar ik niet dwars door heen kan de militaire oefenterreinen.
Normaal gesproken kom ik tijdens wandelingen, die ik dan weer in het weekend doe i.v.m. het werk van mijn wandelgenote, maar weinig mensen tegen. Meestal wandelen we tussen de 17 en 25 km, bij de P's in het bos of bij dorpjes is het wat drukker maar iets verder daar vandaan zie je bijna niemand. Behalve tijdens 17 km wandelen in Loenen afgelopen weekend, daar waren meubelboulevard-hoeveelheden mensen op de hei afgekomen. Wat mijn natuurbeleving verstoorde, maar ik deed er natuurlijk net zo hard aan mee, dat besef ik. Mijn suggestie zou zijn om rondom de Veluwedorpen een aantal mooie wandelingen tot 12 km te maken en tussen de randen van de Veluwe een beperkt aantal paden om de Veluwe te kunnen doorkruisen. Wandelaars die meer dan 15 km door het bos zijn in mijn optiek (en ervaring) ook natuurliefhebbers die rekening houden met de natuur. En bovendien gering in aantal. Overigens, wij hadden vroeger eens een Bulgaar in huis voor een paar maanden, hij moest hard lachen om wat wij bos noemden. In Bulgarije kon hij verdwalen in de bossen, hier was om de paar honderd meter een pad met een ANWB paddenstoel.
